ไร้มนุษยธรรม

“ฮืมหายไปไหนแล้วไม่ใช่กลิ่นอยู่แถวไนี้งั้นเหรอ”หวังหยวนพรึมพรำออกมาพลางดันหน้าเจ้าเทอรรี่ไปทางอื่นเพราะมันเลียหน้าเขาไม่หยุดถึงเขาจะเสี้ยแต้ไปห้าแต้มแต่เขากลับมองว่ามันค่อนข้างที่จะคุ้มค่าเพราะเขาได้สัตว์เลี้ยงสุดทรงพลังมา

กองกำลังเงาเงียบไปเขาคิดว่าที่นายน้อยพูดคงกล่าวถึงตนแต่เขาก็ลังเล

“ออกมาเถอะน่านายก็รู้ฉันยังต้องการคนให้อาหารเจ้าเทออรี่นะ”หวังหยวนพูดออกมาพลางจ้องไปยังพุ่มไม้ทางด้านขวาเพราะกลิ่นตรงนั้นชัดเจนสุดเทอรรี่ก็จ้องมองไปเช่นกันเพราะมันสัมผัสได้ว่านอกจากเจ้านายของมันแล้วยังมีมนุษย์คนอื่นอีก

แต่หลังจากที่เทอรี่ยอมสยบต่อหวังหยวนแล้วเขาก็เชื่อฟังคำสั่งของหวังหยวนเช่นกันที่ไม่โจมตีมนุษย์มั่วซั่ว

“เฮ้อนายน้อยคุณแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่ตอนไหนกัน”

หวังหยวนมองไปยังชายหนุ่มตรงหน้าเขาอย่างแปลกใจเพราะอีกฝ่ายนั้นหน้าเด็กเป็นอย่างมากแต่ความสามารถของเขานั้นไม่เด็กเลย

ชื่อ:ซีซาง

อายุ: 25

ความสามารถ: รอบเล้น 7 ดาว ความเร็ว 7ดาว อาวุธประชิด 6 ดาว ศิลปะการต่อสู้ทุกขแนง 5ดาว (MMA มวยไทย เทควันโด้ อื่นๆ) ปืนสไนเปอร์ 6 ดาว ซุ่มยิง 6 ดาว

สมแล้วละที่เป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลหวัง

“ฮ่าๆนายคงไม่ได้จับตาฉันอยู่ตลอดสินะ”หวังหยวนไม่ตอบแต่โยนคำถามกลับไปแทน

เขาจะไปแข็งแกร่งขนาดนั้นได้ยังไงแค่สมรรถภาพทางร่างกายเขาเกินมนุษย์เท่านั้นเองและที่สยบหมาป่าตัวนี้ได้ก็ต้องยกความดีความชอบให้กับร้านค้าแลกเปลี่ยนระหว่างจักรวาล

แต่พอพูดเรื่องนี้แล้วเขาเหลือการแลกเปลี่ยนอีกเพียงครั้งเดียวแล้วก็จะสามารถเปิดร้านค้าเป็นของตัวเองได้แล้วแต่เนื่องจากข้อกำหนดเขาไม่สามารถขายของแพงเกินห้าสิบแต้มได้

ซีซางเงียบไปเพราะหวังหยวนพูดถูกเขาไม่จับตามองอีกฝ่ายตลอดเวลาจริงๆนั้นแหละ

หวังหยวนวางเจ้าเทอรรี่ลงไปกับพื้นก่นอที่พวกเขาทั้งสองคนกับอีกหนึ่งตัวจะเดินกลับคฤหาสน์

“ต่อจากนี้นายไม่ต้องติดตตามฉันแล้วละแค่อาศัยอยู่คฤหาสนืหลังนี้และหาอาหารให้เจ้าเทอรี่ก็พอมันคงกิดเนื้อกวางนั้นแหละใช่ไหม?”หวังหยวนพูดออกมาพลางหันไปถามเทออรี่

