ตอนที่แล้วเจ้าแมวพันธุ์สก็อตติช!
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปยอดขาย บทจบ

ยอดขาย บทแรก


หวังหยวนที่แน่ใจแล้วว่าเขาจะอธิบายที่ไปที่มาแบบแปลนนี้ยังไงเขาจึงเข้าไปในหมวดหมูผู้ช่วยอัจฉริยะและแน่นอนเขารู้สถานะตัวเองดีจึงตั้งราคาไว้ที่ต่ำสุดแต่พอเห็นราคาเขาก็ส่ายหน้าออกมาด้วยความผิดหวัง

เพราะราคาต่ำสุดอยู่ที่ ยีสิบแต้ม! แต่เขาใช้ไปแล้วสิบห้าแต้มสำหรับการซื้อยานบินรบทั้งสามลำ

เขาจึงทำได้เพียงข่มตานอนไปด้วยความผิดหวังเท่านั้น!!

เช้าตรูวันต่อมาที่ห้องทำงานของหวิงหลินเขามองไปยังลูกชายยตัวเองอย่างไม่เชื่อสายตาตอนนี้ในใจเขาเต็มไปด้วยความดีใจ สับสน และตื่นเต้น กับสิ่งที่อยู่ในมือทั้งสามแผ่นตอนนี้

“เจ้าลูกชายที่แกพูดมานะเรื่องจริงใช่ไหม?”หวังหลินกล่าวถามออกไปอย่างตื่นเต้นอีกครั้งและนี้เป็นรอบที่สิบแล้วที่เขากล่าวถามออกมา

“พ่อผมพูดเป็นสิบรอบแล้วนะเพื่อแบ่งเบาภาระของพ่อผมจึงได้เก็บเรื่องที่พ่อพูดไปคิดและผมก็มีไอเดียบางอย่างขึ้นมาจรมันออกมาเป็นแบบแปลนทั้งสามแผ่นนี้ขอเพียงพ่อให้บริษัทลองผลิตดูก็รู้แล้วว่ามันใช้งานได้ไหม”หวังหยวนกล่าวออกมาอย่างจืดชืดและเบื่อหน่ายเพราะเขาพูดประโยคนี้ซ้ำๆมาสิบรอบแล้ว

“ตกลงถึงฉันไม่อยากจะเชื่อก็เถอะแต่แบบแปลนนี้อยู่ในมือขนาดนี้ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้วละ”หวังหลินพูดออกมาพลางระงับความตื่นเต้นในใจพลางจ้องเขม็งไปยังแบบแปลนทั้งสามนี้

“แต่เรื่องนี้ใหญ่มากถ้ามันสามารถสร้างขึ้นมาได้จริงๆแกต้องเตรียมรับการตรวจสอบ IQ ด้วยเพราะการที่สร้างสิ่งของแบบนี้มาได้ทางกองทัพต้องตรวจสอบอย่างละเอียดแน่”หวังหลินกล่าวออกมาซึ่งหวังหยวนก็พยักหน้าตกลงไปเพราะเขาคิดไว้แล้วเมื่อเช้าตอนตื่นจึงหาซื้อยาเพิ่ม IQ ซึ่งตอนนี้ IQ เขามากกว่า200แต่ระบบก็ไม่สามารถระบุได้แน่ชัดเช่นกันว่าเท่าไหร่กันแน่และแต้มที่เขามีก็หมดไปแล้วเรียบร้อย!

