บทที่ 8 จับกลุ่ม
พงศาวดารเก้าแคว้นได้บันทึกเหตุการณ์สําคัญที่เกิดขึ้นในวงการบ่มเพาะ
ข่าวที่ใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้วคือเรื่องราวของผู้อมตะจิวยี่ ผู้นําของเซียนหมอกซ่อนผาที่ได้สิ้นสุดการเก็บตัวบ่มเพาะและเริ่มการต่อสู้ที่ดุเดือดกับผู้พิทักษ์ซ้ายและขวาของนิกายกษัตริย์มืดในภูเขาเปลวเพลิง ในการต่อสู้มหากาพย์นี้ จิวยี่ได้สังหารราชาเงินและทำให้ขุนนางทองคำม่วงได้รับบาดเจ็บสาหัสขณะหลบหนีไป
นิกายกษัตริย์มืดซึ่งเป็นนิกายที่มีชื่อเสียงซึ่งเดินตามเส้นทางแห่งการบ่มเพาะแห่งมารซึ่งได้กระทำการอุกอาจอยู่หลายครั้งหลายคราจนกลายเป็นจุดสนใจของทุกคน การโจมตีอย่างกะทันหันของเซียนจิวยี่ถือเป็นการโจมตีอย่างรุนแรงนิกายกษัตริย์มืด ตอนนี้จึงมีคําถามสำคัญว่าผู้นำของนิกายกษัตริย์มืดจะตอบสนองอย่างไร
นอกจากนี้ ยังมีศิษย์หญิงคนใหม่ที่น่าจับตาโผล่ขึ้นมาจากหุบเขาสัมบูรณ์ 1 ใน 10 กำลังอมตะแห่งโลก ผู้หญิงคนนี้ชื่อหลัวเหยา เธอมีชื่อเสียงขึ้นมาเพราะวิธีการทําสิ่งต่างๆ อย่างโหดร้ายของเธอ ในเวลาเพียง 1 เดือนเธอเดินทางผ่านดินแดนทางใต้และกำจัดลัทธิที่ฝึกฝนทักษะมืดหรือหมอผีถึงสามแห่ง
หุบเขาสัมบูรณ์ก่อตั้งขึ้นในโลกโดยใช้ทักษะของหมอผีและยาพิษ นิกายนี้ไม่ใช่นิกายที่ตั้งมั่นในความดีหรือร้ายแต่อย่างใด อย่างไรก็ตาม หลังจากการแสวงหาความชั่วร้ายทั้งหมดอย่างน่ากลัวและไร้ความปรานีของหลัวเหยา ทําให้ผู้คนอดสงสัยไม่ได้ว่าการกระทำของเธอค่อนข้างน่าหวาดกลัวทีเดียว
นิกายชูซานก็ปรากฏตัวในพงศาวดารเก้าแคว้นของเดือนนี้แม้ว่าเวลาจะสั้นมากก็ตาม เมื่อเร็ว ๆ นี้ หวังซวนหลิง เจ้าแห่งยอดเขายู่เจียนแห่งฉูซานได้สังหารมังกรทะเลเจ้าปัญหาในทะเลจีนตะวันออก มังกรทะเลตัวนี้ได้ทําความเสียหายให้ชาวประมงและผู้คนแถบนั้นมายาวนาน
ชูเหลียงซึ่งเห็นข่าวแล้วก็เกิดความกังวล ความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์ของเขากับหวังซวนหลิงที่ไม่ราบรื่นมาตลอด เมื่อพิจารณาถึงอารมณ์ของเธอ ถ้าหวังซวนหลิงทําสิ่งที่ดึงดูดความสนใจของสาธารณชน เป็นคงไปไม่ได้ที่เธอจะไม่ตอบสนองด้วยอะไรบางอย่าง
เขาไม่กังวลเรื่องความปลอดภัยของอาจารย์เขา เขาแค่สนใจระบบนิเวศของทะเลจีนตะวันออก
มันเหมือนเขารู้สึกอะไรได้ เมื่อความคิดนี้เข้ามาในหัวของเขาเสาที่ร้อนระอุก็ผุดขึ้นมาไม่ไกลและวิถีของมันก็พุ่งชี้ไปทางตะวันออกเฉียงใต้
ท่ามกลางสายลมที่พวยพุ่ง มีเสียงหนึ่งดังขึ้น เธอบอกเขาว่า "ฉันจะออกไปสักสองสามวัน และดูแลตัวเองด้วย"
"..." ชูเหลียงพูดไม่ออกชั่วขณะหนึ่ง เธอออกไปจริงๆ ด้วยสินะ
ตามที่ครูผู้ซึ่งอยากจะเข้มแข็งคาดหวัง
และสุดท้ายหัวข้อข่าวเรื่องราวของโลกแห่งการฝึกตนจากหนังสือข่าวเจ็ดดารา มันแหล่งบันเทิงยอดนิยมของเหล่าชาวบ้าน
เมื่อเทียบกับเนื้อหาของ “พงศาวดารเก้าแคว้น” แล้ว “เรื่องราวของโลกแห่งการฝึกตน” ส่วนใหญ่จะเป็นข่าวรายงานเรื่องซุบซิบ เรื่องอื้อฉาว ข่าวลือหรือเหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ
ยกตัวอย่างข่าวแรกเป็นเรื่องของจักรพรรดิ์หยู ในระหว่างการเยี่ยมชมสำนักบ่มมังกร เขาพยายามจัดให้เจ้าหญิงจิ่งหยางลูกสาวคนเล็กของเขาแต่งงานกับจางเฉินลูกศิษย์ใหญ่ของสำนักบ่มมังกร สิ่งที่เกินความคาดหมายของทุกคนก็คือจางเฉินปฏิเสธข้อเสนอนี้
เหตุผลของจางเฉินคือความรักอาจรบกวนการร่ำเรียนของเขา
สำนักบ่มมังกรเป็นสํานักตามแนวขงจื๊อที่สําคัญที่สุดของจีน มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับราชสํานักและถือเป็นกองกำลังอันดับสูงใน "สิบอมตะแห่งโลก" ในฐานะศิษย์ใหญ่ของคณะ ไม่ว่าจะตั้งใจฝึกฝนหรือเข้าสู่ราชสำนัก จางเฉินก็อยู่บนเส้นทางสู่อนาคตที่สดใส อย่างไรก็ตาม การปฏิเสธนี้ทําให้เกิดเงาที่ไม่แน่นอนในอนาคตของเขา
ไม่ใช่แค่จักรพรรดิเท่านั้นที่เป็นห่วงแผนการแต่งงานของลูกสาว
เจ้าของป้อมสายฟ้าหนึ่งในกำลังสิบอมตะแห่งโลกก็ได้ส่งสารเพื่อประกาศรับเลือกคู่แต่งงานของลูกสาวคนเดียวของเขา หวงหลิงเอ๋อ โดยเสนอสมบัติสิบชิ้นเป็นสินสอดทองหมั้น แต่สิ่งที่ทําให้ทุกคนประหลาดใจก็คือไม่มีใครในเก้าแคว้นกล้าตอบรับข้อเสนอนี้
แน่นอนว่ามีเหตุผลพื้นฐานบางอย่างสําหรับเรื่องนี้
เห็นได้ชัดว่ามีคนหนุ่มสาวที่มีความสามารถมากมายที่ล้วนมีอุปนิสัยที่ไม่ธรรมดาและทักษะการฝึกฝนที่ยอดเยี่ยม แย่งกันเป็นลูกเขยของหัวหน้าป้อมสายฟ้า พวกเขายังยินดีที่จะแต่งงานเพื่อได้รับโอกาสดังกล่าว
อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครกล้ารับข้อเสนอ เพราะหวงหลิงเอ๋อออกแถลงการณ์โหด เธอบอกว่าคนที่อยากแต่งงานกับเธอต้องมีฐานการบ่มเพาะที่สูงกว่าเธอ ไม่เช่นนั้นในวันแรกของการแต่งงาน ผู้ชายคนนั้นจะถูกแมมมอธของเธอกิน
ส่วนหัวข้อข่าวทั่วไป จากข่าวต่างๆ ก็มีข่าวหนึ่งเป็นข่าวของเขาฉูซาน
นี่เป็นเรื่องของเจียงเยว่ไป๋ที่รู้จักกันในชื่อนางฟ้าเจียงแห่งนิกายฉูซาน มีคนเห็นเธอกับเฝิงเฉาหยางแห่งนิกายราชันสวรรค์ทานข้าวในงานเลี้ยงพระจันทร์ที่เจียงหนาน ซึ่งทั้งคู่ถูกสงสัยว่ามีความสัมพันธ์เหนือไปกว่าความเป็นสหาย
แน่นอนว่าศาลาเคลื่อนสวรรค์จะไม่เขียนสิ่งที่ไม่มีเหตุผลแน่นอน เนื่องจากเจียงเยว่ไป๋และเฟิงเฉาหยางยังไม่ได้ยืนยันความสัมพันธ์ของพวกเขา หนังสือข่าวจึงทำได้เพียงใช้คำว่า “สงสัย” อย่างระมัดระวัง
แต่กระนั้นก็นึกภาพได้ง่ายๆ ว่าข่าวแบบนี้มันทำร้ายจิตใจของผู้ติดตามตัวยงของนางฟ้าเจียงได้อย่างไร
...
"เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!"
"พวกอันธพาลจากนิกายราชันสวรรค์ไม่มีทางที่จะขโมยท่านเจียงที่รักของข้าไปได้
"นางฟ้าเจียง ได้โปรด โปรดเลือกชายจากชูซานมารักเถอะ"
ที่จัตุรัสสีขาวหน้าวังไร้พรมแดน เสียงตะโกนแห่งความสิ้นหวังดังก้องเป็นระยะ
บางครั้งก็มีเสียงโต้แย้งของหญิงดังขึ้น
"แม้ว่าพวกเจ้าจะหลงใหลนางฟ้าเจียง แต่ก็ไม่จําเป็นต้องพาดพิงเฟิงเฉาหยางเลยนี่ เฝิงเฉาหยางเป็นชายในอุดมคติ เขาเป็นแบบอย่างของมนุษย์ที่ขยันขันแข็งและใจดี
"ใช่ ถูกต้อง เขาอายุเพียง 19 ปีก็เป็นถึงผู้ชิงตำแหน่งอันดับหนึ่งของนิกายราชันสวรรค์แล้ว เมื่อไหร่พวกเจ้าจะเข้าใกล้คนอย่างเขาได้เล่า"
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะมีความสุขความเศร้าเหมือนกันหมด ในมุมมองของชูเหลียง คนเหล่านี้แค่กำลังทำได้เพียงส่งเสียงกู่ร้องเท่านั้น
เขาเดินผ่านฝูงชนอย่างสงบและเดินผ่านจัตุรัส ที่มีวิหารทั้งสี่ของฉูซานล้อมรอบ
นอกจากหอวินัยที่รับผิดชอบกฎและวินัยของนิกายแล้ว ยังมีหออาวุธที่ดูแลโบราณวัตถุและอาวุธวิเศษ หออนุรักษ์ที่ทุ่มเทให้กับวิทยาการศักดิ์สิทธิ์ และหอแปรธาตุที่จัดการกับยาและเครื่องราง
หอทั้ง 3 แห่งนี้มักจะจัดแสดงสิ่งของต่างๆ ที่สามารถซื้อได้เหรียญกระบี่แห่งฉูซาน
หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจมาหลายครั้ง ชูเหลียงสามารถเก็บเหรียญกระบี่ได้กว่ายี่สิบเหรียญ แม้ว่ามันอาจจะไม่เพียงพอที่จะได้รับของล้ำค่า แต่ก็เพียงพอที่จะซื้อยาบางชนิดเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการฝึกฝน
เขามาที่วิหารแปรธาตุและซื้อยาวิญญาณสี่สำหรับผู้ตระหนักรู้ทางวิญญาณ ด้วยยาเหล่านี้เขาเชื่อว่าเขาจะไปถึงระยะกลางของการตระหนักรู้ทางวิญญาณในไม่ช้า
เนื่องจากเขามีของวิเศษที่ได้จากเจดีย์ขาว เขาจึงสามารถเก็บเหรียญกระบี่ทั้งหมดไว้แลกกับยา เมื่อเทียบกับศิษย์อื่นๆ นี่ถือเป็นข้อได้เปรียบพอสมควร
เขาออกจากวิหารแปรธาตุและมาที่ศาลาแลกกระบี่
การเดินทางเพื่อทำภารกิจ และล่าปิศาจของเขาไม่สามารถหยุดพักได้ และด้วยเจดีย์ขาวเขาต้องใช้ประโยชน์จากมันอย่างเต็มที่
