บทที่ 28 สืบทอดมรดกของตี๋ชิงหลิน
บทที่ 28 สืบทอดมรดกของตี๋ชิงหลิน
[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี! ท่านได้รับไพ่สืบทอดองค์กร ไพ่มรดกตัวละคร และชิ้นส่วน ‘รัศมีจอมวายร้าย’]
ได้ยินเสียงระบบ มู่หรงหลินก็ตรวจสอบข้อมูลด้วยความสนใจ
[ไพ่สืบทอดองค์กร: เมื่อใช้งาน ท่านจะได้รับตัวละครทั้งหมดภายในกองกำลังทรงอำนาจ]
[ไพ่มรดกตัวละคร: สืบทอดมรดกจากเหล่าตัวละครที่รวมถึงอิทธิพลและพรสวรรค์ที่พวกเขามีมาแต่กำเนิด]
[ชิ้นส่วน ‘รัศมีจอมวายร้าย’ : สามารถเปลี่ยนเป็น ‘รัศมีจอมวายร้าย’ ได้หากรวบรวมชิ้นส่วนครบหกชิ้น]
มู่หรงหลินมองดูเนื้อหาภายในแพ็คของขวัญและพบว่ารางวัลที่ได้ มันคล้ายคลึงกับครั้งก่อน ยกเว้นเพียงไพ่เสริมแกร่งที่เปลี่ยนเป็นไพ่สืบทอดองค์กร
“ระบบ ใช้ไพ่มรดกตัวละคร”
[ติ๊ง! ใช้งานไพ่มรดกตัวละคร! ขอแสดงความยินดี! ท่านได้รับมรดกของตี๋ชิงหลิน!]
..ตี๋ชิงหลิน ตัวละครจากเรื่อง ‘ตะขอจำพราก’ ภายนอกดูเป็นวีรบุรุษกล้าหาญและใจกว้าง ทว่าแท้จริงเขาเป็นคนเจ้าเล่ห์และเลือดเย็น ในทุกครั้งที่เขาปรากฏตัว เขาจะสวมใส่ชุดขาวที่มาพร้อมกับความงามที่แตกต่างกันไปในแต่ละครั้ง เขาไร้มิตรสหาย ไร้คนรับใช้ ไร้คนรักและไร้ครอบครัว เป็นคนที่ยากจะคาดเดาและสังหารได้กระทั่งอาจารย์ของตัวเองหลังจากสำเร็จวรยุทธ เป็นที่รู้กันว่าจะเอาคืนเป็นสิบเท่าหากถูกหักหลังหรือทรยศ เขามีเพียงดาบเล่มบางและหัวใจอันแข็งแกร่งเย็นชายิ่งกว่าเหล็กกล้า
[มรดกที่ได้สืบทอด]
อุปกรณ์: ดาบนิรนาม
พรสวรรค์แต่กำเนิด: ขี้โมโห เห็นแก่ตัว
เอ่อ..? ตี๋ชิงหลิน?