ซึ่งเขามองว่าคุ้มค่าแน่นอนเพราะอนาคตของคงจะผลิตเทคโนโลยีพลิกโลกออกมาและการที่เขามี IQ ขนาดนี้นั้นเป็นสิ่งรับรองชั้นดีในการหาเหตุผล

เพราะอัจฉริยะนั้นอยู่เหนือสามัญสำนึก

“แต่ดูจากกำลังการผลิตของบริษัทเราตอนนี้คงผลิตได้เพียงอาทิตย์ละลำเท่านั้น”หวังหลินพูดออกมาเพราะเรื่องวัสดุบางอย่างที่ต้องมีการดัดแปลงให้เข้ากันและบางอย่างที่บริษัทเขาไม่มีแต่มีช่องทางการจัดซื้ออยู่

“เอาละพ่อจัดการไปละกันผมจะไปจัดการเรืองของผมเช่นกัน”หวังหยวนกล่าวออกมาเพราะวันนี้เซี่ยงยี่ได้ส่งแบบแปลนชุดอีกสามแบบมาให้เขาแล้วซึ่งทั้งสามแบบนี้เป็นสไตล์และคอลเลคชั่นของผู้หญิงเช่นเคยแต่มันมีความแตกต่างกันเช่น บางคอลเลคชั่นดูเรียบง่ายแต่เหมาะกับผู้หญิงน่ารักๆ อีกคอลเลคชั่นกับเหมาะสำหรับผู้หญิงเซ็กซี่ๆ ส่วนคอลเลคชั่นสุดท้ายเขามองว่านี้เหมาะกับการใส่ไปรับงานรางวัลหรืองานราตีมาก

“ไปสิไม่ต้องห่วงแต่อาทิตย์หน้าแกต้องทำตัวว่างๆเข้าไว้เพราะกองทัพต้องเรียกตัวไปแน่และด้วยแบบแปลนสามอย่างนี้โครงการนี้ของรัฐตกเป็นของเราแล้วเรียบร้อย”หวังหลินกล่าวออกมา

หวังหยวนแค่พยักหน้าและถอนหายใจที่เขาสามารถแก้ไขกับความล้มเหลวของพ่อเขาในอีกสิบปีข้างหน้านี้ได้อย่าคิดว่ามันง่ายเลยถ้าเขาไม่มีระบบแลกเปลี่ยนข้ามจักรวาลละก็เขาก็มืดแปดด้านเช่นกันว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร

“อ่าเทียนเต๋านายตั้งค่าการแลกเปลี่ยนไว้แล้วใช่ไหม”หวังหยวนกล่าวออกมา

[เรียบร้อยโฮสต์ไม่ต้องห่วงด้วยโสมพันปีที่โฮสต์ให้มานั้นระบบสามารถเปลี่ยนให้มันเป็นโสมหมื่นปีได้และสรรพคุณทางยานั้นสุดยอดมากเชื่อว่าอีกไม่นานคงมีคำขอร้องแลกเปลี่ยนมาเพราะโสมยังเป็นที่ต้องการทุกจักรวาล] เทียนเต๋ากล่าว

“ดี”หวังหยวนพยักหน้าออกมาอย่างยินดีเช่นกันก่อนที่เขาจะเดินไปโรงรถและขับโรล์รอย์ไปสนามบินเพื่อไปรับคิมยองวอนซึ่งวันนี้ตามกำหนดการจะเป็นวันที่เธอบินมาเซี่ยงไฮ้เพื่อถ่ายแบบแรกให้แบรนด์ Balti ในฐานะแอมบาสเดอร์และการเดินทางครั้งนี้ถูกปิดข่าวไว้มิดชิดขนาดที่ว่าปาปารัสซี่ยังไม่รู้

และนั้นเป็นอำนาจของซองวอนที่ออกหน้าให้เพราะหวังหยวนเป็นคนพูดข้อรองกับพ่อเขาเองเพื่อความสบายและไม่วุ่นวายเพื่อเกิดความล่าช้าเพราะงานถ่ายแบบนั้นไม่ใช่ถ่่ายภาพเพียงสองสามรูปก็เสร็จ

องค์ประกอบทุกอย่างนั้นต้องสมบูรณ์แบบไม่ว่าจะเป็นตัวนางแบบเอง เสื้อผ้าที่สวม แสงไฟ สีหน้า และอื่น ๆอีกมาก

กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

ก่อนที่หวังหยวนจะรับสายเพราะคนที่โทรมานั้นคือคิมยองวอน

“ฉันมาถึงแล้วนายอยู่ไหน?”คิมยองวอนกล่าวออกมาอย่างรีบเร่งเพราะเธอกลัวว่าจะมีคนจำได้ถึงเธอจะมาด้วยเครื่องบินส่วนตัวของตระกูลหวังก็เถอะ

“เฮ้พี่ไม่ต้องกังวลขนาดนั้นก็ได้มั้งเดินออกมาทางเกต VVIP เดี่ยวก็เจอรถผมเองแหละจอดอยู่คันเดียวเด่่นหราแน่นอน”หวังหยวนกล่าวออกมาอย่างขำๆ

“โอเค”หลังพูดจบเธอตัดสายทันที

หวังหยวนเปิดเพลงฟังชิวๆก่อนที่เขาจะได้ยินเสียงเคาะประตูรถจึงเหลือบตาไปมองและลงไป

“ยินดีต้อนรับสู่เซี่ยงไฮ้”หวังหยวนกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะเปิดประตูรถให้เธอและกลับไปที่นังคนขับ

“ฟู่ววทำไมอากาศที่นี้ร้อนขนาดนี้เนี่ย”คิมยองวอนถอดแมสและแว่นตาที่เธอใส่ออกและบ่นออกมา

“ก็ช่วงฤดูร้อนก็แบบนี้แหละเอาละพี่เตรียมตัวพร้อมแล้วหรือยังการถ่ายแบบครั้งนี้ไม่ง่ายแน่นอน”หวังหยวนกล่าวออกมาเพราะนี้เป็นการถ่ายแบบครั้งแรกของบริษัทเพื่อโปรโมทหวังหยวนจึงจริงจังมากเพราะทุกอย่างจะรุ่งหรือร่วงก็ขึ้นอยู่กับการถ่ายแบบโฆษณาครั้งนี้แหละ

“แน่นอนไม่ต้องห่วงไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่ฉันถ่ายแบบ”คิมยองวอนกล่าวออกมาอย่างมั่นใจ

แต่พอการถ่ายแบบเริ่มขึ้นเธอแถบจะอยากด่าหวังหยวนเพราะการถ่ายแบบครั้งนี้กินเวลาไปห้าชั่วโมงเต็มๆ!!

เพราะหวังหยวนนั้นต้องการรูปที่สมบูรณ์แบบที่สุดไม่ว่าจะเป็นองค์ประกอบใดเขาก็พยายามให้มันเนี๊ยบที่สุดจนสุดท้ายเขาก็พอใจแต่เขาก็รู้ดีว่าตัวเองนั้นทำให้เหล่าตากล้องและทีมงานคนอื่น ๆนั้นกดดันเป็นอย่างมาก

โดยเฉพาะสายตาของคิมยองวอนแทบจะกลืนกินเขาไปทั้งตัวและนั้นเขาจึงกล่าวออกมาว่า

“อะแฮ่มด้วยงานนี้ผมพอใจมากเพราะฉะนั้นค่าจ้างของทุกคนเพิ่มขึ้นสองเท่า!”หวังหยวนกล่าวออกมาหลังสิ้นเสียงเขาสีหน้าเหนื่อยล้าของทุกคนก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงร้องด้วยความดีในทันทีเพราค่าจ้างต่ำสุดอย่างน้อยก็หลายพันหยวนเพิ่มสองเท่าก็ได้เป็นหมื่นนั้นเท่าเงินเดือนเดือนหนึ่งเลย!

“ค่าจ้างสองเท่านี้รวมถึงของฉันด้วยไหม”คิมยองวอนกล่าวติดตลกออกมา

“เฮ้ๆพี่สาวถ้ารวมของคุณด้วยผมคงล้มละลายแน่นอน”หวังหยวนยิ้มแหยๆออกมา

“เอาเป็นเดี่ยวผมเลี้ยงข้าวตอบแทนแล้วกัน”หวังหยวนกล่าวออกมาก่อนที่เขาจะสั่งเลิกกองและสังฝ่ายประชาสัมพันธ์โพสรูปทันที!

