ตอนที่ 286 รอยต่อของการเปลี่ยนแปลง(อ่านฟรี)

ตอนที่ 286 รอยต่อของการเปลี่ยนแปลง

3 วันต่อมา ที่เมืองปลายฝน

เจนแบกลุคและบินมาตลอดสามวันสามคืน เพื่อพาลุคกลับมาที่เมืองปลายฝน แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าคุณตาปริศนาคนนั้นเป็นใคร ทำไมถึงมาช่วยลุคและยังมีความเกี่ยวข้องกับเอเชอร์อีกด้วย

แต่ในเมื่อพี่เธอรู้จักกับอีกฝ่ายก็แสดงว่าสามารถเชื่อถือได้

ชายปริศนาบอกให้เธอพาพี่ชายกลับมาที่เมืองปลายฝน นั้นหมายความว่าที่นี่น่าจะยังปลอดภัย แถมในความทรงจำผ่านองค์หญิงเทพอสูรก่อนจะรวมเข้ากับเธอก็มีเรื่องราวของประตูมิติโลกสมบูรณ์แห่งที่ 3 อยู่ด้วย

ถึงจะเห็นว่าองค์หญิงเทพอสูรเฉยเมยและดูถูกเผ่าพันธุ์มนุษย์ เพราะความอ่อนแอ แต่เธอไม่เคยประมาทและมักจะตรวจสอบข่าวสารสำคัญ ๆ หลายอย่าง

การมีอยู่ของกิลด์เทพศาสตราวุธก็ยังมีอยู่ในความทรงจำด้วย

ที่นั่นมีกิลด์เทพศาสตราวุธอยู่ ซึ่งเป็นกองกำลังของลุค ยังไงเธอก็ต้องพาเขากลับไป

อันที่จริงเธอเองก็ไม่รู้ว่าจะมีสถานที่ไหนให้ไปอีก ดังนั้นเมืองปลายฝนคือทางเลือกเดียวของเธอในตอนนี้

ลุคยังคงไม่ได้สติ เพราะเขาถูกทำร้ายอย่างสาหัส ถ้าไม่ใช่เพราะมีพลังที่แข็งแกร่งในระดับ A เขาคงตายไปแล้ว ระหว่างทางเจนใช้พลังของตัวเองประคับประคองและรักษาบาดแผลให้กับลุคอยู่หลายครั้ง น่าเสียดายที่พลังของเธอถูกร่างกายของลุคต่อต้าน ทำให้การฟื้นตัวเชื่องช้ามาก

แต่ยังดีที่บาดแผลมีการฟื้นตัว มีการสร้างเซลล์ใหม่ขึ้นมาอยู่ตลอดเวลา ซึ่งช่วยให้อาการของลุคทรงตัว

เรื่องการต่อต้านพลังของเจนในบาดแผลของลุค ผลส่วนหนึ่งมาจากพลังที่เป็นเอกลักษณ์ของเอเชอร์ด้วย

...

การเดินทางในครั้งนี้เจนต้องหลีกเลี่ยงเมืองใหญ่หรือเส้นทางที่ใช้สัญจรเป็นหลักและเปลี่ยนไปใช้ทางอ้อมแทน เพื่อหลบเลี่ยงสายตาของศัตรู เนื่องจากเธอได้รู้ว่าสถานการณ์ของโลกมนุษย์ตอนนี้อันตรายมากขึ้นเรื่อย ๆ

พอเมืองหลวงสหพันธรัฐถูกทำลายล้างและพวกระดับสูงก็หายกันไปหมด ซึ่งคนที่ตายส่วนมากได้รับการยืนยันว่าตายไปพร้อมกันในเมือง ตั้งแต่เหตุระเบิดแล้ว

เพราะช่วงที่เกิดการระเบิดทางเมืองหลวงของสหพันธรัฐยังสามารถติดต่อกับกองกำลังของตัวเองที่ประจำอยู่เมืองอื่น ๆ ได้ และต่อมาด้วยความที่ทั้งเมืองหลวงถูกระเบิดพลังงานต่างมิติลบหายไปทั้งเมืองก็ถูกเห็นในระยะหลายร้อยกิโลเมตร

มีผู้เห็นเหตุการณ์นี้หลายคน ทุกคนจึงคิดว่าระดับสูงของสหพันธรัฐถ้ารอดจากระเบิดพลีชีพในตอนแรกก็ตายจากการระเบิดในครั้งที่สองอยู่ดี

