29

กัปตันจอร์จถือเครื่องขยายเสียงไว้ในมือแล้วพูดอย่างจริงจัง "เควิน ผู้หลบหนีที่เป็นมนุษย์กลายพันธุ์ เราทราบว่าแกอยู่ในนั้น ออกมาเดี๋ยวนี้ เราได้ล้อมที่นี่ไว้หมดแล้ว แกหนีไปไหนไม่ได้!"

จอร์จตะโกนไปพลางยิ้มเยาะไป เจ้าเด็กนั่นเลือกสถานที่จะซ่อนตัวได้แย่มาก สภาพแวดล้อมโดยรอบเหมาะเจาะให้พวกเขาใช้ประโยชน์ได้พอดี

ขณะที่เขากำลังตะโกนอยู่ อีรีน่าก็สั่งให้ทีมงานเปิดกล้องถ่ายทอดสด

ภาพเหตุการณ์ที่นี่ถูกถ่ายทอดสดไปทั่วทันที ผู้คนนับไม่ถ้วนได้เห็นภาพดังกล่าว

ในทันใด ผู้ชมก็เริ่มเฝ้ารอด้วยความคาดหมาย รอคอยที่จะเห็นมนุษย์กลายพันธุ์ที่หลบหนีต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ทหาร จากนั้นก็ถูกเอาชนะและจับกุม

ในทางกลับกัน มนุษย์กลายพันธุ์ที่รับชมอยู่ก็รู้สึกหวาดกลัว เหมือนกับกระต่ายที่เห็นเพื่อนกระต่ายตัวอื่นตาย

วูล์ฟเวอรีนโลแกนที่เตรียมตัวพร้อมสำหรับการต่อสู้และเดินออกมาจากบาร์ก็ขมวดคิ้ว เขาเข้าใจแล้วว่าพวกเขามาตามหาไม่ใช่พวกเขาสามคน

เดี๋ยวก่อน...

ถ้าไม่ใช่พวกเขาสามคน แล้วพวกเขามาตามหาใคร?

เควิน?

ภาพเงาของชายคนหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในหัวของวูล์ฟเวอรีนโลแกนในทันที

ออตโตและอีกคนที่อยู่ข้างๆ ก็เดาได้บ้างเช่นกัน

ทั้งสองลังเลว่าจะหนีออกจากที่นี่ดีหรือไม่

แม้ว่าพวกเขาจะเป็นมนุษย์กลายพันธุ์เหมือนกัน แต่พวกเขาก็ไม่ได้สนิทสนมกับเควินคนนั้นเลย ไม่จำเป็นต้องเสี่ยงอันตรายมากมายขนาดนี้

พวกทหารที่ติดอาวุธครบครันมีอยู่หลายสิบนาย พวกเขาไม่คิดว่าจะมีใครสามารถเอาชนะพวกนั้นได้

ขณะที่พวกเขากำลังลังเลอยู่ ซู่เหยาที่เตรียมจะใช้การเคลื่อนย้ายมิติเพื่อถอยทัพก็เปลี่ยนสีหน้าไปเล็กน้อย

จอร์จที่อยู่ไกลออกไปเห็นว่าหลังจากที่เขาพูดไปแล้ว อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมออกมา จึงสั่งทหารหลายนายให้เปิดกล่องบางใบ

เมื่อกล่องถูกเปิดออก ก็มีแมงมุมสีดำขนาดเท่ากะละมังเจ็ดตัวลุกขึ้นมา แล้วก็พากันมุ่งหน้าไปทางบาร์ด้วยความเร็วที่รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ!

"ล็อกเป้าหมายแล้ว!"

เสียงเครื่องจักรที่เย็นชาดังขึ้น

พวกมันหยุดชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นก็เปลี่ยนทิศทางได้อย่างแม่นยำแล้วพุ่งตรงไปที่ซู่เหยา!

ซู่เหยาที่เตรียมจะเคลื่อนย้ายมิติเปลี่ยนสีหน้าไปเล็กน้อย

"มันล็อกเป้าฉันเหรอ?"

