28

"ฮ่าๆ จะเริ่มแล้วเหรอ"

เมื่อเห็นตัวอย่างโฆษณาที่กำลังฉาย ผู้ชมนับไม่ถ้วนก็รู้สึกตื่นเต้น

"คราวก่อนเจ้าของวิดีโอคนนั้นโพสต์ตอนต่อไม่ได้ คราวนี้คงได้เห็นตอนต่อแล้วสินะ"

"ใช่แล้ว ในที่สุดก็จะได้เห็นภาพเจ้าพวกกลายพันธุ์ถูกจับแล้วสินะ ทำให้ฉันนอนไม่หลับมาหลายวันเลย"

"ทุกคนมาทายกันดีกว่าว่าเจ้าพวกกลายพันธุ์จะถูกจับเมื่อไหร่ ฉันเดิมพันยี่สิบนาที"

"ฉันว่าไม่น่าจะนานขนาดนั้น สิบนาทีก็พอ"

จากตัวอย่างโฆษณาที่ปรากฏ พวกเขาสามารถเห็นได้ว่าครั้งนี้ยิ่งใหญ่แค่ไหน ซึ่งก็ทำให้พวกเขามั่นใจได้เลย

ไม่มีใครคิดว่าจะแพ้เลย ทุกคนคิดว่าเป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น ไม่ช้าก็เร็วพวกเขาก็จะจับเจ้าหนุ่มกลายพันธุ์ได้!

ขณะที่ผู้คนเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ รอชมภาพการจับกุมที่กำลังจะฉายนั้น เหล่าพวกกลายพันธุ์ที่รับชมอยู่ก็เกิดความกังวลขึ้นมา

"หวังว่าเขาจะหนีรอดไปได้"

พวกเขาภาวนาในใจ ภาวนาให้เพื่อนร่วมเผ่าพันธุ์คนนั้นหนีรอดไปได้สำเร็จ

ในเวลานี้ ไม่ว่าจะเป็นศาสตราจารย์ X หรือแม็กนีโต ก็ต่างก็สังเกตเห็นการถ่ายทอดสดครั้งนี้

ศาสตราจารย์ X แสดงสีหน้ากังวล

สีหน้าของแม็กนีโตมืดลง แสดงให้เห็นถึงความรังเกียจต่อมนุษย์ธรรมดา

ไม่ว่าพวกเขาจะคิดอย่างไร ในเวลานี้ก็ไม่มีใครมีความหวังในความปลอดภัยของเด็กหนุ่มคนนั้นแล้ว

ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าพวกเขาถึงความแข็งแกร่งของกองกำลังรัฐบาล ภายใต้สถานการณ์ที่มีการเตรียมการอย่างเต็มที่เช่นนี้ เด็กหนุ่มคนนั้นคงหนีไม่รอด

ศาสตราจารย์ X ถอนหายใจ เขาคิดอยู่ว่าจะสามารถใช้เส้นสายช่วยเหลือเด็กหนุ่มคนนั้นออกมาได้หรือไม่

ส่วนแม็กนีโตก็คิดอยู่ว่าจะวางแผนโจมตีด้วยความน่าสะพรึงกลัวอีกครั้งเพื่อสอนบทเรียนให้กับมนุษย์ธรรมดาเหล่านั้น

ในขณะที่ผู้คนมากมายให้ความสนใจการถ่ายทอดสดครั้งนี้ ทีมของเคนนี่ก็ได้มุ่งหน้าไปยังเป้าหมายที่ตั้งใจไว้แล้ว

ทหารติดอาวุธครบมือสามสิบนายลงมาจากรถหุ้มเกราะ และยังมีรถตำรวจอีกหลายคันที่ตามมาคุ้มกัน

เมื่ออยู่ห่างจากเป้าหมายประมาณร้อยเมตร ทหารก็เริ่มเตรียมพร้อมและพูดคุยกัน

"เฮ้ เรเลียน นายว่าเราจะจับเป้าหมายได้ไหม"

ทหารหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่งถามเพื่อนข้างๆ อย่างลังเล

เรเลียนที่ถูกถามก็เหลือบมองเขา สีหน้าปรากฏรอยยิ้มมั่นใจ

"วางใจเถอะ เราได้ข้อมูลเกี่ยวกับเป้าหมายมาอย่างดี และได้วางแผนปฏิบัติการรบไว้แล้ว เป้าหมายหนีไม่รอดแน่!"

ก่อนที่จะมา พวกเขาดูวิดีโอการต่อสู้ของพวกกลายพันธุ์นั้นหลายครั้ง พวกเขารู้ดีถึงความสามารถของฝ่ายตรงข้าม และทีมที่ปรึกษาทางปัญญาก็ได้วางแผนปฏิบัติการรบที่รอบคอบแล้ว พวกเขาจะแพ้ได้อย่างไร

ทหารที่ถาม เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มที่มั่นใจเต็มเปี่ยม

ใช่แล้ว แค่เคลื่อนย้ายได้ชั่วพริบตาและปล่อยคลื่นพลังสีดำเท่านั้น มีอะไรที่รับมือได้ยากเย็นนัก!

