ตอนที่ 267 ปัญหาของลู่ชางเฉิง
ตอนที่ 267 ปัญหาของลู่ชางเฉิง
ลู่ชางเฉิงลืมตาขึ้น
แม้แต่หัวใจของเขายังอดไม่ได้ที่จะเต้นตูมตามด้วยความตื่นเต้น
เดิมทีมันเป็นเพียงการทดลองผิดของเขาเท่านั้น แต่เขาไม่คิดเลยว่ามันจะราบรื่นมากขนาดนี้!
"การรวมกันของพื้นที่อาณาเขตทั้งสองนี้ช่างน่าทึ่งมากจริงๆ"
"เมื่อพื้นที่อาณาเขตทั้งสองถูกรวมกันมันจะกลายเป็นพายุทอร์นาโดน้ำขนาดยักษ์ที่สามารถทำลายล้างทุกสิ่งและบดขยี้ทุกสิ่งได้ด้วยพลังที่อาจเพิ่มขึ้นสูงถึงสิบเท่า! แม้ว่าพื้นที่อาณาเขตอื่นๆจะทรงพลังมากเพียงใด แต่เมื่อเข้าปะทะกับพายุทอร์นาโดน้ำขนาดยักษ์นี้ พื้นที่อาณาเขตจะต้องถูกบดขยี้เพียงสถานเดียวเท่านั้น!"
แววตาของลู่ชางเฉิงเริ่มเปล่งประกาย
การรวมกันของพื้นที่อาณาเขตทั้งสองนี้ได้ก่อให้เกิดพื้นที่อาณาเขตพายุทอร์นาโดน้ำขนาดยักษ์
นอกจากนี้พลังของมันยังเพิ่มขึ้นสิบเท่าอีกด้วย
พลังแบบนี้อยู่เหนือเกินกว่าความคาดหมายของลู่ชางเฉิงไปมาก
แต่นั้นก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี
เพราะแน่นอนว่าคู่ต่อสู้ของลู่ชางเฉิงในอนาคตจะต้องเป็นผู้ที่ใช้พลังพื้นที่อาณาเขตได้แน่ๆ
เมื่อถึงตอนนั้น การต่อสู้ของเขาจะกลายเป็นการต่อสู้ที่เอาชนะกันด้วยพลังของพื้นที่อาณาเขต
โดยทั่วไปแล้ว พื้นที่อาณาเขตที่มีพลังโจมตีสูงอย่างเช่นอาณาเขตแห่งดาบและอาณาเขตจิตสังหารนั้นจะมีพลังที่สูงกว่า
แต่การรวมกันของพื้นที่อาณาเขตทั้งสองนั้นจะก่อให้เกิดพื้นที่อาณาเขตพายุทอร์นาโดน้ำขนาดยักษ์ซึ่งสามารถบดขยี้และทำลายพื้นที่อาณาเขตอื่นๆได้
เว้นแต่ว่าฝ่ายตรงข้ามนั้นจะสามารถรวมพื้นที่อาณาเขตทั้งสองได้เหมือนกับที่ลู่ชางเฉิงทำได้เหมือนกัน
แต่โอกาสที่จะเป็นแบบนั้นก็ถือว่าต่ำมาก
การพัฒนาพลังอาณาเขตให้เป็นพื้นที่อาณาเขตเพียงอย่างเดียวก็ถือว่ายากมากแล้วดังนั้นจึงไม่ต้องพูดถึงพื้นที่อาณาเขตทั้งสอง
นอกจากนี้มันยังต้องเป็นพื้นที่อาณาเขตที่เกื้อกูลซึ่งกันและกันด้วย ดังนั้นโอกาสจึงถือว่าต่ำมาก
แม้แต่ลู่ชางเฉิงเองก็สร้างพลังนี้ขึ้นด้วยความบังเอิญเท่านั้นซึ่งบังเอิญว่าทั้งสองพื้นที่อาณาเขตมีความเกื้อกูลกันมันจึงสามารถรวมเข้าด้วยกันได้
หลังจากนั้นลู่ชางเฉิงก็ทำการคลายพลังพื้นที่อาณาเขต
พลังของพื้นที่อาณาเขตทั้งสองนี้เป็นการรวมกันเพียงชั่วคราวเท่านั้น
ในสถานการณ์ปกติ ลู่ชางเฉิงสามารถใช้พลังของพื้นที่อาณาเขตให้แยกกันได้
เมื่อถึงคราวจำเป็น เขาจะสามารถรวมพลังของพื้นที่อาณาเขตกันได้ชั่วคราวได้อีกด้วย
"ไม่คิดเลยว่าการออกทะเลครั้งนี้นอกจากจะทำให้อาณาเขตแห่งคลื่นทะเลเป็นพื้นที่อาณาเขตแห่งคลื่นทะเลได้สำเร็จแล้ว ยังรวมพลังของมันให้เข้ากับพื้นที่อาณาเขตสายลมแห่งสวรรค์และปฐพีได้อีกด้วย ช่างเป็นความบังเอิญที่ยอดเยี่ยมจริงๆ"
"ต่อไปก็ถึงเวลาพัฒนาอาณาเขตสายธารเคลื่อนดาราแล้ว..."
