บทที่ 92 การเปิดใช้งาน
[ลงแบบราคาถูกโคตรในmy-novel(ลงช้ากว่าthai-novel100ตอน)กับthai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นนอกจากสองเว็บนี้คือไม่ใช่ผมนะ ถ้าเจอคนอ่านก็อปดันเยอะกว่าก็ท้อเป็นนะครับ]
[ถ้าแชร์กันอ่านหรืออะไรงี้ ผมไม่ว่าเลยครับ และต่อให้ไม่มีคนอ่าน ผมก็ยังจะแปลต่อจนจบด้วย แต่ถ้าจะจ่ายเงินให้เว็บหรือคนที่copyไปขายกันเป็นกลุ่มเหมาอีกที คุณโคตรแย่เลยครับ]
[หลังแปลจบจะมีการแก้คำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้น ดังนั้นถ้าคุณอ่านแบบเถื่อน ก็เชิญเลยครับ เพราะมันไม่มีอัพเดทให้หรอก]
บทที่ 92 การเปิดใช้งาน
ขณะกำลังมึนงงเล็กน้อย ซุนเฉิงก็ลืมตาอีกครั้งและพบว่าตัวเองกลับมาสู่โลกแห่งความจริงในห้องพักหอพักของเขา ที่มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีจีนทางใต้
"มันช่างวิเศษจริง ๆ ..."
แม้ว่านี่จะไม่ใช่ประสบการณ์ครั้งแรกของเขา แต่ความแปลกประหลาดและความมหัศจรรย์ของการเดินทางไปมาระหว่างสองโลกยังคงทำให้เขาทึ่งพอสมควร
ข้าง ๆ เขามีโน๊ตบุ๊คบางเฉียบและกล้องถ่ายรูปวางอยู่บนพื้น ทั้งสองคือดีเซปติคอนที่อยู่ในร่างแปลง แม้ว่าเขาจะคาดการณ์ไว้ล่วงหน้ามาก่อนหน้านี้ แต่การที่เขาสามารถนำดีเซปติคอนตัวเล็กสองตัวกลับมายังโลกแห่งความจริงได้ มันก็ทำให้ซุนเฉิงยังตื่นเต้นมากอยู่ดี
คราวนี้เขาเอากลับมาทั้งหมดสามอย่าง นอกเหนือจากดีเซปติคอนตัวเล็กสองตัวแล้ว ยังมีกล่องโลหะผสมที่ดูเหมือนกระเป๋าเอกสารวางอยู่ที่ขาของเขาอีก
ซุนเฉิงหยิบโน๊ตบุ๊คและกล้องถ่ายรูปจากพื้นห้องที่เกะกะและดูไม่เป็นระเบียบ สาเหตุที่สภาพห้องเป็นเช่นนี้ อาจเพราะเขารีบร้อนมากตอนที่เขาหนีออกจากโลกแห่งความจริงไปยังอีกโลก
การได้เห็นสิ่งเหล่านี้ค่อย ๆ ปลุกความทรงจำของซุนเฉิงที่ใช้เวลาไปเกือบสองเดือนที่เขาใช้ในอีกโลกหนึ่ง
"...เสี่ยวหงงั้นเหรอ? ฉันไม่สนหรอกว่าแกเป็นใคร เรื่องนี้ยังไม่จบง่าย ๆ หรอก..."
