ตอนที่ 220

ตอนที่ 220

ในตอนแรก พวกที่โจมตี เต๋าซุนที่ขอบนอกสุดเป็นเพียงสัตว์ร้ายธรรมดาๆ

 แต่เมื่อเขาเดินลึกลงไปมากขึ้นเรื่อยๆ เต๋าซุนก็รู้สึกได้ว่าสัตว์ร้ายเหล่านี้แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และแม้กระทั่งค่อยๆ พัฒนาเป็นสัตว์อสูร

 แต่ด้วยปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งที่เคลียร์ทางข้างหน้าให้ เขาก็ไม่จำเป็นต้องเคลื่อนไหวใดๆ

หลังจากเดินมาแบบนี้นานกว่าสิบนาที สัตว์อสูรที่อยู่รอบๆก็เข้ามาอย่างท่วมท้น และพื้นที่ว่างเปล่าเดิมก็เต็มไปเงามืดมิด

หลังจากที่ปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งกวาดล้างสัตว์อสูรทั้งหมดที่อยู่รอบตัวออกไป เขาก็ได้ยินเสียงคำรามดังขึ้นหลายครั้งจากทุกที่

เงาของสัตว์อสูรในตำนานเริ่มปรากฏมากขึ้นเรื่อยๆ พวกมันนั้นเคยมีอยู่เพียงในตำนานช่วงยุคเทพนิยายเท่านั้น   แต่ตอนนี้สัตว์อสูรในตำนานจากยุคเก่ากลับปรากฏตัวขึ้นที่นี่

เมื่อพลังของสัตว์อสูรที่น่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายไปทั่วโลก สัตว์อสูรเหล่านี้คำรามด้วยความโกรธ ราวกับว่าพวกมันต้องการให้ เต๋าซุน ถอยไป

ปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งก็ระเบิดพพลังจิตวิญญาณออกมาพลุ่งพล่านทั่วร่างกายของเขา และทะเลเลือดยาวก็ไหลห้อยลงมาที่ขอบท้องฟ้า

 เขาเป็นหุ่นเชิด ไม่มีความกลัวและหวาดกลัวสิ่งใด  ไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆในร่างของเขา

ขณะเต๋าซุนยังคงเดินไปข้างหน้า สัตว์อสูรเหล่านี้ก็โจมตีเช่นกัน

 มังกรและเสือคำราม สัตว์อสูรเหล่านี้เต็มไปด้วยพลังไม่มีที่สิ้นสุด มันทำลายไปทุกหนทุกแห่ง และความว่างเปล่ารอบๆตัวพวกมันก็เริ่มพังทลายลงเช่นกัน

แม้ว่าสัตว์อสูรในตำนานเหล่านี้ไม่ได้มีอยู่จริง แต่พวกมันทั้งหมดก็ล้วนควบแน่นมาจากพลังปราณเทียนหยวน ทำให้พวกมันทรงพลังเป็นอย่างยิ่งและแม้แต่ปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งก็ไม่สามารถทำอะไรพวกมันได้

 เมื่อมองไปยังปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งที่กำลังรับมือกับสัตว์อสูรในตำนานเหล่านี้ เต๋าซุนก็ตัดสินใจก้าวไปข้างหน้าเร็วขึ้น

 ในที่สุดเขาก็มาถึงภูเขาสูง

ภูเขาลูกนี้ดูสง่างาม มีรูปร่างคล้ายคันธนูโค้ง สูงชัน ยอดภูเขาเป็นรูปวงรี

 เมื่อเห็น เต๋าซุนก็เดินลงไปที่ก้นภูเขา

เมื่อเห็นแบบนั้น สัตว์อสูรเหล่านี้ก็ยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้นไปอีก

เต๋าซุน ค่อยๆ หยุดและมองดูภูเขาสูงที่ถูกล้อมรอบด้วยม่านพลังบางๆ

ม่านพลังนี้โปร่งใส และมีแสงสีทองส่องลงมา

 ในแสงนี้ มีออร่าที่น่ากลัวเป็นอย่างยิ่งอยู่

เต๋าซุนโคจรพลังจิตวิญญาณไปทั่วร่างกายของเขา และเขาก็ต่อยไปที่สิ่งกีดขวาง

ม่านพลังนั้นกระเพื่อมทีละชั้น แต่มันก็เหมือนกับก้อนหินที่ถูกโยนลงไปในน้ำอันนิ่งสงบ

แต่หลังจากนั้น พลังจักรพรรดิอันกว้างใหญ่ทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า พลังจิตวิญญาณอันไม่มีที่สิ้นสุดควบแน่นขึ้นที่นี่ทันที และพื้นที่อันไร้ขอบเขตก็แตกสลายในพริบตา

