39
ขณะมองวีน่อมที่ติดหนึบเหมือนลูกอมมาอ้อนวอน ซู่เหยาก็รู้สึกสิ้นหวังเล็กน้อย
หากเจ้าสิ่งนี้แสดงความก้าวร้าวออกมา เขาคงจัดการมันทันที แต่ด้วยท่าทีที่เหมือนหมาเลียเจ้าของแบบนี้ เขาก็ไม่รู้จะจัดการอย่างไร
เขาเบนความสนใจชั่วคราวและหันไปมองแจ็กกับอีกคนหนึ่ง
"อย่า อย่าฆ่าเรา!"
เมื่อพบว่าเขาหันมามอง แจ็กก็รีบวิงวอน
ซู่เหยามองคนทั้งสองที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว แต่ไม่ได้ฟังคำวิงวอนของพวกเขา
เมื่อพวกเขามีความคิดที่จะฆ่าเขาเพื่อรับค่าหัว พวกเขาก็สมควรตายไปแล้ว ทุกอย่างเป็นผลจากการกระทำของพวกเขาเอง
วินาทีต่อมา ขณะที่แจ็กกับอีกคนหนึ่งตกใจกลัวและวีน่อมก็ประหลาดใจ มือของเขาก็สั่นเป็นสีดำ
[ประสบการณ์อนุภาคสีดำ +1]
[ประสบการณ์อนุภาคสีดำ +1]
อนุภาคสีดำสองดวงพุ่งออกไปเหมือนกระสุนพุ่งไปหาแจ็กกับอีกคนหนึ่ง
คนทั้งสองที่ระมัดระวังอยู่ก่อนแล้วสังเกตเห็นความผิดปกติ จึงรีบกระโดดไปทางด้านข้างและหลบอนุภาคสีดำสองดวงนี้ไปได้
[ประสบการณ์อนุภาคสีดำ +1]...
แม้ว่าพวกเขาจะหลบได้ แต่ก็ไม่สามารถหลบอนุภาคสีดำอีกสี่ดวงที่ตามมาได้และถูกเจาะทะลุหน้าอก
เลือดไหลออกมา ก่อนตาย อัลเบิร์ตก็พูดด้วยความไม่พอใจ "แกจะต้องลงนรกตามเรามาเร็วๆ นี้!"
"การฆ่าเราจะไม่จบเรื่องนี้ ค่าหัวของแกจะสูงขึ้นเรื่อยๆ และจะมีคนเก่งกว่ามาหาแก!"
"หวังว่าแกจะไม่เจอกับนักฆ่าอันดับต้นๆ ไม่งั้น..."
อัลเบิร์ตหัวเราะอย่างเย้ยหยันและหยุดหายใจ ส่วนแจ็กที่อยู่ข้างๆ หลังจากสาปแช่งอย่างร้ายกาจแล้ว ไม่นานก็ตามรอยเขาไป
เมื่อเห็นว่าคนทั้งสองตายแล้ว วีน่อมก็รีบพูดว่า "มนุษย์ นายไม่ต้องสนใจคำพูดของพวกเขา ตราบใดที่นายรวมร่างกับฉัน ทุกอย่างก็จะจบลง!"
"เราสามารถฉีกทุกคนที่ขวางหน้าได้!"
สุดท้าย ใบหน้าเล็กๆ สีดำของเขาก็เต็มไปด้วยความวิงวอน "ฉันขอร้อง มนุษย์ รวมร่างกับฉันเถอะ เราจะต้องแข็งแกร่งที่สุด!"
เมื่อได้ยินวีน่อมบ่นข้างหู ซู่เหยาก็ปวดหัวเล็กน้อย
กำจัดเจ้าสิ่งนี้ก็ไม่ดี ทิ้งไปก็คงจะตามตื้อมาอีก...
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจปรึกษากับวีน่อมตรงหน้า
"การรวมร่างกับนายอย่างสมบูรณ์นั้นเป็นไปไม่ได้..." ซู่เหยาพูดช้าๆ
ใบหน้าเล็กๆ สีดำของวีน่อมเต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่เมื่อเขากำลังจะวิงวอนต่อ คำพูดที่ทำให้เขาประหลาดใจก็ปรากฏขึ้น
"แต่แขนขวาของฉันสามารถรวมร่างกับนายได้ ถ้านายยอมรับและทำได้..."
