บทที่ 17 รีเฟรชร้านค้า

บรรดาเหล่าเซียนล้อมวงจับจ้องมองไปยังฝูงหมาป่าในโพรงต้นไม้ พร้อมใช้กระบี่วิญญาณ และอาวุธวิเศษไล่ต้อนพวกมัน ทุกคนดูจริงจังกันมาก

เมื่อเห็นหมาป่าโพรงไม้ซึ่งมีแต่จะหนีเอาตัวรอด

จวนจะหลุดออกนอกวงล้อมได้แล้ว อีกฝ่ายไม่ลังเลใจเลยสักนิด

คว้ากระบี่วิญญาณโจมตี สังหารมันทันที ณ จุดนั้น

สิ่งที่น่าสนใจคือกระบี่ที่ใช้กันนั้น มีเพียงกระบี่เหล็กดำเล่มหนึ่งทีดูโดดเด่นที่สุด

มันดูธรรมดาไม่น่าสนใจ แต่ยังดีที่ยังควบคุมได้ ไม่ใช่ของธรรมดา จัดอยู่ในอาวุธระดับล่างขั้นที่ 1

ลู่หยวนซานต้องค้นคลังนิกายจนหัวหมุนกว่าจะหามันเจอ

และเป็นอาวุธวิญญาณชิ้นสุดท้ายที่มีในคลัง ไม่มีค่าอะไรหลายหินวิญญาณหรอก

ลู่หยวนซานคิดไปคิดมา สุดท้ายเลยให้กระบี่เหล็กดำเล่มนี้กับจางเนี่ยนชวนไป เพื่อความสะดวกในการจัดการกับหมาป่าในโพรงต้นไม้

เนื่องจากอาวุธวิญญาณได้รับความเสียหาย จางเนี่ยนชวนจึงไร้อาวุธจะใช้ อีกทั้งยังเป็นคนที่ออกเสียงให้ระงับการจ่ายค่าตอบแทนเป็นเวลาสามปีในระยะสั้นจึงไม่มีเงินไปซื้ออาวุธวิญญาณ ก็ต้องยอมใช้กระบี่เหล็กดำเล่มนี้ไป

เมื่อกระบี่เหล็กดำถูกฟันออกไป ก็หมาป่าก็ตายไปสองตัวพร้อมกัน

ทั้งกระบวนการไล่ต้อนหมาป่าโพรงไม้ ไม่ค่อยมีอะไรให้พูดถึง

ในเสียงดังอึกทึกครึกโครมนั้น หมาป่าโพรงไม้ 16 ตัวถูกสังหารตายคาที่ อีก 15 ตัวที่เหลือไม่ทันระวังตัว จวนเจียนถูกต้อนอยู่รวมกัน ซ่งหมิงฮุ่ยกับคนอื่นๆ เข้าจู่โจมไม่ยั้ง

"ขยาย!"

