ตอนที่แล้วระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 27 อัจฉริยะรวมตัว
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไประบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 29 แค่บำเพ็ญเพียรพวกเจ้าก็ตกตะลึงแล้วหรือ

ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 28 นี่หรือผู้ก่อตั้ง


ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 28 นี่หรือผู้ก่อตั้ง

บนฟากฟ้า รถม้าอาชาสวรรค์ค่อย ๆ ร่อนลงมาตรงหน้าคนกลุ่มหนึ่ง

เสียงดนตรีเซียนปลุกเร้าจิตใจที่ดังแว่วก็ค่อย ๆ เงียบลง ทำให้คนจำนวนมากที่คลั่งไคล้เสียงนี้รู้สึกผิดหวังไม่น้อย

"ดนตรีเซียนเสนาะหูเช่นนี้ แม้จะฟังนานนับร้อยปีก็ยังไม่เบื่อเลย!"

"จริงสิ..."

"หากได้บำเพ็ญเพียรด้วยดนตรีเซียนนี้ ข้าจะต้องสามารถทะลวงขอบเขตราชันปฐพีได้เร็วขึ้นเป็นแน่!"

อัจฉริยะหลายคนส่ายหน้าและถอนหายใจ

ดนตรีนี้มีเพียงบนสวรรค์เท่านั้น ในโลกมนุษย์จะมีโอกาสได้ฟังสักกี่ครากันเชี่ยว

รถม้าอาชาสวรรค์ลงจอดบนพื้นดินอย่างมั่นคง จากนั้นกลิ่นหอมหวนลอยมาจากในรถ

"นี่..."

"นี่กลิ่นบุปผาค่ำคืนแห่งกาสารหยก! ช่างหอมจริง ๆ!"

อัจฉริยะกลุ่มหนึ่งเหมือนจะคลุ้มคลั่งไปกับกลิ่นนี้

นี่คือเสน่ห์ของสตรีศักดิ์สิทธิ์จากกาสารหยก ดนตรีเซียนเคลื่อนใจ กลิ่นหอมทำให้มึนเมา

ต่อมา ภายในรถม้าอาชาสวรรค์ มือขาวเนียนอ่อนนุ่มเอื้อมออกมาค้ำประตูรถม้า หญิงสาวชุดไหมสีขาวก้าวลงมา

นางคือสตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก!

เมื่อนางก้าวลงมา ผู้คนทั้งหมดต่างตะลึงงันในความงดงามของนาง!

"สตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกช่างงามหยดย้อย!"

"หากข้ามีภรรยาที่งามเช่นนี้ก็คงดีไม่น้อย..."

"เหลวไหล! เจ้าแค่หลงไหลในเรือนร่างของนาง!"

"..."

เมื่อเผชิญเสียงซุบซิบของอัจฉริยะทั้งหลาย สตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกกลับไม่พูดไม่จาสักคำ

ใบหน้านางนิ่งสงบราวกับไม่มีสิ่งใดสามารถทำให้นางสะเทือนใจได้

นางยกมือเบา ๆ ทำให้รถม้าอาชาสวรรค์กลายเป็นแสงสีทองลอยไปอยู่บนฝ่ามือของนาง

รถม้าอาชาสวรรค์นี้เป็นอาวุธวิญญาณล้ำค่า

หลังจากนั้น เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น สตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกก็เดินไปด้วยท่วงท่าสง่างามท่ามกลางสายตาชื่นชมของผู้คน นางเดินมาหยุดข้างกายหลี่ฉางเซิง

"ศิษย์พี่ สตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกมาเพื่อแลกเปลี่ยนเต๋าที่นิกายมารสวรรค์" สตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกผสานมือ และบอกกับหลี่ฉางเซิงอย่างเชื่องช้า

"เอ่อ..."

หลี่ฉางเซิงนิ่งไปครู่หนึ่ง เขารีบผสานมือตอบ "ยินดีต้อนรับสตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกที่มาแลกเปลี่ยนเต๋าในนิกายมารสวรรค์ของเรา"

การแลกเปลี่ยนเต๋า

สิ่งแรกที่ต้องพูดก็คือการทักทายด้วยมารยาท และสตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก ถึงแม้จะเป็นคนสุดท้ายที่มาถึง แต่กลับเป็นคนแรกที่กล่าวคำทักทาย

คุณสมบัตินี้ทำให้อัจฉริยะจำนวนมากชื่นชมในใจ จากนั้นพวกเขาก็เดินเข้ามา

"นิกายพันสวรรค์ มาเพื่อแลกเปลี่ยนเต๋าที่นิกายมารสวรรค์!"

"สำนักทลายภูเขา มาเพื่อแลกเปลี่ยนเต๋าที่นิกายมารสวรรค์!"

"สำนักสุญตาโกรธา มาเพื่อแลกเปลี่ยนเต๋าที่นิกายมารสวรรค์!"

"สำนักมารเงา มาเพื่อแลกเปลี่ยนเต๋าที่นิกายมารสวรรค์!"

"..."

ด้านหน้าประตูภูเขาของนิกายมารสวรรค์ อัจฉริยะมากมายต่างประกาศนามสำนักของขุมอำนาจ

แทบทุกขุมอำนาจในดินแดนเทียนหลิงล้วนส่งศิษย์อัจฉริยะมาร่วมการแลกเปลี่ยนเต๋าในครั้งนี้

เมื่อเสียงเงียบลง

หลี่ฉางเซิงก็ยืนอยู่ที่หน้าประตู พลางมองไปที่กลุ่มอัจฉริยะ และค่อย ๆ พูดว่า "ยินดีต้อนรับทุกคนที่มาร่วมแลกเปลี่ยนเต๋าในนิกายมารสวรรค์ ข้าจะไม่ชักช้ารีตอง ข้าขอพาทุกคนไปที่เวทีแลกเปลี่ยนเต๋าเลย!"

พูดจบ เขาก็หันหลัง นำกลุ่มอัจฉริยะเหล่านั้นเข้าไปในนิกายมารสวรรค์

...

เมื่อเข้ามาในนิกายมารสวรรค์

กลุ่มอัจฉริยะต่างเชิดหน้าอย่างหยิ่งผยอง ในฐานะอัจฉริยะทั้งหลาย พวกเขาคิดว่า อย่างน้อยก็ต้องมีศิษย์นิกายมารสวรรค์มองพวกเขาด้วยแววตาเคารพยำเกรงบ้าง

แต่ว่า น่าเสียดาย เมื่อพบศิษย์นิกายมารสวรรค์สักคนเดินผ่าน พวกเขาแค่มองอัจฉริยะเหล่านั้นแวบเดียวแล้วก็หันเหความสนใจในทันที

นี่ทำให้กลุ่มอัจฉริยะทั้งหมดงงงวย

ในฐานะอัจฉริยะ พวกเขากลับไม่เป็นที่สนใจเลยหรือ?

ข้างกายยังมีเสียงซุบซิบของศิษย์นิกายมารสวรรค์

"วันนี้เหมือนจะเป็นวันที่อัจฉริยะหลายคนมาแลกเปลี่ยนเต๋าที่นิกายเรานะ..."

"ข้าไม่ใจสน การแลกเปลี่ยนเต๋าของอัจฉริยะจะมีอะไรให้น่าดูกันเล่า?"

"พูดถูกแล้ว ตอนนี้พวกเรารีบไปหาผู้ก่อตั้งกันเถอะ! ข้ายังอยากไปบำเพ็ญเพียรกับผู้ก่อตั้งอยู่!"

"ผู้ก่อตั้งช่างยอดเยี่ยมยิ่งนัก!"

"รีบไปกันเถอะ ไม่อย่างนั้น ด้านล่างผาแสงจันทร์จะไม่มีที่ว่างเหลือให้พวกเรา"

พูดจบ ศิษย์นิกายมารสวรรค์กลุ่มหนึ่งก็จากไปด้วยความตื่นเต้น ไม่แม้แต่จะให้ความสนใจกับอัจฉริยะเหล่านี้

"เอ่อ... ศิษย์พี่หลี่..."

อัจฉริยะคนหนึ่งกลั้นความสงสัยไว้ไม่อยู่ เขาถามหลี่ฉางเซิงว่า "ศิษย์พวกนั้นจะไปทำอะไรกันหรือ?"

"พวกเขาหรือ..."

หลี่ฉางเซิงยิ้มพลางกล่าว "พวกเขาไปที่ผาแสงจันทร์เพื่อไปบำเพ็ญเพียรกับผู้ก่อตั้ง"

"ศิษย์ของนิกายมารสวรรค์มีความตั้งใจสูงเช่นนี้เลยหรือ?"

เมื่อได้ยินคำนี้ กลุ่มอัจฉริยะก็อึ้งไปชั่วขณะ พลางรู้สึกอับอายในใจของตัวเอง!

นี่จะเป็นสาเหตุที่ทำให้นิกายมารสวรรค์แข็งแกร่งหรือไม่?

มีผู้ก่อตั้งมาชี้นำศิษย์ให้บำเพ็ญเพียรร่วมกัน!

หลิงอ่าวและหยินซานซือเงียบไม่พูดไม่จา ดวงตางดงามของสตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยกเหมือนเปล่งประกายวาบ นางรู้สึกสนใจ แต่ไม่มีใครรู้ว่านางคิดอะไรอยู่

หลี่ฉางเซิงมองกลุ่มอัจฉริยะที่ทึ่งงัน ในใจอดกระตุกมุมปากไว้ไม่ได้

เจ้าลูกสุนัขพวกนั้นมีความตั้งใจสูงส่งหรือ

ในใจเขาอดถอนหายใจไม่ได้ ผู้ก่อตั้งนี่ดุจดั่งเทพจริง ๆ เขาสามารถกระตุ้นการบำเพ็ญเพียรของศิษย์นิกายมารสวรรค์ทั้งหมดได้

"ทุกคนตามข้ามาเถอะ"

...

หลี่ฉางเซิงนำกลุ่มอัจฉริยะเดินต่อไป ในระหว่างทางนี้ อัจฉริยะหลายคนได้ยินเรื่องราวของผู้ก่อตั้งจากปากศิษย์นิกายมารสวรรค์ไม่น้อย

อัจฉริยะเหล่านี้ต่างก็ได้ยินเรื่องราวของผู้ก่อตั้งผู้นี้

นี่ช่างเป็นผู้ก่อตั้งในตำนานจริง ๆ!

แม้กระทั่งหลิงอ่าว หยินซานซือ และสตรีศักดิ์สิทธิ์กาสารหยก ทั้งสามก็อดสงสัยใคร่รู้ขึ้นมาไม่ได้

เหตุใดพวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าในนิกายมารสวรรค์มีผู้ก่อตั้งในตำนานเช่นนี้อยู่?

ทันใดนั้น กลุ่มอัจฉริยะเดินผ่านผาแสงจันทร์

เมื่อเห็นศิษย์มากมายกำลังบำเพ็ญเพียรอยู่ที่นั่น บนยอดผา มีชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลานั่งขัดสมาธิอยู่

แสงตะวันส่องลงบนร่างเขา กลุ่มอัจฉริยะรู้สึกราวกับเขามีความศักดิ์สิทธิ์อย่างน่าประหลาดใจ!

"เขาเป็นใครกัน?"

"หรือว่าเป็นศิษย์อัจฉริยะของนิกายมารสวรรค์หรือ?"

อัจฉริยะในดินแดนเทียนหลิงรู้สึกแปลกใจไม่น้อย

"ไม่"

หลี่ฉางเซิงที่นำทางส่ายหัว เขามองไปที่ชายหนุ่มบนผาแสงจันทร์ด้วยแววตายำเกรง ยิ้มพลางพูด "เขาคือผู้ก่อตั้ง!"

"อะไรนะ!"

"เขาคือผู้ก่อตั้งในตำนานคนนั้นหรือ!?"

เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่ฉางเซิง กลุ่มอัจฉริยะก็สีหน้าเปลี่ยนไปทันที พวกเขาต่างเบิกตากว้าง!

ขณะนี้ ในใจของกลุ่มอัจฉริยะก้รู้สึกไม่อยากเชื่อสายตา!

ชายหนุ่มคนนี้คือผู้ก่อตั้งนิกายมารสวรรค์!!

"นี่... ฐานพลังยุทธ์ของเขาคงเพิ่งอยู่ขอบเขตวิญญาณประจักษ์กระมัง! แค่นี้ก็เป็นผู้ก่อตั้งได้แล้วหรือ?"

"ผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์คนนี้เหมือนตัวตลกเลย"

"แค่ขอบเขตวิญญาณประจักษ์จะมาเป็นผู้ก่อตั้งนิกายมารสวรรค์ได้อย่างไร?"

"..."

อัจฉริยะหลายคนพากันวิพากษ์วิจารณ์และรู้สึกตลกขบขันไม่น้อย

"ทุกท่านอย่าได้หยาบคายเช่นนั้น!"

จากนั้น เมื่อได้ยินคำซุบซิบของอัจฉริยะ หลี่ฉางเซิงก็เก็บรอยยิ้มบนใบหน้า สีหน้าของเขาจริงจังมากขึ้น และเอ่ยเสียงเรียบ

"เขาไม่เพียงแต่เป็นผู้ก่อตั้งของนิกายมารสวรรค์ ทั้งยังเป็นสามีของจักรพรรดินีด้วย! ฐานะและตำแหน่งของเขาไม่ใช่สิ่งที่พวกเจ้าจะเปรียบเทียบได้!"

"อะไรนะ!"

"ที่แท้ สามีของจักรพรรดินีก็คือเขาคนนี้หรือ!"

ครั้งนี้ อัจฉริยะหลายคนสูดหายใจเย็น คำพูดในปากบางคำก็ไม่กล้าพูดออกมาอีก

ผู้ก่อตั้งในตำนานของนิกายมารสวรรค์ ไม่ว่าจะเป็นฐานะหรือตำแหน่งล้วนอยู่เหนือพวกเขาไกลโข

แม้พวกเขาจะดูถูกเพียงใดก็ยังต้องเคารพจักรพรรดินี!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด