ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 16 ต้องกำจัดนิกายมาร
ระบบตกตะลึงไร้เทียมทาน ตอนที่ 16 ต้องกำจัดนิกายมาร
ดินแดนเทียนหลิง
ผู้บำเพ็ญเพียรที่ทรงพลังมากมายต่างเงยหน้ามองขึ้นมองฟ้า
เมฆมืดปกคลุมแสงอาทิตย์ เสียงสายฟ้าฟาดร้องดังกังวาน มังกรสายฟ้ากำลังวนเวียนอยู่เหนือเมฆมืดมนนั้น
ทิศทางนั้นคือนิกายมารสวรรค์
ในพริบตา ผู้บำเพ็ญเพียรในดินแดนเทียนหลิงต่างก็ตกตะลึง
นี่คือทัณฑ์สายฟ้าหรือไม่
หรือว่าจักรพรรดินี นิกายมารสวรรค์กำลังก้าวข้ามภัยพิบัติหรือ
ทัณฑ์สายฟ้าที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ไม่ใช่ว่านี่เป็นของผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตจักรพรรดิเทพแล้วหรือ
ชั่วขณะหนึ่ง ผู้บำเพ็ญเพียรในดินแดนเทียนหลิงต่างหวาดกลัว คาดเดาสถานการณ์ พวกเขาต่างก็เคารพในทัณฑ์สายฟ้าอย่างไม่มีเงื่อนไข
...
ณ ราชวงศ์แคว้นตงซิง
ภายในพระราชวังแห่งหนึ่ง ชายวัยกลางคนหนึ่งใส่ชุดคลุมมังกร ยืนอยู่ตรงหน้าต่าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความจริงจัง พลางมองไปที่ท้องฟ้าที่ไม่ไกลนัก
ที่นั่นคืออาณาเขตนิกายมารสวรรค์
เมฆมืดมนปกคลุมแสงอาทิตย์ ทัณฑ์สายฟ้าพลุ่งพล่าน ทำให้เขาหมายคิ้วแน่น
"นิกายมารสวรรค์... กำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ..."
เขาพึมพำขึ้นมา พลางถอนหายใจ ก่อนจะละสายตาออกจากเมฆมืดมนบนท้องฟ้า
"จ้าวแคว้น"
ในขณะนั้นเอง เสียงหนึ่งดังขึ้น ชายชราคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ
ชายสวมชุดคลุมมังกรคนนี้คือจ้าวแคว้นแคว้นตงซิง หลินป้า
"ผู้อาวุโส"
หลินป้าพยักหน้าให้กับชายชรา และถามว่า "สภาพองค์ชายเสี่ยวเหยาเป็นอย่างไรบ้าง"
"ย่ำแย่... ย่ำแย่ยิ่งนัก..."
ผู้อาวุโสเก็บอุปกรณ์รักษาแล้วถอนหายใจ พลางส่ายหัว
"อาการขององค์ชายเสี่ยวเหยาไม่ใช่โรคภัยธรรมดา แต่เป็นโรคทางใจ โรคทางใจนั้นรักษาหายได้ยากอย่างมาก"
"......"
หลินป้าเงียบไป เขาเผชิญหน้ากับความมืดมน
นับตั้งแต่วันที่กลับมาจากนิกายมารสวรรค์ บุตรชายมากพรสวรรค์ของเขาก็กลายเป็นเช่นนี้ ท้อแท้ สิ้นหวัง และตกอยู่ในความเศร้าหมอง
แม้จะไปพบแพทย์ทั่วทั้งหมดในแคว้นตงซิงก็ไม่สามารถรักษาได้
เมื่อเห็นลูกชายที่เคยมีชีวิตชีวากลายเป็นเช่นนี้ ใจของเขาที่เป็นบิดานั้นก็รู้สึกเจ็บปวดจริง ๆ
"ผู้อาวุโส โรคทางใจนี้มีทางรักษาหรือไม่"
หลินป้ากัดฟันถาม
"การแก้ปัญหาต้องอาศัยผู้ที่สร้างปัญหานั้น ไม่ว่าจะเป็นสาเหตุใดก็ตาม ต้องแก้ไขโดยวิธีเดียวกัน" ผู้อาวุโสจ้องตาเพื่อสื่อถึงความหมาย
"......"
หลินป้าจมอยู่ในความเงียบ
เขาเข้าใจความหมายของผู้อาวุโส
แต่...