ขณะที่ทหารบางคนกำลังพูดคุยกันอยู่ กัปตันจอร์จและกัปตันเคนนี่ที่อยู่ไกลออกไปก็กำลังพูดคุยกันอยู่เช่นกัน

กัปตันจอร์จพูดขึ้นว่า "ความแข็งแกร่งของหมายเลขสามสิบเจ็ด จะไม่เพิ่มขึ้นอีกแล้วใช่ไหม"

เคนนี่มองเขา สีหน้าเข้าใจความกังวลของเขา

เขาส่ายหัว รอยยิ้มเต็มใบหน้า "อย่างที่ผู้บัญชาการบอก ความสามารถที่ซ่อนไว้ได้สองอย่างและความแข็งแกร่งบางส่วน นั่นคือขีดจำกัดของเด็กคนนั้นแล้ว เขาไม่มีอะไรซ่อนไว้อีกแล้ว"

"เราได้รู้ความแข็งแกร่งของหมายเลขสามสิบเจ็ดแล้ว การเตรียมการครั้งนี้ก็เพียงพอแล้ว เขาหนีไม่รอดแน่!"

"ก็จริง" รอยยิ้มผ่อนคลายปรากฏบนใบหน้าของกัปตันจอร์จ

ในเวลานี้ เคนนี่พูดต่อ "ไม่ต้องพูดถึง เรายังพาหุ่นยนต์เซนทิเนลมาด้วยเจ็ดตัว"

เขาเหลือบมองกล่องที่อยู่ไม่ไกลนักซึ่งบรรจุหุ่นยนต์เซนทิเนล สีหน้ามั่นใจมาก

เมื่อพูดถึงหุ่นยนต์เซนทิเนล กัปตันจอร์จก็เหลือบมองกล่องที่บรรจุหุ่นยนต์เซนทิเนลที่อยู่ไกลออกไปเล็กน้อย ดวงตาปรากฏความสงสัยเล็กน้อย "ทำไมไม่พาหุ่นยนต์เซนทิเนลขนาดยักษ์มาล่ะ แต่กลับพาหุ่นยนต์เซนทิเนลรุ่นแมงมุมมา"

ในคำพูดของเขาแฝงไปด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

กัปตันเคนนี่ได้ยินดังนั้น ก็เหลือบมองเขาอย่างไม่ใส่ใจ พูดอย่างไม่สบอารมณ์ "นายน่ะ หุ่นยนต์เซนทิเนลขนาดยักษ์ต้องใช้เงินในการผลิตไม่ใช่เหรอ"

"การที่ได้รับอนุมัติให้ผลิตหุ่นยนต์เหล่านี้ได้ ก็เพียงพอแล้ว"

"ในการรับมือกับหมายเลขสามสิบเจ็ด หุ่นยนต์เซนทิเนลเพียงเจ็ดตัวนี้ก็เพียงพอแล้ว เขาไม่คู่ควรด้วยซ้ำ หุ่นยนต์เซนทิเนลเจ็ดตัวนี้ก็เพียงพอที่จะจับตัวเขาได้แล้ว"

เมื่อฟังคำพูดของเขา กัปตันจอร์จก็พยักหน้า "เป็นอย่างนั้นเอง"

"ก็จริงนะ ในการรับมือกับหมายเลขสามสิบเจ็ด หุ่นยนต์เซนทิเนลเจ็ดตัวนี้ก็เพียงพอแล้ว"

ในเวลานี้ อีรีนาหน้าตาสะสวยที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากพวกเขา ได้ยินดังนั้น สีหน้าก็ปรากฏความสนใจ

"โอ้ หุ่นยนต์เซนทิเนลเหรอ"

"ฉันได้ยินมาว่ายังอยู่ในขั้นตอนการวิจัยอยู่ไม่ใช่เหรอ พวกคุณได้ผลิตชิ้นส่วนสำเร็จรูปออกมาแล้วเหรอ"

อีรีนาหัวเราะคิกคัก "พอดีเลย คราวนี้ก็ให้ผู้ชมได้เห็นหุ่นยนต์เซนทิเนลด้วยสิ เผื่อเรตติ้งจะเพิ่มขึ้นอีก"

เขาเหลือบมองอีรีนา เคนนีและคนอื่นๆ ก็ไม่ได้พูดอะไร ถือว่ายอมรับการถ่ายทำของเธอ

เมื่อไม่นานมานี้ วิดีโอที่ถูกโพสต์ลงบนเว็บไซต์ได้สร้างผลกระทบที่ค่อนข้างใหญ่ ครั้งนี้จึงเป็นโอกาสดีที่จะบอกให้ทุกคนรู้ผ่านการจับกุมที่ประสบความสำเร็จว่าพวกกลายพันธุ์ก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด และก็ไม่ได้หมายความว่าจะเอาชนะไม่ได้!

ทำให้ทุกคนมีความมั่นใจ!