ในไม่ช้าเขาก็คิดออก

"สิ่งของประหลาดเหล่านี้คือหุ่นยนต์เซนทิเนลรึ?"

เขาจำได้ว่าสิ่งของประหลาดเหล่านี้คือหุ่นยนต์เซนทิเนลรุ่นใดรุ่นหนึ่ง ส่วนรุ่นที่แน่ชัดนั้นเขาไม่รู้จัก

แน่นอนว่าถ้าเป็นหุ่นยนต์เซนทิเนลที่มีชื่อเสียงอย่าง Ghost Sentinel หรือก็คือหุ่นยนต์เซนทิเนลในเรื่อง X-Men: Days of Future Past เขาก็รู้ว่าเรียกว่ารุ่นไหน

และเห็นได้ชัดว่าหุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมเหล่านี้ก็มีฟังก์ชันในการระบุและล็อกเป้าหมายมนุษย์กลายพันธุ์เหมือนกับ Ghost Sentinel

"ยุ่งยากแล้ว..."

เขารู้ว่าถ้าไม่กำจัดหุ่นยนต์เซนทิเนลเหล่านี้ให้หมด แม้ว่าจะใช้การเคลื่อนย้ายมิติ ก็ยังมีความเป็นไปได้สูงที่พวกมันจะตามหาเขาจนเจอ

"ทำไมต้องมาตามตื้อฉันด้วยนะ!"

แววตาของซู่เหยาแวบขึ้นด้วยความโกรธ

เมื่อเห็นหุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมที่อยู่ห่างออกไปสิบห้าเมตร เขาก็ยื่นมือออกไปชี้

"อนุภาคสีดำ!"

[ประสบการณ์อนุภาคสีดำ +1]

อนุภาคสีดำพุ่งไปหาหุ่นยนต์เซนทิเนลด้วยความเร็วสูงราวกับกระสุน

หุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมรู้สึกตัวได้ มันก็หลบไปทางด้านข้างเล็กน้อย

แต่ถึงแม้จะหลบได้เร็ว แต่ขาแมงมุมของมันก็ยังถูกกวาดไปบางส่วน ทำให้มันยืนทรงตัวไม่อยู่และล้มลงไปที่พื้น

"นี่มันอะไรกัน?"

วูล์ฟเวอรีนโลแกนและคนอื่นๆ สงสัย พวกเขาก็รีบหันไปมองทางเข้าบาร์

ตอนนี้แทบจะไม่มีใครอยู่บริเวณรอบๆ บาร์แล้ว พวกเขาเดินเข้าไปใกล้ๆ แล้วก็เห็นเงาที่คุ้นเคย

"เขาคือเควินงั้นเหรอ?"

ถึงแม้ว่าออตโตและอีกคนจะคาดการณ์ไว้แล้ว แต่เมื่อได้คำตอบที่ตรงกับที่คาดการณ์ไว้ พวกเขาก็ยังรู้สึกประหลาดใจอยู่ดี

เด็กหนุ่มคนนี้ไปทำอะไรให้คนพวกนั้นถึงได้ตามล่าตัวเขาอย่างเอาเป็นเอาตายขนาดนี้?

พวกเขารู้สึกท้อแท้และอยากจะหนีออกจากที่นี่

แต่สีหน้าของวูล์ฟเวอรีนที่อยู่ข้างๆ กลับแปลกไป

"น่ารำคาญ!"

โลแกนถุยซิการ์ที่อยู่ในปากออกไป

ปากบอกว่าน่ารำคาญเหมือนจะไม่อยากยุ่ง แต่การกระทำของเขากลับตรงกันข้าม แววตาของเขาแวววับด้วยความกระหายเลือด เขาชูมือขึ้นแล้วก็ยื่นกรงเล็บโลหะผสมอาดามันเทียมออกมา

เขาพุ่งตัวไปทางหุ่นยนต์เซนทิเนล

หุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมที่ซ่อนตัวอยู่เพราะถูกอนุภาคสีดำโจมตีไปก่อนหน้านี้ แสงสีแดงในดวงตาของพวกมันก็กระพริบขึ้นทันที

พวกมันพบมนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสามคนนี้ตั้งนานแล้ว แต่เนื่องจากเป้าหมายไม่ใช่พวกเขา พวกมันจึงไม่ได้สนใจ แต่ไม่คิดว่าตอนนี้พวกเขากล้าที่จะพุ่งเข้ามา

เห็นได้ชัดว่าการกระทำของพวกเขาขัดขวางการจับกุมเป้าหมาย!

