มอนสเตอร์ระดับสาม และ การรวมทีม (อ่านฟรี 25/07/2567)

คริสที่แบกสัมภาระรวม ๆ ของสมาชิกทุกคนด้วยกระเป๋าใบใหญ่มากซึ่งจัดทำเป็นพิเศษก็อยู่ภายในใจกลางขบวนร่วมกับหมอยาเช่นกัน เพราะถ้าคนแบกสัมภาระรวมถึงหมอยาถูกเล่นงานก็จะกลายเป็นปัญหาได้

‘บรรยากาศแบบนี้... มันเป็นของจริง ดูเหมือนสถานที่ต่าง ๆ ที่จะได้เข้าไปจะไม่ใช่สิ่งจำลองสินะ’ คริสสำรวจรอบด้านด้วยสายตาและประสาทสัมผัส เขารู้สึกว่าทุกอย่างคือของจริง ไม่เหมือนกับตอนประลองในสนามเสมือนจริง

ในตอนแรกชายหนุ่มก็คิดอยู่ว่าภายในดันเจี้ยนจะให้ความรู้สึกเช่นไร พอมาสัมผัสเข้ากับตัวจริง ๆ เขาจึงรู้ว่ามันก็คือโลกจริง ๆ อีกใบหนึ่งเลยก็ว่าได้ เพียงแต่ขนาดของโลกใบนี้มันอาจไม่ได้ใหญ่อะไรมากนัก

แต่ก็ใช่ว่าทุกดันเจี้ยนจะมีขนาดเล็กทั้งหมด มีบางครั้งเช่นกันที่มีดันเจี้ยนขนาดใหญ่เกิดขึ้น พวกมันแทบจะเรียกได้ว่าเป็นโลกอีกใบเลยทีเดียว

“ข้างหน้ามีการต่อสู้! ระวังตัวด้วย!” หัวขโมยประจำทีมกล่าวออกมา เขาได้กลิ่นคาวเลือดมาจากด้านหน้า

ซ่า ซ่า กรี๊ซซซซซซ เปรี้ยง! เปรี้ยง!

“ทุกคนระวังตัวด้วย! หลบหางของมันให้ดี แทงค์ฝากบล็อกก้ามันด้วย ผมจะหาจังหวะเข้าไปฟันข้อต่อมันเอง!” เสียงการต่อสู้และตะโกนดังขึ้นมาจากด้านหน้าไม่ไกลนัก

ทีมของคริสเลือกที่จะซุ่มดูการต่อสู้จากระยะปลอดภัย พวกเขาเห็นทีมนักผจญภัยทีมหนึ่งกำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์แมงป่องขนาดยักษ์อย่างดุเดือน แมงป่องตัวนี้มีลักษณะภายนอกคล้ายกับแมงป่องทั่วไป เพียงแต่นอกจากขนาดตัวที่มีความใหญ่โตนับสิบเมตรแล้ว มันยังมีพ่นพิษได้อีกด้วย แถวผิวของมันก็หนาเป็นอย่างมาก หนาจนเหมือนกับเกราะไม่มีผิด

ทีมนักผจญภัยที่กำลังต่อกรกับมันต่อสู้ได้อย่างสูสี พวกเขาให้นักผจญภัยที่ถือโล่ทำหน้าที่ยั่วยุและรับดาเมจ นักเวทย์คอยโจมตี ผู้สาปแช่งคอยดีบัพ นักดาบ นักธนู มือปืน คอยทำดาเมจ แต่สิ่งที่ทีมนี้ได้เปรียบที่สุดเห็นเป็นการมีฮีลเลอร์อยู่ในทีมนี่แหละ

หญิงสาวผู้สวมชุดสีขาวถือคทาไม้ขนาดใหญ่กว่าตัวเธอเสียอีก เธอยืนอยู่ด้านหลังสุดห่างจากวงการต่อสู้ ด้านข้างมีนักธนู มือปืน คอยป้องกันตัวเธอเอาไว้ เธอทำการฮีลและบัพทักษะต้านพิษให้กับสมาชิกในทีม

“ดูเหมือนพวกเขาจะจัดการได้ไม่ยากนะ” ทวันซูที่สังเกตการอยู่กล่าวออกมา

“ถ้าไม่มีอะไรมารบกวน ก็คงใช้เวลาอีกสักครึ่งชั่วโมงนั่นแหละ” ซาฮาวิเคราะห์การต่อสู้ก่อนจะกล่าวออกมา

มอนสเตอร์แมงป่องตรงหน้าดูแล้วน่าจะเป็นมอนสเตอร์ระดับสามอย่างแน่นอน แต่ในรายละเอียดของภารกิจก็ไม่ได้มีบอกว่าให้กำจัดมอนสเตอร์ระดับสาม มีแต่ให้กำจัดบอสมอนสเตอร์ระดับสามเท่านั้น

นั่นหมายความว่านอกจากมอนสเตอร์ที่รายละเอียดของดันเจี้ยนแจ้งมาแล้ว มันยังมีมอนสเตอร์อื่น ๆ อยู่เต็มไปหมด

ดันเจี้ยนแทบทุกแห่งล้วนเป็นเช่นนี้ทั้งนั้น ยกเว้นก็แต่บอสดันเจี้ยนที่จะมีเพียงตัวเดียว ดังนั้นมอนสเตอร์ตัวอื่น ๆ ในภารกิจทุกทีมสามารถกำจัดจนครบได้ แต่บอสดันเจี้ยนจะต้องแย่งกันกำจัดเท่านั้น ทีมไหนทำดาเมจได้เยอะสุดก็จะถือว่าทีมนั้นเป็นผู้กำจัดไป

“ดูเหมือนพวกเขาจะมีปัญหาแล้วนะ” หญิงสาวผู้สวมชุดคลุมแบบจีนโบราณกล่าวออกมาเมื่อเธอสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

“มีมอนสเตอร์อีกหนึ่งตัว!! ทุกคนกระชับวงต่อสู้เร็วเข้า!” ชายคนหนึ่งในทีมที่กำลังต่อสู้อยู่ก็สังเกตเห็นเช่นกัน เขาตะโกนออกมาเสียงดังทำให้สมาชิกในทีมต่างพากันตื่นตัว

ครึ่งหลัง

มอนสเตอร์แมงป่องอีกตัวโผล่ขึ้นมาจากผืนทรายอย่างไร้ที่มา ลำพังต่อสู้กับมอนสเตอร์ระดับสามเพียงตัวเดียวก็ลำบากพออยู่แล้วสำหรับทีมที่มีเพียงนักผจญภัยแรงค์ E เช่นนี้ การที่มีมอนสเตอร์ระดับสามโผล่ขึ้นมาอีกตัวจึงทำให้พวกเขาเริ่มที่จะได้รับบาดเจ็บมากขึ้นไปอีก

หลังจากประคองสถานการณ์มาได้เกือบสิบนาที ในที่สุดทีมนักผจญภัยที่กำลังต่อสู้อยู่ก็พลาดท่าจนได้ แทงค์ของทีมไม่อาจรั้งมอนสเตอร์แมงป่องระดับสามไว้ได้จนทำให้มันหลุดไปยังแนวหลัง มันวิ่งเข้าหากองหลังทีมีนักเวทย์และฮีลเลอร์ยืนอยู่

“ระวัง!” นักธนูที่เห็นเหตุการณ์ก็กล่าวเตือนเสียงดัง เขาระดมยิงลูกธนูเวทย์ออกมาไม่หยุด แม้ลูกธนูจะเข้าเป้าทั้งหมดก็ไม่อาจเจาะผิวหนังที่เสมือนเกราะเล็กของมันเข้าไปได้

ทั้งทีมกำลังหวาดกลัวเป็นการใหญ่ นักเวทย์ที่เห็นมอนสเตอร์วิ่งเข้ามาก็ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่เรียกใช้เวทย์ธาตุไฟทำการโจมตีเข้าไปเท่านั้น

ถึงแม้มันจะได้ผลจนทำให้มอนสเตอร์แมงป่องยักษ์หน้าสะบัดไปตามแรงระเบิดได้ แต่เมื่อมันตั้งสติได้มอนก็วิ่งเข้าไปตามเดิมอยู่ดี

“พวกเรามาช่วยแล้ว!” ทวันซูวิ่งนำอยู่ด้านหน้าสุดพร้อมกับตะโกนออกมาเสียงดัง สมาชิกทีมที่เหลือก็เข้าไปช่วยเหลือได้อย่างทันท่วงที

ทวันซูใช้ทักษะยั่วยุดึงมอนสเตอร์เข้าหาตัวเอง ก่อนที่สมาชิกทีมที่เหลือจะทำตามหน้าที่ของตัวเองได้อย่างยอดเยี่ยม

เมื่อมีคนเข้ามาช่วยเพิ่มขึ้นก็ทำให้พวกเขาใช้เวลาไม่ถึงยี่สิบนาที ก็กำจัดมอนสเตอร์ที่ได้รับบาดเจ็บอยู่ก่อนแล้วได้ในที่สุด!

“แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ขอบใจพวกนายมากนะ ถ้าไม่ได้พวกนายมาช่วยไว้พวกเราก็ไม่รู้จะรอดไปได้ไหม” ชายกลางคนที่มีอาวุธเป็นดาบยาวเดินมากล่าวขอบคุณทีมของทวันซู เขาเหน็ดเหนื่อยจากการต่อสู้เมื่อสักครู่นี้เป็นอย่างมาก

“ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่ทำไมถึงมีมอนสเตอร์ระดับสามในดันเจี้ยนแรงค์ E ได้กัน พวกคุณพอจะทราบอะไรบ้างไหมครับ ?” ทวันซูตอบกลับไปพร้อมกับถามด้วยความสงสัย

“พวกฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ตามปกติแล้วดันเจี้ยนแรงค์ E มันควรจะมีมอนสเตอร์แรงค์สามแค่บริเวณที่มีบอสมอนสเตอร์อยู่ แต่มองไปทางไหนก็ไม่เห็นบอสมอนสเตอร์เลยสักตัว” ชายกลางคนตอบกลับมาตามที่เขารู้ก่อนจะรับน้ำจากสมาชิกในทีมขึ้นมาดื่ม

ดูจากสัญลักษณ์ของเข็มกลัดที่เป็นรูปเดียวกันหมด พวกเขาน่าจะมาจากกิลด์เดียวกัน

“พวกคุณมีแผนจะจัดการกับบอสมอนสเตอร์ยังไงบ้างครับ ? มันเป็นถึงบอสมอนสเตอร์ระดับสามเลยด้วย แถมบริเวณรอบ ๆ ก็น่าจะมีลูกสมุนอยู่อีก” ทวันซูลองกล่าวถามออกมา

“ฉันก็ยังไม่ได้คิดไว้เลย ตอนแรกก็นึกว่ามันจะเป็นแค่ดันเจียนง่าย ๆ เลยพาคนในกิลด์มาล่าเพราะมันอยู่ใกล้กับตึกของกิลด์ก็แค่นั้น ใครจะคิดว่ามันจะโหดหินกว่าที่คิด” ชายกลางคนตอบกลับมาเมื่อได้ยินคำถามของทวันซู

“ถ้าอย่างนั้น สนใจมารวมทีมกับพวกเราไหมครับ ? ถึงยังไงเงื่อนไขที่ยุ่งยากก็มีแค่กำจัดบอสมอนสเตอร์เท่านั้น ถ้าพวกเราสองทีมร่วมมือกันก็น่าจะกำจัดมันได้ไม่ยาก หลังจากนั้นค่อยไปไล่เคลียมอนสเตอร์ตัวอื่น” ทวันซูที่เห็นอีกฝ่ายดูท่าจะไว้ใจได้เลยลองยื่นข้อเสนอดู

ดันเจี้ยนแบบนี้มันไม่ได้มีรางวัลให้สำหรับการเคลีย แต่สิ่งที่ล้ำค่าจริง ๆ ก็คือซากศพของมอนสเตอร์ และเลเวลกับความชำนาญของทักษะที่จะได้ต่างหาก

เมื่อเลเวลอัพก็จะได้รับค่าสเตตัชพื้นฐานเพิ่มขึ้นมาด้วย นั่นจึงทำให้ยิ่งเลเวลสูงก็ยิ่งมีค่าสเตตัชที่มากขึ้นตามไปด้วย นอกจากนั้นถ้าเลเวลถึงที่กำหนดไว้ของแต่ละอาชีพก็จะได้รับทักษะประจำอาชีพเพิ่มขึ้นอีกต่างหาก

แต่จะไปลุยหอคอยเพื่อเพิ่มค่าสเตตัชอย่างเดียวก็ได้ แต่การจะเคลียหอคอยแต่ละชั้นก็นับว่ายากลำบากไม่น้อย นักผจญภัยส่วนใหญ่เลยนิยมออกล่าดันเจี้ยนเสียมากกว่า

“ก็ฟังดูไม่เลว เดี๋ยวฉันขอปรึกษากับลูกกิลด์ก่อนนะ ส่วนเรื่องซากมอนสเตอร์ก็แบ่งไปทีมละตัวก็แล้วกัน” ชายกลางคนเอามือลูบคางก่อนจะกล่าวออกมา ทวันซูก็ยิ้มให้ก่อนจะเดินหน้ากลับไปยังทีมของตัวเองที่ยืนรออยู่