ใช่พวกเขาไม่จำเป็นต้องแต่งรูปเลยแม้แต่น้อยด้วยคสามที่ว่ารูปนี้มันสมบูรณ์แบบแล้วและเต็มไปด้วยความธรรมาชาติคิมยองวอนก็เดินไปหาทีมงานเพื่อขอรูปสักเช็ทเช่นกันเพื่อโพสลงอิงสตาร์และไท๋ป๋อที่เธอสมัครใหม่ถึงจะมีผู้ติดตามเพียงสองแสนคนก็ตาม

หลังจากเดินขึ้นรถมาแล้วหวังหยวนก็กล่าวถามออกไป

“พี่จะกลับเลยไหมหรือจะพักอยู่วิวลาของตระกูลหวังก่อน”

“คงต้องฝากท่านประธานจัดหาที่พักให้แล้วละใช้งานฉันมาห้าชั่วโมงแล้วนั้นเหนื่อยเกินไปจริงๆค่อยบินพรุ่งนี้แล้วกัน”คิมยองวอนกล่าวออกมาเพราะถ่ายรูปครั้งนี้กินพลังงานและจิตใจเธอไปอย่างมาก

“โอเค”หวังหยวนก็ไม่ได้ขัดอะไรก่อนที่เขาจะโทรไปสอบถามกับทางวิลล่า เซี่ยงจู้ วิลล่าเกรดหนึ่งใจกลางเมืองที่ตระกูลหวังครอบครองอยู่ว่ามีที่ว่างไหม

“ขออภัยคะนายน้อยวิลล่าของเรานั้นขายหมดหรือไม่ก็มีการสั่งจองไว้แล้วเรียบร้อย”พนักงานขายกล่าวออกมาด้วยเสี่ยงสั่นๆเพราะชื่อเสียงและกิตศักดิ์ของหวังหยวน

หวังหยวนขมวดคิ้วออกมาเพราะตอนสร้างโครงการนี้พ่อเขาไม่ได้เพื่อวิลล่าไว้ให้ตัวเองเลยสักหลังก็นะในเมื่อมีคฤหาสน์อยู่แล้วจะไปนอนวิลล่าทำไมละ?

“โอเคขอบคุณมาก”หวังหยวนตัดสายไปทันที

“พี่นอนโรงแรมได้ไหม”หวังหยวนหันไปกล่าวถาม

“ไม่มีปัญหา”คิมยองวอนกล่าวออกมาเพราะตอนเป็นเทรนนี่นั้นลำบากกว่านี้มากนักพวกเธอต้องแชร์ห้องนอนกันสี่คนด้วยซ้ำ!

“ตกลง โรงแรมในเครือบริษัทเราอยู่ใกล้นี้เองงั้นก็เว๊ะทานอาหารเลยแล้วกัน”หวังหยวนกล่าวออกมาก่อนที่เขาจะกลับรถเพราะเส้นทางไปโรงแรมอยู่อีกเส้นทางหนึ่ง

และเหตุผลที่เขาต้องดูแลเธอแบบนี้แทนผู้จัดการวงนั้นก็ง่ายๆเพราะผู้จัดการวงดันลาออกไปเสียดื้อๆหลังจากที่รู้ว่าดูฮวางขายหุ้นแค่นี้ก็รู้แล้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนของดูฮวาง

ส่วนคนมาแทนนั้นหัวหน้าฝ่ายบุคคลกำลังคัดกรองและตรวจสอบอยู่ถึงเขาจะไม่ได้เข้าบริษัทแต่เรื่องต่าง ๆนั้นส่งมาตรงถึงห้องนอนเขาด้วยซ้ำ

ใช่ห้องนอนเพราะเขายังไม่มีห้องทำงาน!

เฮ้เขายังอายุ 19 อยู่เลยนะ!