อีกฝ่ายเป็นคนจากนิกายมารสวรรค์ และเป็นสามีของจักรพรรดินี
เขาจะแก้แค้นได้อย่างไร
หลินป้ากำหมัดแน่น เขากัดฟันอย่างแน่น
ด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นของนิกายมารสวรรค์ และนิกายมารสวรรค์ตั้งอยู่ในแคว้นตงซิง
เขากลัวมากว่านิกายมารสวรรค์ที่แข็งแกร่งเกินไปจะมาแทนราชวงศ์ของเขา
เสียงเงียบหายไปนาน จากนั้นหลินป้าก็มีแสงแห่งความหวังวาบเข้ามาในดวงตา
"ผู้อาวุโส เชิญผู้อาวุโสจากพรรควิถีธรรมมาที่นี่ ข้ามีเรื่องที่ต้องพูดคุย"
เมื่อได้ยินดังนั้น ผู้อาวุโสก็ตกใจเล็กน้อย
เขารู้ว่าจ้าวแคว้นตั้งใจจะทำอะไร
"จ้าวแคว้น นั้น... นั้นคือนิกายมารสวรรค์" ผู้อาวุโสหวั่นใจ
"ไม่ต้องกังวล"
หลินป้าโบกมือ มองผู้อาวุโสแล้วถอนหายใจหนัก "ผู้อาวุโส หากไม่กำจัดนิกายมารสวรรค์ ข้าคงจะไม่สงบใจ ตั้งแต่เสี่ยวเหยาถูกทำร้าย ข้าก็ตัดสินใจแล้ว"
"......"
ผู้อาวุโสเงียบไปชั่วครู่ ในที่สุด เขาก็พยักหน้า
"ข้าเข้าใจแล้ว จ้าวแคว้น"
เมื่อพูดจบ เขาก็หันหลังและเดินออกไป
หลินป้าถอนหายใจ มองไปที่ทัณฑ์สายฟ้าที่นิกายมารสวรรค์อย่างไม่เต็มใจ "นิกายมารสวรรค์..."
"หากโทษ ก็โทษที่เจ้าแข็งแกร่งและทำร้ายลูกของข้าเถิด"
...
ในขณะนั้น นิมิตแห่งฟ้าดินจากนิกายมารสวรรค์ ผู้บำเพ็ญเพียรในดินแดนเทียนหลิงนับไม่ถ้วนต่างก็เห็นฉากนี้
ทุกคนต่างตระหนักได้
ผู้ที่สามารถทำให้เกิดทัณฑ์สายฟ้าเช่นนี้ได้ ในนิกายมารสวรรค์น่าจะมีเพียงคนเดียวเท่านั้น
นั่นคือ จักรพรรดินีหลัวหวู่ชิง
ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สำราญลิบ
จ้าวศักดิ์สิทธิ์เสี่ยวเหยายืนพร้อมมือที่ไพล่หลัง มองไปทางนิกายมารสวรรค์ ดวงตาเต็มไปด้วยความจริงจัง
"ทัณฑ์สายฟ้านี้ หลัวหวู่ชิง... เจ้ากำลังทำอะไรกันแน่"
แคว้นเทพหวู่ชาง
จ้าวแคว้นเทพมองไปทางนิกายมารสวรรค์ด้วยความจริงจัง
ทั่วทั้งดินแดนเทียนหลิง ผู้บำเพ็ญเพียรเกือบทั้งหมดกำลังมองทัณฑ์สายฟ้าที่นิกายมารสวรรค์ พวกเขาเชื่อเหมือนกันว่าผู้ที่ทำให้เกิดทัณฑ์สายฟ้านี้ ในนิกายมารสวรรค์มีเพียงคนเดียวเท่านั้น
จักรพรรดินี หลัวหวู่ชิง
ผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านี้คงไม่นึกถึงว่าผู้ที่ทำให้เกิดทัณฑ์สายฟ้านี้ไม่ใช่หลัวหวู่ชิง แต่เป็น สามีของจักรพรรดินี หนิงเทียน ผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตปรมาจารย์นักรบทมิฬที่กำลังใช้ทัณฑ์สายฟ้าเพื่อเปิดเส้นชีพจร!
หากทราบถึงเรื่องนี้ ผู้บำเพ็ญเพียรเหล่านี้ในดินแดนเทียนหลิงจะมีสีหน้าอย่างไร นั้นก็ไม่อาจทราบได้
...
พรรควิถีธรรม
กลุ่มผู้อาวุโสกำลังยืนอยู่บนยอดเขา
"นิกายมารสวรรค์..."
ผู้นำพรรควิถีธรรมมองไปที่เมฆมืดมนด้วยความหนักแน่น
"ผู้นำพรรค ทัณฑ์สายฟ้านี้..."
