ตอนที่ 32 ข้าจะแนะนำให้รู้จัก
ตอนที่ 32 ข้าจะแนะนำให้รู้จัก
"ไม่รู้หรือ" เมื่อได้ยินคำตอบของเซียวเฉิน จูชิงฮวนยิ่งยิ้มกว้างชวนให้เซียวเฉินยิ่งหวาดหวั่น
"เริ่มต้นการสอบคัดเลือก ณ บัดนี้!"
เมื่อเสียงของจัวชิงดังขึ้น สายตาของจูชิงฮวนก็หันไปทางลาน
เซียวเฉินลอบถอนหายใจโล่งอก รู้สึกขอบคุณจัวชิงเล็กน้อยในใจอย่างแท้จริง
การสอบคัดเลือกแบ่งออกเป็นสามรอบ รอบแรกคือการทดสอบความกลมกลืนกับปราณรากฐานฟ้าดิน ซึ่งเพียงพอที่จะคัดจอมยุทธ์ออกไปได้มากกว่าครึ่ง
ก่อนหน้านี้ความกลมกลืนกับปราณรากฐานฟ้าดินของไป๋เนี่ยนปิงนั้นยังธรรมดา แต่หลังฝึกวิชากำลังภายในที่เซียวเฉินมอบให้ ความกลมกลืนของนางก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก
ในรอบแรกนางได้อันดับสาม!
"นางเป็นใคร ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน" สายตาจำนวนมากจับจ้องไปยังไป๋เนี่ยนปิง
"สาวงามเช่นนี้น่าจะมาจากกองกำลังที่ไม่ธรรมดา"
"อย่าพูดเหลวไหล เมื่อวานนี้มีศิษย์ของสำนักคุกเข่าต่อหน้านาง ข้าเห็นด้วยตาตัวเอง!"
จัวชิงสังเกตเห็นผลการสอบของไป๋เนี่ยนปิงเช่นกัน สีหน้าแปลกใจเล็กน้อย ดินแดนห่างไกลอย่างเมืองวายุไกล ไม่ได้มีเพียงเซียวเฉินและโจวหลิงเสวี่ยเท่านั้นที่เป็นอัจฉริยะหรอกหรือ
ไป๋เนี่ยนปิงมองเซียวเฉิน เมื่อเห็นเขากำลังมองนางอยู่ก็ยกยิ้มขี้เล่น
รอบที่สองก็เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว รอบนี้ทดสอบจิตใจของจอมยุทธ์ ไป๋เนี่ยนปิงหมายมั่นจะตามรอยเซียวเฉิน หัวใจที่ปรารถนาในการฝึกยุทธ์นั้นแน่วแน่และยากที่จะสั่นคลอน
ไป๋เนี่ยนปิงจึงได้อันดับสามในรอบนี้เช่นกัน!
เมื่อผลการคัดเลือกรอบสองออกมา ไป๋เนี่ยนปิงกลายเป็นที่สนใจของกองกำลังใหญ่ ๆ มากมาย แม้ขอบเขตของไป๋เนี่ยนปิงจะยังไม่ถึงขอบเขตทะเลทุกข์ขั้นเก้า ยากที่จะได้อันดับดี ๆ ในการคัดเลือกรอบสาม แต่ศักยภาพของนางก็ไม่มีข้อกังขาแต่อย่างใด
เซียวเฉินยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน รู้สึกยินดีกับไป๋เนี่ยนปิง
เขาเชื่อว่าไป๋เนี่ยนปิงทำได้ เหมือนที่ไป๋เนี่ยนปิงเชื่อในตัวเขา
"การจัดอันดับรอบที่สาม ผู้ที่ติดอันดับ 300 อันดับแรกจะสามารถเข้าสู่สำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตได้"
จัวชิงพูดเสียงดัง ฝูงชนบนลานยิ่งฮึกเหิม วีรบุรุษหนุ่มสาวจากเมืองต่าง ๆ ในแคว้นไพศาลต่างเตรียมตัวแสดงความสามารถ
สำหรับยอดอัจฉริยะของกองกำลังต่าง ๆ เป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่แค่การเข้าสำนัก
พวกเขาปรารถนาที่จะได้รับการชื่นชมจากผู้อาวุโสในสำนัก และกลายเป็นศิษย์ประทับนามหรือถึงขั้นศิษย์สายตรง
ตราบใดที่ได้เป็นศิษย์ของผู้อาวุโส นั้นแทบจะแน่นอนแล้วว่าจะได้เป็นผู้แข็งแกร่งในขอบเขตตำหนักลี้ลับ!
ไป๋เนี่ยนปิงไม่สนใจการคัดเลือกรอบนี้มากนัก นางเพิ่งจะก้าวเข้าสู่ขอบเขตทะเลทุกข์แปดขั้นเมื่อไม่กี่วันก่อน เมื่อเทียบกับยอดอัจฉริยะคนอื่น ๆ ขอบเขตของนางยังต่ำเกินไป
เพื่อความมั่นคงแล้วนางแค่เข้าสำนักได้ก็เพียงพอ อันดับนั้นไม่สำคัญ
"จัวชิงซื่อสัตย์ขนาดนี้เลยหรือ" เมื่อเห็นว่าคู่ต่อสู้ของไป๋เนี่ยนปิงเป็นเพียงจอมยุทธ์ขอบเขตทะเลทุกข์ขั้นแปดธรรมดา จูชิงฮวนก็รู้สึกเหลือเชื่อ
เซียวเฉินเองก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ราบรื่นเกินไป ราบรื่นเสียจนเขาประหลาดใจ
ไป๋เนี่ยนปิงเอาชนะคู่ต่อสู้ได้อย่างง่ายดาย การต่อสู้ครั้งที่สองตามมา ไป๋เนี่ยนปิงเอาชนะได้ขาดลอยเช่นเคย นางโดดเด่นเป็นอย่างมาก
แสงสาดส่องมายังลานยามตกดึก ลานประลองสว่างสไวราวกับเป็นเวลากลางวัน
ฝูงชนรอบลานไม่แยกย้ายกลับไป ยังอยู่รับชมการประลองกันต่อ
กระทั่งรุ่งสางมาเยือน รายชื่อสิบอันดับแรกก็เกือบจะแน่นอนแล้ว
"ผู้ที่ได้อันดับต่ำ หากต้องการเปลี่ยนแปลงอันดับของตน สามารถขอท้าสู้กับผู้ที่ได้อันดันสูงกว่าได้ หากเอาชนะได้ ก็จะท้าสู้กับผู้ที่มีอันดับสูงกว่าต่อไปได้ พ่ายแพ้เมื่อใดอันดับก็จะหยุดอยู่แค่นั้น"
พูดจบจัวชิงก็หันมองไป๋เนี่ยนปิง "เจ้ามีผลงานดีในสองรอบแรก คงเอาชนะจอมยุทธ์ขอบเขตทะเลทุกข์ขั้นเก้าได้ไม่ยาก เจ้าต้องการท้าสู้หรือไม่ หากชนะข้าจะแนะนำเจ้าเข้าเป็นศิษย์ของผู้อาวุโส"
เมื่อได้ยินคำนี้ ฝูงชนก็ฮือฮา คำพูดนี้ของจัวชิงนับเป็นโอกาสสำหรับไป๋เนี่ยนปิง
ตราบใดที่ไป๋เนี่ยนปิงคว้าโอกาสนี้ไว้ได้ อนาคตของนางย่อมราบรื่น
จัวชิงคงดูแลไป๋เนี่ยนปิงเป็นอย่างดี
เซียวเฉินกลับขมวดคิ้ว จัวชิงรู้ดีว่าไป๋เนี่ยนปิงมีความสัมพันธ์กับเขา แต่ยังใจดีแนะนำนางเข้าเป็นศิษย์ของผู้อาวุโสอย่างนั้นหรือ
หรือว่าจะแนะนำให้เป็นศิษย์ของอินซือ
นั่นไม่ใช่โอกาส แต่เป็นวิกฤตสำหรับไป๋เนี่ยนปิง!
"ขอบคุณยิ่งนัก แต่ข้าขอยอมแพ้ในการท้าสู้" ไป๋เนี่ยนปิงพูดพลางยกยิ้ม ทุกคนตกตะลึงไม่น้อย ได้โอกาสทองแบบนี้ นางกลับปฏิเสธหรือ
"แน่ใจหรือ" จัวชิงดูผิดหวังเล็กน้อย "ไม่เป็นไร แม้ว่าเจ้าจะไม่ท้าสู้ ความกลมกลืนกับปราณรากฐานฟ้าดินและจิตใจที่แน่วแน่ของเจ้าก็เพียงพอแล้ว ขอบเขตของเจ้าต่ำเกินไปหน่อย ข้าจะแนะนำให้เจ้ารู้จักกับอาจารย์ของข้า ให้เป็นศิษย์ประทับนาม ดีหรือไม่"
คำพูดของจัวชิงทำให้ทุกคนประหลาดใจอีกครั้ง จัวชิงให้ความสำคัญกับไป๋เนี่ยนปิงมากทีเดียว นางไม่ท้าสู้ก็ยังจะช่วยแนะนำนางให้!
สายตาของไป๋เนี่ยนปิงฉายแววเย็นชาวูบไหว นับถือผู้อาวุโสอินซือเป็นอาจารย์และเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกับโจวหลิงอย่างนั้นหรือ
ทุกคนไม่รู้ความสัมพันธ์ของนางและโจวหลิงเสวี่ย แต่มีหรือจัวชิงจะไม่รู้
นางจะตอบตกลงได้อย่างไร!
"ขอโทษด้วย ด้วยคุณสมบัติของข้า อาจจะยังไม่เหมาะที่จะเป็นศิษย์ของผู้อาวุโส ขอบคุณศิษย์พี่จัวชิงที่เมตตา" ไป๋เนี่ยนปิงตอบปฏิเสธอย่างสุภาพ
จัวชิงยังไม่ทันได้กล่าวอะไร แต่คนอื่น ๆ ในสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตพูดขึ้นมาแล้ว พวกเขามองไป๋เนี่ยนปิงด้วยความโกรธ
"แม้นางจะมีพรสวรรค์ แต่ในสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตของเรามีคนที่มีพรสวรรค์มากกว่านางมากมาย การใช้พรสวรรค์เล็กน้อยนี้ดูแคลนผู้อาวุโส ข้าว่านางไม่คู่ควรที่จะเข้าสำนัก"
เซียวเฉินมองหน้าคนพูดด้วยสายตาเย็นชา ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหยางฉีที่เพิ่งมีเรื่องบาดหมางกับเขาเมื่อวาน
"ข้าไม่ได้ดูแคลนผู้อาวุโส เพียงแต่ตอนนี้ข้ายังไม่มีความคิดที่จะเป็นศิษย์ของใคร" ไป๋เนี่ยนปิงรู้ว่าหยางฉีจงใจแก้แค้น แต่ก็ยังอธิบาย
"นางพูดแบบนี้ก็เหมือนว่าพวกเราทุกคนเป็นคนโง่ไม่ใช่หรือ เข้าสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตเพื่อฝึกฝน แต่กลับไม่คิดที่จะเป็นศิษย์ เช่นนั้นนางมาที่นี่ทำไม" หยางฉีถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ศิษย์พี่หยางพูดถูก คนที่ไม่เคารพผู้อาวุโสและสำนักควรจะถูกตัดสิทธิ์"
"สำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต ไม่อาจยอมรับคนไร้มารยาทแบบนี้ได้"
เสียงคัดค้านไป๋เนี่ยนปิงดังขึ้นเรื่อย ๆ ล้วนมาจากศิษย์สำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต ทำให้สีหน้าของเซียวเฉินยิ่งเยือกเย็นลง
ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าจัวชิงวางแผนอะไรไว้
ทำทีเชิญชวนอย่างกระตือรือร้น แต่แท้จริงแล้วกลับทำให้ไป๋เนี่ยนปิงตกที่นั่งลำบาก
"ต่ำช้านัก!" จูชิงฮวนสีหน้าไม่สู้ดีเช่นกัน นางตั้งใจมานั่งที่นี่พร้อมกับจี้หรูเปยเพื่อป้องกันไม่ให้จัวชิงเล่นแง่ แต่ไม่คิดว่าจัวชิงจะใช้กลวิธีแบบนี้!
"ศิษย์พี่ศิษย์น้องทุกท่านพูดถูก" จัวชิงแสร้งลำบากใจมาก เขามองไป๋เนี่ยนปิง "เดิมทีข้ามีใจเมตตาและเอ็นดู คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะไม่เคารพผู้อาวุโส ข้าคงไม่มีทางเลือกนอกจาก..."
"ช้าก่อน!"
ในจังหวะที่จัวชิงจะประกาศ เสียงหนึ่งก็โพล่งขัดจังหวะเขา ทำให้ทุกคนตกใจ
จากนั้นร่างหนึ่งก็เดินแหวกฝูงชนออกมาหยุดอยู่ข้างหน้าไป๋เนี่ยนปิง สีหน้าเย็นชามองไปยังจัวชิงและหยางฉี
"คุณสมบัติของเจ้าไม่เลว ข้าจะแนะนำเจ้ากับอาจารย์ของข้า ให้เป็นศิษย์ประทับนาม หากปฏิเสธแสดงว่าไม่เคารพผู้อาวุโสและดูหมิ่นสำนัก เชื่อว่าเจ้าทั้งสองคงจะตกลง"
