ตอนที่ 4 ปาร์กัวร์ การหลบหนีอย่างง่ายดาย แผนของจางซิงเฉิน
ตอนที่ 4 ปาร์กัวร์ การหลบหนีอย่างง่ายดาย แผนของจางซิงเฉิน
หวังหยุนมองไปยังเจ้าหน้าที่ทั้งสองที่อยู่ห่างออกไป 5 เมตร
ริมฝีปากกยยิ้มเล็กน้อย ดวงตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น และทันใดนั้นเขาค่อย ๆ ยกนิ้วกลางขึ้น!
ตอนนี้ เขาเป็นผู้ลี้ภัย เป็นอาชญากรที่กำลังหลบหนี เขารู้สึกหมกมุ่นและเข้าถึงบทบาทโจรอย่างเต็มตัว
"ฮะ?"
เมื่อเห็นว่าผู้ต้องสงสัยปรากฏตัวต่อหน้าอย่างท้าทาย เจ้าหน้าที่ทั้งสองก็ชะงักไปชั่วครู่
“อวดดีนัก! ไปจับมัน!”
ท่าทางเจ้าหน้าที่คนหนึ่งเปลี่ยนไปเล็กน้อยขณะวิ่งไปหาอีกฝ่าย คู่หูคนนี้ดูท่าจะไฟแรง สายตาอันแหลมคมจับจ้องไปที่หวังหยุน
เมื่อเห็นว่าเจ้าหน้าที่กำลังจะไล่ตาม รอยยิ้มจาง ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเขา จังหวะนั้นเขาหมุนตัวและพุ่งออกไปทันที
“เดี๋ยว!… เกิดอะไรขึ้น?”
…
ภายในห้องศูนย์บัญชาการ ใบหน้าของจางซิงเฉินเต็มไปด้วยความสับสน เมื่อเห็นอีกฝ่ายชูนิ้วกลาง ไม่พอยังเคลื่อนตัวด้วยความเร็วสูง
…
“พ่อนักวิ่งคนนี้คงไม่ได้วางแผนเตรียมรับมือ กับผู้หลบหนีที่ปล่อยตัวปล่อยใจให้ถูกจับง่ายๆ แบบนี้ บางทีไอ้โจรคนนี้อาจจะมีกลอุบายบางอย่าง” หวู่หมิงหยู่เดา สายตาเขาสั่นไหวเมื่อได้อ่านคอมเมนท์บนหน้าจอ
“แต่ผู้ลี้ภัยคนนี้ไม่กล้าหาญเกินไปเหรอ? เจ้าหน้าที่ของเราล้วนแต่มีคนแข็งแกร่งกันทั้งนั้น
ถ้าค่าคะแนนสมรรถภาพร่างกายคนทั่วไปเฉลี่ยเท่ากับ 8 เจ้าหน้าที่ของเราก็จะเท่ากับ 8.5” จางซิงเฉินกล่าว จังหวะคิด คิ้วของเขาแทบจะผูกติดกัน
หลักเกณฑ์ในการคัดเจ้าหน้าที่เป็นข้อบังคับเดียวกันกับตำรวจ ยังไงก็ไม่เหมือนคนธรรมดาทั่วไป
“ฉันไม่แน่ใจ คอยดูต่อไปดีกว่า” อู๋หมิงหยูส่ายหัว ดวงตาจับจ้องไปที่หน้าจอพร้อมคิดกลวิธีไปด้วย
…
ขณะที่เจ้าหน้าที่ทั้งสองคนไล่ตามมาติด ๆ ดวงตาของหวังหยุนก็เปล่งประกายขึ้น
เขาไม่ลังเลที่จะรีบวิ่งออกไปด้วยความเร็วสูง จังหวะหนึ่งเขาเอามือวางบนรถและกระโดดตีลังกาข้าม
ทุกท่วงท่าในการเคลื่อนไหวมันทั้งดูราบรื่นและรวดเร็วดั่งสายลม
ปาร์กูร์เคลื่อนที่ระดับพระเจ้า!!!!
ทุกการเคลื่อนไหวไม่มีอะไรสามารถทำให้เขาสะดุดได้เลย
"ฮะ?"
สีหน้าเจ้าหน้าที่ตามหลังทั้งสองเปลี่ยนไปเล็กน้อย
"หยุด!" พวกเขาตะโกนดังลั่นขณะวิ่งตามแถมยังต้องหลบรถที่วิ่งอย่างรวดเร็ว
ไม่ว่าจะอย่างไร การตามอยู่ข้างหลัง จะมากหรือน้อย นั่นหมายถึง ‘การตามหลังเสมอ’
ผ่านไปครู่เดียว หวังหยุนก็อยู่ห่างจากพวกเขาเป็นสิบเมตร ส่วนอีกฝ่ายเริ่มเหนื่อยเลยเดินรอบ ๆ รถแทน
“สกัดกั้นเขาจากด้านนั้น!” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งตะโกนด้วยท่าทีสงบนิ่ง แต่ในใจหวั่นเล็กน้อย
ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่ก็แยกกันเป็นสองฝั่ง กางแขนออกแบบก้ามปู เพื่อพยายามตะล่อมเหยื่อ
หวังหยุนมองเหตุการณ์ด้วยสายตาสบายๆ และยิ้มอย่างมั่นใจ
ด้วยทักษะการเคลื่อนที่ระดับพระเจ้า หวังหยุนไม่ได้ให้ความสำคัญกับเจ้าหน้าที่ทั้งสองเท่าไหร่นัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงแรกของเกม เพราะเจ้าหน้าที่ไม่ได้ติดอาวุธใดๆ
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบไปยังทางออก โดยหวังจะสกัดการหลบหนีของหวังหยุน
หวังหยุนหัวเราะเบา ๆ เพราะเขาไม่ได้คิดจะไปทางนั้น แต่จะมุ่งไปทางกำแพงสูง 2.5 เมตรแทน เขารักษาโมเมนตัมตัวเองเอาไว้ เหยียดขาเตะกับกำแพงที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งเมตร และพาตัวเองขึ้นไปด้านบนได้อย่างง่ายดาย
ห้ะ? วิ่งข้ามกำแพง!
หวังหยุนยืนอยู่บนกำแพงอย่างสง่า
“บ้าเอ๊ย!” เจ้าหน้าที่คนที่อยู่ตรงทางออกอดไม่ได้ที่สบถคำด่าออกมา พร้อมถอนหายใจเป็นว่าเล่น
ส่วนอีกคนที่ไล่ตามก็ตกตะลึง ตัวแข็งไปชั่วขณะ
ความประหลาดใจเผยออกมาทางใบหน้าอย่างเห็นได้ชัด
เมื่อยืนอยู่บนกำแพงหวังหยุนก็หันหน้ามาและยื่นแขนไปทางพวกเขา มุมปากยกยิ้ม จากนั้นก็ตีลังกากลับหลังร่อนลงพื้นอย่างง่ายดาย
ไม่พอยังดึงบุหรี่มาจุดสบายใจเฉย
ที่อีกด้านหนึ่งของกำแพง เจ้าหน้าที่ทั้งสองสบตากัน ใบหน้าพวกเขาแดงก่ำด้วยความเสียหน้า
เอาง่าย ๆ ก็คือ เหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้กลัวและไม่นับพวกเขาเป็นศัตรูเลยเสียด้วยซ้ำ
…
“ผู้ชายคนนี้เก่งเรื่องปาร์กูร์ มีทักษะเคลื่อนที่อย่างเหลือเชื่อ” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพึมพำ โดยกดปุ่มหูฟังอย่างไม่เต็มใจ “รายงานหัวหน้าทีม เราเสียเขาไปแล้ว เราตามไม่ทัน”
"ฉันรู้ละ!!"
ในห้องศูนย์บัญชาการ จางซิงเฉินขมวดคิ้ว สีหน้าเคร่งเครียดทำอะไรไม่ถูก
“เหมือนจะอ่อนแอแต่ดูกล้าหาญ แถมยังไม่เกรงกลัวเจ้าหน้าที่ เห็นบางคนบอกว่าเขาดูมั่นใจในความสามารถของตัวเอง ดูท่าน่าจะมีอะไรมากกว่านี้” หัวหน้าทีมคนที่สี่ หงเฟิง แสดงความคิดเห็นจากด้านข้าง
“เห็นไหม ฉันบอกคุณแล้ว” เฉินห่าวพูดอยุ่ไม่ไกล “ทีมงานรายการตั้งใจจะจับภาพอย่างง่าย ๆ ได้อย่างไง”
จางซิงเฉินหัวเราะส่ายหัวด้วยความสนุกสนานปนขมขื่น
***
ชาวเน็ตต่างเริ่มวิเคราะห์
“666* ว้าว มันสุดยอดมาก! นักโทษหมายเลข 33 ไม่ได้พยายามซ่อนด้วยซ้ำ เขารอให้เจ้าหน้าที่มาถึงก่อนแล้วค่อยหลบหนีซึ่งหน้า นั่นเป็นการยั่วยุอย่างโจ่งแจ้งที่เจ๋งมากก!!! ฮ่าฮ่า”
“นั่นไม่ใช่เพียงการยั่วยุแบบดิบ ๆ เหรอ? เขาชูนิ้วกลางให้เจ้าหน้าที่โดยตรง สงสารที่สุดก็น่าจะเป็นจางซิงเฉิน ไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการทำคะแนนเท่านั้น แต่เขายังถูกดูหมิ่นอย่างเปิดเผยอีก เหมือนถูกลากไปตบกลางสี่แยก ฮ่าฮ่าฮ่า!”
“ผู้หลบหนีคนนั้นเจ๋งมาก นั่นท่าปาร์กัวร์เหรอ? เคลื่อนที่แบบสุดยอด! ปีนกำแพงสูงเกิน 2 เมตรแล้วพลิกกลับลงมาได้ โคตรเจ๋งเลย!!!!”
“ดูท่าทางแล้ว ชายคนนั้นอาจเป็นม้ามืด ฉันรู้สึกแบบนั้นจริง ๆ ฉันคิดว่าแม้แต่สารวัตรที่ 4 หรือ 5 ก็ไม่สามารถจัดการเขาได้”
ขณะเดียวกันผู้ชมที่ชมการถ่ายทอดสดก็ตกตะลึงกับฉากนั้น ทั้งความลื่นไหลของท่าปาร์กูร์ การดูถูกเหยียดหยาม และความรังเกียจที่แสดงต่อเจ้าหน้าที่
ทุกอย่างล้วนมีความโดดเด่นอย่างน่าประทับใจ
นี่คือลักษณะของผู้ลี้ภัยอย่างแท้จริง !
ยิ่งเมื่อได้เห็นใบหน้าที่ไม่สู้ดีของ ‘จางซิงเฉิน’ ยิ่งทำให้ให้ชาวเน็ตดูสนุกครึกครื้นเป็นอย่างมากประหนึ่งได้ดื่มยาชูกำลังวันละ 2 ขวด
กล่าวคือ…จะให้จับฟรีเหรอ? ไม่ มันเป็นเพียงการตบหน้า
***
“แม้ว่า 'ผู้หลบหนี' นี้จะดูน่ากลัว แต่เขาก็หยิ่งเกินไป ในช่วงไม่กี่วันมานี้ ฉันได้ศึกษาการสืบสวนคดีอาญาและจิตวิทยาอย่างละเอียด
ยิ่งมีคนพฤติกรรมแบบนี้มากเท่าไร พวกเขาก็จะยิ่งจับกุมได้ง่ายขึ้น อิอิ!” จางซิงเฉินพยายามฝืนยิ้มแล้วพูด
คำกล่าวของเขาสอดคล้องกับข้อตกลงจากคนอื่นๆ เช่น เล้งหมิงและหวู่หมิงหยู ก็พยักหน้ายืนยัน
“ด้วยบุคลิกของผู้ลี้ภัยรายนี้ ฉันยังเชื่อว่าเขาคือผู้ที่ถูกจับได้ง่ายที่สุด อย่างไรก็ตาม การจับกุมเขาจะต้องมีเจ้าหน้าที่อย่างน้อยห้าถึงหกคน
เพราะเจ้าหน้าที่เหลือก็ยังต้องมี ‘ผู้หลบหนี’ คนอื่น ๆ ที่ต้องจับกุม ฉันจึงวางแผนที่จะส่งเจ้าหน้าที่ชั้นยอดไป”
จางซิงเฉินวางมือลงบนโต๊ะ ยืนยันอย่างมั่นใจ “วันนี้ฉันจะจับเขาให้ได้!!!”
หมายเหตุ
*666 – คือบริบทของการพิมพ์ออนไลน์ในประเทศจีน เป็นการแสดงออกถึงการชมเชย เทียบเท่ากับ “ยอดเยี่ยม” หรือ “ทำได้ดีมาก” มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในชุมชนเกมออนไลน์และการสตรีมเพื่อเสริมทักษะของใครบางคน
…………………………………