ซู่เหยามองวีน่อมตรงหน้า สายตาสงบมาก
เขาพูดเช่นนี้ก็หลังจากที่ได้ไตร่ตรองแล้ว วีน่อมนี้ไม่ใช่สิ่งที่ไม่ดีทั้งหมด ประโยชน์ที่ได้จากการรวมร่างกับเขาก็เห็นได้ชัด
หากรวมร่างกับแขนข้างเดียว เขาก็ยังยอมรับได้ แต่สำหรับการรวมร่างกับร่างกายทั้งร่างเพื่อรวมร่างอย่างสมบูรณ์นั้น ซู่เหยาปฏิเสธข้อเสนอนี้โดยตรง
หากรวมร่างอย่างสมบูรณ์ หากวีน่อมทำลายภายในร่างกาย เขาจะจัดการได้ยากจริงๆ
ยิ่งไปกว่านั้น การรวมร่างอย่างสมบูรณ์ก็หมายความว่าสิ่งนี้จะครอบครองสมองของเขาด้วยเช่นกัน หากไม่มีพลังทางจิตใจ ความทรงจำก็อาจถูกมันรับรู้ได้ ซึ่งซู่เหยาไม่สามารถยอมรับได้อย่างแน่นอน
แต่หากรวมร่างกับแขนข้างเดียว แม้ว่าจะเกิดเรื่องขึ้นก็คงไม่ร้ายแรงมาก!
เมื่อถึงเวลานั้น แม้ว่าวีน่อมจะมีความคิดที่จะทำลาย แต่ก็จะกระตุ้นพลังแสงในร่างกายของเขาและดึงดูดความสนใจของเขาได้ทันที
หากต้องการทำลาย ก็ต้องผ่านพลังแสงไปให้ได้!
"ฉันเตือนนายแล้วนะ หากนายล้ำเส้นแขนขวาของฉัน..."
เขายังไม่ทันพูดคำเตือนจบ วีน่อมก็ตะโกนด้วยความตื่นเต้นว่า "มนุษย์ ฉันยอมรับ!"
เมื่อพูดจบ ร่างของเหลวสีดำของเขาก็เคลื่อนไหวและกระโดดไปที่แขนขวาของซู่เหยา จากนั้นก็ซึมเข้าไปอย่างรวดเร็ว
ซู่เหยาก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก เพียงแค่รู้สึกว่ามีบางสิ่งวิ่งเข้าไปในแขน และรู้สึกว่าแขนขวามีสิ่งใดสิ่งหนึ่งอาศัยอยู่
เขารู้สึกว่า ตราบใดที่เขาต้องการ เขาก็สามารถขับไล่วีน่อมได้ทุกเมื่อ
นอกจากนี้ เขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไรอีกแล้ว และไม่มีอาการไม่สบายใดๆ
"สิ่งมีชีวิตที่อาศัยร่วมกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ นี่พิเศษจริงๆ..." ซู่เหยารำพึงกับตัวเอง
เขาสัมผัสร่างกาย ในขณะที่วีน่อมที่เข้าไปในร่างกายของเขาก็สัมผัสอย่างละเอียดเช่นกัน
ก่อนหน้านี้รวมร่างกันเพียงหนึ่งหรือสองวินาที เขายังรู้สึกไม่ชัดเจนนัก ตอนนี้รวมร่างกันเกือบสมบูรณ์แล้ว เขาก็รู้สึกถึงความแตกต่างอย่างถ่องแท้
"มนุษย์ นายพิเศษมาก แข็งแกร่งมาก ฉันไม่เคยเห็นใครแบบนายมาก่อน!"
ในขณะนี้ จิตใจของวีน่อมเต็มไปด้วยความตกใจ
มนุษย์คนอื่นๆ หากพูดว่าอ่อนแอและเปราะบางเกินไป เขาก็พิเศษและแปลกมาก!
พลังงานแสงแดดที่อบอุ่น เซลล์ลึกลับที่ไม่รู้จัก...
ทุกอย่างมอบพลังที่ไม่เคยมีมาก่อนให้กับเขา เขาไม่เคยรู้สึกแข็งแกร่งขนาดนี้มาก่อน!
เขารู้สึกว่าร่างกายเต็มไปด้วยพลัง พลังงานที่หมดลงก็ได้รับการเติมเต็มอย่างรวดเร็ว!
ในความหลงใหล เขาใช้พลังของสิ่งมีชีวิตที่อาศัยร่วมกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ โดยไม่รู้ตัวเพื่อคัดลอกพลังของโฮสต์ลึกลับนี้
ผลลัพธ์คือ สิ่งที่เขาคาดไม่ถึงเกิดขึ้น!
ด้วยความตกใจ เขาพบว่าการคัดลอกล้มเหลว!
ปัจจัยลึกลับในเซลล์ของโฮสต์ตรงหน้าอยู่นอกเหนือขอบเขตที่เขาสามารถคัดลอกและทำความเข้าใจได้...
"บ้าจริง ฉันไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน!" วีน่อมพูดด้วยความประหลาดใจ
ทำไมถึงเป็นแบบนี้กัน?
นอกจากนี้ เขายังค้นพบสิ่งที่ทำให้เขาเหลือเชื่ออีกด้วย
เซลล์ลึกลับเหล่านี้กำลังกัดเซาะเขา!
พลังลึกลับบางอย่างปรากฏขึ้นทีละน้อย ค่อยๆ กัดเซาะและเปลี่ยนแปลงเขา!
วีน่อมเริ่มสงสัยในชีวิต
มีแต่เขาเท่านั้นที่เป็นวีน่อมที่กัดเซาะผู้อื่น แต่กลับมีคนกัดเซาะเขาได้?!
ตกลงแล้ว เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่อาศัยร่วมกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ หรือว่าเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่อาศัยร่วมกับสิ่งมีชีวิตอื่นๆ?
อารมณ์ของวีน่อมเปลี่ยนแปลงไป แต่สุดท้ายก็ยังไม่อยากจากร่างกายของมนุษย์คนนี้ไป
เพราะโฮสต์นี้ยอดเยี่ยมมาก เขาไม่เคยเห็นโฮสต์ที่ดีและสมบูรณ์แบบกว่านี้มาก่อน!
แน่นอน นอกจากนี้ เขายังค้นพบโดยบังเอิญว่า แม้ว่าจะโคลนปัจจัยลึกลับในเซลล์ไม่ได้ แต่ก็ได้รับสิ่งอื่นมา
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาโคลนหรือมาจากการกัดเซาะของเซลล์ปัจจัยลึกลับ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะสามารถดูดซับแสงแดดได้?
บนพื้นผิวแขนของซู่เหยา หนวดของเหลวสีดำยื่นออกมา
เมื่อแสงแดดส่องไปที่หนวดของเขา เขาจะรู้สึกอบอุ่นทั่วร่างกาย พลังงานที่สูญเสียไปดูเหมือนจะฟื้นฟูได้?
วีน่อมดีใจมาก
ด้วยความประหลาดใจ หนวดนั้นก็เปลี่ยนไปและกลายเป็นหัวเล็กๆ สีดำอย่างรวดเร็ว
"สุดยอดไปเลย!"
วีน่อมตะโกนด้วยความดีใจ
จากนั้น เขาก็พูดด้วยความตื่นเต้น "นายพิเศษมาก แปลกมาก แตกต่างจากมนุษย์ธรรมดาโดยสิ้นเชิง ราวกับว่าไม่ใช่สิ่งมีชีวิตเดียวกัน!"
"ฉันไม่เคยเห็นใครแบบนี้มาก่อน...แบบนี้..."
เขาพูดจาไม่เป็นภาษา
ซู่เหยามองเขาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อยและถามว่าเกิดอะไรขึ้น
การดูดซับแสงแดดก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ น่าจะเป็นเพราะความสามารถในการดูดซับพลังงานนี้
"ปัจจัยลึกลับในเซลล์?"
ซู่เหยานึกถึงแสงแดดที่ส่องทั่วถึงในทันที