มู่หรงหลินนึกจำตัวละครที่เขียนโดยคุณกู่หลง (โกวเล้ง) ได้เลือนราง ตี๋ชิงหลินไม่ได้มีความแข็งแกร่งอะไรเป็นพิเศษ ทว่าแน่นอนเขาเป็นคนที่ไร้ซึ่งความปรานีใดๆ
..เขาค่อนข้างแข็งแกร่งภายใต้การสั่งสอนจากอาจารย์ของเขาและเชี่ยวชาญในการเข่นฆ่า เป็นผู้ที่สามารถใช้ความพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสังหารเป้าหมาย แม้ว่าจะต้องนั่งรออยู่ในห้องน้ำเป็นเวลานานก็ตาม และหลังจากสำเร็จวรยุทธ เขาก็สังหารอาจารย์ของตัวเองทิ้งในดาบเดียว และเมื่อสตรีที่เขาสานสัมพันธ์ด้วยเป็นเวลานานได้รู้ความลับของตัวเขาเข้า ตี๋ชิงหลินก็สังหารนางตายไปด้วยเช่นกัน เขาระวังแม้กระทั่งกับคนที่เป็นพันธมิตร เมื่อใดที่รู้สึกถึงอะไรไม่ชอบมาพากล เขาก็สามารถสังหารและทรมานพวกเขาได้โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
ตี๋ชิงหลินเป็นคนเช่นนี้ แต่คนทั้งโลกต่างยกย่องเขาว่าเป็นสุภาพบุรุษใจดี โดยไม่รู้ว่าเลยว่าดาบเล่มบางในมือเขาได้เปื้อนเลือดไปแล้วกี่คน เมื่อเทียบกับฟางอิงคั่น เขาไม่มีเสน่ห์อะไรมากนัก แต่กลับดุร้ายยิ่งกว่า
มันไม่มีผู้ใดรู้จักหรือเข้าใจเขาได้
เขาลึกลับและมีใจโหดเหี้ยม
แต่ว่า…
“ระบบ ทำไมข้าถึงไม่ได้สืบทอดเคล็ดวิชาของเขา?” มู่หรงหลินเอ่ยถามด้วยสีหน้าไม่พอใจ เขาโลภอย่างได้วิชาผ่าเทียน 72 เล่มที่ตี๋ชิงหลินคิดค้นและพยายามถึง 11 ครั้งกว่าจะสำเร็จ
[ระบบไม่ทราบ]
ได้ยินคำตอบอันเย็นชาจากระบบ มู่หรงหลินก็เลือกยอมรับมรดกมาอย่างช่วยไม่ได้ ขณะตรวจสอบพรสวรรค์แต่กำเนิด
[ขี้โมโห เห็นแก่ตัว: ไร้เหตุผลและไม่แยแสสิ่งใด พร้อมพรสวรรค์อันเหนือล้ำด้านการใช้ดาบ]
“โฮ่? ไม่เลว มันนับเป็นพรสวรรค์แต่กำเนิดด้านการใช้ดาบใช่รึไม่?” มู่หรงหลินมองดูดาบนิรนาม
[ดาบนิรนาม: ดาบที่หลอมขึ้นด้วยเหล็กบริสุทธิ์ที่ได้มาจากดาบปีศาจ สามารถฟันสังหารได้โดยไม่ทิ้งรอดเลือดหรือบาดแผลไว้บนร่าง เป็นอาวุธที่สามารถพัฒนาได้ด้วยการสังหาร ปัจจุบันดาบนิรนามเป็นอาวุธวิญญาณระดับปฐพีขั้นสูง”
“เจ้านี่เองก็ไม่เลว” มู่หรงหลินมองดาบในมือขณะพลังวิญญาณของเขาส่องเป็นประกายอยู่บนดาบ
“ใช้งานไพ่สืบทอดองค์กร”
มู่หรงหลินแทบรอไม่ไหวที่จะได้รู้ว่าสิ่งนี้มันคืออะไร
แม้ว่าจะมีจิตวิญญาณโลหิตและบริวารทั้งสิบสามคนอยู่แล้ว แต่ยิ่งมีข้ารับใช้เพิ่มมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งดี
[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี! ท่านได้สืบทอดองค์กร ‘หอชิงอี’ ]
..หอชิงอี สิ่งก่อสร้างที่มี 108 ชั้น โดยจะมีเจ้าหอ 108 คนประจำการอยู่แต่ละชั้น และแต่ละชั้นจะมีข้ารับใช้ 108 คน พวกเขาลึกลับ ไม่มีผู้ใดเคยเห็นหน้าที่แท้จริง บางคนอาจเป็นคนพเนจรเร่ร่อนไปทั่ว บางคนอาจเป็นมือสังหารที่ตามตัวไม่ได้ บางคนอาจเป็นข้าราชการที่ทำงานอยู่ในวัง และบางคนอาจเป็นพ่อค้าขายของริมทาง ตัวตนของพวกเขาทั้งหมดถูกปกปิดและจะเชื่อฟังคำสั่งเพียงเจ้าหอเท่านั้น
[ความแข็งแกร่ง: เจ้าหอ 108 คนอยู่ขอบเขตสำแดงและเหล่าข้ารับใช้อยู่ขอบเขตต้นกำเนิด ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดคือเจ้าหอชั้นที่ 8 อยู่ขอบเขตสำแดงขั้นแปด]
“บ้าน่า! หอชิงอี? หอชิงอีที่เขียนโดยคุณกู่หลงอีกแล้ว?” มู่หรงหลินประหลาดใจ ชื่อเสียงของหอชิงอีเทียบได้กับองค์กรชิงหลง ทั้งสองต่างถูกมองว่าเป็นพวกลึกลับยิ่ง
แต่น่าเสียดายที่ผู้ก่อตั้งหอชิงอีไม่มีความแข็งแกร่งมากพอ
ทว่าหอชิงอีเป็นหนึ่งในองค์กรที่น่าสะพรึงที่สุด เพราะด้วยความลับสุดยอดจากทักษะการปลอมตัวอันเป็นเอกลักษณ์และความเงียบที่ปลูกฝังให้กับสมาชิกทุกคน พวกเขาได้พัฒนาหอชิงอีจนกลายเป็นหนึ่งในองค์กรนักฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุด
“ระบบ จะเป็นอย่างไรหากข้าเรียกพวกเขามา?” มู่หรงหลินถาม
[หลังจากอัญเชิญพวกเขา พวกเขาทั้งหมดจะสุ่มปรากฏตัวในสถานที่ต่างๆทั้ง 32 มณฑลของแคว้นเยี่ยน ท่านจึงไม่ต้องกังวลว่าจำนวนคนที่มากของพวกเขาจะโดดเด่นเกินไป”
“ดี! จริงสิ ทักษะการปลอมตัวของหอชิงอีสามารถใช้ปลอมอวตารสำแดงได้รึไม่?”
[ได้! อวตารสำแดงของยอดฝีมือขอบเขตสำแดงของหอชิงอีคือ ‘ชิงอี’ พวกเขาสามารถปลอมอวตารสำแดงของยอดฝีมือขอบเขตสำแดงที่พวกเขาสังหารได้ ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถใช้พลังได้เต็มสิบส่วนก็ตาม แต่ก็สามารถใช้พลังดั้งเดิมของอวตารสำแดงได้ประมาณเจ็ดส่วนถึงแปดส่วน”
“ยอดเยี่ยม!” มู่หรงหลินครุ่นคิดถึงแผนของตัวเอง ตอนนี้ด้วยคนจำนวนมากและทักษะการปลอมตัวของหอชิงอี ในที่สุดเขาก็สามารถเริ่มแผนการได้แล้ว!
“ฮ่าฮ่า! ระบบข้าต้องการซื้อกายหยาบ!” มู่หรงหลินหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง ตอนนี้เขามี 340 คะแนนวายร้าย เขาจึงสามารถซื้อกายหยาบที่ต้องการได้แล้ว
[ท่านต้องการซื้อกายหยาบใด]
มู่หรงหลินหรี่ตาลงเล็กน้อย “กายหยาบ ‘ปีศาจไร้ชีวิต ไร้กฏเกณฑ์ ไร้รูปร่าง’”
[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี! ท่านได้ซื้อกายหยาบ ‘ปีศาจไร้ชีวิต ไร้กฏเกณฑ์ ไร้รูปร่าง’ ราคา 200 คะแนนวายร้าย ท่านเหลือคะแนนวายร้าย 140]
