ตอนที่ 54 จ่ายเงินด้วย!!

ตอนที่ 54 จ่ายเงินด้วย!!

หลังจากหายตกใจ นาตาชาพยายามทำตัวเป็นปรกติเพื่อพูดคุยกับดิโอต่อ

"ฉันจะรายงานทุกอย่างที่เกิดขึ้นในคืนนี้ต่อผู้อำนวยการ และจะต้องบอกความต้องการของคุณด้วย" นาตาชาเอ่ยขึ้น พยายามสงบจิตสงบใจให้มั่นคง

"เอาสิ แล้วก็อีกอย่างเกี่ยวกับฉัน ฉันไม่ใช่พวกมนุษย์กลายพันธุ์หรือมีพลังพิเศษจากการทดลองอะไรแบบนั้นนะ ฉันเป็นผู้ฝึกศาสตร์พลังคลื่นมนตรา[ฮามอน] สิ่งมีชีวิตที่มองไม่เห็นที่เธอพูดถึงน่ะ คือวิญญาณผู้พิทักษ์ของฉัน เอง หรือเรียกอีกอย่างว่าสแตนด์ก็ได้" ดิโอพูดอย่างไม่ใส่ใจ

"วิญญาณเนี่ยนะ? คุณพูดจริงหรือเปล่า?" นาตาชาอุทานด้วยความประหลาดใจ

ดิโอเพียงเหลือบมองเธอด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย

นาตาชาสรุปในใจทันทีว่าไม่ได้มีสิ่งมีชีวิตมองไม่เห็นแค่ตัวเดียว อาจมีอีกมากเกินกว่าจะคาดเดาได้!

"อธิบายเรื่องศาสตร์ฮามอนที่คุณว่าหน่อยได้ไหม?" นาตาชาถาม พยายามทำเสียงหวาน

ดิโอขมวดคิ้ว แมวช่างสงสัยตัวนี้กำลังพยายามล่อลวงเหยื่อโดยไม่ทันระวังตัวเลย

“ฮามอนเป็นศาสตร์ความรู้จากดินแดนตะวันออกไกล ตอนนี้ ฉันเป็นผู้ฝึกคนสุดท้ายที่เหลืออยู่บนโลกนี้ บอกได้แค่นี้ล่ะ อย่าเข้าใจผิดนะ แม้ฉันจะให้ความร่วมมือ แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะเป็นหนึ่งในพวกหน่วยชีลด์อะไรนั่นของเธอหรอกนะ แค่ไม่อยากให้พวกเธอมาสอดส่องสร้างความรำคาญให้ทุกวันก็เท่านั้น” ดิโอถอนหายใจ

ต่อให้ชีลด์จะทุ่มกำลังทั้งหมดไปค้นคว้าเรื่องพลังของเขาก็ไม่เป็นไร ผลลัพธ์จะออกมาเป็นศูนย์อยู่ดี!

“ความร่วมมือ? ความร่วมมืออะไรกัน?” นาตาชาเอ่ยอย่างสับสน

“ก็เหมือนที่เธอประสบมากับตัวนั่นไง ฉันมีพลังในการรักษาอยู่บ้าง ถ้าอยากศึกษาเพิ่มเติม ก็แค่นัดมาทานข้าวที่นี่อีกสักครั้ง แล้วฉันจะลดราคาให้ 10%” ดิโอพูดหน้าด้านๆ

นาตาชาหัวเราะร่วนออกมา ช่างเป็นคนที่ทำตัวสบายๆ ได้อย่างน่าเหลือเชื่อทั้งที่รู้ว่าเธอเป็นสายลับของชีลด์แล้ว

“ก็แค่นี้แหละสำหรับวันนี้ ฉันจะเขียนรายงานสรุปบทสนทนานี้ ส่วนการตัดสินใจจะเป็นเรื่องของผู้บังคับบัญชาระดับสูง ฉันไม่มีสิทธิ์ออกเสียงหรอกนะ ถ้าให้แนะนำล่ะก็ ฉันหวังว่าคุณจะใช้พลังของคุณไปในทางที่ดีนะ” เธอพูดอย่างไม่ใส่ใจนัก

“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะ แต่การหาเงินจากพลังที่มีน่าสนใจกว่าการไปช่วยใครก็ไม่รู้ที่ฉันไม่รู้จัก ฉันไม่เล่นเป็นซูเปอร์ฮีโร่หรอกนะ และถ้าเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นมา ไม่แน่ว่าใครจะยอมมาช่วยฉันบ้าง เพราะงั้น...ฉันเลยไม่คิดจะช่วยใครฟรีๆ” ดิโอตอบเรียบๆ

นาตาชาจ้องมองเขาอย่างพินิจ แล้วลุกขึ้นเดินไปที่ประตู

“คุณควรอยู่ในเมืองนี้อีกสักสองสามวัน เราจะสร้างเอกสารเฉพาะสำหรับกรณีของคุณ” นาตาชาพูดพร้อมรอยยิ้มก่อนจะเดินออกไป

ทันทีที่พ้นร้าน เธอวิเคราะห์นิสัยของดิโออย่างรวดเร็ว และพบว่าเขาเป็นคนเปิดเผยเกี่ยวกับปัญหาที่น่าจะทำให้เกิดเรื่องเดือดร้อนกับตัวเอง และเป็นพวกประเภท "เงินมา งานเดิน"

เธอรีบวกกลับเข้ามาในร้านอีกครั้ง เพราะยังมีคำขอสุดท้ายจากนิค ฟิวรี่ที่ต้องทำให้สำเร็จ

“อ้อ ลืมไปเลย! นายต้องไปประเมินพลังที่สำนักงานใหญ่ของเราเร็วๆ นี้ด้วย เป็นแค่ขั้นตอนตามปรกติเฉยๆ” เธอพูดอย่างไม่ใส่ใจนัก

“จริงเหรอ? ใครๆ ก็ต้องทำแบบนี้งั้นหรือ?” ดิโอถามอย่างท้าทาย

"ใช่ ทุกคนที่เราเห็นว่า...มีประโยชน์ร่วมมือได้ ก็ต้องไปทำการประเมิน" นาตาชามั่นใจเต็มเปี่ยม

"รู้ใช่ไหมว่าร้านของฉันจองแน่นเอี๊ยดไปอีกสามวันแล้วนะ" ดิโอถามอย่างหงุดหงิด

"ดูท่า...ฉันคงต้องตัวเปล่าออกจากร้านไปแล้วล่ะ" นาตาชาพูดพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

"ก่อนจะไป ไม่ลืมอะไรไปหรือเปล่า?" ดิโอถามพร้อมยกคิ้วขึ้นข้างหนึ่ง

เขาหยิบบิลที่นาตาชาต้องชำระจากมื้อเย็นทันที

นาตาชาเหลือบมองแล้วต้องประหลาดใจอีกครั้ง

"ค่าอาหาร ค่าทำความสะอาด แล้วก็ค่าซ่อมประตู อันนี้เข้าใจนะ แต่ค่าทำขวัญนี่คืออะไรเนี่ย? ตั้งแสนดอลลาร์เชียวนะ! นายบ้าหรือไง?" นาตาชาอุทานอย่างงุนงง

"นั่นก็สมเหตุสมผลแล้วมั้ง! เธอเล่นจ่อปืนใส่ฉัน แถมยังยิงอีกต่างหาก! คิดดูสิว่าภาพลักษณ์ของฉันจะเป็นยังไงในย่านนี้ คู่แข่งอาจจะเอาเรื่องนี้ไปโจมตี แย่งลูกค้าไปหมดน่ะสิ!" ดิโอตอบอย่างหงุดหงิด

"ไม่ต้องขี้เหนียวขนาดนั้นก็ได้! มันไม่ใช่เงินเธอซะหน่อย" ดิโอพูดพลางขมวดคิ้วใส่

"ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มันยังแพงเกินไป!" นาตาชาโวย

"หยาบคายจริงๆ! คนอื่นๆ จ่อปืนใส่ตั้งเยอะ ไหงมาบ่นไม่อยากจ่ายค่าทำขวัญกับฉันเนี่ย?" ดิโอบ่นพึมพำพร้อมกระชากบิลจากมือของนาตาชาแล้วแก้ไขยอดเงิน

"เอาล่ะ! นี่คือราคาต่ำสุดแล้วนะ! ถ้ายืนกรานจะไม่จ่าย ฉันจะไปฟ้องศาล!" ดิโอพูดอย่างโกรธเคืองใส่นาตาชา