จังหวะนี้เอง ซ่งหมิงฮุ่ยสะบัดแขนเสื้อ ตาข่ายดำใหญ่บินออกมาจากปลายแขนเสื้อ

ตาข่ายใหญ่บินวนพลิ้วไปมาในอากาศ ขยายใหญ่อย่างรวดเร็ว

ในชั่วพริบตา ก็กลายเป็นตาข่ายใหญ่ที่บังท้องฟ้า ปกคลุมหัวเหยื่อของมัน

หมาป่าโพรงไม้พากันหวาดกลัว ยิ่งโกลาหล อยากจะกระจายหนี

แต่ถึงจะเร็วแค่ไหน ก็กลายเป็นเต่าในหม้อไปแล้ว

ฉับพลัน

ตาข่ายปกคลุมลงมา พันหมาป่าโพรงไม้ 15 ตัวที่เหลือไว้ตรงกลาง หดตัวเร็วปานสายฟ้า

หมาป่าโพรงไม้ติดอยู่ในตาข่าย ตัวไหนตัวนั้นตื่นตระหนก พยายามดิ้นหนีฉีกกัดตาข่าย

ตาข่ายทองคำเข้มอู่จินเป็นอาวุธวิญญาณขั้นกลางที่ 1 หลอมด้วยใยทองคำอู่จิน

มีความเหนียวแน่นมาก สามารถสร้างผลกระทบในการทำให้คู่ต่อสู้ชาชั่วคราวได้

หมาป่าในโพรงไม้ถูกทำให้ชากันอย่างรวดเร็ว ความสามารถในการเคลื่อนไหวลดลงอย่างมาก

เหมือนปลาในอวน ถูกคนจัดการอย่างง่ายดาย มันจะไปทำลายตาข่ายได้อย่างไรกัน?

ตาข่ายหดตัว ยิ่งหดก็ยิ่งตึง หมาป่าโพรงต้นไม้ถูกบีบอัดเบียดเสียดกันแน่นหนา

ไม่สามารถขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย

สิ่งเดียวที่มันทำได้ก็คือแยกเขี้ยวเผยอปาก คำรามร้องด้วยแววตาแดงก่ำ

ตุ้บ!

ซ่งหมิงฮุ่ยโบกมือครั้งหนึ่ง ตาข่ายห่อหุ้มหมาป่าโพรงไม้ทั้งหมดนี้ย้ายไปยังบริเวณตรงหน้าลู่จือเวย

"ศิษย์พี่ใหญ่ หมาป่าโพรงไม้ที่ยังมีชีวิตอยู่ล้วนอยู่ในนี้ ดูซิว่าจำนวนถูกต้องหรือไม่"

ลู่จือเวยเหลือบมองในตาข่าย ไม่เกินไม่น้อยไปกว่า 15 ตัวด้วยกัน

รวมกับ 5 ตัวแรกที่ถูกฆ่าไปก่อนหน้า กับอีก 16 ตัวที่ถูกสังหารระหว่างการต้อน

รวมแล้วทั้งหมด 36 ตัวพอดี

"ตรงตามจำนวน"

ลู่จือเวยพยักหน้า

เมื่อเหยื่อได้มาอยู่ในมือแล้ว สิ่งที่ต้องทำต่อไปก็คือการสังหารมัน

หมาป่าโพรงไม้ 15 ตัวคร่ำครวญ ดิ้นรนกัดกินตาข่าย ยังคงไม่ยอมแพ้ เสียงเจี๊ยวจ๊าวดังก้องทั่วป่า ซึ่งแม้ชาวบ้านที่อยู่ในเมืองนอกป่า ก็ได้ยินเป็นระยะๆอยู่ดี แต่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น มีความกังวลจึงรีบหาที่หลบซ่อนกันเสียก่อน

ในฐานะผู้ฝึกตน การจัดการสัตว์ป่าไม่ใช่เรื่องน่าตกใจ แน่นอนว่ามันจะไม่มาสะเทือนใจหรอก

ฝูงหมาป่าโพรงไม้ก็ไม่ใช่พวกดีอะไร ไม่ต้องพูดถึงความโหดเหี้ยมอำมหิตเลย

หากแต่ยังส่งผลให้ชาวบ้านมากมายต้องสังเวยชีวิตเป็นเหยื่ออาหารของมันอีกด้วย

เป็นพวกศัตรูร้ายกาจชัดๆ

ไม่ว่าในตอนนี้มันจะดูน่าสงสารปานใด ไร้เดียงสาสักเพียงไหน

ก็เป็นไปไม่ได้ที่ลู่จือเวยและคนอื่นๆ จะใจอ่อน ไร้ความกรุณาอย่างแน่นอน

ต่อให้ในกลุ่มหมาป่าพวกนี้จะมีลูกอ่อนปนอยู่บ้าง ชะตากรรมของมันก็ยังคงเช่นเดิม

ฟันลงไปทีละตัว กระบี่เล่มเดียว พร้อมกับเสียงคร่ำครวญสะท้านฟ้าดิน

หมาป่าโพรงไม้ 15 ตัวถูกสังหารอย่างรวดเร็ว

เวลาที่เหลือเอาไว้ ทุกคนก็เก็บกวาดสถานที่ ตรวจสอบโพรงไม้ ว่ายังมีตัวที่หนีรอดไปหรือไม่

