41

ซู่เหยาเดินไปตามทิศทางที่วีน่อมชี้

ระหว่างทาง เขาพยายามเลือกเดินไปยังสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เขาไม่ได้ลืมว่าเขายังถูกตามล่าและไล่ล่าอยู่

ระหว่างทาง เขาอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจว่าในอเมริกามีอันธพาลเยอะจริงๆ เขาก็ได้รับเงินสงเคราะห์จากอเมริกาไปหลายร้อยดอลลาร์ พร้อมกับเสื้อผ้าสีดำคลุมด้วยฮู้ด

เมื่อสวมเสื้อฮู้ดสีดำคลุมศีรษะแล้ว เดินไปตามถนนที่เงียบสงบ เขาก็ดูลึกลับขึ้นมาในทันที

"ซู ทำไมต้องระมัดระวังขนาดนี้ ฉันว่าเราควรจะทำอะไรสักอย่าง ไม่ใช่แอบซ่อนตัวแบบนี้..."

วีน่อมสื่อสารกับซู่เหยาด้วยการสื่อสารทางจิต เสียงแหบและทุ้มต่ำแสดงให้เห็นถึงความสงสัย

ซู่เหยาพยักหน้า "เมื่อถึงที่แล้ว อาจจะเป็นอย่างที่นายต้องการ แต่ระหว่างทางเรายังต้องซ่อนตัวอยู่..."

"มีคนกำลังตามล่าฉันอยู่..."

เมื่อพูดจบ เขาก็ไม่ได้ตอบคำถามที่สงสัยของวีน่อมอีกต่อไป แต่ตั้งใจเดินต่อไป

ระหว่างทาง แสงแดดส่องลงมาที่ตัวเขาเป็นครั้งคราว จุดพลังงานก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

[พลังแสง +1]

[พลังแสง +1]

[พลังแสง +1] ...

ขณะที่เขาเดินทางไปยังมูลนิธิไลฟ์ เอ็ดดี้ บร็อคกำลังโต้เถียงกับวีน่อม

"เอ็ดดี้ นี่มันภาพหลอน ไม่ใช่เรื่องจริง!"

"นายแค่ไม่สบายเล็กน้อย..."

เอ็ดดี้เดินไปตามถนน พยายามเพิกเฉยต่อเสียงที่ดังอยู่ในหัวของเขา พยายามคิดว่ามันเป็นภาพหลอน

ในเวลานี้ เสียงลึกลับในหัวของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง

"เอ็ดดี้ บร็อค อย่าแกล้งโง่ นายรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจริง..."

โดยไม่สนใจการหลอกลวงตัวเองของเอ็ดดี้ วีน่อมก็พูดต่อ "มนุษย์ ฟังฉันนะ นายควรจะอยู่ห่างจากมูลนิธิไลฟ์นั้น อย่าไปที่นั่นอีก!"

เมื่อเห็นว่าไม่สามารถเพิกเฉยต่อเสียงในหัวได้ เอ็ดดี้ก็ด่าว่า "เชี่ย นี่มันงานของฉัน!"

เมื่อพูดจบ เอ็ดดี้ก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันที เขากลืนน้ำลายลงคอ ขณะที่มองดูผู้คนเดินไปมาบนถนน หัวใจของเขาก็เกิดความปรารถนาขึ้นมาอย่างแรงกล้า

เขามีความคิดที่จะกัดกินหัวของพวกนั้น...

เอ็ดดี้รู้สึกเหมือนตัวเองบ้าไปแล้ว พยายามเพิกเฉยต่อความคิดนั้น คิดว่าตัวเองได้รับผลกระทบจากปรสิตจนเกิดภาพหลอน

เพียงแต่ความหิวก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเมื่อพยายามเพิกเฉย

ในเวลานี้ เสียงในหัวของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง

"มนุษย์ หยุด นายต้องกินแล้ว ดูหัวที่แสนอร่อยเหล่านั้นสิ ไปกัดกินมันซะ!"