บรู๊วว เทอรี่หอนตอบก่อนสะบัดห่างไปมาอย่างรวดเร็วเพราะได้ยินคำว่าเนื้อกวาง

“เห็นไหมมันชอบสะขนาดนี้”หวังหยวนหันไปกล่าวกับซีซาง

“แต่ว่านายน้อย…”ซีซางลังเลเพราะหน้าที่ของเขาคือการปกป้องอีกฝ่าย

“เฮ้ไม่ต้องห่วงหรอกฉันไม่ได้สิ้นคิดจนหาเรื่องคนไปทั่วหรอกน่า”หวังหยวนบ่นออกมาถึงเขาจะรู้ว่าสามตระกูลใหญ่นั้นมองตระกูลหวังเป็นกว้างขวางคอแต่พวกเขาเป็นชาตินิยมเกินไปแทบจะไม่มีกองกำลังอยู่นอกประเทศเลยโดยเฉพาะอังกฤาและการลักลอบขนอาวุธเข้ามาพวกเขาจะโดนแบล็คลิสต์ไปตลอดชีวิต

มันอาจส่งผลต่อมูลค่าทรัพย์สินย์ของพวกเขาคงไม่สิ้นคิดขนาดนั้นหรอก!

“เอาตามนี้แหละ”หวังหยวนสั่งคำขาดออกไปซีซางทำได้เพียงยอมรับอย่างไม่เต็มใจเกรงว่าเขาคงโดนถอดออกจากกองกำลังเงามาเป็นบอดีการ์ดธรรมดาๆเช่นกันเพราะเขาไม่ได้อยู่ในฐานะเงาอีกต่อไปแล้ว

อีกฝากหนึ่งของซีกโลกประเทศจีนเซี่ยงไฮ้คฤหาสน์ตระกูลหวัง

ชั้นใต้ดินลับ

ในห้องที่มืดสลัวแต่ก็มีแสงเทียนส่องความสว่างแบบเรือนลางอยู่เช่นกันก่อนที่จะมีลมแรงพร้อมกลิ่นอับชื้นพัดเข้ามาเพราะประตูห้องที่ปิดสนิทนั้นถูกเปิดออก

“หัวหน้าครบหมายเลข 78 ถูกเปิดเผยตัวตนแล้ว”เสียงหยึ่งดังแว่วมาตามลม

ชายวัยกลางคนคนหนึ่งที่นั่งสมาธิอยู่ในห้องเปิดปากถามออกไป

“ใครเป็นคนเปิดเผยตัวตนเขา”

“นายน้อย”

มุมปากของคนในห้องถึงกับกระตุก

เฮ้ยสุดยอดกองกำลังที่ถูกฝึกฝนมาตั้งเพื่อเป็นเงากับถูกคนธรรมดาจับได้?

“เฮ้องั้นลบตัวตันของเขาออกจากกองกำลังของเราและสร้างตัวตนเขาขึ้นมาใหม่”

“รับทราบครับ”เสียงนั้นแผ่วเบาลงก่อนที่ห้องแห่งนี้จะกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง

เจ้อเจียง ห้องทำงานเฉพาะกิจที่สร้างมาเพื่อกำกับงานก่อสร้างบริษัทที่เจ้อเจียง

“นายท่านครับนายน้อยรู้ตัวตนของเงาที่เราส่งไปติดตามเขาแล้ว”พ่อบ้านปิงหยางกระซิบข้างหุของหวังหลิน

“อืมไม่เป็นไรปล่อยไป”หวังหลินไม่ใส่ใจเพราะเขากำลังเคร่งเครียดกับงานตรงหน้านั้นก็แค่เงาคนหนึ่งเท่านั้นและอีกอย่างคนที่รู้ตัวตนยังเป็นลูกชายของเขาอีกเดี่ยวหมอนั้นก็หาวิธีจัดการเองนั้นแหละเขาแค่ต้องรับรู้เท่านั้น

