ตอนที่ 13 การวิเคราะห์การพบกันครั้งแรก

นาตาชา โรมานอฟฟ์วางขาไขว้กัน นอนเอนพิงเบาะรถยนต์ และกัดแซนด์วิชไปด้วย ขณะวิดีโอคอลคุยกับนิค ฟิวรี่

"ฉันมั่นใจมีหลายอย่างที่ไม่สสามารถหลอกได้"

เธอมองไปที่นิค ฟิวรี่ พร้อมกินแซนด์วิชไปพลาง เธอพูดอย่างหนักแน่น "จริงๆ แล้ว เขาจำฉันได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นหน้าเลยล่ะค่ะ"

"แม้เขาจะไม่ได้เปิดเผย แต่ฉันเชื่อว่าเขาคงน่าจะคิดว่าฉันมีภารกิจบางอย่าง หรือไม่ก็เลือกใช้วิธีผ่อนคลายหลังจากทำภารกิจเสร็จ แทนที่จะจงใจเข้าหาเขา"

"ดังนั้น ด้วยท่าทีว่าเขาไม่ได้ขวางทางฉัน เขาก็เลยไม่ได้เปิดเผยตัวฉันไปด้วย"

"แล้วซูเฉอมีปฏิกิริยาต่อเธอยังไงหลังจากเห็นเธอแล้ว?"

นิค ฟิวรี่ถามต่อทันทีเมื่อได้ฟังรายงานจากนาตาชา โรมานอฟฟ์

"รู้สึกคิดถึง... ถ้าให้หาคำที่เหมาะสมมาบรรยายล่ะก็ มันควรจะเป็นความตื่นเต้นและความคิดถึง"

"เหมือนได้เจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เห็นกันมานาน"

"ตื่นเต้น แต่ก็เต็มไปด้วยความเก็บกด"

นาตาชา โรมานอฟฟ์โยนแซนด์วิชที่กินเหลือครึ่งทิ้งลงในกล่องอาหาร "นิค คุณรู้ดีนะว่าฉันไม่ใช่คนกินยากหรอก แม้จะอยู่ในสถานการณ์สิ้นหวังหรือในระหว่างทำภารกิจ ฉันก็เคยกินของที่มีรสชาติบัดซบกว่านี้มาแล้ว"

"แต่คุณช่วยเปลี่ยนแม่ครัวในโรงอาหารของหน่วยชีลด์หน่อยได้มั้ย? งบประมาณเราไม่ได้จำกัดขนาดนั้นนี่นา แซนด์วิชนี้มันออกเปรี้ยวไปนิดแล้ว"

นิค ฟิวรี่ไม่ใส่ใจกับเสียงบ่นของนาตาชา โรมานอฟฟ์แต่อย่างใด "เอาเถอะ ถึงแซนด์วิชจะหมดอายุ ก็ทำอะไรเจ้าไม่ได้มากเท่าไหร่หรอก เมื่อพิจารณาถึงคุณสมบัติทางร่างกายของเธอแล้วล่ะนะ"

"โอเค เข้าเรื่องของเรากันดีกว่า ความประทับใจแรกที่มีต่อซูเฉอเป็นยังไงบ้าง?"

"จะอธิบายยังไงดีล่ะ? นี่คือคนที่ต้องได้ผ่านประสบการณ์มากมายอย่างแน่นอน!"

เธอนึกถึงฉากสนทนาสั้นๆ กับซูเฉออีกครั้งในใจ พร้อมกับฟังคำพูดของผู้อำนวยการ

นาตาชา โรมานอฟฟ์หดขาลงมาจากพนักพิงเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจัง "ไม่ว่าจะเป็นในแง่การกระทำ คำพูด ความรู้สึกที่เขาแสดงออกมานั้นไม่ใช่ฟีลลิ่งที่หนุ่มอายุสิบเก้าปีจะสื่อออกมาได้"

"แม้แต่บุคลิกภาพบางอย่างมันแสร้งทำกันไม่ได้หรอก"

"เป็นออร่าความดุดันผ่านโลก แต่มุ่งมั่นอย่างไม่ย่อท้อ ซึ่งสอดคล้องกับเนื้อหาในไดอารี่ เกี่ยวกับเส้นทางเป็นซูเปอร์ฮีโร่กับทีมอเวนเจอร์สตลอดสิบปี"

"ถึงบทสนทนาระหว่างเราจะเป็นแค่ช่วงสั้นๆ แต่ฉันจับความกังวลและความอ่อนล้าบางอย่างได้ในดวงตาของเขา"

"และตรงนี้ก็สอดคล้องกับที่เขียนไว้ในบันทึกอีกเหมือนกัน ว่าในทุกๆ ค่ำคืนแม้แต่ในความฝัน เขาก็จะคอยหาหนทางที่ช่วยโลกใบนี้ไว้ได้โดยไม่รู้ตัวอยู่ตลอดเวลา"

"โดยรวมแล้ว ครั้งแรกที่เราเจอกัน เขาสร้างความประทับใจให้ฉันดีมาก ฉันชอบความรู้สึกผ่านโลกในดวงตาที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของเขานะ ค่อนข้างดึงดูดใจดีทีเดียว"

หลังจากพูดจบ นาตาชา โรมานอฟฟ์ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะหยิบแซนด์วิชที่กินไม่หมดขึ้นมาอีกครั้ง

"นอกจากนี้ ในแง่พฤติกรรม เขาชอบมานั่งริมหน้าต่างในร้านกาแฟทุกเช้า"

"นั่งดื่มกาแฟดำคั่วมือแบบออริจินัลไม่ใส่น้ำตาลไป อาบแดดไป ในแวบแรกมันไม่ได้มีความหมายอะไรรอบแฝัง เป็นแค่คนที่ชอบอาบแดดและดื่มกาแฟขมก็เท่านั้นเอง"

"แต่ความจริงแล้ว กาแฟขมสามารถช่วยทำให้สมองตื่นตัว คิดอะไรได้ลื่นไหลดี ฉันสังเกตุดูทุกจุดในร้านกาแฟนั้นแล้วนะคะ"

"ตำแหน่งที่เขานั่งคือระยะที่อยู่ในจุดเหมาะสมกับประตูและหน้าต่างที่สุด หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นนอกร้าน คนที่นั่งในตำแหน่งนี้สามารถออกไปช่วยเหลือได้ทันที"

"ขณะเดียวกัน หากมีอันตรายเกิดขึ้นในร้านกาแฟ ตำแหน่งนั้นสามารถรุดเข้าไปหยุดยั้งเหตุได้ทันถ่วงทีที่สุด"

นาตาชา โรมานอฟฟ์พูดกับนิค ฟิวรี่ด้วยความจริงจัง "จะมีเพียงคนประเภทไหนกัน ที่เผลอตัวนั่งอยู่ในจุดที่ช่วยป้องกันอันตรายหรือช่วยเหลือได้ดีสุด ยิ่งเป็นมุมที่สะดวกต่อการช่วยเหลือผู้อื่น มากกว่าหาทางหนีทีไล่ หรือจะเป็นต้นเหตุสร้างความวุ่นวาย?"

"นิค บางทีสิ่งนี้ก็เป็นตามที่เขียนไว้ในบันทึก ว่าเป็นหลักฐานอย่างหนึ่งที่ยืนยันว่าเขาผ่านเส้นทางซูเปอร์ฮีโร่มาเป็นสิบปี"

"กระทั่งเวลาเลือกที่นั่ง เขายังเคยชินกับการเลือกอยู่ในตำแหน่งที่สามารถปกป้องผู้อื่นเป็นสำคัญเลยนะคะ"

นิค ฟิวรี่เงียบไปทันทีที่ได้ยินนาตาชา โรมานอฟฟ์พูดเช่นนี้

"ฉันกำลังคิดอยู่นะคะว่า หลังจากใช้ชีวิตเป็นซูเปอร์ฮีโร่เกินสิบปี เขากลับมาปรากฏอยู่ในโลกของเราอย่างอธิบายไม่ได้ อาจเป็นเพราะไม่สามารถช่วยปกป้องโลกอีกใบไม่ให้ถูกทำลายลงก็เป็นได้"

"แต่ทำไมเขาถึงอายุแค่สิบเก้าล่ะ? ไม่เด็กไปหน่อยเหรอ?"

"แล้วอีกอย่างนาตาชา โรมานอฟฟ์ อ้างอิงจากข้อมูลการสำรวจของฮิลล์ เขาดูเหมือนปรากฏตัวในโลกนี้เมื่อแค่ช่วงครึ่งเดือนที่แล้วจริงๆ"

"ทุกเส้นทางการใช้ชีวิตและร่องรอยการดำรงอยู่เมื่อครึ่งเดือนก่อนแล้วทั้งหมดหายไป เหมือนดั่งผุดขึ้นมาจากธาตุอากาศ"

"งั้นเงินของเขามาจากไหนล่ะ? ฉันลองทำแผนผังวงโคจรชีวิตคร่าวๆ ของเขาช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา จากการสืบในตอนเช้าพบว่า เขาไม่มีประวัติอาชญากรรมเลยนะ"

"คิดว่าเขาเป็นพวกก่ออาชญากรรมเหรอ?"

นาตาชา โรมานอฟฟ์หลุดขำทันทีหลังจากได้ฟังคำพูดของนิค ฟิวรี่

"นิค ดูเหมือนคุณอยู่ในหน่วยชีลด์นานเกินไป จนลืมวิธีทำสิ่งต่างๆ แบบนอกกรอบบางอย่างไปแล้วนะ"

เธอจ้องหน้ามองนิค ฟิวรี่ในวิดีโอ ตอบด้วยสีหน้าผ่อนคลาย "สำหรับพวกเราแล้ว ดูเหมือนว่าเงินไม่ใช่สิ่งที่หามายากที่สุด"

"ยกตัวอย่างตัวฉันเป็นต้น ฉันสามารถหามาได้เป็นล้านโดยไม่ถูกคนอื่นๆ ล่วงรู้แน่นอน อีกทั้งแหล่งที่มาของเงินยังรับรองว่าเป็นประเภทสืบสาวเข้าไปไม่ได้เลยด้วย"

"อย่าลืมสิ หากสิ่งที่เขียนในสมุดบันทึกเป็นเรื่องจริง นั่นหมายความว่าเขาเคยเป็นผู้มีพลังวิเศษเคียงข้างเราต่อสู้ตลอดสิบกว่าปี"

"คุณคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเป็นเรื่องยากสำหรับเขาหรือเปล่า?"

.

.

.

.

----

กลับมาแล้วงับหายไปนานเลย พอดียุ่งๆอยู่ แถมเว็บแปลล้ม(ฮ่า)

ตอนที่กลุ่มถึงกลุ่มสุดท้ายแล้ววว!! ถึงตอนที่ 256 ในกลุ่มงับ

ตามต่อที่เพจได้เลย