บทที่ 251: ทำลายโอกาส (ตอนฟรี)

บทที่ 251: ทำลายโอกาส (ตอนฟรี)

แม้แต่ในหมู่สัตว์อสูร มันก็ยังมีการคำนวณและการแก่งแย่งชิงเหยื่อกัน ดังนั้นเมื่อเทียบกับมนุษย์แล้ว พวกมันก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก

สัตว์อสูรหมูป่าตัวนี้อยู่ในระดับห้าขั้นกลาง และสามารถต้านทานการโจมตีของลู่หยุนได้

ในเวลาเดียวกัน แมงมุมปีศาจหกขาก็ไล่ตามพวกเขามา ขาอันแหลมคมทั้งหกของมันก่อตัวเป็นภูเขาใบมีดขณะที่มันโจมตี

พัฟ! พัฟ!

เมื่อเข้าไปพัวพันกับแมงมุมปีศาจหกขา อสูรหมูป่า และสัตว์อสูรระดับห้าตัวอื่นๆ ที่เข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว ลู่หยุนก็รู้ดีว่าเขาไม่สามารถตื่นตระหนกหรือใจร้อนได้ในตอนนี้ เขาทำได้เพียงต่อสู้ต่อไปและเอาชนะพวกมันได้ทีละตัวเท่านั้น

ขณะที่เขาสงบสติอารมณ์ การควบคุมสถานการณ์โดยรอบของเขาก็ชัดเจนมากขึ้น และร่องรอยของการโจมตีของแมงมุมปีศาจหกขาและอสูรหมูป่าก็ตกอยู่ในสายตาของเขา เขาสามารถมองเห็นทุกสิ่งได้อย่างชัดเจน

ตราบใดที่เขามองเห็นการโจมตีของพวกมันได้อย่างชัดเจน สัตว์อสูรระดับห้าขั้นกลางก็จะไม่เป็นภัยคุกคามที่สำคัญต่อลู่หยุน

ด้วยการตวัดกระบี่ แสงกระบี่จึงเปลี่ยนทิศทางของขาอันแหลมคมของแมงมุมปีศาจหกขา ด้วยเหตุนี้เอง การโจมตีของแมงมุมจึงตกลงไปที่อสูรหมูป่าแทน

พิษร้ายแรงของแมงมุมปีศาจหกขาเป็นภัยคุกคามอย่างมากต่อสัตว์อสูรระดับห้า ดังนั้นหลังจากได้รับการโจมตีครั้งหนึ่ง บาดแผลของอสูรหมูป่าจึงค่อยๆ มีสีเข้มขึ้น และพลังปราณอสูรที่พุ่งทะยานออกมาก็หยุดลงชั่วขณะ

“โอกาสของข้ามาถึงแล้ว!”

ร่างของลู่หยุนวาบวับ เขาปรากฏขึ้นต่อหน้าอสูรหมูป่าโดยมีกระบี่ของเขาระเบิดพลังออกมาและฟาดฟันลง

ปัง!

อสูรหมูป่าตอบสนองอย่างรวดเร็ว โดยสกัดกั้นการโจมตี แต่งาที่แหลมคมอย่างไม่น่าเชื่อของมันก็ยังถูกตัดขาด และมีช่องว่างที่น่ากลัวปรากฏขึ้นเหนือปากของมัน เมื่อเห็นเช่นนี้ ความเจ็บปวดก็เกิดขึ้นในใจของสัตว์อสูรตัวอื่นๆ

ในขณะเดียวกัน พิษร้ายแรงที่แมงมุมหกขาทิ้งไว้บนตัวอสูรหมูป่าก็มีผลอย่างรวดเร็วและแพร่กระจายไปทั่วร่างอันมหึมาของมัน สิ่งนี้ทำให้ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของมันลดลงอย่างมาก

“ตายซะ!”

ลู่หยุนทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า แสงกระบี่ของเขากะพริบ และการฟันที่ทรงพลังมหาศาลก็ตกลงมาจากด้านบน

พรึ่บ!