เอ็ดดี้ บร็อค กอดหัวไว้ พยายามที่จะเพิกเฉยต่อความรู้สึกหิว แต่เขาก็ล้มเหลว

เพื่อกำจัดความคิดที่จะกินหัวคนและความรู้สึกหิว เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปในร้านสเต็กแห่งหนึ่ง แล้วสั่งอาหารอย่างรวดเร็ว

ระหว่างที่รอ เขาก็อดใจไม่ไหว หยิบอาหารของคนอื่นมากิน ทำให้เกิดความโกลาหลไปทั่ว

ผู้คนต่างก็ร้องกรีด

ในขณะที่เอ็ดดี้กำลังปรับตัวให้เข้ากับซิมไบโอต คนของมูลนิธิไลฟ์ก็รู้แล้วว่าพวกเขาถูกซิมไบโอตหลอก

ในตอนนี้ พวกเขากำลังตรวจสอบความผิดปกติทั้งหมดของเส้นทาง พยายามหาซิมไบโอตที่หลบหนี

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถือเครื่องติดต่อสื่อสารเดินตรวจค้นไปตามถนน

ไม่นาน ความผิดปกติของเอ็ดดี้ บร็อคก็ดึงดูดความสนใจของผู้มาเยือน

"พบความผิดปกติ กำลังตรวจสอบ..."

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยผิวดำชื่อโทมัสตะโกนผ่านเครื่องติดต่อสื่อสาร แล้วเดินเข้าไปในร้านอาหารแห่งนั้น เดินไปหาเอ็ดดี้ที่กำลังกินกุ้งมังกรดิบอยู่

"คุณผู้ชาย กรุณาตามฉันมาด้วย"

โทมัสผิวดำพูดอย่างสุภาพ

แต่เอ็ดดี้ที่กำลังหิวโหยจะสนใจเขาได้อย่างไร เขายังคงกินกุ้งมังกรดิบต่อไป

สีหน้าของโทมัสเปลี่ยนเป็นเศร้าหมองเล็กน้อย ยื่นมือดำหนาออกไปจะจับเอ็ดดี้ แล้วพยายามพาตัวเขาไป

ก่อนที่เขาจะจับตัวเอ็ดดี้ได้ เขาก็ถูกมือขวาของเอ็ดดี้ผลักไปข้างหลังหลายก้าว

สีหน้าของโทมัสยิ่งเศร้าหมองมากขึ้น หยิบกระบองไฟฟ้าที่เอวขึ้นโดยไม่รู้ตัว จะสอนบทเรียนให้กับคนที่ไม่ให้เกียรติและยังมีข้อสงสัยคนนี้

ขณะที่เขายกกระบองไฟฟ้าขึ้นจะสอนบทเรียนให้กับเอ็ดดี้ มือขวาของเอ็ดดี้ก็ถูกของเหลวสีดำปกคลุม แล้วฟาดไปที่หน้าอกของเขาอย่างแรง

ปัง!

ท่ามกลางเสียงร้องของผู้ชมรอบข้าง โทมัสก็ถูกกระแทกออกไปหลายเมตร

เสียง ปัง ปัง ปัง ดังขึ้น เขาก็ชนเก้าอี้และโต๊ะล้มลง

เอ็ดดี้ที่ยังมีสติอยู่ เมื่อเห็นเช่นนั้นก็รีบอธิบาย "โอ้ ผมไม่ได้ตั้งใจ มือมันไม่เชื่อฟัง..."

เมื่อพูดจบ ท่ามกลางเสียงตะโกนของพนักงาน เขาก็รีบหนีออกจากร้านอาหารแห่งนี้

โทมัสพยายามลุกขึ้น จับวิทยุสื่อสารแล้วรายงานด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ "พบเป้าหมาย..."

ขณะที่เขารายงานอยู่ที่นี่ เอ็ดดี้ที่หลบหนีออกจากร้านอาหารก็ตกใจกลัว

"ไอ้ขี้ขลาด นายควรจะกินไอ้นั่น!"