การตายและหายไปของเมืองหลวงสร้างความสั่นสะเทือนไปทั่วทุกเมือง ทำให้กองกำลังทั้งหมดเสียขวัญ และต่อมายังมีข่าวยืนยันอีกด้วยว่าเมืองหลวงสหพันธรัฐโดนทำลาย เพราะกองทัพเทพอนันต์

เนื่องจากว่ากองทัพเทพอนันต์บุกไปที่เทือกเขาเฮลล์และเทือกเขาเฮลล์ก็แตกก่อนที่เมืองหลวงจะโดนทำลาย

สิ่งนี้เป็นเหมือนกับระเบิดลูกใหญ่ที่ทำลายความหวังของทหารจากสหพันธรัฐที่ประจำอยู่ที่เมืองต่าง ๆ

สหพันธรัฐพ่ายแพ้แล้ว ผู้นำก็ตาย แล้วพวกเขาจะทำยังไงกันต่อ ทุกคนต่างสับสนและรู้สึกถึงความไม่มั่นคง ความรู้สึกนี้ต่างออกไปจากอีกฝั่งหนึ่ง

เมื่ออีกวันกองทัพเทพอนันต์ก็ประกาศถึงชัยชนะของตัวเองและออกมายอมรับว่าเป็นผู้ลงมือทำลายล้างเมืองหลวงสหพันธรัฐเอง

การที่กองทัพเทพอนันต์ยอมรับก็เพื่อแสดงถึงความสามารถของตัวเองต่อทหารเมืองอื่น ๆ ที่ยังไม่ยอมแพ้ต่อกองทัพเทพอนันต์ ว่าแม้แต่เมืองหลวงสหพันธรัฐที่ยิ่งใหญ่ที่สุด พวกเขายังลบให้หายไปได้ แล้วเมืองรองอื่น ๆ ถ้าต้องการทำไมจะลบให้หายไปไม่ได้

แน่นอนว่าแม้จะตกอยู่ในความสิ้นหวัง แต่ทหารที่ยึดมั่นใจอุดมการณ์ก็ย่อมยืนหยัดได้โดยไม่ยอมสยบต่อศัตรู พวกเขาประณามการกระทำของกองทัพเทพอนันต์ว่าฆ่าคนบริสุทธิ์ภายในเมืองหลวงสหพันธรัฐ และทหารที่เหลือรอดจะไม่ยอมแพ้ พวกเขาจะเป็นผู้ทำลายล้างกองทัพเทพอนันต์เพื่อปลอบประโลมดวงวิญญาณให้กับผู้ที่เสียชีวิตในเมืองหลวงสหพันธรัฐ

แต่หลังจากการประกาศไม่นานก็เกิดเรื่องใหญ่ขึ้น มีเหนือมนุษย์กลุ่มหนึ่งบุกเข้าไปทำลายล้างกองทหารของกองทัพสหพันธรัฐมากกว่า 10 แห่งที่ออกมาประกาศจะทำลายกองทัพเทพอนันต์ในเวลาก่อนหน้านั้นจนสิ้น

การทำลายกองทัพด้วยกองทัพคงไม่สร้างความตื่นตระหนกได้เท่ากับการอาศัยแค่เหนือมนุษย์ 6 คนก็ทำลายกองทัพที่มีอาวุธครบมือของเมืองหนึ่งได้ ที่สำคัญเหนือมนุษย์เหล่านั้นมีพลังถึงระดับ A

ระดับ A 6 คนแม้แต่สหพันธรัฐในเวลาปกติก็ยังไม่สามารถรวบรวมได้มากขนาดนี้ สิ่งนี้คือความน่ากลัวที่แท้จริงภายในวันเดียวกันกองกำลังที่เหลืออยู่ก็ยอมแพ้ต่อกองทัพเทพอนันต์ในทันที

ทำให้กองทัพเทพอนันต์คือกองกำลังฝ่ายมนุษย์ที่เข้ามาแทนที่สหพันธรัฐ

ข่าวเรื่องของเหนือมนุษย์ระดับ A จำนวน 6 คนนั้นทำให้เจนรู้ว่าเอเชอร์กำลังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ช่วงเวลาที่ผ่านมาสองสามวันนี้อีกฝ่ายคงเริ่มการรวบรวมตัวตนของตัวเองอยู่

