ตอนที่ 116: ผู้โชคดี!

หลินซวน ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณนัก.

ตามตำราสวรรค์เสวียนเจี่ย อาวุธเวทย์นี้สามารถปราบวิญญาณเทพเจ้าและปิศาจจำนวนนับไม่ถ้วน และสามารถดึงพลังงานของพวกมันมาใช้งานได้.

ด้วยเหตุนี้จึงทำให้อาวุธวิเศษนี้กลายเป็นบ้าคลั่ง.

เมื่อมันตื่นขึ้นมา มันจะสังหารสิ่งมีชีวิตราวกับเสียสติ.

ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ ปีศาจ อสูร หรือภูตผี ตราบใดที่ไม่สามารถต้านทานได้ ก็จะถูกมันกลืนและทำลายอย่างไร้ปรานี

อย่างไรก็ตาม วิธีที่ดีที่สุดในการควบคุมอาวุธเวทย์มนตร์ดังกล่าวนี้ แน่นอนว่าต้องระงับสติปัญญาของมันอย่างสมบูรณ์

สองประโยคที่ หลินซวน เขียนคืออาคมปิดผนึกสติปัญญาของมันนั่นเอง.

เมื่อสลักปิดผนึกหอคอย.

จากนี้ต่อไป หอคอยสมบัติสังหารวิญญาณ ก็จะกลายเป็นของเล่นที่อยู่ในการควบคุมของหลินซวน.

พรึดโครม.

แทบจะในเวลาเดียวกันทุกคนแทบทรุดไปนั่งกองลงบนพื้น.

หัวใจของพวกเขารู้สึกราวกับว่ามันแทบหยุดเต้นไปแล้ว.

เพียงแค่เวลาสั้น ๆ ชีวิตที่อยู่ขอบเหวแห่งความตายก็ถูกถึงคืนกลับมา พวกเขาทุกคนรู้สึกเหนื่อยล้าเป็นอย่างมาก.

อย่างไรก็ตาม เมื่อดวงตาของพวกเขาเพ่งมองไปที่หลินซวนอีกครั้ง ดวงตาของทุกคนก็สว่างขึ้น

จักรพรรดิเป่ยเสวียนเทียน ทรงแต่งกายด้วยชุดสีขาว ดูสง่างาม ทำให้ผู้คนรู้สึกต้องการบูชาจากก้นบึ้งของหัวใจ

“สมกับเป็นตี้ฟู่ ช่างเปิดหูเปิดตาข้าจริง ๆ เขาสามารถปราบปราบหลิงเป่าที่น่าสะพรึงกลัวนี้ได้!”

“หากไม่มีตี้ฟู่ เกรงว่าวันนี้ประเทศเยว่ชางจะต้องถูกสังหาร ผู้คนหลายร้อยล้านคนคงจบสิ้น โลหิตคงไหลท่วมเป็นทะเล!”

“เดิมทีข้าคิดว่าเป่ยเสวียนเทียนนั้นอ่อนด้อยกว่าแดนสวรรค์อื่น ๆ ทว่านับจากวันนี้ไป ข้าไม่คิดเช่นนั้นอีกแล้ว ตราบเท่าที่มีตี้ฟู่อยู่ที่นั่น!”

“ตี้ฟู่ ช่างเป็นการดำรงอยู่ที่น่าเกรงขามจริง ๆ!”

ในเวลานั้น แม้แต่เซียวเฟยที่เงยหน้ามองท้องฟ้าตลอด ยังเผยความเคารพบูชาอีกฝ่าย.

ข้าเซียวเฟย ตั้งแต่ได้รับหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณมา ข้าถือว่าโลกนี้ไม่มีอะไรเลย.

จนกระทั่งพบจักรพรรดิเป่ยเสวียนเทียน ข้าจึงเข้าใจเหนือฟ้ายังมีฟ้าจริง ๆ.

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เซียวเฟยเป็นคนแรกที่คุกเข่าลงและกำหมัดแน่น เอ่ยออกมาว่า "ขอบคุณตี้ฟู่ สำหรับความช่วยเหลือของท่าน!"

เขาเข้าใจดีว่าหากตี้ฟู่ไม่ปรากฏตัว ในไม่ช้าเขาก็จะถูกหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณฉีกเป็นชิ้น  ๆ

ความภาคภูมิใจและความนับถือตนเอง ช่างไม่คุ้มค่าที่จะกล่าวถึง เมื่ออยู่ต่อหน้า ตี้ฟู่!

ขณะที่เขาก้มลงทำความเคารพ ทุกคนก็รีบทำตามไปและเสียงก็ดังกึกก้องท่วมท้องฟ้า.

“ขอบคุณตี้ฟู่ที่ช่วยเหลือ!”

เซียวหลิงเอ๋อที่ตามมาเห็นฉากนี้ ร่างเล็ก ๆ ของนางก็สั่นเล็กน้อย

เมื่อมองดูแผ่นหลังของหลินซวน ไม่คาดคิดเลยว่าจะมีบุรุษที่สูงส่งและสง่างามขนาดนี้มาก่อน.