ชูเหลียงอยากเลือกภารกิจใหม่ แต่เขาก็ไม่อยากรบกวนผู้อาวุโสเฉินบ่อยมากนัก ครั้งนี้เขาพร้อมที่จะเลือกภารกิจอย่างอิสระ ในห้องโถงของศาลาแลกกระบี่ ป้ายหยกหลายแผ่นตั้งตระหง่านสูง แต่ละแผ่นแสดงให้เห็นถึงภารกิจที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ชุดของภารกิจบนกระดานสําหรับผู้ฝึกตนในระดับตระหนักรู้ทางจิตวิญญาณทําให้ฉากเบื้องหน้านี้น่าตื่นตาตื่นใจมาก
เขามองภารกิจไปไม่นานก็ได้ยินคนตะโกน “ภารกิจเก็บเกี่ยวดอกหยกหน้าคน รางวัลมหาศาล เราขาดเพื่อนร่วมนิกายที่ถึงขอบเขตการตระหนักรู้ทางวิญญาณเพียงคนเดียว กลุ่มของเรานําโดยศิษย์พี่ระดับแกนทองคํา ปลอดภัยแน่นอน”
"ภารกิจคือการเก็บเกี่ยวดอกหยกหน้าคน..."
เสียงนั้นเกิดจากศิษย์หนุ่มในชุดคลุมผ้าไหมสีดํา คิ้วหนา ดวงตาที่สดใสและปราณที่แข็งแกร่งและมีชีวิตชีวาของเขาทําให้เขาดูโดดเด่น
โดยมีศิษย์อีก 3 คน เป็นชายและหญิงที่นั่งอยู่เบื้องหลัง พวกเขารวมกันเป็นกลุ่มสี่คน
ดอกหยกหน้าคน..
ชูเหลียงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาไม่แน่ใจว่าจะเก็บเกี่ยวดอกไม้เหล่านี้ที่ไหน แต่เขาเข้าใจดีว่าภารกิจที่ต้องมีผู้เข้าร่วมหลายคนมักจะหมายถึงความยากลําบากที่สูงขึ้นหรือต้องเผชิญหน้ากับปีศาจมากมาย
ภารกิจที่เกี่ยวข้องกับปีศาจมากมายงั้นหรือ..
เขาเดินไปด้วยรอยยิ้ม "สวัสดี ข้าเข้าร่วมกับพวกท่านได้หรือไม่"
แม้จะไม่รู้จักคนเหล่านี้ แต่พวกเขาทั้งหมดเป็นศิษย์ของนิกายฉูซาน
"จริงหรือ" ศิษย์หนุ่มในชุดดํายิ้มอย่างกระตือรือร้นและดึงชูเหลียงไว้ "เยี่ยมมาก มาเถิด รีบจัดการคําขอภารกิจกัน ข้าชื่อหลินเป่ย เจ้าล่ะ"
"ชูเหลียง"
"ท่านชู ยินดีที่ได้รวมกลุ่มกับท่าน"
ด้วยการรวมตัวของกลุ่ม หลินเป่ยก็ได้จัดแจงอย่างชํานาญเพื่อเป็นตัวแทนช่วยสมาชิกในกลุ่มรับใบภารกิจแล้วกลับมาแจกจ่ายให้กับทุกคน
หลังจากส่งให้ชูเหลียงหนึ่งใบแล้ว เขาก็ถามอย่างกระตือรือร้น “สหายชู เรามาจากยอดเขายู่เจียน ท่านมาจากยอดเขาใดหรือ”
"ข้ามาจากยอดเขาหยินเจี้ยน" ชูเหลียงตอบ
