ปัญหาที่ประดังเข้ามา

“ใช้ได้นายนี้ปากพารวยจริงๆนะงั้นเอาแบบนี้ไหมเราควรมีบริการเฮลิคอปเตอร์กระโดดน้ำนะ”หวังหยวนกล่าวออกมา

วิลเลี่ยมเงียบไปสักพักก่อนที่เขาจะกล่าวออกมา

“ได้แต่นายควรแบ่งเป็น หนึ่งร้อยเมตรห้าสิบดอลล่า สองร้อยเมตร หนึ่งร้อยดอลล่า และสามร้อยเมตรสองร้อยดอลล่า และสามร้อยเมตรฉันแนะนำให้มีทีมกู้ภัยและนักดำน้ำมืออาชีพตระเวรอยู่รอบๆจุดกระโดดอย่างน้อยสองร้อยเมตรเพื่อป้องกันอันตราย”วิลเลี่ยมกล่าวออกมา

“ดีเห็นด้วยแถมเรายังสามารถใช้เฮลิคอปเตอร์เดินทางด่วนได้อีกด้วยเพื่อเกิดเหตุกรณีฉุกเฉินเพราะที่เกาะนี้ถึงจะมีโรงพยาบาลแต่ก็เป็นขนาดเล็กเท่านั้นไม่เหมาะกับการผ่าตัด”หวังหยวนกล่าวออกมาพลางหันไปมองเฟเดอร์ลิก

“งั้นเอาแบบนี้เป็นไงเฟเดอร์ริกนายควรให้ทางโรงพยาบาลเบอร์มิ่งแฮมร่วมมือกับเราทางด้านนี้”หวังหยวนกล่าวออกไป

“ตกลงฉันรับปากนายเรื่องนี้ได้แน่นอน”เฟเดอร์ลิกกล่าวออกมาอย่างมั่นใจเพราในเบอร์มิ่งแฮมนี้มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นธุรกิจของเขารวมถึงโรงพยาบาลนี้ด้วย

เหตุผลก็ง่ายๆนั้นก็เพราะที่นี้เป็นศักดิ์นาของเขานั้นแหละ!

“อืมไม่มีไรแล้วเราก็กลับกันเถอะฉันชักจะคิดถึงแผ่นดินแล้ว”หวังหยวนกล่าวออกมาถึงเจ้าเรือยอร์ชนี้จะไม่ค่อยโคลงเคลงก็เถอะแต่การยืนบนพื้นก็ดีกว่าเขาจริงๆ

ซึ่งอีกสองหนุ่มก็ไม่ได้ปฎิเสธอะไรพวกเขาก็ตอบตกลงและระหว่างนั้นพวกเขาก็คุยอะไรกันต่างๆนาๆรวมถึงการร่วมมืออื่นๆและวันเวลาที่จะเริ่มลงทุนกับเกาะนี้แต่หวังหยวนยังไม่ให้คำตอบชัดเจนมากนักเขาบอกว่าต้องรอไปก่อน

แต่หลังจากเรือจอดเทียบท่าเรียบร้อยหวังหยวนก็รีบขึ้นรถที่หลี่หมินจอดรออยู่และบินตรงลัดฟ้ากลับเซี่ยงไฮ้ทันทีเพื่อเกิดอะไรขึ้นเขาจะได้แก้ไขมันทัน

แต่เขากลับต้องใช้เวลาไปครึ่งวันอยู่ดีเนื่องจากสภาพอากาศที่แปรปรวนจึงต้องบินอ้อมแต่ทางหยางไฮถงก็รายงานเป็นระยะๆ

ว่าตอนนี้ไป๋เจ่อเริ่มเจราจากับทางอังกฤษ สก็อตแลนด์ เวลล์ และไอซ์แลนด์แล้ว เพราะประเทศพวกนี้นั้นไม่ได้มีข้อจำกัดมากมายถ้านักลงทุนต่างประเทศจะเข้ามา

หลังจากเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวจอดลงที่สนามบินเซี่ยงไฮ้หวังหยวก็รีบกลับคฤหาสน์ทันทีหลังจากมาถึงเขากลับต้องแปลกใจเพราะที่ทางเข้านั้นมีรถจิ๊บทหารคันหนึ่งจอดอยู่พร้อมมีชายวัยกลางคนที่ส่วนใส่ชุดทหารยืนรออยู่

ว่านฉางตอนนี้เขากำลังเป็นกังวลใจมากเพราะทางเบื้องบนนั้นกดดันเขามาแล้วแต่ตอนนี้เขาไม่กล้าก้าวขาเข้าไปในคฤหาสน์หลังนี้เลยแม้แต่น้อยเพราะเขาสัมผัสได้ถึงรัศหมีอันตราย

แต่เขากลับเหมือนได้ยินเสียงสวรรค์มาโปรด

“เฮ้สวัสดีครับคุณลุงไม่ทราบว่าคุณมาหาใครงั้นเหรอ”หวังหยวนกล่าวถามออกไปพร้อมมองดูอีกฝ่ายด้วยความสนใจ

“แน่นอนนายน้อยหวังผมมาคุณเพราะทางเรามีเรื่องเร่งด่วนต้องแจ้งให้กับคุณทราบ”ว่านฉางปั้นยิ้มกล่าวออกมา

“โอ้วงั้นเหรอเชิญสิตามาเลย”หวังหยวนกล่าวออกมาพลางส่งสัญญาณให้หลี่หมินนั้น

หลี่หมินขมวดคิ้วทันทีเพราะสัญญาณนี้ของนายน้อยหมายความว่าถ้าอีกฝ่ายคิดจะหยิบปืนให้ยิงทันที?

หลังจากนั้นสองสามนาทีพวกเขาก็มานั่งหันหน้าเข้าหากันที่ห้องรับแขกโดยมีบอดีการ์ดอีกสิบคนรุมล้อมอยู่ซึ่งว่านฉางก็สัมผัสได้ถึงอะไรแปลกๆแต่เขากับพยามข่มใจตัวเองที่ตื่นกลัวลงไปและกล่าวเรื่องราวที่เขาแต่งขึ้นมาทันทีซึ่งแน่นอนว่าเรื่องที่ดีนั้นต้องจริงผสมปลอม

“สวัสดีนายน้อยหวังผม ว่านฉาง ร้อยตรีจากทางกองทัพบินที่107 เนื่องจากขณะขนยานรบที่ทางบริษัทคุณผลิตนั้นเราได้ถูกโจมตีจากกองกำลังไม่ทราบฝ่ายและพวกเขาทำสำเร็จและสามารถขโมยแผงวงจรตัวควบคุมยานรบที่เป็นเทคโนโลยีหลักไปได้ทางกองทัพเลยอยากทราบว่าถ้าพวกเขาแกะรอยจากแผงวงจรนั้นจะทราบอะไรหรือไม่”ว่านฉางกล่าวออกมารวดเดียว

“เฮ้งั้นเหรอ?งั้นก็น่าเสียกายแล้วละเพราะถ้าเกะหรือเปิดชิปแผงวงจรนั้นแบบไม่ถูกวิธีมันจะระเบิดตุ้มขึ้นมาทันทีนะสิแต่เรื่องนี้ผมแจ้งผู้อาวุโสเฟิงซิ่วไปแล้วนิแต่ทำไมคุณถึงไม่รู้ละ”หวังหยวนกล่าวถามออกมาอย่างสนใจใช่เขาสนใจว่าอีกฝ่ายจะทำอะไรต่อไป

ว่านฉางมีสีหน้าหน้าเกลียดทันทีเพราะเรื่องนี้เขาไม่รู้แม่งเอ้ยรู้งี้น่าจะปลอมตัวเป็นพวกยศสูงกว่านี้ว่านฉางสถบในใจ เพราะคนที่เขาปลอมตัวเข้ามานั้นไม่รับรู้เรื่องนี้แม้แต่น้อย!!

