บทที่ 185 คำนับสามครั้งแล้วเรียกข้าอาจารย์
เฉิงหลงมองดูร่างของเจียงอวี๋หายไปจนสุดปลายถนน แล้วเผยเหยียดยิ้มเยาะหยางเสี่ยวเทียนผู้ยังมิล่วงรู้ชะตากรรมตน ว่าครานี้คงได้ดับสิ้นหลงเหลือเพียงชื่อให้จนจำ ข้าหวังว่าครั้งนี้เจ้าจะได้ตายสมใจ! ด้วยนิสัยอันโหดร้ายของอาจารย์ตน เขารับรู้ดีว่าคนเช่นเจียงอวี๋ไม่มีทางปล่อยผู้ที่ภายภาคหน้าอาจเก่งกาจเทียบเท่าเ...