ดวงตาของเขาแปรเปลี่ยนเป็นความเย็นชา เขาหัวเราะเบาๆ ขณะที่เขาผลักทุกอย่างบนโต๊ะเข้าลิ้นชักอย่างไม่ใส่ใจนัก แถมยังโยนโน๊ตบุ๊ค IBM อันแสนหวงแหนของเขาลงบนเตียง
เมื่อโต๊ะโล่งหมด ซุนเฉิงจึงหยิบกระเป๋าสัมภาระโลหะผสมหนัก ๆ ขึ้นมาวางบนโต๊ะ กระเป๋าโลหะผสมแบบพกพานี้เขานำกลับมาจากอีกโลก มันเป็นสิ่งของที่มีค่ามาก ถึงมันจะไม่สำคัญเท่ากับดีเซปติคอนตัวเล็กสองตัวก็เถอะ
มันเป็นเครื่องมือควบคุมที่ออกแบบโดยซุนเฉิง เพื่อให้เขาสามารถควบคุมดีเซปติคอนตัวเล็กสองตัวในโลกแห่งความจริงได้ มันจะคอยเก็บข้อมูลการเปลี่ยนแปลงและทุกอย่างเลย
ซึ่งเพื่อที่จะควบคุมดีเซปติคอนตัวเล็กสองตัวในโลกแห่งความจริงโดยง่าย ซุนเฉิงจึงได้ลบข้อมูลจิตสำนึกของพวกมันออกไป หากไม่มีเครื่องมือควบคุมนี้ ดีเซปติคอนตัวเล็กสองตัวที่เขานำกลับมาจากอีกโลกคงจะไร้ประโยชน์เป็นแน่
กระเป๋าโลหะผสมไม่ใหญ่ แต่มันหนักและมีน้ำหนักมากกว่ายี่สิบปอนด์ ซุนเฉิงกดปุ่มสีแดงข้างที่จับเบา ๆ และหน้าจอขนาดห้าหกนิ้วที่ปรากฎขึ้นที่ด้านหน้าของกระเป๋าโลหะผสม ด้านบนมีช่องว่างเปล่า 24 ช่อง และด้านล่างเป็นรายการตัวอักษรภาษาอังกฤษ 26 ตัวตัวเลขอาหรับ 10 ตัวและเครื่องหมายวรรคตอนสี่ตัว
นี่เป็นระบบรหัสผ่านที่ออกแบบโดยซุนเฉิง เขาใช้รหัสผสม 24 หลัก แม้ว่าจะมีใครได้มันไป ก็ไม่มีใครสามาถทำลายและเปิดกระเป๋าเอกสารได้ในระยะเวลาอันสั้นแน่
เขาป้อนรหัสผ่าน 24 หลักบนหน้าจออย่างชำนาญ กระเป๋าโลหะผสมส่งเสียงโลหะดังกึก และกล่องที่เชื่อมไว้ก่อนหน้านี้ก็เผยช่องว่างบางส่วนขึ้นมา
ซุนเฉิงยกล่องขึ้นเบา ๆ ด้านในเผยให้เห็นหน้าจอแสดงผลขนาดใหญ่ที่ครึ่งบนและแป้นพิมพ์ที่ครึ่งล่าง ซึ่งโดยทั่วไปแล้วมันเหมือนกับคอมพิวเตอร์ปกติ แต่มีปุ่มฟังก์ชันแปลก ๆ ที่ประกอบด้วยอักขระพิเศษและพอร์ตขนาดเท่ากันหกพอร์ต
นอกจากนี้แล้ว กล่องโลหะผสมยังมีสายข้อมูลพิเศษสี่เส้นที่แตกต่างจากมาตรฐานของโลกอย่างชัดเจน และตัวกระเป๋าได้ห่อด้วยผ้าไหมบาง ๆ
ซุนเฉิงหยิบกระเป๋าเล็ก ๆ ออกมาใช้มือบีบวัตถุเป็นเม็ดเล็ก ๆ ข้างในด้วยมือ แล้วจึงโยนไปที่มุมโต๊ะ
กระเป๋ามีอัญมณี เพชรสีแดงและสีน้ำเงินมูลค่าหลายล้านดอลลาร์ ซึ่งทั้งหมดเป็นของสำเร็จรูปและส่วนใหญ่มาจากฝีมือของช่างยุโรปกับอเมริกันชื่อดัง เขาซื้อมาด้วยวิธีต่าง ๆ ในตลาดอเมริกาของอีกโลก
แม้ว่าจะมีเจตนาที่จะนำพวกมันกลับสู่โลกแห่งความจริงเพื่อฟันกำไร แต่กระเป๋าอัญมณีใบนี้เป็นเพียงของทดลองที่เขาใช้เพื่อยืนยันกฎเกณฑ์ในการนำพาสิ่งของผ่านต่างโลก