ลู่ชางเฉิงนึกถึงอาณาเขตสายธารเคลื่อนดาราขึ้นมาทันที
ซึ่งการพัฒนาอาณาเขตสายธารเคลื่อนดารานี้ค่อนข้างยุ่งยากมาก
ซึ่งมันเป็นทั้งดวงดาวและน้ำตก
แต่เมื่อพลังของรวมกัน พลังจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก
แต่การจะฝึกฝนอาณาเขตสายธารเคลื่อนดาราโดยใช้ศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์นั้นจะทำอย่างไร?
เพราะไม่มีศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์ใดๆเลยที่สามารถฝึกฝนควบคู่ไปกับอาณาเขตสายธารเคลื่อนดาราได้
นอกจากนี้ลู่ชางเฉิงยังเข้าใจอาณาเขตสายธารเคลื่อนดาราจาก "บทกวี" ที่เคยได้ยินมาเท่านั้น
ซึ่งมันเป็นการจินตนาการขึ้นมา
แล้วใครกันที่จะสร้างศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์ให้กับพลังอาณาเขตที่ถูกสร้างขึ้นจากจินตนาการ
ในทางกลับกัน อาณาเขตสายธารเคลื่อนดาราหรือพื้นที่อาณาเขตสายธารเคลื่อนดารานั้น ล้วนจำเป็นต้องใช้ศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์ที่สอดคล้องกัน
"แม้ว่าการทำความเข้าใจพลังอาณาเขตจะสามารถเข้าใจได้อย่างอิสระ แต่ถ้าต้องทำให้เป็นพื้นที่อาณาเขต ก็ต้องคิดอย่างรอบคอบและต้องสอดคล้องกับศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์ที่สอดคล้องกันด้วย..."
น่าเสียดายที่ตอนนี้ค่าความเข้าใจของลู่ชางเฉิงนั้นยังไม่มากพอที่จะทำแบบนั้นได้
แม้ว่าค่าความเข้าใจของเขาจะเพิ่มขึ้นอีกสิบเท่า ก็ยังทำไม่ได้เช่นกัน
เพราะศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์เป็นสิ่งที่นักศิลปะการต่อสู้สายบู๊ที่แข็งแกร่งกว่าขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์สร้างขึ้นมาด้วยความพยายามอย่างสุดความสามารถ
แล้วตอนนี้ลู่ชางเฉิงอยู่ในขอบเขตไหน?
ตอนนี้เขาไม่ได้เป็นแม้แต่นักศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์ด้วยซ้ำ แล้วเขาจะสร้างศิลปะการต่อสู้ในขอบเขตดาราศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างไร?
นั่นไม่ต่างอะไรกับการเพ้อฝันด้วยซ้ำ!
แต่ถึงอย่างนั้นลู่ชางเฉิงก็จะไม่ละทิ้งการพัฒนาอาณาเขตสายธารเคลื่อนดาราไปง่ายๆ
แม้ว่าค่าความเข้าใจของลู่ชางเฉิงในตอนนี้จะยังไม่สามารถทำความเข้าใจได้ง่ายๆ
แต่ถึงยังไงเขาก็ต้องพึ่งพาโชคให้บังเอิญได้พบกับโอกาสนั้น!
เพราะมันไม่ง่ายเลยกว่าที่จะทำความเข้าใจพลังอาณาเขตหนึ่งอย่างได้ ถ้าต้องล้มเลิกการฝึกกลางคันแบบนี้คงเป็นเรื่องน่าเสียดายจริงๆ…