ทั้งคืนก้ผ่านไปแบบเงียบสงบทั้งแบบนั้น

ก่อนที่หวังหยวนจะบิดขี้เกียจและลุกขึ้นมาก่อนที่เขาจะแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมาเพราะตรงปลายเตียงเขาเห็นหมาป่าสีเงงินตัวหนึ่งนอนขดตัวอยู่

“เทอรี่ตื่นได้แล้ว”หวังหยวนกล่าวเทอรี่ก็ลุกขึ้นมาเหยียดขาหน้าและขาหลังทันทีหวังหยวนมองดูพลางคิดในใจแน่ใจนะว่าแกคือหมาป่าไม่ใช่ฮัสกี้นะ?

หวังหยวนเดินลงมาก่อนที่เขาจะได้ไปไหนไกลภาพตรงหน้าเขากลับบิดเบี้ยวไปและเขาก็มาโผล่ท่ามกลางจักรวาลที่กว้างใหญ่

หวังหยวนมองภาพตรวหน้าของตัวเองอย่างงุนงง

“ฉันบังคับแลกเปลี่ยนเองแหละ”เสียงที่ฟันดูลื่นหูและไพเราะดังขึ้นมาก่อนที่หวังหยวนจะอ้าปากค้างเพราะคนตรงหน้าเขานั้นช่างหล่อเหลาสะเหลือเกินไว่าจะเป็นทั้งห้าตาและท่าทางบุคลิคก็ดูดีกว่าเขาสองเท่าได้!

“บังคับแลกเปลี่ยนงั้นเหรอหมายความว่าไง”หวังหยวนกล่าวถามเขาไปอย่างไม่เข้าใจ

“ก็แค่ระดับฉันสูงกว่านายมากจึงบังคับแลกเปลี่ยนได้ก็เท่านั้นแหละเพราะฉันต้องการเห็ดหลินจือแดงหมื่นปีของนายเพื่อไปผลิตยา H2-C ยากระตุ้นการทำงานของเมล็ดเลือดแดงเพื่อฟื้นฟูเลือดที่สูญเสียไป”ชายหนุ่มตรงหน้ากล่าวบอก

“แต่ฉันแค่บังคับนายให้แลกเปลี่ยนได้เท่านั้นไม่สามารถแย่งชิงของไปได้ถ้านายปฎิเสธยังไงการแลกเปลี่ยนก็ไม่เกิดขึ้นอยู่ดีและความสามารถนี้จะมีได้ก้ต่อเมื่อนายมีระดับอย่างน้อยจักรวาลหรือระดับการค้าของนายนั้นสูงกว่าสิบเอาเถอะเรื่องร้านค้าต่อจากนี้เดียวนายก็รู้เองนั้นแหละว่มันไร้มนุษยธรรมแค่ไหน”ชายหนุ่มตรงหน้ากล่าวอธิบายเพิ่มเติม

“งั้นคุณจะเอาอะไรมาแลกเปลี่ยน”หวังหยวนถามออกไปดูเหมือนการที่เขาให้คนไปตุนเห็ดหลินจือไว้จะมีประโยชน์อย่างที่ระบบบอกจริงๆ

ชายหนุุ่มคนนั้นขมวดคิ้วทันทีไม่ใช่ส่าเขาไม่มีของแต่เขากลับมีมากเกินไปต่างหากมากสะจนไม่ณุ้ว่าเขาจะแลกเห็ดหลินจือแดงนี้กับอะไร

“การพัฒนาสัญญาณเครือข่ายเป็นอย่างไร”ชายหนุ่มคนนั้นกล่าวออกมาก่อนที่จะมีภาพจำลองคร่าวๆให้หวังหยวนดูและเขาต้องแปลกใจเพราะสัญญาณที่มีความเสถียรและความแรงของคลื่นนี้แต่ระบบกับกล่าวเตือนออกมา

[โฮสต์ไม่ควรตกลงเพราะวัสดุส่วนใหญ่นั้นต้องซื้อจากอีกฝ่าย]

หวังหยวนถึงกับตกตะลึงนี้อีกฝ่ายคิดจะผูกเขาไว้กับร้านค้าของตนงั้นเหรอ?