ครั้งก่อนที่เขากลับมาจากอีกโลกมาสู่โลกแห่งความจริง ซุนเฉิงประหลาดใจมากที่พบว่าอาวุธสองชิ้นที่เขาซ่อนไว้ในเซิร์ฟเวอร์ได้ถูกนำกลับมาด้วย
ทำให้ก่อนที่เขาจะวางแผนกลับสู่ความจริง เขาฉุกคิดเรื่องนี้ขึ้นมาอย่างกะทันหัน เขาจึงไปซื้อของพวกนี้มาภายในสองสามวันโดยไม่เปิดเผยชื่อ โดยส่วนใหญ่เขาซื้อมาจากร้านขายเครื่องประดับอเมริกันหลายร้าน ขอบอกเลยว่าเรื่องนี้สร้างปัญหาให้เขาไม่น้อยเลย
ตอนนี้เขาได้ยืนยันแล้วว่า สิ่งของขนาดเล็กอื่น ๆ ที่ซ่อนอยู่ในอุปกรณ์พกพาจะได้รับการยอมรับจากมิติทรงกลม เขาสามารถขนส่งมันข้ามมายังอีกโลกได้
พอเขาได้ค้นพบกฎข้อใหม่เกี่ยวกับพื้นที่มิติทรงกลมเพิ่ม มันก็คงทำให้ซุนเฉิงมีอะไรให้ต้องทำในอนาคตอย่างไม่ต้องสงสัย
กลับมาที่เรื่องเครื่องมือ เครื่องมือควบคุมนี้ติดตั้งแบตเตอรี่โน๊ตบุ๊คสองก้อนที่เขาอัปเกรดด้วยความสามารถเสริมประสิทธิภาพของดีเซปติคอน ซึ่งทำให้มันสามารถเก็บพลังงานไฟฟ้าได้มากถึง 80,000 มิลลิแอมป์ เขาสามารถใช้เครื่องควบคุมได้เป็นเวลานาน โดยไม่ต้องเชื่อมต่อกับแหล่งจ่ายไฟ ทำให้มันสะดวกสบายเป็นอย่างมาก
หลังจากเปิดใช้งานเครื่องมือควบคุม ซุนเฉิงได้เสียบสายข้อมูลพิเศษเข้ากับพอร์ตของเครื่องควบคุมและเชื่อมต่อปลายอีกด้านเข้ากับปลั๊กใต้กล้อง ในไม่ช้า ข้อความแจ้งเตือนก็ปรากฏบนเครื่องควบคุม
"ข้อมูลของโมเดลนี้ได้รับการจับคู่ในฐานข้อมูลสำเร็จ คุณต้องการป้อนรหัสเปิดใช้งานเพื่อเปิดใช้งานโมเดลนี้หรือไม่?"
มีข้อมูลตัวอักษรที่ชวนสร้างความสับสนปรากฏขึ้นบนหน้าจอ เขาบันทึกมันไว้เพื่อป้องกันเครื่องควบคุมมันสูญหายไป ความหมายที่แท้จริงของข้อความนี้มีเพียงเขาเท่านั้นที่จะเข้าใจ
"ยืนยัน!"
หลังจากคลิกที่ปุ่มยืนยัน ช่องป้อนข้อมูลสามสิบหกหลักปรากฏบนหน้าจอ ซึ่งยาวกว่าสามสิบหกหลัก
ซุนเฉิงได้จดจำรหัสเปิดใช้งานแบบผสมสองชุดที่ประกอบด้วยตัวอักษรและเลข 36 หลักไว้แล้ว เขาป้อนรหัสเปิดใช้งานที่ถูกต้องอย่างชำนาญ หน้าจอจึงแจ้งเตือนทันทีว่า "ป้อนรหัสเปิดใช้งานแล้ว ยืนยันว่าถูกต้อง โมเดลนี้จะเปิดใช้งานเร็ว ๆ นี้ กรุณารอสักครู่..."
ชุดข้อมูลที่ประกอบด้วยตัวอักษรไซเบอร์ตรอนถูกป้อนอย่างรวดเร็วจากเครื่องควบคุมเข้าไปในกล้อง ตัวกล้องที่ตั้งอยู่บนโต๊ะอย่างเงียบเชียบเริ่มขยุกขยิกในอีก 3 หรือ 4 วินาทีต่อมา มันเปลี่ยนร่างกลับจากร่างกล้องเป็นร่างแมลง ดวงตาของมันกะพริบเป็นแสงสีฟ้าขณะมองไปที่ซุนเฉิง
"นายท่าน หน่วยลาดตระเวนดีเซปติคอน รีเวนจ์ ขอรายงานตัว..."
เสียงเครื่องจักรที่แข็งทื่อและเย็นชาดังออกมาจากปากของเขา มันเป็นภาษาจีนที่คุ้นเคย ทำให้ซุนเฉิงรู้สึกสบายใจขึ้นทันทีเมื่อรู้ว่าเขาทำสำเร็จแล้ว!