ตอนที่ 1 มือที่สามมาเยือนถึงที่
ตอนที่ 1
มือที่สามมาเยือนถึงที่
ณ วิลล่าหมายเลขหนึ่ง ที่มีฉากหลังเป็นท้องฟ้าสีครามและทะเลสีมรกต
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวนอนเอนกายพิงอ่างล้างหน้าอยู่ในห้องน้ำ หลังจากอาเจียนจนมืดฟ้ามัวดิน*(1)
*(1) มืดฟ้ามัวดิน(天昏地暗) โดยปกติแล้วเป็น การเปรียบเปรยถึงการทุจริตทางการเมือง แต่ตามบทนิยาย ในที่นี้จึงหมายถึงการอาเจียนอย่างหนัก
เป็นเวลาเกือบสามเดือนแล้วที่เธอพบว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์อยู่ และผลข้างเคียงจากการตั้งครรภ์ก็แย่ลงทุกวัน
เธออาเจียนจนใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีซีดเผือด รู้สึกเหนื่อยล้าจนแทบหมดแรง หลังจากฟุบอยู่นานเธอเปิดก๊อกน้ำบ้วนปากและเดินออกมาจากห้องน้ำ
เธอก้าวออกมา และพบว่ามู่อวี้เฉิงกลับมาแล้ว
ชายหนุ่มสวมชุดสูทสีดำ ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวไล่ไปจนถึงเม็ดแรกอย่างแน่นหนา เผยให้เห็นรูปร่างที่ได้สัดส่วน เพรียวสูง ท่วงท่าสง่างามชวนสะกดให้หลงใหล
ใบหน้าของเขาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรที่ลงมาเยือนโลกมนุษย์ เหมือนกับว่าเหล่าเทวดาช่วยกันแกะสลักใบหน้าที่งดงามนี้ออกมาอย่างประณีต เฉิดฉายความสง่างามที่แฝงความเย็นชาเอาไว้ในคนเดียวกัน เขาก้าวออกมาข้างหน้าด้วยท่วงท่าโอ่อ่าที่น่าเกรงขาม
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเห็นเขาเดินเข้ามาจึงผงะเล็กน้อย
ผู้ชายคนนี้เป็นคู่หมั้นของเธอ และเป็นผู้ที่ทรงอำนาจมากที่สุดในมู่กรุ๊ป
เขามีอำนาจและอิทธิพล มีทรัพย์สินทั้งหมดนับแสนล้าน หญิงสาวมากหน้าหลายตาพากันแห่เข้ามาแย่งชิง
เดิมทีพวกเขาทั้งสองคนไม่มีส่วนที่เกี่ยวข้องกันเลย มีเพียงการหมั้นหมายเท่านั้นที่ผูกมัดพวกเขาทั้งสองคนเอาไว้ด้วยกัน...
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวรู้อยู่แก่ใจว่ามู่อวี้เฉิงไม่ชอบเธอ หลังจากเข้าพิธีหมั้นหมาย เขาจึงแวะมาที่นี่แค่สองครั้งเท่านั้น
และการมาเยือนของเขาทำให้เธอประหลาดใจอยู่เสมอ
“มาแล้วเหรอคะ?”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวเป็นฝ่ายเอ่ยถาม น้ำเสียงของเธอฟังดูเรียบนิ่ง แต่กลับเต็มไปด้วยความคับข้องใจ
มู่อวี้เฉิงไม่ได้สังเกตเห็น ปรายตามองเธอและพูดเบา ๆ ว่า “อืม ช่วงนี้ยุ่งน่ะ คุณชินกับที่นี่หรือยัง?”
