ตอนที่ 18 หาเงิน 40,000 ภายใน 2 ชั่วโมง ( ฉบับคนหล่อเท่ )
ตอนที่ 18 หาเงินมากกว่า 40,000 ภายใน 2 ชั่วโมง
“นี่เขายังเป็นมนุษย์อยู่อีกเหรอ? บ้ามาก!”
“เขาเสียสติไปแล้วแน่ ๆ”
“ไอ้พวกนอกคอก ไร้การศึกษา”
เมื่อได้ยินคำพูดของหวังหยุน ทุกคนในไลฟ์ต่างก็ตอบกลับด้วยคำพูดเยาะเย้ยไร้ความปรานี
‘หวังหยุน’ ไม่รับรู้ถึงคำสบประมาทใด ๆ ทั้งสิ้น เขาเตรียมมุ่งหน้าไปยังโซนทะเลเพียงอย่างเดียว
โซนอาหารทะเลอยู่ติดกับโซนผักซึ่งห่างกันไม่กี่ร้อยเมตร และนั่นคือแหล่งเป้าหมายต่อไปของชายหนุ่ม
เมื่อมาถึงหวังหยุนก็เริ่มค้นหาเหยื่อรายใหม่ทันทีอย่างใจเย็นและรอบคอบ
ความอดทนเป็นสิ่งสำคัญยิ่งในการตามล่าเหยื่อ
เขาสังเกตไปหลาย ๆ มุม
มุมนั้นชายร่างใหญ่กำลังถือกระเป๋าผ้า
หนุ่มน้อยคนนั้นก็กำลังถือกระเป๋า
ตรงนั้นมีผู้หญิงที่สะพายกระเป๋าเงินไว้ตรงไหล่ โดยมีกระเป๋าสตางค์อยู่ในนั้นอีกที
หวังหยุนเดินผ่านบริเวณอาหารทะเลเพื่อซื้อล็อบสเตอร์ตัวใหญ่ คราวนี้เขาใช้เวลา 20 นาทีในการเลือกเหยื่อจำนวน 10 ราย
ทุกคนที่ถูกเลือกล้วนผ่านการคัดสรรอย่างดี จากกรรมการที่มีอยู่คนเดียว นั่นก็คือ’ พ่อหนุ่มหวังหยุนจอมเจ้าเล่ห์’
"เริ่มเลย!" ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก สายตาเหมือนมีแผนการบางอย่าง
เมื่อระบุตัวเหยื่อได้แล้ว หวังหยุนก็เริ่มปฏิบัติการทันที
โซนอาหารทะเลมีลูกค้าน้อยกว่าโซนอื่น จึงทำให้งานนี้ค่อนข้างท้าทายมากขึ้น
เหมือนเป็นการทดสอบชายหนุ่มไปในตัว แต่สำหรับเขาแล้วนี่ยังถือว่าอนุบาล
ซึ่งบางครั้ง เขาเองก็ประเมินสถานการณ์ตรงหน้าต่ำเกินไป
คิดว่าตัวเองนั้นหล่อเท่และรับมือไหวกับทุกสิ่ง
เทคนิคมีดไร้เงาและวิธีการใช้งานที่ซับซ้อน มันช่วยให้เขาจัดการเหยื่อได้อย่างรวดเร็ว
การโจรกรรมของเขาดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง ในโซนทะเลนี้เปรียบเสมือนสวนผักน้อย ๆ ที่มีผลผลิตมหาศาล
“สี่พันหนึ่งร้อย ก็ไม่เลว”
“สามพันเก้าร้อย เข้าท่าใช้ได้!”
“สองพันแปดร้อย ก็โอเค”
“ว้าว นี่คือสร้อยคอทองคำ แต่เอ๋? ไม่แน่ใจว่าน้ำหนักเท่าไหร่แฮะ?”
“นี่นาฬิกาอะไร?แบรนด์นี้ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย แต่น่าจะหรูเอาเรื่อง ฮ่าฮ่า”
“มีเครื่องประดับด้วยชิ้นหนึ่ง เลิศว่ะ ฮ่าฮ่า ของแถมเพียบ!”