หวังหยวนวนรถอยู่สามรอบก่อนที่เขาจะไปจอดช่อง VVIP ที่มีแต่ผู้บริหารระดับสูงเท่านั้นที่สามารถจอดได้และรปภ.ไม่ได้ห้ามแม้แต่น้อยนั้นเพราะเขาจำป้ายทะเบียนรถผู้บริหารระดับสูงทั้งหมดได้และนี้

ถ้าความจำเขาไม่เพี้ยนี้มันรถของทายาทเพียงคนเดียวของหวังกรุ๊ปเขาจึงตื่นตัวขึ้นมาทันที!

“คุณทำงานได้ดีมาก”หวังหยวนกล่าวออกมาก่อนที่จะเปิดประตูรถให้คิมยองวอนและเดินขึ้นลิฟต์์ไปส่วนเรื่องห้องเขาจะให้เธอไปพักชั้นบนสุดที่ที่นั้นมีไว้สำหรับตระกูลหวังเท่านั้น!

“นี้สินะชีวิตคนรวยที่เขาใช้กัน”คิมยองวอนกล่าวออกมาอย่างอึ้งๆเพราะขนาดห้องที่กว้างขวางแถมด้านนอกห้องนั่งเล่นยังมีสะน้ำขนาดย่อมๆอยู่ด้วย

“ไม่รู้สิผมก็เคยมาครั้งแรกเหมือนกัน”หวังหยวนพูดใช่ไม่ว่าจะเป็นก่อนย้อนเวลมาหรือตอนนี้นี้ก็เป็นครั้งแรกที่เขาเหยียบเท้าขึ้นมาที่นี้ก็อย่างที่บอกในเมื่อเขามีคฤหาสน์สุดหรูจะไปนอนที่อื่นทำไม?

“คงงั้น”คิมยองวอนก็เชื่อคำพูดอีกฝ่ายเช่นกันเพราะห้องนี้ว่างเปล่ามากยกเว้นเฟอร์นิเจอร์ก็ไม่มีอะไรอื่นอีกเลย

“งั้นคืนนี้พี่ก็นอนที่นี้แหละ”หวังหยวนพูดออมาก่อนที่พวกเขาทั้งสองจะไปกินข้าวที่ชั้นสามสิบสองของโรงแรมซึ่งไม่ต่างจากร้านอาหารห้าดาวมากนักและต้องสั่งงจองก่อนแต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกับวิลล่าที่ไม่มีของส่วนตัว

เพราะห้องอาหารนี้มีที่นั่งส่วนตัวไว้เสมอสำหรับผู้บริหารระดับสูงพวกเขาสองคนดูผ่อนคลายจนไม่รู้เลยว่ามีคนแอบถ่ายพวกเขาทั้งสองคนไว้!

ปาปารัสชี่ที่จะมาหาเวลาผ่อนคลายอย่าง เฮอถงไม่คิดเลยว่าเขาจะได้รับข่าวเด็ดแบบนี้แน่นอนด้วยความมืออาชีพเขาจึงถ่ายภาพได้ขัดแจ๋วซึ่งทางห้องอาหารไม่ได้ห้ามถ่ายรูปแต่อย่างใดจึงไม่มีพนักงานคนใดรู้สึกแปลกที่อีกฝ่ายจะหยิบกล้องขึ้นมา?

ส่วนรูปภาพคอลเลคชั่นชุดแรกที่คิมยองวอนเป็นนางแบบนั้นทางด้านบริษัทก็ได้โพสลงบนอิงสตาร์และไทป๋อของบริษัทอย่างรวดเร็ว

“คอลเลคชั่นใหม่ล่าสุดที่ทางคิมยองวอนเลือกเองกับมือ!!!”พร้อมแนบลิงก์การสั่งซื้อและหวังหยวนคิดไว้แล้วเขาจึงได้อัพเดทฐานข้อมูลของเว็ปไซต์ไว้แล้ว

แต่สุดท้ายมันก็ยังค้าง!

ดูได้จากยอมไลค์และคอมเม้นท์ที่ถล่มถลาย!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด