ตอนที่ 165: สวรรค์ ผู้ต้องสงสัยทั้งสองมีค่าความชั่ว!
ตอนที่ 165: สวรรค์ ผู้ต้องสงสัยทั้งสองมีค่าความชั่ว!
“มาคุยกับฉันหน่อยสิ”
“ทำไมนายถึงคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่อจับกุมนาย”
“และมอบตัวเร็วแบบนี้…”
ในสวนสาธารณะไม่ไกลจากที่ทำงานของเฉินเจี้ยนซุนซู่ซวนเริ่มตั้งคำถามกับเฉินเจี้ยนซุน
เดิมทีเขาวางแผนที่จะนำเฉินเจี้ยนซุนไปที่สถานีตำรวจเพื่อสอบสวนอย่างละเอียด อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คาดหวังว่าเฉินเจี้ยนซุนจะแสดงความตั้งใจที่จะยอมมอบตัวในทันที
คำพูดนี้ทำให้ซู่ซวนรู้สึกงุนงง
ด้วยเหตุนี้ แทนที่จะนำเฉินเจี้ยนซุนเข้าห้องขังทันที เขาจึงตัดสินใจพูดคุยเรื่องต่างๆ ก่อน
แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือหลังจากที่เขาถามคำถามเหล่านั้น เฉินเจี้ยนซุนก็เอื้อมมือออกไปคว้าหัวของเขาเอง
ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดและดวงตาของเขาก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวด
“ฉันฆ่าคนโดยไม่ได้ตั้งใจ คุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อจับกุมฉันเหรอ?”
“ฉันคิดมาตลอดว่าเมื่อไรพวกคุณจะมาจับฉันตั้งแต่เขาตาย…”
“ตอนนี้คุณอยู่ที่นี่แล้ว คุณคงจะรู้อยู่แล้วว่าฉันทำอะไรลงไปใช่ไหม?”
“พาฉันไปสิ!”
“ฉันทนไม่ไหวแล้ว...”
ซู่ซวนเฝ้าดูการแสดงออกของเฉินเจี้ยนซุนที่บิดเบี้ยวและใบหน้าของเขาก็จริงจังขึ้น
เขารู้สึกว่าการคาดเดาก่อนหน้านี้ของเขากำลังจะกลับตาลปัตร
อย่างไรก็ตาม…
ไม่มีการปฏิเสธว่า เฉินเจี้ยนซุนมีความรู้สึกผิด
การแสดงออกมากขนาดนี้ก็มากเกินกว่าที่จะตั้งคำถามแล้ว
ท้ายที่สุด เมื่อซู่ซวนเข้าใกล้เฉินเจี้ยนซุนมากขึ้น ระบบก็ดังขึ้น ถึงขนาดนี้แล้วมีอะไรจะพูดอีกล่ะ? มุ่งหน้าไปที่สถานีตำรวจก่อนดีกว่า ซู่ซวนหันหลังและพาเฉินเจี้ยนซุนไปที่สถานีตำรวจ
เมื่อเข้าไปในห้องสอบสวน ในที่สุดซู่ซวนก็เข้าใจว่าทำไมเฉินเจี้ยนซุนจึงยอมแพ้และยอมจำนนเมื่อพบเขา
“ฉันไม่ได้ต้องการที่จะฆ่าเขา”
ภายในห้องสอบสวน เฉินเจี้ยนซุนเอื้อมมือออกไปจับหัวของเขาไว้แน่น ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความกังวล
“ฉันแค่อยากจะสอนบทเรียนให้เขา…”
“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันผ่านอะไรมามากมายในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ในที่สุดเมื่อฉันพบคนที่ฉันชอบ เธอก็ถูกคนอื่นพรากไป!”
“และคนที่ขโมยคนที่ฉันชอบก็คือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน!”
“คุณอาจจะไม่รู้เรื่องนี้ แต่ฉันเป็นคนแรกที่พบกับเจิ้งฉินในวิทยาลัย…”
“ตอนนั้น ฉันบอกเขาไปว่าฉันชอบเจิ้งฉินและขอความช่วยเหลือจากเขา… แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะไปจีบเธอ…”
“ถึงอย่างนั้น ฉันก็ไม่ได้โกรธมากเพราะเขาเป็นเหมือนพี่น้องของฉัน!”
“ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ฉันอาศัยเขาเพื่อพาฉันกลับสู่โลก…”
ขณะที่เฉินเจี้ยนซุนพูด เขายังคงส่ายหัวไปมา จากมุมมองของซู่ซวนเขาดูเหมือนคนบ้า
อย่างไรก็ตาม คำพูดของเขาไม่ได้หยุดลง
“แต่ใครจะคิดล่ะ ฉันไม่ควรเป็นคนที่ต้องทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดทั้งหมดนี้”
“เขาขโมยชีวิตของฉัน!”
“การขโมยชีวิตของฉันไปยังไม่เพียงพอสำหรับเขา เขายังขโมยแฟนของฉันไปด้วย… ฉันควรจะสั่งสอนเขาไม่ใช่หรือ?”
“ฉันแค่อยากจะสอนบทเรียนให้เขา จากการคำนวณของฉัน เขาไม่ควรตายด้วยซ้ำ!”
“แต่สุดท้ายเขากลับ...”
“นี่เป็นความผิดของฉัน นี่เป็นความผิดของฉัน… คุณสามารถจับกุมฉันได้เลย ฉันยินดีชดใช้ชีวิตของเขา!”
เฉินเจี้ยนซุนพูดพร้อมกับก้มศีรษะลง ดูราวกับว่าเขายอมรับชะตากรรมของเขาแล้ว
อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุผลบางอย่าง...
ซู่ซวนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ามีบางอย่างยังไม่ถูกต้องนัก
เขาเหลือบมองคำให้การของเฉินเจี้ยนซุนจากนั้นลุกขึ้นยืนทันทีและเดินออกจากห้องสอบสวน ปล่อยให้เฉินเจี้ยนซุนจ้องมองตามเขาไป
ภายนอก เจ้าหน้าที่โจวเฉียงซึ่งได้ยินว่า ซู่ซวนนำผู้ต้องสงสัยกลับมา จึงรีบเข้ามาหาทันที
“เหล่าซู่!”
“ฉันได้ยินมาว่านายพาผู้ต้องสงสัยกลับมาแล้ว?”
“ตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง? เขาสารภาพแล้วเหรอ?”
ไม่ใช่ว่าโจวเฉียงต้องการถามเรื่องนี้ แต่เป็นผู้ต้องสงสัยอีกคนที่เขาวางแผนจะสอบสวนไม่ให้ความร่วมมือเลย ในความเป็นจริง ดูเหมือนว่าเขาจะคิดว่าสิ่งนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเขาและปฏิเสธที่จะให้ความร่วมมือ
ท้ายที่สุด โจวเฉียงก็ต้องแสดงตราเจ้าหน้าที่ตำรวจและขอความร่วมมือนำผู้ต้องสงสัยกลับมาด้วย อย่างไรก็ตาม ถึงอย่างนั้นเขาก็สามารถกักตัวผู้ต้องสงสัยได้เพียง 48 ชั่วโมงเท่านั้น หากไม่พบหลักฐานที่เชื่อมโยงผู้ต้องสงสัยกับการฆาตกรรมภายใน 48 ชั่วโมง พวกเขาก็จะต้องปล่อยตัวเขาไป
“เขาสารภาพแล้ว” ซู่ซวนยอมรับโดยไม่ปิดบังรายละเอียดใดๆ เขาเพิ่งพบว่ามันน่าหงุดหงิดและพูดเสริมว่า “แต่เขาสารภาพเร็วเกินไป…”
แม้ว่าซู่ซวนจะไม่ได้อธิบายเพิ่มเติม แต่โจวเฉียงก็เข้าใจประเด็นของเขา บางครั้งการสารภาพอย่างรวดเร็วอาจเป็นปัจจัยสำคัญในคดีนี้
“อย่างน้อยคนของนายก็สารภาพ ของฉันไม่พูดอะไรสักคำ” โจวเฉียงตอบด้วยความอิจฉา “ฉันล่ะอยากได้ผู้ต้องสงสัยที่ให้ความร่วมมือแบบนายจริงๆ”
“บางทีเราควรทำแบบนี้… นายไปหาผู้ต้องสงสัยของฉัน ลองสอบสวนเขาดูแล้วดูว่าเขาจะเปิดใจไหม” ซู่ซวนแนะนำ “ส่วนฉันจะไปสอบสวนผู้ต้องสงสัยของนายเอง”
ถ้าไม่ใช่เพราะ โจวเฉียงสงสัยอย่างมากว่าผู้ต้องสงสัยของเขามีส่วนเกี่ยวข้อง เขาคงไม่พบว่าตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจแบบนี้ อย่างไรก็ตาม หลังจากการสนทนานี้ โจวเฉียงก็รู้สึกโล่งใจ
แม้จะมีข้อสงสัยอย่างมาก แต่หากปราศจากความร่วมมือจากผู้ต้องสงสัย การเปิดเผยความจริงก็ยังเป็นสิ่งที่ท้าทาย
“ตกลง!” ซู่ซวนยังสงสัยว่าทำไมโจวเฉียงจึงมั่นใจเกี่ยวกับผู้ต้องสงสัยของเขาเช่นกัน
ดังนั้นพวกเขาจึงแลกเปลี่ยนผู้ต้องสงสัยทันที โจวเฉียงไปสอบสวนเฉินเจี้ยนซุนและนั่นคือตอนที่เขาพบว่าทำไม ซู่ซวนถึงมีสีหน้าเคร่งขรึมก่อนหน้านี้ ปรากฎว่าเฉินเจี้ยนซุนมีปัญหาทางจิตร้ายแรง ใครจะรู้ว่าสิ่งที่เขาสารภาพเป็นเรื่องจริงหรือไม่?
สำหรับซู่ซวน…
นั่นแตกต่างออกไป เมื่อเห็นซู่ซวน ผู้ต้องสงสัยก็เพียงแต่ยิ้มและเยาะเย้ยว่าทำไมตำรวจที่มาสอบสวนจึงมีการเปลี่ยนแปลง หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้พูดอะไรสักคำ ซู่ซวนและผู้ต้องสงสัยนั่งอยู่ในห้องสอบสวน จ้องมองกันอย่างดุเดือด แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีก
ซู่ซวน:…
เดี๋ยวนะ ผู้ชายคนนี้...
ทำไมค่าความชั่วของเขาถึงสูงขนาดนี้ด้วย!?
ซู่ซวนจ้องมองที่ฉวนซี ซึ่งตอนนี้ใบหน้าของเขาห่างไกลจากคนธรรมดาไปแล้วและดูเหมือนเขาเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับยมโลกมากกว่า ซู่ซวนถอนหายใจ “นายชื่อฉวนซีใช่ไหม?” ซู่ซวนถาม “นายทำงานกับโจวห่าวมาหลายปีแล้ว”
“แต่เมื่อเดือนที่แล้ว เนื่องจากการทำผลงานได้อย่างดีเยี่ยมของเขา นายจึงพลาดโบนัสไป” ซู่ซวนกล่าวต่อ “สุดท้ายก็ทำให้นายต้องเลิกกับคู่หมั้นของนาย”
“ไม่นานหลังจากนั้น โจวห่าวก็มีอาการป่วยเนื่องจากใช้ยาเกินขนาด” ซู่ซวนกล่าว “ในวันที่เขามีอาการ เขาไม่ได้พกยาติดตัวไปด้วย เป็นเพราะเหตุนี้เขาจึงล้มลงพื้นและถูกเศษจานแทงจนเสียชีวิต”
เนื่องจากอีกฝ่ายไม่พูด ซู่ซวนจึงสามารถพูดต่อได้ด้วยตัวเอง
“ดังนั้นฉวนซีนายบอกฉันหน่อยสิว่านายมีความแค้นกับเขาไหม” ซู่ซวนยกถ้วยชาขึ้น จิบน้ำชา แต่ยังคงจ้องมองไปที่ฉวนซี
“นายเกลียดเขาที่ขัดขวางไม่ให้นายโบนัสหรือเปล่า” เขากล่าวต่อ “ในฐานะคนที่อยู่เคียงข้างเขามาหลายปี นายก็น่าจะรู้ถึงการป่วยของเขาและเข้าใจกิจวัตรของเขาในการออกไปเที่ยวกับแฟนสาวทุกสัปดาห์”
“นายได้ใช้ประโยชน์จากกรอบเวลานี้เพื่อสร้างข้อแก้ตัวที่สมบูรณ์แบบสำหรับตัวนายเองใช่ไหม”
“แต่ในความเป็นจริงแล้ว ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขานั้นอยู่ในการควบคุมของนาย ฉวนซีนายอยากจะฆ่าโจวห่าวใช่ไหม?”
เมื่อคำพูดของซู่ซวนจบ ฉวนซีซึ่งดูสงบมาจนถึงตอนนี้ก็กัดฟันกรอด.. “อย่ามากล่าวหาฉันนะ! ฉันไม่มีเหตุผลที่จะต้องฆ่าเขา!?”