หวังหยุนในตอนนี้ยังคงไล่โจรกรรมไปเรื่อย ๆ เหยื่อแต่ละรายก็มีความยากง่ายไม่เหมือนกัน ซึ่งเหยื่อในโซนทะเลนี้มีฐานะร่ำรวยกว่าโซนผักอย่างเห็นได้ชัด
นี่คือโซนอาหารทะเลที่ใหญ่ที่สุดใน’ ตลาดเทียนหยุน’ โดยลูกค้าส่วนใหญ่มักซื้ออาหารทะเลเป็นของขวัญ หรือซื้อไปฉลองกับเพื่อนฝูงแม้กระทั่งซื้อเป็นมื้อดินเนอร์กับครอบครัว
ซึ่งคนเหล่านี้มักไม่สนใจราคา พกเงินเยอะ และไม่ค่อยระมัดระวังตัว
ทุกครั้งที่ของมีค่าหล่นไปในกระเป๋าของหวังหยุน รอบยิ้มเจ้าเล่ห์จะปรากฏขึ้น
ไม่รู้ว่าเป็นสัญญาณแห่งความดีใจ สะใจ หรือ ยิ้มเพราะอะไรเหมือนกัน ดูเหมือนน่าจะเอาเท่!
ใช้เวลา 5 นาทีในการล่าเท่านั้น เขาสามารถฉกทรัพย์เหยื่อทั้งหลาย รวมแล้วได้มากกว่า 12 คน
ยังไม่ทันสรุปยอดที่ได้ เสียงไซเรนก็ดังสนั่นก้องกังวานไปทั่วตลาด
เสียงนี้สร้างความตื่นตระหนกให้กับทุกคน
รวมไปถึง ‘หวังหยุน’ ที่ตอนนี้ดวงตาเบิกกว้าง สมองคิดอะไรไม่ออก หูดับไปชั่วขณะ หัวใจแทบหยุดเต้นไม่รู้จะเอาตัวรอดยังไงดี
...
ทุกคนอยู่ในความสงบ!!!!! และสำรวจทรัพย์สินตัวเอง!!!!
…
“ให้ตายเถอะ เหมือนมีคนกรีดกระเป๋าฉัน!”
“แล้วสร้อยคอทองคำของฉันหายไปไหน?”
"ใครมันทำแบบนี้วะ!? นี่แทบไม่รู้ตัวเลยสักนิด ตายละ"
"อะไร? เกิดอะไรขึ้น? มีอะไรหายหรือเปล่า? ถ้ามีใครของหายเมื่อสักครู่นี้ให้รีบแจ้งเจ้าหน้าที่ได้เลยนะ ทางนู่นเลย!”
นาทีนี้ทั่วทั้งตลาดวุ่นวายมาก ทั้งเสียงโกรธ คนตะโกนด่าทอ ร้องไห้ โมโห ทุกเสียงดังอื้ออึงผสมปนเปกันไปหมด พวกเขาพยายามหาตัวว่าใครเป็นคนทำ!
เมื่อเกิดแบบนี้ขึ้นสายตาของหวังหยุนก็แข็งกระด้าง ใบหน้าเรียบนิ่ง ขณะเดินไปที่ขอบตลาด
ตอนนี้จำนวนผู้ชมในห้องไลฟ์สดของ ‘ชายหนุ่ม’ มีมากถึงสิบล้านคน! สิ่งนี้มันยิ่งทำให้ยอดเรตติ้งรายการพุ่งสูงขึ้นไปอีก!
…
“พระเจ้า! ดูไลฟ์วันแรกก็เฉยๆ อยู่นะ แต่พอดูนานไปทำไมมันมีเรื่องตื่นเต้นตลอดเลยแฮะๆ สนุกว่ะ ถึงว่าคนติดทั้งประเทศ”
“ไปที่ไหนก็บรรลัยที่นั่นจริง ๆ พ่อหนุ่มคนนี้ เมื่อกี้ฉันเห็นเขากรีดกระเป๋า Hermes ราคาเป็นแสนที่ผู้หญิงคนนั้นสะพายอยู่ เห็นแล้วจะบ้าตาย ฉันแทบช็อก!”