“แน่นอนว่าอาจมีการสื่อสารผิดพลาดเพราะข้อมูลนี้คนระดับผมไม่มีสิทธิ์รู้ต้องทำให้นายน้อยหวังเสียเวลาแล้ว”ว่านฉางแถออกมาและพยายามลุกขึ้นยืนเพราะเขาได้ข้อมูลที่ต้องการแล้ว

เฮ้อทั้งๆที่ได้ชิปมาแล้วทั้งทีแต่กับใช้การอะไรไม่ได้

“ใช่คนระดับคุณไม่มีสิทธิรู้นิถูกไหม”หลังสิ้นเสียงของหวังหยวนว่าฉางก็เบิกตาโพล่งทันทีเพราะตรงหัวใจเขามีรอยกระสุนหนึ่งเจาะทะลุเข้าไป

“คุณรู้ได้ยังไง….”เขากล่าวออกมาก่อนที่จะสิ้นใจไป

หวังหยวนมองร่างที่จมกองเลือดนี้ด้วยสายตาเย็นชาก่อนที่จะสั่งให้บอดีการ์ดยกร่างของเขาออกไปและส่งไปยังกองทัพ

ชื่อ ว่านฉาง(ชื่อจริงซุนฮก)

อายุ 32 ปี

ความสามารถ ปลอมตัว 6 ดาว ปลอมแปลงเอกสาร 5 ดาว ต่อสู้มือเปล่า 5ดาว ปืนสั้น 4 ดาว

ถือว่ามีความสามารถไม่เบามิน่าละทางกองทัพจึงปล่อยให้มีหนูแบบนี้ได้

แต่เขาควรแจ้งเรื่องกับลุงเฟิงสักหน่อย

“ว่าไงไอ้หนูโทรมามีอะไร”เฟิงซิ่วกล่าวออกมาอย่างเหลืออดเพราะเขายุ่งอยู่กับการที่ทางกองทัพถูกโจมตีขณะขนส่งยานรบ

“ยานรบถูกโจมตีใช่ไหม”หวังหยวนถามออกไป

เฟิงซิ่งมีสีหน้าน่าเกลียดทันที

“นี้แกกล้าถึงขนาดวางคนไว้ในกองทัพเลยรึไง”เฟิงซิ่วกล่าวออกมาอย่างหัวเสีย

“ใช่ที่ไหนละลุงผมโดนสายลับมาถามข้อมูลโต้งๆแบบนี้ไม้ต้องห่วงผมฆ่าอีกฝ่ายไปแล้ว”หวังหยวนกล่าวออกมาก่อนที่เขาจะต้องเอาโทรศัพท์ออกห่างจากหู

“ฮะว่าไงนะฆ่าไปแล้วทำไมแกไม่จับมันรีดข้อมูลก่อนวะ”เฟิงซิ่วตระโกนออกมาอย่างเดือดดาล

“ลุงก็ฟังให้จบก่อนสิผมรีดข้อมูลมาแล้วอีกฝ่ายมาจากเกาหลีเหนือ”หวังหยวนกล่าวออกไปก่อนที่เขาจะบอกข้อมูลต่างที่ดวงตาสรรพสิ่งตรวจสอบ

“ดีแกสนใจเข้ากองทัพหน่วยสืบสวนไหมพวกเขายังขาดคนมีความสามารถมาก”เฟิงซิ่วกล่าวออกมาก่อนที่เขาจะมุมปากกระตุกเพราอีกฝ่ายตัดสายไปแล้ว

“เฮ้อน่าเสียดาย...”เฟิงซิ่วกล่าวออกมาก่อนที่เขาจะเดินออกห้องไปเพราะรู้ตัวคนที่อยู่เบื้องหลังแล้วและเขาคงต้องรีดไถเงินจากเกาหลีเหนือเยอะๆหน่อยละ