 ในแสงสีทองนี้ ตัวอักษรนับไม่ถ้วนลอยออกมา

ม่านพลังโปร่งใสสั่นสะเทือนทันที และแม้แต่โลกทั้งใบก็สั่นสะเทือน และเสียง "ครืนนน" ก็ก้องกังวานไปทั่วโลกเทียนหยวน

“ตราสัญลักษร์จักรพรรดิที่จักรพรรดิฉางกงทิ้งไว้” เต๋าซุนหรี่ตาเล็กน้อยเมื่อเห็นฉากนี้และกระซิบเบา ๆ

ในเวลาเดียวกัน ชายชราที่อยู่โลกภายนอกก็ลืมตาขึ้นมาทันที และกลิ่นอายอันไม่มีที่สิ้นสุดก็แผ่กระจายออกมาจากร่างกายของเขา พลังอันน่าสะพรึงกลัวสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งพื้นที่ด้วยเสียง "ปัง ปัง"

“อาคมที่ลุงฉางกงทิ้งไว้ถูกสัมผัสแล้ว”

เมื่อตราสัญลักษณ์ของจักรวรรดิลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า ม่านพลังอันเงียบสงบแต่เดิมก็ส่งเสียงพึมพำเช่นกัน และมีเส้นสายจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นบนพื้น

ม่านพลังเริ่มขยายออกทีละน้อย ขยายใหญ่ขึ้นอย่างไม่สิ้นสุด ขับไล่สิ่งมีชีวิตที่อยู่รอบๆ ทั้งหมดออกไป

บนม่านพลังนี้ ตัวอักษรที่หลงเหลือจากตราสัญลักษณ์จักรวรรดิก็กะพริบ สายฟ้าฟาดออกมา และพลังอันน่าสะพรึงกลัวก็แทรกซึมบนพื้นผิว

  ทุกสิ่งที่สัมผัสเข้ากับม่านพลังนี้จจะถูกกลืนหายไปและถูกทำลายล้างในทันที

 เมื่อเห็นฉากนี้ ไป่เหมินก็ปรากฏขึ้นในความว่างเปล่า

ท้องฟ้าเต็มไปด้วยพลังปีศาจ และพลังอันไร้ขอบเขตก็แผ่กระจายไปรอบๆ ตัวเขา

 เมื่อหมอกดำรวมตัวกัน เขาก็ทะลวงม่านพลังอย่างแรง

เมื่อเสียง "บูม" ดังขึ้น คลื่นอากาศอันทรงพลังก็กระจายไปรอบๆ และรอยแตกเริ่มปรากฏบนม่านพลังทั้งหมด

 “น่าสนใจ” ไป่เหมินสูดจมูก และเขาก็รวบรวมพลังอีกครั้ง จากนั้นก็ต่อยออกไปสองสามหมัด

เสียง "ปัง ปัง ปัง" ระเบิดในอากาศ และคลื่นอากาศที่ไร้ขอบเขตก็เป็นเหมือนกับเมฆเห็ด ควบแน่นแล้วแตกกระจายกันไป จากนั้นก็ควบแน่นอีกครั้ง

ในที่สุดก็ได้ยินเสียง "แกร๊ก แกร๊ก แกร๊ก" ดังก้องขึ้น ในที่สุดม่านพลังอันทรงพลังนี้ก็ไม่อาจต้านทานได้อีกและพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง

ในเวลานี้ เมื่อม่านพลังพังทลายลง เสียงคำรามก็ดังมาจากพื้นที่ด้านนอก และร่างของชายชราก็ปรากฏขึ้นในอากาศ

 “เจ้ากำลังทำอะไร?” เมื่อมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าเขา ดวงตาของชายชราก็แตกสลายและเขาก็คำรามด้วยความโกรธ

 “หยุดเขาไว้” เต๋าซุน พูดเบา ๆ

 จากนั้นเขาก็เดินต่อขึ้นไปบนภูเขาทีละก้าว

ชายชราต้องการหยุดเขา แต่เขาก็ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำ ดวงตาของไป่เหมินจับจ้องไปที่เขา

 จากนั้นก็ชกออกไปอย่างไม่ตั้งใจ

ด้วยเสียง "ปัง" ร่างของชายชราก็บินไปข้างหลังโดยตรงจนเกิดเป็นหลุมลึกในพื้นดิน

พลังอันไร้ขอบเขตแผ่กระจายออกมาจากหลุมลึก และแผ่นดินก็แตกออกอย่างรวดเร็ว ชายชราบินอย่างเกรี้ยวกราดออกมาจากหลุม เขาเดินไปในอากาศและมองดูไป่เหมินด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

 “ระดับ 9 รึ !?” เขาถามอย่างไม่แน่นอน

ไป่เหมินหัวเราะเบา ๆ และพูดช้าๆ "ข้าจะจับเจ้าไว้ก่อน และรอให้นายท่านมาตัดสินที่หลัง "

-

 รอบๆ ภูเขาสูงนี้ ปราณเทียนหยวนดูแข็งแกร่งยิ่งขึ้น

 เหมือนกับที่แห่งนี้คือแก่นแท้ของปราณเทียนหยวน และปราณเทียนหยวนทั้งหมดที่อยู่ในโลกแห่งนี้ก็มีต้นกำเนิดมาจากที่นี่

เมื่อมองดูภูเขาสูงตรงหน้าเขา ปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งก็เจาะเป็นเส้นทางกว้างที่ด้านล่างของภูเขา

หินจำนวนนับไม่ถ้วนระเบิดกลิ้งลงมาจากยอดเขา

เต๋าซุนเดินตามหลังไป ปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งเปิดทางข้างหน้าให้ หมัดแต่ละหมัดของเขาสามารถสร้างเส้นทางได้อย่างง่ายดาย

ภูเขาสูงลูกนี้ตระหง่านมาก และทั้งสองก็เดินอยู่บนเส้นทางที่ด้านล่างภูเขาเป็นเวลานาน

 ยิ่งเข้าไปข้างในมากเท่าไร พลังปราณเทียนหยวนก็ยิ่งบริสุทธิ์และสมบูรณ์มากขึ้นเท่านั้น

 ในที่สุด หลังจากที่ปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งระเบิดทะลุด้านล่างของภูเขา พื้นที่สุญญากาศก็ปรากฏขึ้นเมื่อมาถึงครึ่งทางขึ้นไปบนภูเขา

สถานที่แห่งนี้ดูเหมือนจะเป็นของพื้นที่อิสระ โดยมีอาคมพื้นที่แยกมันออกจากพื้นที่รอบๆ

พลังปราณเทียนหยวนหนาแผ่ออกมาจากอาคมนี้ และนี่ดูเหมือนจะเป็นแก่นแท้ของโลกเทียนหยวนทั้งใบ

 ในอาคมนี้ มีอากาศแปลกประหลาดไหลออกมาเป็นพิเศษ

อากาศนี้มีสีเหลืองบริสุทธิ์ มันดูเหมือนกับว่ามีจิตสำนึกเป็นของตัวเองและพยายามกระแทกเข้ากับอาคมที่อยู่รอบๆตลอดเวลา  แต่ก็ไม่อาจทำอะไรอาคมได้

อากาศนี้มีพลังที่แข็งแกร่ง และ พลังปราณเทียนหยวนก็ไหลทะลักออกมาจากมัน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง พลังปราณเทียนหยวนทั้งหมดในโลกเทียนหยวนแห่งนี้ ถูกสร้างขึ้นจากกลุ่มก้อนอากาศสีเหลืองนี้

“อากาศเทียนหยวน ” เต๋าซุนพึมพำด้วยเสียงต่ำขณะที่เขามองดูอากาศสีเหลืองที่ยังคงดิ้นรนอยู่ในอาคม

 สิ่งนี้คือกุญแจดอกสุดท้ายในการหลอมรวมโลกแก่นชีวิตให้สมบูรณ์แบบ

พลังปราณเทียนหยวนนี้เรียกอีกอย่างว่าพลังปราณแห่งสวรรค์และโลก ผู้คนมักพูดว่าพลังปราณแห่งสวรรค์และโลกนั้นมีสีเหลือง

 อันที่จริง อากาศนี้เป็นสสารหลักที่ให้กำเนิดโลกขึ้นมา มีเพียงอากาศนี้เท่านั้นที่จะทำให้โลกกลายเป็นโลกอย่างสมบูรณ์แท้จริง

หลังจากที่ปีศาจเฒ่าโลหิตคลั่งต่อยหลายครั้งติดต่อกัน ในที่สุดเขาก็ระเบิดอาคมที่อยู่ตรงหน้าได้

ในขณะที่อาคมแตกสลาย กลุ่มก้อนอากาศพลังงานสีเหลืองก็ดูเหมือนจะได้รับการปลดปล่อย และมันพุ่งออกไปข้างนอกโดยตรงด้วยความเร็วที่รวดเร็วอย่างยิ่ง

แต่ในตอนนี้เอง โลกแก่นชีวิตก็ปรากฏขึ้นเหนือศีรษะของเต๋าซุน พื้นที่รอบๆเริ่มพังทลายลง และไข่มุกโกลาหลก็พุ่งออกมาจากโลกแก่นชีวิต