ในไม่ช้า คำสั่งในการกำจัดคนทั้งสามคนนี้ก็ปรากฏขึ้นในโปรแกรมของพวกมัน

ในทันที หุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมสีดำสามตัวก็ล้อมรอบวูล์ฟเวอรีนโลแกน

โลแกนฟาดกรงเล็บใส่หุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมที่กระโดดเข้ามา

แต่สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ สิ่งนี้แข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ แม้ว่าจะเป็นกรงเล็บโลหะผสมอาดามันเทียมของเขาก็ตาม แต่เมื่อฟันลงไปที่ตัวของอีกฝ่ายก็ทำได้เพียงแค่เป็นรอยบากลึกๆ เท่านั้น รู้สึกเหมือนมีอะไรมาขวางอยู่

เจ้าเด็กนั่นกำจัดขาของมันได้ง่ายดายขนาดนั้นเลยเหรอ?

แววตาของวูล์ฟเวอรีนโลแกนแวววับด้วยความสงสัย

เมื่อเห็นว่าโลแกนตกอยู่ในวงล้อมของหุ่นยนต์เซนทิเนล ออตโตและอีกคนที่เดิมทีจะหนีออกไปก็จำใจต้องพุ่งตัวเข้ามาช่วยอย่างไม่มีทางเลือก

ออตโตเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับเงา วิ่งด้วยความเร็วเหนือเสียงไปทางหุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมตัวหนึ่ง แล้วก็ต่อยออกไป

ตูม! หุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมก็ถูกต่อยจนกระเด็นออกไป แต่เขาก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดแล้วก็กำมือขวาที่บวมแดง

"เชี่ย อะไรวะเนี่ย แข็งชะมัด!"

อีกด้านหนึ่ง วาเลนไทน์ก็ปล่อยสายฟ้าสีขาวฟ้าออกมาจากร่างกาย สายฟ้าแลบแปลบไปทางหุ่นยนต์เซนทิเนลรูปร่างแมงมุมที่โจมตีโลแกน

ขณะที่พวกเขากำลังต่อสู้กับหุ่นยนต์เซนทิเนล กัปตันจอร์จและคนอื่นๆ ที่อยู่ไกลออกไป รวมถึงผู้ชมที่รับชมการถ่ายทอดสดก็สังเกตเห็นมนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสามคนที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน

"เป้าหมายได้ลงมือแล้ว ทุกหน่วยเตรียมพร้อม!"

จอร์จเตือนคนอื่นๆ ก่อน จากนั้นก็หยิบเครื่องขยายเสียงขึ้นมาแล้วตะโกนเตือนมนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสามคน

"มนุษย์กลายพันธุ์ทั้งสามคน หยุดการกระทำของคุณเดี๋ยวนี้ ยกมือขึ้นเหนือหัว..."

หลังจากที่เตือนไปหลายประโยคแล้ว เมื่อเห็นว่าพวกเขาไม่สนใจ และหุ่นยนต์เซนทิเนลก็ยังคงถูกกำจัดไปเรื่อยๆ กัปตันจอร์จก็สั่งการว่า "ใช้ปืนยาสลบจัดการพวกเขา"

ทหารหลายนายก็หยิบปืนยาสลบพิเศษขึ้นมาแล้วก็เล็งไปที่คนทั้งสาม

ในไม่ช้า คนทั้งสามก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ พวกเขาอาจจะถูกยิงและล้มลงไปนอนนิ่งๆ ได้ทุกเมื่อ

ขณะที่พวกเขากำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบ และผู้ชมก็รู้สึกสนุกสนานกับการรับชมอยู่นั้น ก็มีเงาปรากฏขึ้นในกล้องและอยู่ในสายตาของทุกคน