บทที่ 524 ข้าคือสำนักต้าเต๋า
แม้ว่าจะเริ่มเสียสติไปบ้างแล้ว ครั้งนี้เมื่อถูกบรรดาผู้ฝึกเซียนที่แต่เดิมไม่สนใจตนจ้องมองอยู่อย่างกระทันหัน ร่างกายของหลี่ฟานก็แข็งทื่อไปในพริบตา เขาหยุดส่งเสียงคร่ำครวญอย่างไร้ความหมาย เคลื่อนร่างกายช้าๆ พยายามจะหนีออกไปจากจุดที่ถูกทุกสายตามอง แต่กลับพบว่าสายตาของผู้ฝึกเซียนทุกคนก็ย้ายตามเขาไปด้วย...