หวังหยวนนวดขมับของตัวเองเล็กน้อยก่อนที่เขาจะโทรหาพ่อตัวเองเพื่อจัดการเรื่องที่ดินที่จะสร้างบริษัท MIT

“ฮืมว่าไงลูกชาย”หวังหลินกล่าออกมา

“ทางพ่อเป็นไงบ้าง”หวังหยวนกล่าวถาม

“ก็เรื่อยๆมีพวกก่อกวนมาบ้างแต่ฉันลากเขาป่าและโยนทิ้งหมดแล้ว”หวังหลินกล่าวออกมานิ่งๆ

“ฝีมือใคร”หวังหยวนกล่าวถามออกไป

“คงเป็นเจ้าถิ่นแถวนี้แหละอ้อแกคงโทรมาเรื่องที่ดินนั้นใช่ไหมแกต้องจัดการเองแล้วละเพราระหว่างการโอนอยู่ดีๆทางนั้นกลับบอกมาว่าที่ดินตรงนั้นมีปัญหาแกสนิทกับเจ้าชายนี้ลองถามเขาดูแล้วกันเพราะฉันยังยุ่งกับเจ้อเจียงอยู่ไม่มีเวลาปลีกออกไป”หวังหลินกล่าวออกมา

หวังหยวนแถบเควี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง

เฮ้ทำไมวันนี้ปัญหาเยอะจัง

“โอเครพ่อ”หวังหยวนกล่าวออกมาและวางสายไป

“เฮ้อทำไมวันนี้ปัญหามันเยอะจังวะเนี่ย”หวังหยวนบ่นออกมา

“นี้ค่ะนายน้อยกาแฟ”สาวใช้เดินมาเสิร์ฟกาแฟให้หวังหยวนเพราะดูเหมือนคืนนี้เขายังต้องโทรไปหาอีกหลายสาย

“โอ๊ะขอบคุณมาก”หวังหยวนพยักหน้าออกไปก่อนที่เขาจะโทรไปหาเฟเดอร์ลิก

“ว่าไงสหายนายมีอะไรงั้นเหรอ”เฟเดอร์ลิกกล่าวออกมา

“นายช่วยตรวจสอบให้หน่อยที่ดินใจกลางเมืองเบอร์มิ่งแฮมโดนใครขัดขวางไว้เพราะพ่อฉันโอนมาให้ฉันไม่ได้เนื่องจากทางรัฐบาลแจ้งมาว่าผิดกฎและกำลังตรวจสอบอยู่”หวังหยวนกล่าวออกไปตรง

“ได้ฉันจะให้คำตอบที่นายพอใจแน่นอน”เฟเดอร์ลิกกล่าวออกมาก่อนวางสายไปและเขาได้ให้คนของตนไปตรวจสอบทันทีแต่ถ้าเขาเดาไม่ผิดเรื่องนี้คงเกี่ยวกับเอิลร์เออร์วิน

“อ่าพูดมาเถอะมีปัญหาอะไร”หวังหยวนกล่าวออกมาหลังจากที่เขารับสายของหยางไฮถงแล้ว

“โอ๊ะนี้หูตาท่านประธานช่างกว้างไกลจริงๆใช่แล้วเรามีปัญหาแล้วจริงๆเนื่องจากทางสหรับปฎิเสธอย่างแน่ชัดเกี่ยวกับการเข้าซื้อกิจการของเราต่อบริษัทในประเทศเพราะเรื่องสิทธิบัตรแต่เราสามารถเข้าซื้อร้านสโตล์ต่างได้อยู่แต่ราคากับแพงหูฉี่!”หยางไฮถงกล่าวออกมา