“นี่เขาผลาญเงินรายการไปเยอะอยู่นะ ถ้าเป็นอย่างนี้อีกรายการต้องจ่ายค่าชดใช้ไปพอ ๆ กับสร้างหนังระดับนานาชาติแน่! ฉันเป็นคนคลั่งแบนด์เนม กระเป๋าที่เขากรีดใน 5 นาทีเมื่อกี้ มีมูลค่ามากกว่าสามแสนเลยนะ”
“สามแสนกว่าเลยเหรอ? ทุกคนรู้ไหมว่า 5 นาทีเมื่อกี้เขาได้รับเงินและของมีค่ารวมทั้งหมดมูลค่ามันเท่าไหร่? เท่าที่ฉันประเมินดูสร้อยคอทองคำมีมูลค่ากว่า 60,000-70,000 โดยเฉพาะนาฬิกาเรือนนั้นซึ่งเป็นซีรีส์ Audemars Piguet Royal Oak มันมีมูลค่ามากกว่า 300,000! พระเจ้าช่วย นายเลือกเหยื่อแต่ละคนได้น่าสนใจจริง ๆ !”
“และยิ่งกว่าโคตรบ้าก็คือ เขาสามารถได้ยินเสียงไซเรนของตำรวจได้ และแอบหนีไปได้ทัน แกว่าทีมงานรายการจัดการเรื่องต่างๆ ไม่ค่อยดีไหม? หรือเขาเก่งเกินไป”
“สุดมากคนนี้! ถ้าเทียบพฤติกรรมในร้านค้าวันก่อนกับตลาดวันนี้เขาดูชำนาญขึ้นมากจนน่าตกใจ เวลาแค่ 1 ชั่วโมงเขาสามารถทำเงินได้ถึง ‘สี่ห้าแสน’ เหลือจะเชื่อ! นี่ทำงานทั้งวันได้แค่ไม่กี่หยวน ท้อใจจริง”
“อย่างน้อยที่สุดก็สี่แสน แถมนี่ยังไม่รวมค่าเสียหายอื่นๆ อีกนะ โอ้พระเจ้ามันเกินไปมาก!”
ผู้ชมในการถ่ายทอดสด นั่งแทบไม่ติดเก้าอี้ ตั้งแต่มีรายการนี้มา ไม่เคยมีใครบ้าคลั่งและสร้างตำนานได้เท่า ‘พ่อหนุ่มหวังหยุน’ อีกแล้ว
ในเวลาเพียง 1 ชั่วโมง เขาได้ทำลายกระเป๋าที่มีมูลค่ากว่าสามแสน และยังไม่รวมอย่างอื่น ทุกคนรู้สึกแปลกใจ และอยากรู้ถึงกลยุทธ์ของหวังหยุน แม้แต่เสียงไซเรนของตำรวจก็ยังได้ยิน ทำได้ยังไง
ทุกอย่างมันช่างเหลือเชื่อไปหมด จนเกินกว่าที่มนุษย์ควรจะเป็น
ไม่แน่ใจว่าทางทีมงานได้เข้ามา ชดเชยค่าเสียหายให้กับเหยื่อหรือยัง?