เสียงไม่พอใจของวีน่อมดังขึ้นในหัวของเขา

เอ็ดดี้ที่ตกใจกลัวถามว่า "นายเป็นอะไรกันแน่ ปรสิตงั้นเหรอ?"

เขาไม่สามารถหลอกตัวเองได้อีกต่อไปแล้ว

"ปรสิตงั้นเหรอ?" วีน่อมพูดซ้ำด้วยน้ำเสียงที่ดังมาก ราวกับว่าโกรธมาก โกรธจัด "นายต่างหากที่เป็นปรสิต!"

"ฉันคือวีน่อม ซิมไบโอตวีน่อมผู้ยิ่งใหญ่!"

"แล้วนายก็ต้องหนีออกจากที่นี่ไปให้เร็วที่สุด พวกนั้นจะจับนายไปที่ห้องทดลอง แล้วทำการทดลองที่โหดร้ายกับนาย!"

"หนีเหรอ?" เอ็ดดี้ยังไม่ยอมรับความจริง

เมื่อกำลังจะเถียง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสวมชุดดำสี่คนก็ปรากฏตัวขึ้น

"หยุด ยกมือขึ้น!" ทั้งสี่คนชี้ปืนมาที่เขาพร้อมกัน

"เชี่ย!" เอ็ดดี้หันหลังแล้ววิ่งหนีโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นว่าเขาหนี เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสวมชุดดำทั้งสี่ก็ลั่นไกปืนยาสลบ

ปังปังปัง!

หนวดสีดำงอกออกมาจากด้านหลังของเอ็ดดี้แล้วกันเข็มยาสลบไว้แล้วเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ฟาดปืนยาสลบในมือของพวกนั้นกระเด็นออกไป

เมื่อเห็นฉากนี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสวมชุดดำทั้งสี่ก็ตกใจไป

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ ล้อมรอบเอ็ดดี้และวีน่อม ระหว่างนั้น เอ็ดดี้ที่ถูกวีน่อมครอบงำก็แสดงพลังที่น่าทึ่งออกมา

เขาทำท่าทางที่ไม่ใช่มนุษย์มากมาย และยังมีความรู้สึกต่ออันตราย ทำให้เขาหลบหลีกการโจมตีได้หลายครั้ง

หนวดสีดำฟาดศัตรูออกไปได้อย่างง่ายดาย ของเหลวสีดำยังไหลไปทั่วตัวเขา แล้วกลายเป็นชุดวีน่อมคลุมร่างของเขา

ระหว่างที่พุ่งชนไปมา เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยก็ร้องกรีดด้วยความเจ็บปวดแล้วถูกชนกระเด็นออกไป ยังมีคนที่โชคร้ายถูกวีน่อมจับขึ้นมา แล้วอ้าปากที่เต็มไปด้วยเขี้ยวเลือดออกมากัดกินหัว

"หยุดเขาไว้ ห้ามปล่อยให้หนี!"

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสวมชุดดำกำลังไล่ล่าเอ็ดดี้และวีน่อม กลุ่มคนในตึกมูลนิธิไลฟ์ที่อยู่ไกลออกไปต่างก็ตกใจกับภาพที่ส่งมา

ในห้องควบคุมการประชุม เดรกกางแขนออก ชี้ไปที่ภาพบนหน้าจอ แล้วพูดด้วยความตกใจ "เขากับซิมไบโอตผสานกันแล้ว เห็นไหม?!"

หันกลับมา มองไปรอบๆ แล้วพูดกับเจ้าหน้าที่และนักวิจัย "เห็นไหม พวกเขาผสานกันแล้ว!"

"ทริส!" เขาเดินไปที่เครื่องติดต่อสื่อสารแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเร่งรีบกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสวมชุดดำที่เป็นหัวหน้าในวิดีโอ "พาสิ่งมีชีวิตใหม่ของฉันกลับมา!"