ตอนที่ 28 ความเข้าใจผิดแสนร้ายแรง
ตอนที่ 28 ความเข้าใจผิดแสนร้ายแรง
เมื่อสมญานาม 'นักฆ่าระเบิดหัว' แพร่กระจายออกไป ก็ก่อให้เกิดคลื่นลมในเมืองไพศาลตอนใต้ไม่น้อย
ไม่เพียงเพราะเขาลงมืออย่างโหดเหี้ยม สังหารผู้คนจากเมืองกาลคราม แต่ยังเป็นเพราะเบื้องหลังของเมืองกาลครามมีตระกูลหวังคอยหนุนหลัง
ตระกูลหวังเป็นกลุ่มอำนาจแนวหน้าในเมืองไพศาล มีอิทธิพลแทบจะทุกหนทุกแห่ง
บุคคลนี้กล้าสังหารเจ้าเมืองน้อยเมืองกาลครามอย่างเลือดเย็น ไม่กลัวการแก้แค้นของตระกูลหวังหรอกหรือ
อีกทั้งยังมีข่าวลือว่าบุคคลนี้พักอยู่ในโรงเตี๊ยมทักษิณไพศาล อายุน้อยและยังไม่ถึงขอบเขตสะพานชีวา น่าจะมาเพื่อเข้าร่วมการคัดเลือดของสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต
ด้วยอำนาจของตระกูลหวัง การสืบหาห้องพักและชื่อของเซียวเฉินในโรงเตี๊ยมทักษิณไพศาลไม่ใช่เรื่องยาก
สิ่งที่น่าประหลาดใจคือหลังรู้ชื่อจริงของนักฆ่าระเบิดหัวแล้ว คนจากตระกูลหวังกลับไม่ได้ไปหาเรื่อง แต่จากไปแทน
ทว่าก่อนพวกเขาจะจากไป มีคนได้ยินบทสนทนาของพวกเขา
"ต้องให้ยอดฝีมือของตระกูลเราฆ่าคนผู้นี้ด้วยมือของตนเอง!"
มันทำให้ผู้คนสับสนไม่น้อย นักฆ่าระเบิดหัวผู้นี้เคยล่วงเกินยอดฝีมือของตระกูลหวังอย่างนั้นหรือ
ได้ยินมาว่ายอดฝีมือผู้นี้เพิ่งก้าวเข้าสู่ขอบเขตตำหนักลี้ลับเมื่อไม่นานมานี้ แม้แต่ราชวงศ์ยังให้เกียรติเขาเป็นอย่างมาก
นักฆ่าระเบิดหัวกับเขาต่างกันสุดขั้วทั้งในด้านขอบเขตและสถานะ ไม่น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกันได้
ในขณะผู้คนต่างคาดเดาตัวตนของเซียวเฉิน หญิงสาวร่างสูงเพรียวเดินเข้ามาในโรงเตี๊ยมทักษิณไพศาล
"นักฆ่าระเบิดหัวหรือ" ได้ยินผู้คนเรียกเซียวเฉินเช่นนี้แล้วนางก็หัวเราะออกมา "ฮ่าๆ"
"ทำให้ศิษย์พี่ขบขันแล้ว"
เมื่อเห็นนางเซียวเฉินก็ยิ้มเจื่อน ฉายานี้ฟังดูไม่ค่อยดีจริง ๆ
"ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่ถูกชะตากับตระกูลหวังตั้งแต่แรกเลยนะ เพิ่งมาถึงเมืองไพศาลก็ฆ่าสุนัขรับใช้ของตระกูลหวังแล้ว เท่าที่ข้ารู้ เจ้าเมืองน้อยเมืองกาลครามคนนั้นน่าจะเป็นหมากที่ตระกูลหวังต้องการวางไว้ในสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต แต่กลับถูกเจ้าฆ่าตายเสียก่อน" จูชิงฮวนกล่าวกลั้วขำ
"วางหมากไว้ในสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตอย่างนั้นหรือ" สายตาของเซียวเฉินวูบไหว "ทำเช่นนี้เพื่ออะไรกัน"
"เจ้าไม่รู้หรือ สำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตก่อตั้งขึ้นในแคว้นไพศาลมากว่าพันปีแล้ว นานกว่าช่วงเวลาที่ราชวงศ์ปัจจุบันปกครองแคว้นไพศาลเสียอีก ตลอดพันปีที่ผ่านมา มีศิษย์รุ่นแล้วรุ่นเล่าจากสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต พวกเขาทั้งหมดมีความกตัญญูต่อสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต หากสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตต้องการความช่วยเหลือ เจ้าคิดว่าจะมีกี่คนปฏิเสธ" จูชิงฮวนมองเซียวเฉิน