อันที่จริงในช่วงที่เกิดเหตุชุลมุน ทีมงานทั้งสองก็พยายามจัดการสถานการณ์อย่างสุดความสามารถ
เนื่องจากตอนมาถึงโซนขายผัก ก็มีคนแจ้งตำรวจเรียบร้อยแล้ว พวกเขาพยายามเข้าไปอธิบายช่วยคลายสถานการณ์ แต่เนื่องด้วยหลายคนโดนฉกเงินและทรัพย์สินไปมาก จึงมีการปะทะคารมเกิดขึ้น
ทีมงานทั้งสองไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องรายงานกลับไปยังผู้ผลิตรายการให้เข้ามาช่วยชี้แจงการแก้ไข
เพราะกระเป๋าที่หวังหยุนทำลายก็ต้องได้รับการชดใช้ ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายนักเพราะเหยื่อในครั้งนี้มีจำนวนมาก และรู้สึกไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
เจ้าหน้าที่จึงยื่นคำร้องขอชดเชยไปยังทีมผู้ผลิตรายการทันที
…
เมื่อได้ยินเสียงไซเรนของรถตำรวจที่เข้ามาใกล้ ปัญหาของพวกเขาก็ดูเหมือนจะทวีคูณมากขึ้น ต้องรีบจัดการสถานการณ์ ใบหน้าของทั้งสองเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม แววตาแข็งกร้าว รู้สึกแค้น ‘เจ้าตัวต้นเหตุ’
ความโกรธยิ่งมีมากขึ้น เมื่อรู้ว่ามีเหยื่อเพิ่มกว่า 10 รายที่ถูกกระทำในแนวเดียวกัน
“เราตายแน่! แม่_เอ๊ย” พวกเขาคร่ำครวญด้วยความหงุดหงิด และความโกรธที่ระเบิดออกมาไม่ได้ จึงถอดหายใจนับครั้งไม่ถ้วน
…
หวังหยุนในตอนนี้ เดินออกมาจากตลาดโดยทิ้งความวุ่นวายทั้งหมดไว้ที่นั่น โดยก่อนเหยียบออกนอกประตู
เขาได้เอากระเป๋าใส่เงินและเอกสารสำคัญของเหยื่อยัดใส่ถุง เนียนว่าเก็บได้ แล้วฝากไว้กับเจ้าหน้าที่ตรงทางออก และรีบขึ้นรถแท็กซี่ทันที
เมื่อมองออกไปนอกหน้าต่าง เขาสังเกตเห็นรถตำรวจสี่หรือห้าคันจอดอยู่ริมถนน
หวังหยุนหัวเราะกับตัวเองอย่างบ้าคลั่ง! การล่าในครั้งนี้มันน่าประทับใจมาก ไม่พอเขายังได้คะแนนมูลค่าเพิ่มถึงสี่แสนคะแนน ซึ่งเกินคาดหมายแบบสุด ๆ
ใช่แล้ว! แม้ภายในจะดีใจอย่างบ้าคลั่ง!
แต่ภายนอก ก็ปรากฏเพียงรอยยิ้มมุมปากเล็กน้อยเท่านั้นที่แสดงออกมา
…
จงอย่าไปสนใจความเครียดและสิ่งร้าย ๆ
แม้สิ่งนั้นจะเป็น ‘ความฉิบหาย’ ที่เราเพิ่งสร้างมันเอง
…
ตอนนี้แท็กซี่ได้พาเขาไปที่ศูนย์การค้าแห่งหนึ่งที่มีแต่ของหรูหราเต็มไปหมด เขาประหลาดใจมากที่นาฬิกา สร้อยคอทองคำ และเครื่องประดับถูกประเมินมูลค่าไว้ที่ ‘สี่แสนหนึ่งหมื่น’ หยวน
หวังหยุนตัดสินใจที่จะไม่ขายพวกมัน เก็บเอาไว้ เพราะเขามีเงินสดสี่หมื่นจากโจรกรรมครั้งนี้แล้ว ถ้าพกเงินสดเยอะเกินไป ไม่น่าจะดี
ไม่น่าเชื่อว่าวีรกรรม 108 ในตลาดที่เขาสร้าง ได้สิ้นสุดลงจริง ๆ ก่อนเวลาเที่ยงวัน
และช่วงเวลาที่แสนพิเศษกำลังเริ่มต้น…
‘หวังหยุน’ ถือล็อบสเตอร์ตัวโต เดินมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารทะเล เขาพร้อมที่จะพักผ่อน
และดื่มด่ำกับงานเลี้ยงอันยิ่งใหญ่สุดตระการตาในค่ำคืนนี้
………………….