หวังหยวนขมวดคิ้วทันทีเรื่องนี้ไม่ต้องใช้หัวสมองคิดเขาก็รู้ว่าเป็นฝีมือของใครดูเหมือนจ็อบจะไม่ต้องการให้เขาเข้าไปแย่งชิงส่วนแบ่งกับตัวเอง

“ได้ในเมื่อนายต้องการเล่นแบบนี้ฉันก็จัดให้”หวังหยวนกล่าวออกมาอย่างเย็นชาพลางต่อสายตรงถึงรองประธานสมาคมสิทธิบัตรประเทศจีนอย่างถังหยวนทันที

หวังหยวนเล่ารายละเอียดให้อีกฝ่ายฟังคร่าวๆ

ถังหยวนก็รับปากทันทีว่าภายในสองชั่วโมงทุกไลน์การผลิตของโวโฟนจะโดนปิดตัวลงแน่นอน!!

อีกฝากของซีกโลก

ห้องประธานของโวโฟนเข้าจ้องมองไปยังเบื้องล่างบริษัทเขาตั้งอยู่ใจกลางรัฐแคลิฟอเนียร์รัฐที่มีเศรษฐกิจสูงที่สุดในสหรัฐ

“แย่แล้วค่ะท่านประธานตอนนี้ทุกบริษัทในจีนนั้นถูกสั่งปิดไปแล้วเป็นที่เรียบร้อยและตอนนี้ทำให้เราสูญเสียไปกว่าพันล้านดอลล่า”เลขาสาวเขากล่าวออกมา

จ๊อบมีสีหน้าเปลี่ยนไปทันที

อีกฝ่ายมีความสำพันธ์อันดีขนาดนั้นกับทางรัฐบาลเลยงั้นเหรอ

แต่เขาเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆแบบนี้

“ไม่ต้องสนใจปล่อยไปก่อน”จ๊อบกล่าวออกมาและนี้ก็เป็นการแข่งขันกันเรียบร้อยแล้วว่าใครนั้นจะยืนหยัดได้นานกว่ากัน

“เกรงว่าจะทำแบบนั้นไม่ได้ค่ะท่านประธานเพราะทั้งเกาหลีใต้ ญี่ปุ่น ไทย รวมถึงอังกฤษ พวกเขาก็ได้ออกคำสั่งหยุดการผลิตรวมถึงเข้าตรวจสอบบริษัทของเราแล้วเรียบร้อย”เลขาสาวกล่าวออกมา

จ๊อบหน้าซีดทันที

ทำไมทำไมกันบริษัทน้องใหม่นั้นถึงได้น่ากลัวขนาดนี้เขามีความสัมพันธ์อันดีกับรัฐบาลประเทศต่างๆมากขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ!

“เฮ้อแจ้งไปยัง ยูเซฟ ว่าปล่อยให้อีกฝ่ายเข้ามาเถอะ”จ๊อบกล่าวออกมาพลางมีสีหน้าหม่นหมองลงเพราะเขาแพ้แล้ว!

หวังหยวนก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเช่นกันหลังจากเขาโทรไปหาหลายสายและใช้สายสัมพันธ์ทุกอย่างของเขาเต็มทีทันทีเพื่อกดดันอีกฝ่าย!

“หยางไฮถงนายลองพาไปเจ๋อเขาไปเจราจาอีกรอบรอบนี้พวกเขาเปิดทางแน่นอนฉันมั่นใจ”หวังหยวนกล่าวออกมาหลังจากอีกฝ่ายรับสาย

“ฮืมเร็วขนาดนี้เลย”หยางไฮถงกล่าวออกมาอย่างแปลกใจ

เพราะข่าวเรื่องการตรวจสอบและหยุดไลน์การผลิตไม่ได้ประกาศต่อสาธารณชนไม่งั้นมันจะเป็นเรื่องใหญ่เกินไปเขาแค่ทำไปเพื่อเตือนอีกฝ่ายเท่านั้นว่าเขาไม่ใช่ลูกแกะแต่เป็นสิงโตต่างหาก!