ชัดเจนว่า ไม่มี

พวกหมาป่าโพรงไม้ที่ควรถูกกำจัดก็ถูกกำจัดจนเกลี้ยง ในป่าผืนนี้ หมาป่าโพรงไม้ที่มีอยู่แค่ 36 ตัวไม่อาจรอดพ้นการจับกุมได้สักตัว

การออกจากนิกายไปปราบปรามครั้งนี้ ประสบความสำเร็จอย่างราบรื่น

"ไม่ต้องชักช้ากันอีกแล้ว กลับนิกายกันเถอะ"

งานเสร็จสมบูรณ์แล้ว ลู่จือเวยก็ไม่คิดจะรีรออยู่ต่อ สั่งให้ซ่งหมิงฮุ่ยห่อศพหมาป่าโพรงไม้ให้ดีๆ แล้วใช้วิชาตัวเบาเร่งฝีเท้าวิ่งไปทางหนึ่ง

ทุกคนได้ยินแล้วก็พากันเร่งรีบตามไป

"ศิษย์พี่ใหญ่รอข้าด้วย!"

ศิษย์น้องสาวในชุดเขียวอายุสิบห้าสิบหกคนหนึ่งสะดุ้งรู้สึกตัว เพิ่งออกมาปฏิบัติภารกิจครั้งแรกรวดเร็วเสร็จสิ้นเช่นนี้ มันง่ายเกินไปแล้วนะ ไม่ลองไปที่อื่นอีกหน่อยหรือ

...

ขณะเดียวกับที่ลู่จือเวยพาคนกลับนิกาย ระบบก็ส่งข้อมูลกลับมา แสดงว่าเรื่องหมาป่าโพรงไม้ถูกจัดการสำเร็จแล้ว

【ภารกิจนอกนิกาย: กำจัดหมาป่าในโพรงต้นไม้ที่ชานเมืองเซียวซือในป่าไผ่เขียว เสร็จสมบูรณ์】

【รางวัลที่ได้: ค่าชื่อเสียง 121, รีเฟรชร้านค้าฟรี 1 ครั้ง】

ในถ้ำ เมื่อเห็นข้อความที่ขึ้น ลู่ผิงก็รู้สึกดีใจ ค่าชื่อเสียง 121 แต้มถูกเติมเข้าบัญชีในทันที

ตั้งแต่กลายเป็นร่างจิต กินข้าวไม่ได้ นอนหลับไม่ได้ ฝึกตนไม่ได้ ทั้งวันเต็มไปด้วยความน่าเบื่อ

ลู่ผิงไม่ได้ออกไปเที่ยวข้างนอกก็อยู่ศึกษาระบบ

เขาตรวจสอบรางวัลที่ได้ รีเฟรชร้านค้าฟรี 1 ครั้ง

หลังรีเฟรชแล้ว ไม่รู้ว่าจะมีสินค้าใหม่เพิ่มมาได้กี่อย่าง

แค่พูดถึงจำนวนสินค้าตอนนี้ก็น้อยมาก มีอันที่น่าสนใจไม่เยอะเท่าไร

"ในเมื่อฟรี รีเฟรชซะหน่อยก็รู้เรื่อง ได้เพิ่มมาสักหนึ่งสองอย่างก็ไม่ขาดทุนหรอก"

ลู่ผิงครุ่นคิดในใจ แล้วกดใช้รางวัลรีเฟรช

ในร้าน หน้าต่างรีเฟรชปรากฏขึ้น หน้าจอเปลี่ยนแปลงไป แล้วก็ได้ผล มีสินค้าใหม่ปรากฏ 4 รายการ

【หญ้ารากจันทร์ 1 ดาว】

【ตำรับยาลูกจันทร์ 1 ดาว】

【ขยันใฝ่รู้ 1 ดาว】

【ปรับปรุงทรัพยากร 2 ดาว】

ทุกครั้งที่รีเฟรชร้าน จำนวนสินค้าที่ปรากฏจะสุ่ม อาจมี 2 อย่าง หรือ 3-4 อย่างก็ได้ แต่จะไม่เกิน 5 อย่าง

ครั้งนี้รีเฟรชมา 4 อย่าง ลู่ผิงก็ถือว่าพอใจแล้ว ดูจากชื่อก็รู้ว่าพวกนี้มีประโยชน์ทั้งนั้น

และยังระบุดาวของสินค้าไว้ชัดเจนด้วย

ลู่ผิงอ่านรายละเอียดของสองอันแรก

【หญ้ารากจันทร์: สมุนไพรขั้นหนึ่งชั้นสูง】

【ผลลัพธ์: สามารถปลูกในสวนยา เพิ่มรายได้ให้นิกาย เป็นสมุนไพรหลักในการปรุงยาลูกจันทร์】

【ค่าชื่อเสียง: 20】

【ตำรับยาลูกจันทร์: ตำราปรุงยาขั้นหนึ่งชั้นสูง】

【ผลลัพธ์: วิธีปรุงยาลูกจันทร์ ตามตำรับสามารถเก็บหญ้ารากจันทร์มาปรุงเป็นยาลูกจันทร์】

【ยาลูกจันทร์: ยาวิเศษขั้นหนึ่งชั้นสูง กินแล้วช่วยเพิ่มพลังฝึกตนเล็กน้อยให้ผู้ฝึกปราณ

ส่งผลน้อยมากต่อผู้ฝึกตั้งแต่ขั้นสร้างฐานขึ้นไป ไม่แนะนำให้กิน】

【ค่าชื่อเสียง: 25】

หญ้ารากจันทร์และตำรับยาลูกจันทร์สองอย่างนี้เอื้อประโยชน์ซึ่งกันและกัน

สามารถใช้เป็นธุรกิจเพื่อเพิ่มรายได้ให้นิกายได้

ไม่ว่ายาวิเศษหรือยาวิญญาณ ล้วนแต่เป็นสินค้าขาดตลาด ให้ลู่ผิงรู้สึกตื่นเต้นไม่น้อย

อันที่สามคือ 【ขยันใฝ่รู้ 1 ดาว】 อันนี้เข้าใจง่าย

【ขยันใฝ่รู้: 1 ดาว】

【ผลลัพธ์: เสริมความสามารถส่วนบุคคล มอบนิสัยอุตสาหะเรียนรู้ให้สมาชิกนิกายหนึ่งคน ใช้ได้นาน 1 ปี】

【ค่าชื่อเสียง: 15】

อันนี้น่าสนใจมาก ประโยชน์ใช้สอยสูง

สุดท้ายคือ【ปรับปรุงทรัพยากร 2 ดาว】 นี่เป็นสินค้า 2 ดาวที่หาได้ยาก มีคุณค่ามากกว่าของ 1 ดาวแน่นอน

【ปรับปรุงทรัพยากร: 2 ดาว】

【ผลลัพธ์: เลือกหนึ่งทรัพยากรของนิกายมาปรับปรุงยกระดับ มีโอกาส 50% ที่ทรัพยากรนั้นจะเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ

ถึงแม้ว่าจะปรับปรุงไม่สำเร็จ แต่ก็ยังช่วยเพิ่มพลังให้ทรัพยากรนั้นได้】

【ค่าชื่อเสียง: 50】