“ก็ดีค่ะ”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวตอบกลับอย่างไม่เต็มใจ แต่ภายในใจกลับรู้สึกขมขื่นเล็กน้อย
ถึงแม้ว่าสัญญาการแต่งงานจะถูกทำขึ้นมาตั้งแต่รุ่น คุณปู่ แต่ตอนนี้เธอกำลังตั้งครรภ์อยู่ และช่องว่างระหว่างพวกเขาทั้งสองคนกลับเต็มไปด้วยความแปลกแยกและไม่แยแส
มู่อวี้เฉิงยังคงไม่สังเกตเห็นรีบหันไปมองทางอื่นและตอบรับว่า “ดี ขาดเหลืออะไรก็บอกแม่บ้านเอาแล้วกัน”
เขาบอก ก่อนจะเดินขึ้นไปหยิบของบางอย่าง และรีบกลับออกไป
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวมองดูร่างของชายคนนั้นค่อย ๆ จางหายไปจากห้องโถงด้วยความรู้สึกเศร้าสลดและหดหู่
เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเมินเฉยต่อเธอขนาดนี้
สามเดือนก่อนหน้า เขาเมามากจนสูญเสียการควบคุมตัว
เธอใช้ความกล้าบ้าบิ่นมอบเรือนร่างให้กับเขา แต่สุดท้ายเขากลับจำอะไรไม่ได้เลย และ... ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอท้อง!
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวนึกถึงเรื่องนี้ จนใบหน้าขี้ริ้วขี้เหร่ซีดเซียวลง และรู้สึกอึดอัดขึ้นกว่าเดิม
เธอหมดแรงจนฟุบลงบนเตียง พยายามข่มตาให้นอนหลับ
แต่ท้องไส้กลับปั่นป่วนจนนอนหลับไม่ลง
หนึ่งชั่วโมงต่อมา กริ่งประตูหน้าบ้านดังขึ้น
ดูเหมือนว่าแม่บ้านจะไม่อยู่ ถงเหมี่ยวเหมี่ยวจึงลุกขึ้นมาเปิดประตูด้วยตัวเอง
แต่กลับคาดไม่ถึงว่าหญิงสาวแต่งตัวทันสมัยจะยืนอยู่หน้าประตู
เธอมีอายุประมาณยี่สิบสามถึงยี่สิบสี่ปี ใบหน้าได้รับการแต่งแต้มอย่างสวยงาม ชุดกระโปรงสีแดงขับเรือนร่างให้ดูร้อนแรง ดูเป็นผู้ดีและสูงส่ง
รูปลักษณ์ของเธอเหมือนกุลสตรีที่มาจากตระกูลใหญ่มีฐานะมั่นคง!
ทว่าสายตาของเธอกลับมองมาที่ถงเหมี่ยวเหมี่ยวอย่างดูถูก “เธอเป็นคู่หมั้นของอวี้เฉิงเหรอ?”
“ใช่ค่ะ แล้วคุณเป็นใครคะ?”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวพูดถาม ขมวดคิ้วขณะมองดูหญิงสาวหยิ่งผยองตรงหน้า
หญิงสาวเชิดหน้าขึ้นและพูดว่า “ฉันชื่อซ่งอวี่ซี เธอก็น่าจะเคยได้ยินชื่อฉันมาบ้างแล้วนะ!”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวตกตะลึง เธอเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน
ซ่งอวี่ซี บุตรสาวคนโตของตระกูลซ่งที่เคียงคู่กันมากับตระกูลมู่ และสนิทสนมกับมู่อวี้เฉิงมาตั้งแต่เด็ก!
“มีอะไรหรือเปล่าคะ?”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวได้สติและยังคงแสดงสีหน้าเรียบเฉย
ซ่งอวี่ซีมองดูใบหน้าซีดเซียวยิ่งกว่าผีด้วยความสะอิดสะเอียน “มาหาเธอก็ต้องมีเรื่องอยู่แล้วสิ ฉันท้อง! ท้องกับอวี้เฉิง และฉันหวังว่าเธอจะเลิกกับเขาสักที”
“อะ... อะไรนะ?”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวตกใจ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ “คุณท้องเหรอ?”
