ตอนที่ 11 ฉันท้าให้นายออกตัวก่อนเลย 10 เมตร!!
ตอนที่ 11 ฉันท้าให้นายออกตัวก่อนเลย 10 เมตร!!
"เฮ้ย!!!!! มีรถมา!!!!!"
อยู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันขึ้น หวังหยุนเร่งความเร็วอย่างไม่คิดชีวิต ทำให้คนในดูไลฟ์ต่างตกใจกันเป็นอย่างมาก
แต่ทว่าความประหลาดใจของพวกเขา ต้องกลับกลายเป็นความตื่นตระหนก เมื่อเห็นรถพุ่งมาหาหวังหยุนด้วยความเร็วสูง!
เมื่อพิจารณาจากความเร็วและภาพตรงหน้าแล้ว มันก็อดจินตนาการไม่ได้
ว่าชายหนุ่มที่พวกเขาเชียร์อยู่อาจไม่รอด!!!
ยิ่งมองผ่านหน้าจอไลฟ์ ยิ่งเห็นมุมมองที่น่าตกใจ ผู้ชมทุกคนที่ดูอยู่ สามารถมองเห็นรถที่แล่นมาได้อย่างชัดเจนเต็มสองตา มันสมจริงเกินไป!
ด้วยความเร็วนี้ มันไม่มีทางคิดเป็นอย่างอื่นไปได้ นอกจากจะเกิดโศกนาฏกรรมอันน่าสยดสยอง!!
ตอนนี้หัวใจของทุกคนล้วนกระชับแน่น! ทั้งลุ้น ระทึก อึดอัด ใบหน้าซีดเผือดทุกเสี้ยววินาที!
และนาทีนั้นเอง..
ภาพฉากอันหน้าประหลาดใจก็ปรากฏขึ้น หวังหยุนแยกขาทั้งสองข้าง ควบคุมร่างกายให้เป็นโมเมนตั้มแล้วเหวี่ยงไปข้างหน้า ยกแขนขึ้นและหมุน 360 องศากลางอากาศ
จากนั้นเตรียมตัวรับแรงกระแทกจากพื้นถนน เขาพลิกตัวไปด้านข้างอย่างไร้ที่ติด้วยการม้วนตัวอย่างสมบูรณ์แบบ
บอกได้เลยว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันเหมือนไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่มันคล้ายโชว์ซะมากกว่า
เมื่อรวบรวมสติกลับมาได้อีกครั้ง หวังหยุนก็สัมผัสได้ถึงฝีเท้าของใครบางคนมาหยุดที่ด้านหลัง
ชายหนุ่มเคี้ยวหมากฝรั่งแล้วหันไปมอง
ใช่แล้ว! เสียงฝีเท้านั่น คือเซาเหมาและเจ้าหน้าที่สองคน
ใบหน้าของชายร่างกำยำทั้งสามต่างเต็มไปด้วยความตกตะลึง เหมือนจิตหลุดไปชั่วครู่
“ฮิฮิ!” หวังหยุนหัวเราะเบา ๆ กางแขนขึ้นหันไปยังทิศที่พวกเขายืนอยู่ พร้อมโบกมือส่งสัญญาณ ประหนึ่งว่าให้ไล่จับต่อได้ โชว์ที่หนึ่งจบลงแล้ว
หวังหยุนเริ่มเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วสแกนถนนข้างหน้า เมื่อเห็นว่ามีสถานที่ก่อสร้างเขาจึงเลือกไปทางนั้น
ปัจจุบันหลายเมืองอยู่ระหว่างการปรับปรุงและสร้างตึกระฟ้าใหม่ ตึกสูง ตึกแล้วตึกเล่า ต่างงอกขึ้นมาเป็นดอกเห็ด
"ตรงนั้น ตามไป!!"
เซาเหมาเมื่อเห็นท่าทางยั่วยุของอีกฝ่าย ก็รู้สึกเสียหน้า เขากัดฟันและปล่อยเสียงคำรามต่ำออกมา ใบหน้าดูเคร่งขรึมอึดอัด
อารมณ์โกรธเริ่มคุกรุ่นขึ้นมาในจิตใจ
หากเซาเหมามีเวลาเตรียมตัวสักนิดสำหรับโจทย์ยากเช่นนี้แล้วล่ะก็ เขาอาจจับกุมได้ในทันที แต่นี่มันไม่ใช่แบบนั้น
เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้มันบ่งบอกได้อย่างชัดเจนว่า ‘ผู้หลบหนีคนนี้ไม่ธรรมดา’
***
ตัตภาพมาที่หน้าจอไลฟ์
ในขณะนี้ ผู้ชมทั้งหมดในห้องไลฟ์ต่างอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ ‘พ่อหวังหยุน’ คนนี้ได้สร้างตำนานบทใหม่ขึ้นมาอีกแล้ว
“นี่ฉันเพิ่งเห็นอะไรเนี่ย? ตื่นเต้นมากใจเต้นสุด ๆ ปาร์กัวร์หนุ่มน้อยคนนี้ มันบ้าระห่ำมาก!”