สำหรับเอเชอร์การได้ตัวตนกลับคืนมาก็คือการได้ความแข็งแกร่งกลับคืนมา

แม้ตอนที่สู้กันที่ใต้พิภพของสหพันธรัฐ เอเชอร์จะแสดงพลังที่เหนือกว่าระดับ Aแต่นั่นยังไม่ใช่พลังที่แท้จริงและการต่อสู้กับอีกตัวตนที่ทรยศอย่างตาสาม ถึงตาสามจะไม่สามารถจัดการเอเชอร์ได้ แต่ก็คงสังหารตัวตนของเอเชอร์ไปไม่น้อย

ไม่อย่างนั้นพอจบเรื่องเอเชอร์คงส่งตัวตนที่เหลือเพื่อตามหาร่องรอยของเธอตั้งแต่แรกแล้ว

“พลังของเราในตอนนี้กำลังฟื้นขึ้นมาเรื่อย ๆ ถ้าสู้กันในตอนนั้นด้วยพลังตอนนี้เอเชอร์ไม่มีทางทำร้ายเราได้แน่นอน แต่ตอนนี้พลังอีกฝ่ายน่าจะเพิ่มขึ้นไปอีกระดับแล้ว เจ้านั้นคงรู้เรื่องผ่านการเชื่อมต่อกับแซมสันก่อนที่ตัวตนแซมสันจะตาย” เจนคาดเดาในใจ

ดังนั้นตอนนี้เอเชอร์น่าจะยังไม่ตามมา แต่คงอีกไม่นาน

“พี่ลุคคือส่วนหนึ่งของเอเชอร์ เขาต้องตามมาจัดการพี่แน่นอน ดูเหมือนว่าคนที่ชื่อตาสามนั้นคงคิดจะให้พี่เข้าไปหลบยังโลกมิติสมบูรณ์ที่สามสินะ” เจนมองไปที่ประตูมิติโลกสมบูรณ์แห่งที่สาม ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเมืองปลายฝนมากนัก

แต่แล้วเจนก็ค้นพบว่าเหมือนที่นี่จะพึ่งผ่านสงครามมา เพราะสภาพด้านหน้าของประตูมิติโลกสมบูรณ์แห่งที่สามมีร่องรอยของการต่อสู้ สภาพเมืองถูกทำลายจนย่อยยับ

เจนหรี่ตาลงและระมัดระวังมากขึ้น เธอกวาดสัมผัสของตัวเองออกไปก่อนจะค้นพบว่ากิลด์เทพศาสตราวุธยังคงมีอยู่ เพียงแต่ที่กิลด์กลับพบกับกองกำลังมากมายที่ประจำการอยู่

กิลด์ที่มีกองทัพเป็นของตัวเอง เจนรู้สึกสนใจขึ้นในทันที

เธอค้นหาอยู่สักพักในที่สุดก็พบว่าที่ตึกสูงที่สุดมีกลุ่มคนที่เหมือนกับกำลังประชุมกันอยู่ ตามปกติแล้วคนที่จะประชุมกันได้ในสถานการณ์การแบบนี้ก็น่าจะเป็นพวกระดับสูงของกิลด์

เจนไม่รอช้าอุ้มลุคไว้ก่อนที่จะหายตัวไปในทันที

...

นิโคล บอสตัน ไอกะและสมาชิกระดับสูงของกิลด์อีกหลายสิบคนกำลังนั่งประชุมถึงแผนการที่พวกเขาต้องเดินหน้าต่อกันหลังจากการยึดครองประตูมิติโลกสมบูรณ์แห่งที่สาม

ในตอนแรกที่ทุกคนได้ยินว่าจะโจมตีทหารของกองทัพสหพันธรัฐเพื่อยึดครองประตูมิติโลกสมบูรณ์แห่งที่สามทุกคนคิดว่านิโคลบ้าไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่มีทางเลือกและต่อสู้อย่างสุดกำลังจนสามารถทำลายกองทัพสหพันธรัฐได้จริง ๆ

แถมใครจะไปคิดว่ากิลด์ยังมีไพ่ตายเก็บซ่อนไว้จำนวนมาก จนถล่มกองทัพสหพันธรัฐที่เฝ้าอยู่ที่หน้าประตูและหลังประตูไปได้อย่างน่าเหลือเชื่อ