ซ่งอวี่ซียกมุมปากขึ้นดั่งผู้ชนะและพูดด้วยท่าทีที่เหนือกว่า “ใช่! ลูกในท้องฉันอายุสองเดือนกว่าแล้ว ส่วนนี่เป็นใบเสร็จจากทางโรงพยาบาลที่ฉันไปตรวจครรภ์มา ถ้าไม่เชื่อก็ลองดูให้เต็มตา”
เธอพูดและยัดใบเสร็จจากทางโรงพยาบาลใส่มือ ถงเหมี่ยวเหมี่ยว “ถงเหมี่ยวเหมี่ยว การรู้คุณค่าของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญที่มนุษย์เราพึงมี สัญญาการแต่งงานของเธอกับอวี้เฉิงเป็นแค่ความต้องการของคนรุ่นก่อน ถึงอวี้เฉิงจะดูแลเธอดีแต่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอเลย เธอเองก็รู้อยู่แก่ใจ เพราะงั้นฉันหวังว่าเธอจะรู้จุดยืนของตัวเองและถอนการหมั้นซะที”
“ไม่... เป็นไปไม่ได้”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวหยิบใบเสร็จขึ้นมาดูด้วยมือที่สั่นเทา เธอไม่อยากจะเชื่อเลยสักนิด
แหล่งข่าวภายนอกบอกว่ามู่อวี้เฉิงไม่สนเสน่ห์เย้ายวนของผู้หญิง และถึงแม้ว่าเขากับซ่งอวี่ซีจะมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน แต่เธอก็เชื่อว่าคนคนเดียวที่เขาสัมผัสคือเธอ
ซ่งอวี่ซีคาดหวังให้เธอมีปฏิกิริยาตอบสนองเช่นนี้ และหยิบภาพถ่ายอีกหนึ่งชุดออกมาจากกระเป๋า ยัดใส่มือ ถงเหมี่ยวเหมี่ยว “แล้วก็ดูนี่ด้วยล่ะ...”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวรีบก้มหน้ามองดูภาพถ่าย
มันเป็นภาพถ่ายบนเตียงของมู่อวี้เฉิง... กับซ่งอวี่ซี!
แม้ว่าภาพถ่ายจะตั้งกล้องจากมุมอับแสง แต่ใครก็สามารถจินตนาการได้ถึงฉากอันเร่าร้อน
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวรู้สึกราวกับถูกสายฟ้าฟาด หัวใจบีบรัดและเต้นแรงเหมือนกับถูกทุบด้วยค้อนหนัก มันเจ็บปวดจนหายใจลำบาก
ซ่งอวี่ซีเม้มปากบาง และพูดอย่างมีชัยว่า “ตอนนี้เธอยังคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่อีกหรือเปล่าล่ะ? ถงเหมี่ยวเหมี่ยว ถ้าเธอฉลาดพอก็ยกเลิกการหมั้นซะ! ส่วนนี่คือตั๋วเครื่องบินกับบัตรกดเงินสด ใช้เงินในนั้นซะ ถือว่าเป็นค่าชดเชยก็แล้วกัน! อวี้เฉิงไม่ต้องการทำร้ายเธอต่อหน้า ฉันถึงได้มารับบทเป็นนางร้ายแทน”
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวกำมือแน่น เจ็บปวดหัวใจจนหายใจไม่ออก
เธอรู้มาตั้งแต่แรกว่าเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ แต่เธอนึกไม่ถึงว่าเขาจะใจร้ายขนาดนี้!
ดวงตาเรียวยาวเปลี่ยนเป็นสีแดง จนน้ำใสเอ่อล้นออกมา
ซ่งอวี่ซีฉวยโอกาสพูดเสริมว่า “เดี๋ยวบ่ายนี้อวี้เฉิงจะไปฝากครรภ์กับฉัน มันเป็นเรื่อง... ที่เขาจะไม่มีวันทำให้เธอ เพราะงั้นหยุดเพ้อฝันลม ๆ แรง ๆ รับของพวกนี้ไปและออกไปซะ”
เธอพูดและเดินออกไปพร้อมกับท่วงท่าของราชินีที่คว้าชัยชนะมาได้!
ถงเหมี่ยวเหมี่ยวยืนอยู่ที่เดิมทั้งที่น้ำตายังไหลพราก
ไม่รู้ว่าร้องไห้อยู่นานแค่ไหน เธอถึงสงบลง
และในที่สุดแววตาที่เด็ดขาดก็ปรากฏขึ้น!