"ตระกูลหวังต้องการควบคุมสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตหรือ" เซียวเฉินไม่เคยนึกถึงเรื่องนี้มาก่อน สำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตซับซ้อนมากกว่าที่เขาคิดไว้
"พูดให้ถูกคือตระกูลหวังก็แค่ทำตามคำสั่งของคนอื่น" คำพูดสั้น ๆ ของจูชิงฮวนทำให้เซียวเฉินใจเต้นแรงขึ้นมาก บุคคลที่สามารถสั่งให้ตระกูลหวังทำตามคำสั่งได้ ดูเหมือนจะพอคาดเดาได้แล้ว
"ในสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต ตระกูลหวังคงไม่ได้วางหมากไว้แค่ศิษย์ใช่หรือไม่" เซียวเฉินถาม
จูชิงฮวนพยักหน้า "จริง ๆ แล้วผู้อาวุโสในสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งเข้าพวกกับตระกูลหวัง ส่วนอีกฝ่ายต้องการรักษาความเป็นอิสระของสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตและต่อต้านฝ่ายที่ตระกูลหวังควบคุม"
"เช่นนั้นอาจารย์ของเราก็ควรอยู่ฝ่ายต่อต้านตระกูลหวังใช่หรือไม่" เซียวเฉินคาดเดาเมื่อย้อนนึกถึงทัศนคติของจูชิงฮวนและจัวชิงในวันนั้น
"ใช่... ก็ไม่ใช่" คำตอบของจูชิงฮวนทำเอาเซียวเฉินงุนงง หมายความว่าอย่างไรกัน
"เมื่อเจ้าเข้าสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตก็จะค่อย ๆ เข้าใจเอง พรุ่งนี้เช้าข้าจะพาพวกเจ้าไปสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต"
"ไปพรุ่งนี้เลยหรือ" เซียวเฉินประหลาดใจเล็กน้อย ยังเหลืออีกสองวันกว่าจะถึงวันคัดเลือก
"ใครจะรู้ว่าตระกูลหวังจะลงมือเมื่อไหร่ พวกเขาบอกว่าจะปล่อยให้เจ้าถูกยอดฝีมือผู้นั้นฆ่า แต่ยอดฝีมือคนนั้นอาจจะไม่แยแสเจ้า และสั่งให้คนมาฆ่าเจ้าก็ได้" จูชิงฮวนหัวเราะคิกคัก
เซียวเฉินครุ่นคิดแล้วว่ามีเหตุผล สำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตในเมืองไพศาล จะมีใครมองนักเลงจากเมืองวายุไกลอย่างเขาเป็นศัตรูคู่อาฆาตได้
ไม่มีทาง!
"ขอบคุณศิษย์พี่" เซียวเฉินกล่าวขอบคุณจูชิงฮวน
"ตอนนี้เราเป็นพี่น้องร่วมสำนักแล้ว จะขอบคุณทำไม อย่าลืมว่าข้าไปเมืองวายุไกลเพื่อเจ้าโดยเฉพาะ"
เซียวเฉินยังอยากจะถามบางอย่าง ทว่าจูชิงฮวนก็เหาะออกไปแล้ว นางเปิดห้องใหม่ในโรงเตี๊ยมทักษิณไพศาล
"เราก็พักผ่อนกันให้เต็มที่เถอะ" เซียวเฉินหันไปพูดกับไป๋เนี่ยนปิง
"คนผีทะเล!" ใบหน้าของไป๋เนี่ยนปิงแดงก่ำก่อนกลับไปที่ห้องของตัวเอง
"นางเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า ความคิดข้าบริสุทธิ์มากเลยนะ"
เซียวเฉินส่ายหัวอย่างปลงตก เขาถูกเข้าใจผิดร้ายแรงเข้าแล้ว!
เช้าวันรุ่งขึ้น จูชิงฮวนรอเซียวเฉินอยู่ที่หน้าประตูตั้งแต่เช้า
"เราจะนั่งรถม้าไปหรือ" เซียวเฉินถาม ทว่าทันทีที่พูดจบก็นึกได้ว่าม้าของเขาถูกฆ่าตายแล้ว
"นั่งรถม้าไปสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตคงต้องรอนานมาก" จูชิงฮวนเป่านกหวีด ทันใดนั้นมีเหยี่ยวขาวตัวหนึ่งก็โฉบลงมาจากท้องฟ้า ลงยืนกับพื้นต่อหน้าพวกเซียวเฉิน
"สัตว์อสูรขอบเขตสะพานชีวา" สีหน้าของเซียวเฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย เหยี่ยวขาวตัวนี้แผ่ปราณน่าเกรงขาม!
"ไปกันเถอะ" จูชิงฮวนพูด พวกเซียวเฉินทั้งสามก็ขึ้นหลังเหยี่ยวขาว
เหยี่ยวขาวกางปีกแล้วทะยานขึ้นกลางอากาศในทันที พาจูชิงฮวนและพวกบินผ่านกลุ่มเมฆ
"น่าเสียดายที่ซิ่นเอ๋อร์ยังไม่ฟื้น จึงไม่ได้เห็นทิวทัศน์อันงดงามนี้"
เซียวเฉินตื่นเต้นมาก ตำแหน่งเหนือเมฆทำให้มองเห็นความกว้างใหญ่และความเจริญรุ่งเรืองของเมืองไพศาลได้เต็มตา
เฉพาะเมืองตอนใต้ก็เทียบเท่ากับเมืองวายุไกลหลายเมืองแล้ว
หากพวกเขาไม่นั่งเหยี่ยวขาว ต้องใช้เวลาเดินทางถึงหนึ่งวันหนึ่งคืนกว่าจะถึงสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต
"กองกำลังในเมืองหลวงนั้นซับซ้อน ตอนนี้เจ้ารู้จักแค่ตระกูลหวังและสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขต แต่นอกจากนี้ตระกูลจัวก็เป็นตระกูลที่มีอำนาจมากเช่นกัน" จูชิงฮวนชี้ไปที่จวนโอ่อ่าตระการตาแห่งหนึ่งด้านล่าง
"ตระกูลของจัวชิงน่ะหรือ" เซียวเฉินพึมพำ
ไม่นานก็มีจวนที่ใหญ่โตและโอ่อ่ากว่าตระกูลจัวปรากฏขึ้นสู่สายตาเซียวเฉิน ตระกูลหวังนั่นเอง!
"อำนาจของตระกูลหวังในเมืองหลวงเป็นรองจากราชวงศ์เท่านั้น" จูชิงฮวนกล่าวเสียงเรียบ
"จักรพรรดิไม่กลัวตระกูลหวังจะเป็นภัยคุกคามหรือ" เซียวเฉินอดสงสัยไม่ได้ ตระกูลหวังมีอำนาจล้นฟ้า จักรพรรดิไม่หวาดระแวงบ้างเลยหรือ
"อาจจะเป็นเช่นนั้น แต่จักรพรรดิอาจไม่สนใจ เหมือนกับที่ยอดฝีมือของตระกูลหวังอาจไม่สนใจเจ้า" จูชิงฮวนกล่าวพร้อมหัวเราะ
"ความแข็งแกร่ง!" ดวงตาของเซียวเฉินสว่างวาบ ในโลกจอมยุทธ์ แผนการและกลอุบายใด ๆ ล้วนไร้ความหมายต่อหน้าความแข็งแกร่งที่แท้จริง
หากมีคนในตระกูลหวังสามารถก้าวข้ามไปถึงขอบเขตเดียวกับจักรพรรดิได้ จักรพรรดิอาจจะไม่วางใจตระกูลหวังอีกต่อไป
เหนือท้องฟ้า จูชิงฮวนได้แนะนำกองกำลังต่าง ๆ ในเมืองหลวงมากมาย เช่น ตำหนักทัพสวรรค์ หอธุลีวิญญาณ ลานประลองศึก จวนอ๋องปราบทักษิณ... รวมถึงตระกูลจู!
เซียวเฉินสังเกตเห็นว่าเมื่อพูดถึงตระกูลจู จูชิงฮวนก็หลบเลี่ยงสายตาเล็กน้อย ไม่เป็นธรรมชาติเหมือนก่อนหน้านี้
‘หรือตระกูลจูจะเป็นตระกูลของศิษย์พี่’
เซียวเฉินสบตากับไป๋เนี่ยนปิง หากใช่ เหตุใดจูชิงฮวนจึงไม่ยินดีจะกล่าวถึง
"โจวหลิงเสวี่ยเป็นอย่างไรบ้าง"
ครั้นใกล้ถึงสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตเซียวเฉินก็ถามขึ้น
"นางหรือ" รอยยิ้มของจูชิงฮวนแฝงความนัย "กายเต๋าโดยกำเนิดไร้ผู้ใดเทียบเทียม เมื่อก้าวเข้าสู่ขอบเขตสะพานชีวา นางก็สามารถเอาชนะศิษย์พี่ขอบเขตสะพานชีวาขั้นสามได้ ทั้งราชวงศ์ ตระกูลหวัง และผู้อาวุโสของสำนักสวรรค์ไร้ขอบเขตต่างให้ความสำคัญกับนางมาก ถึงกับต้องการแย่งชิงตัวนาง!"