หัวอันแข็งแกร่งของอสูรหมูป่าหลุดออกจากคอ และร่างอันใหญ่โตของมันก็ขาดการสนับสนุนจากเรี่ยวแรง มันล้มลงบนพื้นพร้อมกับเสียงดังปัง

หลังจากจัดการกับอสูรหมูป่าแล้ว ลู่หยุนก็รู้สึกว่าแรงกดดันได้ลดลงอย่างมากและสามารถหันเหความสนใจไปที่การจัดการกับแมงมุมปีศาจหกขาได้มากขึ้น

เมื่อเปรียบเทียบกับอสูรหมูป่าซึ่งมีสติปัญญาต่ำและรู้แค่การใช้กำลังเท่านั้น ภัยคุกคามที่เกิดจากแมงมุมปีศาจหกขานั้นก็ยิ่งใหญ่กว่ามาก

“อะไรกัน?” เมื่อเห็นหัวที่กระเด็นตกพื้นและร่างที่ไร้หัวของอสูรหมูป่า แมงมุมปีศาจหกขาก็ตัวสั่น

การตายของอสูรหมูปาสไม่ใช่ข่าวดีสำหรับมัน

ความรู้สึกไม่สบายใจอันรุนแรงเพิ่มขึ้นในหัวใจของแมงมุมปีศาจหกขา ขณะที่มันสังเกตเห็นออร่าอันทรงพลังที่ปะทุออกมาจากมนุษย์ตรงหน้ามัน พร้อมด้วยความรู้สึกกดดันอันน่าสะพรึง

“ไม่ดีแล้ว!”

เมื่อตระหนักได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ แมงมุมปีศาจหกขาจึงพยายามหลบหนี แต่การโจมตีของลู่หยุนก็มาถึงแล้ว การโจมตีที่รวดเร็วและดุเดือดอย่างน่าเหลือเชื่อที่ปกคลุมพื้นที่ที่ทอดยาวหลายสิบเมตรได้ตกลงบนร่างใหญ่ของแมงมุมปีศาจหกขา

ร่างกายที่แข็งแกร่งของแมงมุมปีศาจหกขาสามารถทนต่อการโจมตีได้ แต่ความเร็วของมันก็ถูกลดทอนลงอย่างมาก

แสงกระบี่กะพริบ แสงอันเยือกเย็นโจมตีแมงมุมปีศาจหกขาที่ถูกตรึงไว้และในขณะนี้ เมื่อลู่หยุนฟันลงไปอีกครั้ง แมงมุมปีศาจหกขาก็เหลือเพียงสี่ขาเท่านั้น

มันกลายเป็นแมงมุมปีศาจสี่ขา การป้องกันของมันไม่สมบูรณ์แบบเหมือนเมื่อก่อนอีกต่อไป และจุดอ่อนขนาดใหญ่ก็ถูกเปิดเผย

จุดอ่อนนี้จะเป็นอันตรายถึงชีวิตสำหรับมัน

จิตสังหารในดวงตาของลู่หยุนถึงจุดสูงสุดในขณะที่ความเร็วของเขาเพิ่มขึ้น มันมาพร้อมกับกระบี่ที่อาบไปด้วยออร่าสีแดงเลือด

พรึ่บ!

ด้วยการฟันครั้งนี้ ศีรษะของแมงมุมก็พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ตามด้วยการกระเซ็นของเลือดที่กัดกร่อนพื้นดินราวกับฝนกรด

สัตว์อสูรที่อยู่รอบๆ ซึ่งถูกเลือดพิษของแมงมุมปีศาจหกขาตกใส่เริ่มล้มลงทีละตัว

“พวกโง่ มีแต่พวกโง่ทั้งนั้น!” อสูณแกะซึ่งซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางฝูงสัตว์อสูรเตรียมพร้อมที่จะโจมตีครั้งสุดท้าย มันตัวสั่นด้วยความโกรธ

ในมุมมองของมัน หากแมงมุมปีศาจหกขาไม่ทำร้ายอสูรหมูป่าอย่างไม่ระมัดระวัง พวกมันก็อาจจะอยู่ได้นานกว่านี้อีกสักหน่อย

แต่ตอนนี้ มันก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์มนุษย์คนนั้นที่ยังคงอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ที่สุด

“ไม่ มนุษย์คนนี้ดูแข็งแกร่งกว่าเดิมอีก!”

ขณะที่มันเฝ้าดูพลังงานสีแดงหมุนวนรอบๆ ลู่หยุน อสูรแกะก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

แม้ว่าความแข็งแกร่งของมันจะไม่ได้สูงมากนักในกลุ่มสัตว์อสูร แต่ลางสังหรณ์ถึงอันตรายของมันนั้นก็แข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกมัน..