บทที่ 580 อุดมคติที่น่าขยะแขยง
บทที่ 580 อุดมคติที่น่าขยะแขยง “ป่าเถื่อน โสโครก เสแสร้ง น่าสมเพช หากแกพูดเรื่องไร้สาระออกไปอีก ฉันจะหักคอแกทันที!” เฉินเทียนเซิงพูดอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาไร้ซึ่งอารมณ์ “ยังไง...แกทำร้ายฉันได้ยังไง” บารอนอ้าปากค้างด้วยความตกใจ ดวงตาสีแดงเลือดของเธอเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ เสวี่ยมู่หยาง โผล่ออกมาจาก...