ขวดใสเล็กขนาดเท่าหัวแม่มือปรากฏขึ้นตรงหน้ามู่หรงหลิน ด้านในบรรลจุลูกแก้วที่ปล่อยควันสีดำลอยอยู่ในขวด มันเกี่ยวพันไปมาเป็นคลื่นภายในคล้ายกับมหาเต๋า ดูลึกลับและทรงพลัง
“สอง ‘พฤษาเหล็กผลิดอก’ คุ้มกันข้า!” มู่หรงหลินกล่าวกับทั้งสองภายในรถม้า
“ขอรับ!” สอง ‘พฤษาเหล็กผลิดอก’ ขานตอบด้วยความเคารพ
“วันนี้ ข้าจะบรรลุขอบเขตสำแดง!” มู่หรงหลินมองดูขวดในมือและบีบมันแตก ทันใดนั้นลูกแก้วที่ปล่อยควันสีดำก็ลอยเข้าไปในหน้าผากของเขา
มู่หรงหลินหลับตาลงพร้อมกับโคจร “บัญญัติไร้ชีวา” และรู้สึกถึงพลังในร่างที่กำลังเปลี่ยนแปลงและเพิ่มมากขึ้น
แม้ว่า “บัญญัติไร้ชีวา” จะไม่ใช่เคล็ดวิชาที่ยอดเยี่ยมที่สุดในโลก แต่มันก็มีคุณสมบัติมากพียงพอ นอกจากนี้มันยังเข้ากันได้ดีกับกายหยาบ ‘ปีศาจไร้ชีวิต ไร้กฏเกณฑ์ ไร้รูปร่าง’ อีกด้วย ทว่าปกติแล้ว ‘ปีศาจไร้ชีวิต ไร้กฏเกณฑ์ ไร้รูปร่าง’ เป็นตัวตนที่อาศัยอยู่ในความว่างเปล่าและหมื่นปีจะเจอครั้ง มันเป็นตัวตนไร้รูปร่างและไร้ชีวิตที่สามารถทำลายได้ทุกกฏเกณฑ์ และเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นตัวตนของสิ่งชั่วร้ายที่กัดกร่อนจิตใจของสิ่งมีชีวิตทั้งปวง
ในทวีปหนานเยว่ มู่หรงหลินไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตเช่นนี้มาก่อน เขาจึงเลือกซื้อมันมาจากระบบร้านค้า
เมื่อ ‘ปีศาจไร้ชีวิต ไร้กฏเกณฑ์ ไร้รูปร่าง’ ค่อยๆ หลอมรวมเข้ากับร่างกายของมู่หรงหลิน ความเร็วที่เขาใช้โคจร “บัญญัติไร้ชีวา” ก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น และพลังวิญญาณที่ไหลผ่านร่างกาย เขาก็รู้สึกราวกับว่าพวกมันกำลังควบแน่นกลายเป็นของเหลว ขณะเคลื่อนผ่านกล้ามเนื้อและเส้นเลือดในร่างกายของเขา
พลังวิญญาณสีแดงบนร่างของมู่หรงหลินเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เป็นแสงหลากสีส่องสว่างอยู่ภายในรถม้า มันโคจรรอบตัวมู่หรงหลินและค่อยๆ หลอมรวมกันกลายเป็นสีดำ สูญเสียสีสันและแสงอันเจิดจ้า ก่อนจะลอยเข้าไปทางจมูกและปากของเขา ขณะเขาสูดอากาศหายใจ
โชคดีที่สอง ‘พฤษาเหล็กผลิดอก’ คอยปกป้องอยู่ภายในรถม้า พวกเขาใช้พลังวิญญาณครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด บดบังการทะลวงขอบเขตของมู่หรงหลินไม่ให้ผู้อื่นได้รับรู้และดึงดูดความสนใจมาที่นี่
มู่หรงหลินวาง ‘ปีศาจไร้ชีวิต ไร้กฏเกณฑ์ ไร้รูปร่าง’ ไว้ในทะเลจิตวิญญาณ ลมปราณของเขาดูล่ำลึกและสงบนิ่ง
และในขณะที่มู่หรงหลินสูดหายใจ ความแข็งแกร่งของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง!
ขอบเขตสำแดงขั้นหนึ่ง...
ขอบเขตสำแดงขั้นสอง...
ขอบเขตสำแดงขั้นสาม...
ขอบเขตสำแดงขั้นสี่!