“คุณจริงจังไหมคุณน่าจะรู้นะว่าผมมาจากไหน”หวังหยวนกล่าวออกไปตรงๆ

ชายหนุ่มคนนั้นรี่ตาลงพลางคิดในใจเขารู้ได้อย่างไร?

“เอาละงั้นแลกกับเทคโนลียีการสำรวจทางทะเลเป็นอย่างไรผมได้รัข้อมูลมาว่าดาวที่คุณอาศัยอยู่ค่อนข้างที่จะล้าหลังเรื่องพวกนี้”เขากล่าวออกมาแต่เขานี้ระบบกับบอก

[ตกลงเถอะโฮสต์สิ่งนี้คุ้มค่าสุดแล้วในสิ่งที่อีกฝ่ายครอบครองอยู่!!!!]

“ตกลง”หวังหยวนกล่าวออกมา

ก่อนที่พวกเขาจะยืนยันทั้งคู่และการแลกเปลี่ยนก็สิ้นสุดลงทามกลางความสงสัยของเท็กซัสที่อีกฝ่ายรู้ได้เช่นไรว่าของชิ้นไหนมีค่าไม่มีค่า

“เรื่องนี้แปลกต้องมีคนอยู่เบื้องหลังแน่นอน”แท็กซัสกล่าวออกมาพลางพยายามมองทะลุพหุจักรวาลไปยังทางช้างเผือกแต่กับต้องกรีดร้องออกมาอย่างโหยหวนแทนเพราะลูกตาเขาถูกพลังบางอย่างทำลายลงไป

“อ๊ากกก”เสียงกรีดร้องของเขาดังไปทั่วทั้งแถบจักรวาลนั้น

ส่วนหวังหยวนที่ได้รับแบบแปลนเทคโนลียีทางด้านการสำรวจทะเลนั้นเขากลับต้องตกตะลึงเพราะมันมีตั้งแต่เรือประมงธรรมดาๆไปยันเรือดำน้ำสุดไฮเทคที่ดำลึกลงดิ่งไปได้กว่าสองหมื่นเมตร! และตั้งแต่ระดับหมื่นเมตรลงไปมนุษย์ยังไม่เคยสำรวจมาก่อน!

หวังหยวนตื่นเต้นขึ้นมาทันทีหรือเขาจะลองไปเป็นสุดยอดนักล่าสมบัติดูสักครั้ง?

“ไม่สิถึงจะมีสุดยอดเทคโนโลยีแบบนี้แต่ฉันก็ยังไม่มีวิธีป้องกันตัวเองอยู่ดี”หวังหยวนดึงสติตัวเองออกมาจากฝันหวาน

เทอรรี่ที่จ้องมองเจ้านายของตนอย่าง งง งวย เพราะอยู่ดี่อีกฝ่ายก็หยุดเดินมันจึงหอนออกมา

บรู๊วววว

“โอีะนายหิวแล้วงั้นเหรองั้นไปเถอะซีซางคงเตรียมเนื้อกวางไว้ให้นายแล้วละ”หวังหยวนกล่าวออกมาก่อนที่เขาจะเดินไปไปยังห้องอาหารของคฤหาสน์หลังนี้และเจอเข้ากับซีซางที่อยู่ในชุดพ่อบ้านพร้อมกับอาหารมากมายเต็มโต๊ะไปหมด