นี่ก็เป็นเหตุผลหลักที่พวกเขาอนุญาตให้อีรีนาถ่ายทำ

ขณะที่พวกเขากำลังวางแผนการปฏิบัติการรบ ในระหว่างทางก็ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมาก พวกเขาต่างก็มองด้วยความประหลาดใจ ไม่รู้ว่าหน่วยงานใดกำลังจะทำอะไรอีก

การซ้อมรบ?

ท่ามกลางความสงสัยและความอยากรู้อยากเห็น แม้ว่าจะได้รับคำเตือนให้ถอยห่าง แต่ผู้คนก็ยังคงติดตามอยู่ห่างๆ บางคนก็ถือกล้องส่องทางไกลส่องดูอยู่ไกลๆ

ในระยะทางที่ห่างออกไป คริสที่เคยช่วยชีวิตซู่เหยาไว้ ก็รีบรุดมาเช่นกัน

"เจ้าหนูเอ๊ย ขอให้รอดปลอดภัยนะ"

ตั้งแต่ที่เขาได้ดูตัวอย่างเมื่อไม่นานมานี้ เขาก็รู้สึกใจหาย รู้ว่าเด็กคนนั้นตกอยู่ในอันตรายแล้ว

แม้ว่าเขาจะเคยเห็นความสามารถของเด็กคนนั้นมาก่อน และรู้ว่าใช้ได้ แต่เมื่อเผชิญกับการล้อมรอบด้วยกองกำลังมากมายเช่นนี้ ความสามารถเพียงเล็กน้อยของเขาจะมีประโยชน์อะไร และจะหนีรอดไปได้อย่างไร

ดังนั้น ในเวลานี้ เขาจึงรีบเร่งไปที่นั่น โดยคิดว่าอาจจะช่วยเหลือได้บ้าง ถ้าหากทำได้ ก็จะช่วยให้เด็กคนนั้นหลบหนี

ขณะที่เขากำลังมุ่งหน้าไปที่นั่น กัปตันจอร์จและคนอื่นๆ ก็เริ่มลงมือ

แสงไฟสว่างจ้าหลายดวงส่องไปที่ผับนั้น ทำให้ถนนสายนั้นสว่างไสวเหมือนกลางวัน

ภายในผับ

วูล์ฟเวอรีนและคนอื่นๆ ที่กำลังพูดคุยกันอยู่ ก็สังเกตเห็นความโกลาหลของฝูงชน

"วิ่งเร็ว!"

"มีตำรวจล้อมรอบที่นี่แล้ว!"

"โอ้ พระเจ้า ฉันไม่อยากโดนลูกหลง!"

ฝูงชนกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนก วิ่งกรูไปที่ทางออก

"เกิดอะไรขึ้น" วาเลนไทน์ถามด้วยความสงสัย

"ฉันออกไปดูหน่อย" วูล์ฟเวอรีน โลแกนพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

ด้วยความสามารถในการฟื้นฟูตัวเอง เขาจึงก้าวฉับๆ ไปที่ทางเข้าผับ

วาเลนไทน์และออตโต้สบตากัน ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาก็ตามไปด้วย

ก่อนที่จะตามไป ออตโต้ก็หันกลับไปพูดกับซู่เหยา "เฮ้ รีบตามมาสิ เราไปดูกัน"

เมื่อมองดูพวกเขาจากไป ซู่เหยาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เขาไม่รู้เหมือนวูล์ฟเวอรีนและคนอื่นๆ เขาเดาเหตุผลได้อย่างรวดเร็ว

"น่าจะเป็นพวกนั้นที่ตามมาแล้ว"

เขาคิดอยู่ว่าจะใช้การเคลื่อนย้ายในอวกาศเพื่อหลบหนีจากที่นี่ดีไหม

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็ตัดสินใจว่าจะสังเกตการณ์สถานการณ์จากที่ไกลๆ ก่อน แล้วค่อยพิจารณาว่าจะหนีหรือไม่

เขาเดินตามวูล์ฟเวอรีนและคนอื่นๆ จากที่ไกลๆ

เมื่อเดินไปถึงทางออกไม่ไกล เขาก็เปลี่ยนสีหน้าเล็กน้อย เมื่อเห็นว่าด้านนอกสว่างไสวราวกับกลางวัน แสงไฟสว่างจ้าส่องมาจากหลังคารถที่อยู่ไกลออกไป

เขาเห็นรถตำรวจหลายคัน และทหารติดอาวุธครบมืออีกหลายสิบคน!

เขาเริ่มคิดแล้วว่าจะหนีรอดไปได้อย่างไร

ขณะที่เขากำลังวางแผนเส้นทาง วูล์ฟเวอรีน โลแกนและคนอื่นๆ ก็เห็นการจัดวางกำลังด้านนอก สีหน้าก็เปลี่ยนไปพร้อมกัน

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน

การจัดวางกำลังขนาดใหญ่อย่างนี้?

นอกจากความประหลาดใจแล้ว พวกเขาก็ยังรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย กลัวว่าพวกนี้จะมาหาเรื่องพวกเขา

ขณะที่พวกเขากำลังคิดกันไปต่างๆ นานา จอร์จและคนอื่นๆ ที่อยู่ห่างออกไปสิบเมตรก็เคลื่อนไหว