"พี่ชาย!"

ทันใดนั้นเซียวหลิงเฟยที่ร่อนลงพื้นและกระโดดตัวโยนเข้าสู่อ้อมแขนของเซียวเฟย.

เซียวเฟยเพิ่งสังเกตเห็นว่าเซียวหลิงเอ๋อมาพร้อมกับมู่โหยวชิงและคนอื่น ๆ.

หลังจากพูดคุยกัน เขาก็เข้าใจว่าน้องสาวของเขาได้พบกับตี้ฟู่ ตลอดจนขอให้อีกฝ่ายมาที่นี่เพื่อมาช่วยเขา ทำให้ตี้ฟู่ปรากฏขึ้นได้ทันเวลา.

“น้องสาว เจ้าได้พบกับบุรุษผู้ยอดเยี่ยมจริง ๆ!”เซียวเฟยรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย.

"ใช่!" เซียวหลิงเอ๋อแสดงความดีใจ "จักรพรรดิคือผู้สูงศักดิ์ที่ช่วยพวกเรา! พี่ชาย ท่านต้องจำเอาไว้!"

"นั่นเป็นเรื่องธรรมชาติ!" เซียวเฟยพยักหน้า “ข้าไม่เคยยอมรับใครมาก่อน ยกเว้น ตี้ฟู่! ความสง่างามนี้จะต้องจดจำสลักเอาไว้ในใจ!”

เซียวเซี่ยง เซียวเย่ที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินการสนทนาของพวกเขา ใบหน้าของพวกเขาก็กลายเป็นขาวซีด.

เวลานี้เซียวหลิงเอ๋อได้ปีนขึ้นไปบนต้นไม้สูงเสียแล้ว.

ขณะที่ผู้คนกำลังพูดคุยกันเสียงดังอื้ออึง.

ปัง~

ในเวลานี้แสงสีทองเจิดจ้าก็ล่วงหล่นตกลงมาจากบนฟากฟ้า

ผู้บำเพ็ญพุทธจิงไห่ พร้อมกับฮุยเหนิงก็ปรากฏตัวขึ้น.

เมื่อมองแวบเดียว จิงไห่ก็เห็นหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณขนาดใหญ่ที่วางอยู่บนพื้น เขาอดไม่ได้ที่จะเผยความประหลาดใจ: "ภัยพิบัติได้รับการแก้ไขแล้ว!"

ห่างออกไปจากที่นี่พันลี้ เขาได้มองเห็นประกายแสงโลหิตไร้ขอบเขตเหนือเมืองเยว่ชาง.

ในเวลานั้น เขาก็บอกได้ว่าหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณได้ตื่นขึ้นมาแล้ว และกำลังเริ่มสังหารผู้คนแล้ว.

ไม่ได้คาดคิด

ตอนนี้ไม่เพียงแต่หอคอยสมบัติสังหารวิญญาณที่ตกลงบนพื้นอย่างเงียบ  ๆ แต่ทั้งประเทศเยว่ชางก็อยู่ในบรรยากาศที่เงียบสงบเช่นกัน

หลังจากที่เห็นอักขระขนาดใหญ่สองประโยคบนหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณ จิงไห่ก็ตกใจมากยิ่งขึ้น.

“ดูเหมือนว่าประโยคสองประโยคนี้จะทรงพลังสามารถสะกดหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณ แห่งนี้เอาไว้ได้.”

“เป็นพลังใดที่สามารถผนึกหายนะครั้งใหญ่นี้ได้กัน?”

เขาได้ใช้ทักษะนิมิตมองสวรรค์และปฐพี  พบกับเหตุการณ์สังหารของหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณอยู่ทุกหนแห่ง.

อย่างไรก็ตามเวลานี้หอคอยสมบัติสังหารวิญญาณได้ถูกผนึกเอาไว้แล้ว.

นี่แสดงให้เห็นว่าประโยคทั้งสองนี้คือกุญแจในการสะกดหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณเอาไว้.

เกรงว่าคนที่ทำเช่นนี้ได้ ไม่ใช่อรหันต์ก็คืออมตะเท่านั้น.

ใครคือผู้ผนึกหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณกัน?

เซียวเฟยที่ก้าวแยกออกมา เดินมาด้านหน้า.

“ใต้ซือจิงไห่ ผู้แก้ไขภัยพิบัติครั้งนี้ก็คือตี้ฟู่แห่งเปยเสวียนเทียน!”

ฝูงชนที่แยกออกจากกัน เปิดทาง ทำให้จิงไห่มองเห็นหลินซวนที่ยืนอยู่ที่นั่น.

จิงไห่จ้องมองหลินซวนอย่างระมัดระวัง และอดไม่ได้ที่จะผงะ

เทคนิคพยากรณ์นิมิตมองสวรรค์และปฐพีของเขาไม่เพียงแต่สามารถทำนายอนาคตได้ แต่ยังสามารถมองเห็นที่มาของโชคลาภของผู้คนได้ด้วย.

อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งค้นพบว่าเขาไม่สามารถมองผ่าน หลินซวนได้เลย

ในร่างกายของหลินซวน มีแสงแห่งความโกลาหล ที่มากมายนับไม่ถ้วน ราวกับว่าเขาคือจุดเริ่มต้นของจักรวาล.

กลิ่นอายเช่นนี้ จิงไห่รู้สึกว่าแม้แต่อรหันต์ก็ยังยากจะเทียบอีกฝ่ายได้.

“ตี้ฟู่แห่งเป่ยเสวียนเทียนช่างเป็นบุรุษที่เต็มไปด้วยโชคลาภ!”

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ จิงไห่ก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทาย: "ผู้บำเพ็ญพุทธน้อย จิงไห่ ได้พบกับตี้ฟู่แห่งเป่ยเสวียนเทียนแล้ว!"

เมื่อทุกคนเห็นผู้บำเพ็ญพุทธที่ถ่อมตัวมาก พวกเขาอดไม่ได้ที่จะแสดงความตกใจ

จิงไห่เป็นพระเกจิแห่งวัดต้าเหล่ยหยิน

เขาค่อนข้างมีชื่อเสียงในโลกยุทธ ของจิวเสวียนเทียน ซีเซียวเทียนและตงหยวนเทียน.

อย่างไรก็ตาม เขากับเอ่ยว่า ผู้บำเพ็ญพุทธน้อย ต่อหน้าหลินซวน แสดงตัวต่ำต้อยเป็นอย่างมาก.

และเซียวเฟยเคยสนิทสนมกับจิงไห่ คาดเดาว่าจิงไห่คงพบอะไรบางอย่างในตัวหลินซวนเป็นแน่.

สิ่งนี้ทำให้เซียวเฟยชื่นชมและหวั่นเกรงต่อหลินซวนมากยิ่งขึ้น.

หลังจากที่ หลินซวน พยักหน้าเล็กน้อย

เซียวเฟยก็ก้าวไปข้างหน้าและเอ่ยด้วยความเคารพ: "เรียนตี้ฟู่ อาวุธวิเศษ หอคอยสมบัติสังหารวิญญาณ อยู่นอกเหนือการควบคุมของข้าไปแล้ว"

"ข้ายินดีที่จะอุทิศมันให้กับตี้ฟู่ โปรดยอมรับมันด้วยเถิด!"

ทุกคนในปัจจุบันแสดงความอิจฉาออกมาทันที

หอคอยสมบัติสังหารวิญญาณเป็นอาวุธวิเศษระดับหลิงเปา แม้ว่าจะถูกผนึกไว้ แต่ก็เป็นสมบัติที่น่าตื่นตะลึง!อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม ทุกคนยังรู้ดีว่า หอคอยสมบัติสังหารวิญญาณนั้นถูกสะกดเอาไว้โดยหลินซวน.

แน่นอนว่าคนที่เหมาะสมที่จะถือครองที่สุด ย่อมเป็นหลินซวน.

"อืม"

เขาพบว่าเซียวเฟยนั้นจริงใจมาก หลินซวนจึงไม่ได้ปฏิเสธใด ๆ.

ด้วยการโบกมือขวา ย่อขนาดหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณและโยนมันลงไปในช่องเก็บของของระบบ

สำหรับสมบัติชิ้นนี้สำหรับหลินซวน เขาสนใจกระบี่สี่เล่มที่อยู่ด้านบนมันต่างหาก.

กระบี่ทั้งสี่เล่มมีชื่อว่า หมิงเหว่ยซือเซี่ยง.

ตามตำนาน เป็นฝีมือของปิศาจโลหิตในยุคโบราณที่หล่อหลอมมันขึ้นมาจากพลังความชั่วร้ายสายโลหิตไร้สิ้นสุด.

หากว่าเขานำมาหลอมผสานเข้ากับตัวอ่อนกระบี่หยวนซี ก็จะสามารถหลอมสร้างอาวุธกึ่งเซียนขึ้นมาได้.

อาวุธกึ่งเซียนนั้นสามารถที่จะเติบโตเป็นกระบี่เซียนได้เมื่อเวลาผ่านไป

มันจะเป็นอาวุธที่ดีที่สุดสำหรับบุตรสาวทั้งสี่คนอย่างแน่นอน

ส่วนร่างของหอคอยสังหารนั้น

หากเขาพบกับศัตรูที่ชั่วร้ายในอนาคต สามารถโยนวิญญาณของพวกเขาเข้าไปและปล่อยให้พวกเขารับการลงโทษ รับการทำลายล้างจากหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณได้.

แม้นว่าจิตวิญญาณหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณจะถูกสะกด ทว่ามันก็ไม่ได้สูญเสียความสามารถดั้งเดิมของมันไปด้วย.

เมื่อเห็นว่าหลินซวนยอมรับหอคอยสมบัติสังหารวิญญาณไป เซียวเฟยไม่ได้รู้สึกเสียดายใด ๆ ซ้ำยังรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.

เป็นเรื่องที่น่ายินดีมากที่ตี้ฟู่แห่งเป่ยเสวียนเทียนยอมรับสิ่งของของเขา.