ผู้อาวุโสเจี้ยนเหมยกลืนน้ำลายลงคอ ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว "นี่หรือว่าจักรพรรดินีทะลวงขอบเขตเทพแล้วหรือ"
ขอบเขตเทพ!
คำพูดของผู้อาวุโสเจี้ยนเหมยทำให้บรรดาผู้อาวุโสรอบข้างตื่นตระหนกขึ้นมาทันที ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
"ขอบเขตเทพ ไม่... อาจไม่ถึงเพียงนั้น"
ผู้อาวุโสควางเต๋าหน้าตาบูดบึ้ง หากจักรพรรดินีทะลวงขอบเขตเทพจริง ๆ ครึ่งปีหลังจากนี้ การรุกรานนิกายมารสวรรค์ก็คงไม่ต่างจากการส่งคนไปตาย!
ในขณะนั้น คนเดียวที่ยังคงสงบนิ่งคือผู้นำพรรควิถีธรรม เขาหรี่ตาลง พลางส่ายหัว "หลัวหวู่ชิงไม่มีหนทางการเป็นเทพ นางจะทะลวงขอบเขตเทพได้อย่างไร?"
"หนทางการเป็นเทพ..."
"ข้าคิดว่าพวกท่านน่าจะรู้ สิ่งนี้มีค่ามากเพียงใด"
"......"
กลุ่มผู้อาวุโสเงียบกริบ
ผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตจักรพรรดิหลายคนที่ไม่เสียชีวิตก่อนที่จะพบหนทางการเป็นเทพ แต่ก็ต้องตายบนหนทางการเป็นเทพ!
ในความเป็นจริง เมื่อหลายร้อยปีก่อน ดินแดนเทียนหลิงเคยมีการต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่งเทพ!
ผู้บำเพ็ญเพียรขอบเขตจักรพรรดิเทพหลายคนต่างก็ล้มตายด้วยความเสียใจ!
"เช่นนั้น ทัณฑ์สายฟ้านั้นคืออะไรกัน..."
กลุ่มผู้อาวุโสต่างมีแววตาสงสัย
"ข้าไม่รู้"
ผู้นำพรรควิถีธรรมส่ายหัว ดวงตาเปล่งประกายโหดเหี้ยม "แต่ข้ารู้แค่ว่า ต้องกำจัดนิกายมารสวรรค์!"
เมื่อได้ยินคำพูดของเขา กลุ่มผู้อาวุโสต่างก็พยักหน้าอย่างหนักหน่วง
ในตอนนี้ การรุกรานจากนิกายมารสวรรค์กำลังใหญ่โตขึ้น!
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หลังจากเหตุการณ์ทัณฑ์สายฟ้าในวัน นี่เพียงพอที่จะสะเทือนใจ ทั้งดินแดนเทียนหลิง!
...
เมฆมืดมนปกคลุมแสงอาทิตย์ ทัณฑ์สายฟ้าเริ่มจากที่นั้น
มังกรสายฟ้าหลายตัวพุ่งเข้าสู่ห้วงสมุทรวิญญาณกลายเป็นเส้นชีพจรวิญญาณหลายเส้น
มังกรสายฟ้าเหล่านี้พลุ่งพล่าน ดูเหมือนว่าแม้แต่ห้วงมิติก็ถูกพลังที่น่าสะพรึงกลัวนี้ทำลาย
ในขณะนี้ หนิงเทียนมีเส้นชีพจรวิญญาณอยู่หลายสิบเส้นแล้ว แต่ทัณฑ์สายฟ้ายังคงดำเนินต่อไป!
"ทัณฑ์สายฟ้าที่แข็งแกร่งเช่นนี้... สามารถกลายเป็นเส้นชีพจรวิญญาณภายในร่างกายของผู้บำเพ็ญเพียรได้จริงหรือ"
เมื่อมองไปที่มังกรสายฟ้าที่น่าสะพรึงกลัวบนท้องฟ้า ผู้อาวุโสนิกายมารสวรรค์หลายคนต่างก็สั่นเทาอย่างไม่อาจหยุดยั้งได้ ใจของพวกเขาต่างก็สงสัย
TS: ขอบเขตจักรพรรดิเทพ=ขอบเขตจักรพรรดิ ขอบเขตกึ่งเทพ=ขอบเขตกึ่ง ไม่รู้ว่าคนแต่งอยากเปลี่ยนหรือว่าลืมเติมคำ แต่เห็นมาหลายรอบละ ถ้าเห็นขอบเขตเหล่านี้ มันคือขอบเขตเดียวกันนะครับ
