บทที่ 239: น้ำเต้าหยก
บทที่ 239: น้ำเต้าหยก หวังเซียงชีมองไปที่นักเรียนสองคนที่หมดสติและกวักมือเรียกหุ่นเชิดสองสามตัวออกมา “ พานักเรียนสองคนนี้ไปพักผ่อนในตำหนักพักแรม” หวังเซียงชีสั่ง เนื่องจากสัญญาณครอบคลุมเมืองเซียนกระบี่ครามด้วย ผูเถาจึงสามารถควบคุมหุ่นเชิดเหล่านี้จากระยะไกลได้ด้วย “ รับทราบ” เสียงอิเล็กทรอนิกส์ดังขึ้...