ถึงบางส่วนของทหารเหล่านั้นจะหนีไปยังส่วนลึกของโลกดึกดำบรรพ์ แต่ก็ไม่ได้น่ากังวลมากนัก เพราะยังไงพวกเขาก็ไม่สามารถกลับออกมาได้ แถมความเสียหายจากการต่อสู้ทำให้ทหารเหล่านั้นนับว่าเป็นแค่พวกเหลือรอดที่หนีอย่างกระเสือกกระสนเท่านั้น ดีไม่ดีคงโดนมอนสเตอร์ไม่ก็เผ่ามนุษย์วานรฆ่าตายแล้ว

ทางเข้าออกถูกพวกเขากิลด์เทพศาสตราวุธยึดครองไว้หมดแล้ว และเมืองด้านหลังประตู หรือภายในโลกดึกดำบรรพ์กิลด์เทพศาสตราวุธจัดการให้อยู่ในความสงบและรักษาสถานการณ์ไว้ชั่วคราว ยังไม่ได้เข้าไปจัดการอย่างจริงจัง

เพราะว่าพวกเขาต้องเริ่มจากการควบคุมเมืองปลายฝนก่อน

เมืองปลายฝนมีสำนักงานเมืองและสำนักงานเหนือมนุษย์ ทั้งสองมีกองกำลังของตัวเอง

ในช่วงที่ต่อสู้กันทหารที่ป้อมปราการของประตูมิติได้ขอกำลังเสริมมาที่สำนักงานเมืองและสำนักงานเหนือมนุษย์ ก่อนหน้านั้นสำนักงานเมืองได้ออกภารกิจจำนวนมากกับเหนือมนุษย์ของกิลด์ต่าง ๆ และเกณฑ์เหนือมนุษย์ไว้จำนวน

ทำให้พอสำนักงานเมืองตอบรับคำขอก็ส่งเหนือมนุษย์จำนวนมากไปช่วย จนกลายเป็นการปะทะกันจนเมืองหน้าป้อมปราการถูกทำลายเป็นวงกว้าง แต่อย่างไรซะด้วยการวางแผนของตาสามกับไพ่ลับหลายใบที่อีกฝ่ายเตรียมไว้แม้แต่สำนักงานเมืองก็ยังต้องพ่ายแพ้

อันที่จริงถ้าไม่นับกำลังทหารของสำนักงานเมืองที่คอยปกป้องเมืองปลายฝน พวกเหนือมนุษย์ที่ถูกเกณฑ์ไปก็ไม่ได้เต็มใจจะไปสู้ตายอยู่แล้ว สุดท้ายพวกนั้นก็สู้อย่างหลอก ๆ และยอมแพ้หลังจากที่เห็นว่ากิลด์เทพศาสตราวุธชนะทหารที่ป้อมปราการแล้ว

นิโคลเป็นคนที่เด็ดขาดมาก เธอสังหารผู้ปกเมืองปลายฝนคนใหม่ในทันทีและก็ควบคุมเจ้าหน้าที่ของสำนักงานเมืองไว้

การสังหารผู้ปกเมืองปลายฝนคนใหม่นั้นไม่ใช่เพราะเธอบ้าคลั่ง แต่เพื่อป้องกันการต่อต้านและทำลายความหวังของพวกเจ้าหน้าที่ ส่วนที่เธอไม่สังหารเจ้าหน้าที่เหล่านั้นเพราะว่ายังต้องการใช้งานพวกเขาอยู่

ตอนแรกคิดว่าการเปลี่ยนถ่ายอำนาจจะยุ่งวุ่นวาย แต่หลังจากข่าวการพ่ายแพ้ของสหพันธรัฐต่อกองทัพเทพอนันต์ก็ทำให้พวกเจ้าหน้าที่ของสหพันธรัฐที่เหลือรู้ว่าทุกอย่างมาถึงจุดจบแล้ว

และมีขุมอำนาจขึ้นมาใหม่แล้ว ทุกคนคิดว่ากิลด์เทพศาสตราวุธคงร่วมมือกับกองทัพเทพอนันต์เหมือนกับกิลด์ต่าง ๆ ที่ก่อกบฏยึดเมืองตัวเอง

แต่คนระดับสูงกลับรู้ดีว่าไม่ใช่ นิโคลไม่เคยพูดว่าตัวเองเข้าร่วมกับกองทัพเทพอนันต์ ถ้าอย่างนั้นเธอก็ต้องการช่วงชิงผลประโยชน์และสร้างกองกำลังของตนเองขึ้นมา

ที่จริงมีหลายกองกำลังที่ฉวยโอกาสนี้เหมือนกัน ต่างกันก็แค่พวกนั้นไม่มีประตูมิติโลกสมบูรณ์อยู่ในการครอบครอง

ทุกคนรู้ว่าถ้าทำสำเร็จสิ่งที่พวกเขาจะได้รับก็มากมายมหาศาล แต่จะเป็นไปได้จริง ๆ อย่างนั้นเหรอ ในเมื่อกองทัพเทพอนันต์คือคนที่กวาดล้างสหพันธรัฐแล้วพวกเขาจะปล่อยให้คนอื่นมาปาดหน้าเค้กส่วนหนึ่งไปจากพวกเขาง่าย ๆ ได้อย่างไร

โดยเฉพาะกองกำลังที่ไม่มีแม้แต่ระดับ A อย่าว่าแต่ระดับ A แม้แต่ผู้นำกิลด์พวกเขาก็ยังไม่สามารถติดต่อได้เลย

“เราจะเอายังไงกับสำนักงานเหนือมนุษย์ ถึงพวกเขาไม่เคลื่อนไหวอะไร แต่ว่ายังไงก็เป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐ การที่เราเข้าไปควบคุมสำนักงานเมืองพวกเขาจะเห็นด้วยอย่างนั้นเหรอ” หนึ่งในคนที่ประชุมอยู่ถามขึ้นมา

“เรื่องนั้นไม่ต้องสนใจ ตอนนี้สำนักงานเหนือมนุษย์ประจำเมืองปลายฝนได้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับกิลด์ของพวกเราแล้ว”

“เข้าร่วม!?”

ทุกคนต่างมองหน้ากันไปมา แต่ก็พอทำความเข้าใจได้ ตอนนี้ไม่มีสหพันธรัฐแล้ว ไม่มีแม้แต่เมืองหลวง การที่สำนักงานเหนือมนุษย์ประจำเมืองปลายฝนจะเข้าร่วมกับกิลด์เทพศาสตราวุธที่เป็นขุมกำลังใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก

แถมมีข่าวว่าผู้อำนวยการอีคอนก็มีความสัมผัสกับผู้นำกิลด์ของพวกเขาอีกด้วย ทุกคนจึงพยักหน้ายอมรับได้

“หลังจากนี้เตรียมตัวให้พร้อม หลังจากที่เราควบคุมเมืองนี้ได้อย่างสมบูรณ์เราจะโอนถ่ายทรัพยากรเท่าที่ทำได้ไปยังโลกดึกดำบรรพ์” นิโคลกล่าวด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง

แต่พอทุกคนได้ยินก็แสดงสีหน้าตื่นตกใจกันในทันที มีแค่บอสตันและไอกะเท่านั้นที่ไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ เพราะทั้งสองรู้เรื่องนี้ก่อนแล้ว

คำพูดของนิโคลชัดเจนว่าพวกเขาจะใช้โลกดึกดำบรรพ์เป็นฐานที่มั่นแห่งใหม่

“รองผู้นำกิลด์นิโคล ถึงพวกเราจะย้ายไปที่โลกมิติสมบูรณ์แห่งที่ 3 แต่ว่าประตูก็ยังผ่านเข้าออกได้อย่างอิสระ กองทัพเทพอนันต์จะไม่ปล่อยพวกเราไปแน่นอนหรือว่าคุณมีแผนการอื่นอีก”

“แผนการอื่น...”

นิโคลกำลังจะกล่าวต่อ แต่แล้วในตอนนั้นเองอยู่ ๆ ด้านหลังของเธอก็มีคนปรากฏตัวขึ้นมา เป็นเจนที่แบกลุคที่อยู่ในสภาพบาดเจ็บมาที่นี่

นิโคลอาจจะจำหน้าเจนไม่ได้ในทันที แต่เธอสามารถจดจำลุคได้อย่างแน่นอน ถึงใบหน้าจะมีแผลฉกรรจ์ก็ตาม

“รีบพาเขาไปที่ห้องรักษาเร็ว”