แต่เขาก็สุดตากับขากวางชิ้นโตที่วางอยู่ในถาดขนาดใหญ๋มากวว่า

ส่วนเทอรรี่ตอนนี้ก็น้ำลายไหลติงๆแล้วแต่มันก็อดใจรอพลางหันหน้าไปมองยังหวังหยวน

“เอาสินายไปกินเถอะ”หวังหยวนกล่าวและเดินไปนั่งยังที่กองตัวเองเช่นกัน

และเทออรี่ก็รีบวิ่งไปยังถาดขนาดใหญ่นั้นทันทีพลางฉีกและกัดกินเนื้องกวางอย่างเอร็ดอร่อย

หลังจากหวังหยวนย่อนก้อนนั่งลงแล้วเสียงของเทียนเต๋ษที่เขาไม่ได้ยินมานานก็ดังขึ้น

[ยินดีด้วยโฮสจ์ที่คุณสามารปลกล็อคระบบการวางขายได้แล้วตอนนี้ร้านค้าของคุณจะกลายเป็นหนึ่งดาวอนึ่งผมต้องขอกล่าวบอกไว้ก่อนเนื่องจากข้อกำหนดพิเศษสำหรับคุณจึงขายของได้ไม่เกินห้าสิบแต้มเท่านั้นและข้อกำหนดนี้จะอยู่ติดตัวคุรไปหนึ่งปีจักรวาล]

“ฮืมหนึ่งปีจักรวาลนี้เท่ากับเท่าไหร่”หวังหยวนกล่าวถามออกไป

[เออเรื่องนี้โฮสต์ยังไม่จำเป็นต้องรู้หรอกเพราะมันทำร้ายจิตใจโฮสต์เปล่าๆรู้แค่ว่ามันมากกว่าขีดจำกัดอายุขัยของมนุษย์แล้วกัน]

“หมกเม็ดอีกแล้ว”หวังหยวนบ่นก่อนที่เขาจะเปิดคอลโซลระบบร้านค้าขึ้นมา

“นี้ช่องวางขายและนี้คือช่องรับแต้มสินะเฮ้ร้านค้าระดับหนึ่งวางขายได้เพียงห้าอย่างเท่านั้นเองเหรอ”หวังหยวนบ่นออกมาเพราะมันน้อยไปเขาดองเห็นหลินจือแดงไส้ตั้งหลายตัน!

“ฮืมหมายเหตุตรงนี้คืออะไรนะ”หวังหยวนกล่าวออกมาอย่างสงสัยก่อนที่เขาจะคลิกเข้าไปดูยิ่งอ่านเขายิงมีสีหน้ามืดคลึ้มลงเรื่อยๆ

“เฮ้ยเกินไปแล้วนี้มันไร้มนุษย์ธรรมแท้ๆบ้าไปแล้ว”หวังหยวนตะโกนออกมาโดยที่มีซีซางและเทอรี่มองเขาอย่างแปลกๆ

อะไรนายน้อยของเขา/เจ้านายของเขา เป็นบ้าเหรอ?

เหตุผลที่หวังหยวนตะโกนออกมาแบบนี้นั้นก้เพราะทุกๆการขายของร้านค้าระดับหนึ่งเขาจะโดนหักออกไปแปดส่วนและได้รับเพียงสองส่วนเท่านั้น

ส่วนร้าค้าระดับสองจะโดนหักส่วนแบ่งไปครึ่งหนึ่งและเพิ่มช่องการขายขึ้นอีกห้าช่อง

ระดับสามสองส่วนเพิ่มช่องการขายเป็นห้าสิบช่อง

ระดับสี่ไม่มีหักเพิ่มช่องการขายร้อยช่อง

ระดับห้าขึ้นเครื่องหมาย?? ไว้

“ฉันพอจะเข้าใจแล้วละว่าไอ้หน้าหล่อนั้นพูดหมายความว่าไง”หวังหยวนบ่นออกมา..

แน่นอนส่วนแบ่งแบบนี้นั้นไร้มนุษยธรรมมากเกินไป