“ท่าปาร์กัวร์นี่! มันจะยอดเกินคนไปแล้ว จากการเคลื่อนไหวเพียงครั้งเดียว
ยังเห็นความแข็งแกร่งของหวังหยุนได้ถึงขนาดนี้ น่าทึ่งมาก! สนุกโว้ยซีซันนี้!”
“แกเห็นหน้าเซาเหมามั้ย ช่วงแรกหน้าถอดสีเลย อึ้งไปสามวิ! ฮ่าฮ่า”
***
บนหน้าจอไลฟ์ปรากฏเป็นภาพของหวังหยุนกำลังกระโดดกลิ้งลงพื้นถนนอย่างรวดเร็วแต่ดูสมูท จากนั้นเขาก็รีบเคลื่อนตัวไปยังเขตก่อสร้างทันที
ข้างหน้ามีเกวียนเล็กๆ สำหรับลากปูน
ทีมงานรีบพลิกมุมกล้องของโดรนจิ๋วจับภาพในมุมกว้าง
"เฮ้ย! ทำไรวะ?"
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยไซต์ก่อสร้างตะโกนดังลั่น!
"หยุด!" อีกเสียงตะโกนดังมาจากด้านหลัง เป็นเจ้าหน้าที่ทั้งสองที่มากับซาเหมาตำหนิยาม
ใบหน้าของเซาเหมาเริ่มดุดันขึ้น เมื่อจินตนาการถึงกระบวนท่าที่จะใช้ตอนสู้กับหวังหยุน
เขากระโดดพลิกตัวทะยานอยู่เหนือรถเข็นปูนซีเมนต์คันเล็กอย่างสง่า ฝีเท้าเขาเร็วขึ้น! ดวงตาจับจ้องไปยังอีกฝ่ายอย่างไม่สะทกสะท้าน และพร้อมดวลอย่างเต็มที่
เบื้องหน้าพวกเขาเป็นอาคารขนาดใหญ่ที่กำลังก่อสร้างอยู่ ถัดไปเป็นกำแพงที่สร้างเสร็จแล้วสูงประมาณ 2 เมตร
หวังหยุนเร่งแรงวิ่งเต็มกำลังเตรียมพุ่งตัวไต่ขึ้นกำแพง
ขณะที่ร่างกายเข้าใกล้กำแพงนอกอาคาร เท้าขวาก็วางลงบนพื้นผิวแนวตั้งพร้อมผลักตัวเองขึ้น
มือแตะผนังเบา ๆ และเหวี่ยงตัวเองขึ้นไปชั้นสองอย่างง่ายดาย
นี่เป็นแค่เพียงวิธีสาธิตการกระโดดขึ้นกำแพงในตำราเรียนเท่านั้น!
เมื่อไปถึงชั้นสอง ชายหนุ่มก็รีบวิ่งไปข้างหน้าทันที ตรงกลางพื้น มีท่อเหล็กที่ยังไม่ได้เปิดหลายท่อกระจัดกระจายไปทั่ว เพื่อรักษาแรงผลักดันของเขา เขากระโดดข้ามท่อเหล็กที่สร้างขึ้นแต่ละอันอย่างง่ายดายโดยใช้มือจับพลิกด้านข้างบนราวบันได
หลังจากที่เคลื่อนตัวอย่างต่อเนื่องหวังหยุนก็ชะลอความเร็วลง นาทีนั้นเขาสัมผัสได้ถึงความวุ่นวายที่ตามมาจากด้านหลัง ชายหนุ่มค่อย ๆ หันไปรอบ ๆ ก็พบกับ ‘เซาเหมา’ ที่กำลังหน้าตาบึ้งตึงไล่ตามมาติด ๆ
เห็นได้ชัดว่าตอนนี้เขาช้ากว่าเด็กหนุ่ม
ตอนนี้ทางสองอยู่ห่างกันประมาณ 10 เมตร
“โอ้ ขอโทษที่นำมาไกลกว่า 10 เมตรเลย งั้นผมจะหยุดรอคุณที่แล้วกันนะ” หวังหยุนอมยิ้มแล้วเอ่ย สายตาอันแสนเจ้าเล่ห์จ้องมองไปยังเซาเหมา
เมื่อได้ยินคำพูดของหวางหยุน ใบหน้าของเซาเหมาก็ขุ่นมัว สีหน้าเริ่มเปลี่ยนไป ความโกรธความเสียหน้าที่มีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ตอนนี้มันมีมากจนแทบจะระเบิดออกจากอก
เมื่อเห็นดังนั้นในใจหลาย ๆ คนก็คิดเป็นเสียงว่า…
/ กรี้ดสิครับ กรี้ดออกมา ไม่ต้องอาย กรี้ดเลย กรี้ดดดดด!!! /
***
ท่ามกลางความคิดเห็นมากมายในไลฟ์สดต่างก็เกิดความโกลาหลขึ้น
เหตุเพราะ ‘เซาเหมา’ เขาเป็นคนมีชื่อเสียงในฐานะผู้ตามรอยปาร์กัวร์ อันดับหนึ่งของประเทศ
อีกทั้งมีเด็กหลายคนนับถือเขาเป็นอาจารย์ผ่านการเรียนทางคลิปวิดีโอ
แต่ตอนนี้เขากลับปล่อยให้หนุ่มลี้ภัยคนธรรมดา ๆ วิ่งนำไปไกลไข เท่ากับว่าตอนนี้เขาล้าหลังไปกว่า 10 เมตร ถือเป็นเรื่องที่น่าอายมาก! โดยเฉพาะคนที่มีดีกรีระดับประเทศอย่างเขา
“666 ฮ่าฮ่าฮ่า เหลือเชื่อมาก! พี่ใหญ่หวังหยุนโคตรเจ๋งเลย
สามารถหนีแชมป์ปาร์กัวร์ระดับประเทศได้ไกลขนาดนั้นได้ไงเนี่ย”
“เซาเหมา : ฉันต่อให้คุณวิ่งไปก่อนเลย 10 เมตร (พอมาตอนนี้ ตามไม่ทันจริง)
หวังหยุน : ฉันนำคุณมา 10 เมตร เดี๋ยวหยุดรอนะ (ยิ้มยั่วโมโห) ”
ชาวเน็ตปั่นประสาทคอมเมนต์ล้อเลียน
“ฉากนี้ มันคือตำนานการตบหน้าด้วยความเร็วแสงสินะ?”
“เขาเป็นถึงปาร์กัวร์อันดับหนึ่งของประเทศไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมถึงยังตามหลังหวังหยุน?”
ในขณะเดียวกัน ผู้ชมต่างตกตะลึงกับทักษะปาร์กัวร์ที่ทั้งลื่นไหลละสง่างามของหวังหยุน
เขาปีนขึ้นไปบนชั้นสองอย่างง่ายดาย สามารถกระโดดข้ามสิ่งกีดขวางตรงหน้าได้อย่างง่ายดาย
…
“ไม่ว่าจะยังไง!!! วันนี้ฉันจะจับแกให้ได้! อ้ากกกกกก!!”
เซาเหมาคำรามลั่น พลังเสียงที่เปล่งออกมาสัมผัสได้ถึงความอัปยศอดสู ความแค้นและความโกรธเริ่มเปลี่ยนเป็นพลังวิ่ง เขาไล่ตามหวังหยุนด้วยร่างกายที่สูบฉีดมากขึ้นกว่าเดิม
หวังหยุนเมื่อเห็นเซาเหมาออกตัวมาจนระยะเกือบใกล้ เขาก็หมุนตัวไปรอบๆ ทันที ดวงตาของเขาพุ่งไปที่บันไดสู่ชั้นสาม และเริ่มวิ่งทันที!
“Moon Step! ย้าาาา!” หวังหยุนอุทานลั่น!
เขาวางเท้าลงบนผนังข้างบันไดแล้วดันตัวเองขึ้น ฝ่ามือจับขอบกำแพงหินแล้วยกตัวเองขึ้นไปชั้นสามอย่างง่ายดาย
ด้านหลัง เซาเหมาเห็นการไต่ขึ้นอย่างรวดเร็วของอีกฝ่าย เขาผงะเล็กน้อย รีบตั้งสติ สูดลมหายใจเข้าลึกและพยายามใช้กระบวนท่าเดียวกัน
แต่ความเร็วของเขามันลดลงอย่างเห็นได้ชัดแถมยังช้ากว่ามาก
ช่องว่างในทักษะปาร์กัวร์ระหว่างเขากับเด็กหนุ่มเริ่มปรากฏชัด
***
*ไม่แน่ใจว่า Moon Step เป็นท่าอะไรในปาร์กัวร์ ค้นหาเว็บแล้วไม่พบอะไรเลย ถือว่าถูกสร้างขึ้นเพื่ออรรถรส* (ผู้แต่ง)
…………………………..
