ตอนที่ 160 : คุณเจ้าหน้าที่! ยัยสารเลวคนนี้ฆ่าลูกชายของฉัน!
ตอนที่ 160 : คุณเจ้าหน้าที่! ยัยสารเลวคนนี้ฆ่าลูกชายของฉัน!
หลังจากสอบสวนพ่อแม่ เพื่อนและญาติของผู้เสียชีวิต ในที่สุดตำรวจก็ระบุตัวผู้ต้องสงสัยได้ 3 คน
หรืออาจจะเรียกได้ว่า 4 คน
“ซู่ซวน ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น แต่ฉันคิดว่าการคาดการณ์ของนายอุกอาจเกินไป”
หลังจากได้ยินคำพูดของซู่ซวน โจวเฉียงก็พูดขึ้น
ในความเป็นจริง หลังจากการสอบสวนแล้ว หลายคนก็ถูกคัดออกทันที
ก่อนหน้านี้เรื่องนี้มันสามารถเรียกได้ว่าเป็นอุบัติเหตุ แต่ตอนนี้...
พวกเขาไม่รังเกียจที่จะตั้งสมมุติฐานนำไปสู่จุดที่เลวร้ายที่สุด โดยคิดว่าผู้ตายอาจมีศัตรูคนอื่นหรือไม่...
อย่างไรก็ตาม การคาดการณ์ของซู่ซวนนั้นอุกอาจเกินไป
“แม้ว่าเฉินเจี้ยนซุนจะเป็นคนที่ชอบเจิ้งฉินจริงๆ แต่เราก็ไม่สามารถเดาสุ่มได้โดยตรงว่าอีกฝ่ายอาจเป็นผู้ต้องสงสัยในคดีนี้!”
“เมื่อเทียบกับเขาแล้ว ผู้ต้องสงสัยที่เราระบุไว้มีความน่าจะเป็นมากกว่า”
“สำหรับเฉินเจี้ยนซุน ลืมเขาไปเถอะ”
“ก็แค่คนที่มาชอบเธอและอีกฝ่ายก็แต่งงานมีภรรยาไปแล้ว...”
“ทำไมนายถึงคิดว่าเขาเป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัยกัน”
โจวเฉียงถามคำถามนี้ด้วยความสับสนอย่างยิ่ง
ทั้งนี้ ผู้ต้องสงสัยอีก 3 รายที่อยู่ในรายชื่อล้วนเป็นคนที่เคยมีเหตุทะเลาะวิวาทกับญาติและเพื่อนของผู้เสียชีวิตทั้งสิ้น...
และในกระบวนการสืบสวนการก่ออาชญากรรมพวกเขาก็ไม่ได้ตัดประเด็นว่าอีกฝ่ายอาจจะโกรธเกินกว่าจะทำร้ายผู้ตาย...
เช่น การฆ่าคนตายและข่มขู่คนที่พวกเขาโกรธจริงๆ...
“เฉินเจี้ยนซุนเคยพยายามจีบเจิ้งฉินมาห้าครั้งและต้องการแต่งงานกับเธอ แต่เขาก็ถูกผู้ตายหยุดทุกครั้ง”
เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของเพื่อนร่วมงาน ซู่ซวนก็พูดอย่างใจเย็น
“และแม้ว่าอีกฝ่ายจะเพิ่งแต่งงานเมื่อห้าเดือนก่อน แต่ถึงแม้เขาจะแต่งงานแล้ว เขาก็ยังรังควานเจิ้งฉินอยู่จนกระทั่ง 1 เดือนก่อนแต่งงาน”
“ดังนั้นฉันจึงมีเหตุให้สงสัยว่าอีกฝ่ายอาจมีความแค้นกับผู้ตาย…”
“ไม่ใช่ว่าการแต่งงานจะทำให้เขาตัดใจจากเธอได้ ในทางกลับกัน การแต่งงานอย่างกะทันหันจะทำให้เขาคิดถึงเธอมากขึ้นกว่าเดิม”
“ดังนั้นฉันจึงอยากให้มีการสอบสวนเขาด้วย”
ในระหว่าวการอธิบาย ซู่ซวนก็พูดอย่างฉะฉาน
ทุกคน “…”
"ตกลง!"
เดิมทีโจวเฉียงนั้นไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้
แต่เมื่อเขานึกถึงโชคแปลกๆ ของซู่ซวนและความสามารถของเขาในการจัดการคดีต่างๆ...
จะเป็นอย่างไรถ้าซู่ซวนพูดถูกจริงๆ?
คดีนี้ไม่ใช่คดีใหญ่ แต่ก็รู้สึกว่ามีหมอกหนาเล็กน้อย
เพียงแต่คดีสามารถจัดการช้าๆ ได้แต่ศพนั้นรอไม่ได้
ร่างของโจวห่าวยังอยู่ในห้องเก็บศพ หลังจากออกจากสถานีตำรวจ เจิ้งฉินก็พาพ่อแม่ของโจวห่าวไปที่ห้องดับจิต
เมื่อเห็นร่างของลูกชาย แม่โจวก็ตาลอยและเป็นลม!
หลังจากตื่นได้ไม่นานพวกเขาก็เตรียมจัดงานศพให้ลูกชาย
ไม่ว่าเขาจะตายยังไง...
แต่ผู้เป็นแม่ไม่อยากเห็นร่างของลูกชายต้องอยู่คนเดียวในห้องดับจิตแห่งนี้
พวกเขาหารือเรื่องนี้ แม้ว่าตำรวจจะยังสอบสวนคดีไม่เสร็จก็ไม่สามารถคัดค้านไม่ให้จัดงานศพให้ลูกชายของพวกเขาได้
ซู่ซวนและคนอื่นๆ ก็คิดเช่นนั้นและได้แต่เร่งการสอบสวน
ไม่คาดคิดว่าหนึ่งวันก่อนงานเผาศพของโจวห่าวจะเริ่มแม่โจวจะมาหาเขาที่ประตูโดยตรงและรายงานว่าลูกสะใภ้ของเธอได้ฆ่าลูกชายของเธอ
ในตอนนี้ที่พวกเขาคัดผู้ต้องสงสัยออกไปแล้ว 2 ราย ส่วนที่เหลืออีก 2 นายกำลังสอบสวนอยู่
แม่โจวร้องไห้เสียใจมาก
เสียงดังจนเกือบดังไปทั้งโรงพัก!
“คุณเจ้าหน้าที่! ยัยสารเลวคนนี้ฆ่าลูกชายของฉันและเธอก็ยอมรับเอง!”
เมื่อมองไปที่ลูกสะใภ้ในสายตาของเธอนั้นก็เหมือนกับกำลังมองเห็นฆาตกรและเขาปรารถนาที่จะฆ่าเธออย่างโหดร้ายทันที!
“เธอยอมรับแล้วว่าเธอฆ่าลูกชายของฉัน!”
“เธอยอมให้เขาเอายาไปด้วย ตอนที่เธอให้ลูกชายของฉันกินข้าวด้วย...”
“เธอตั้งใจจะฆ่าลูกชายของฉัน”
“คุณเจ้าหน้าที่! รีบจับเธอเร็วเข้า ถ้าเธอไม่หลุดปากออกมาฉันก็คงไม่รู้เรื่องนี้ ผู้หญิงคนนี้ต้องตั้งใจทำแน่ๆ!”
“ลูกชายของฉันตายอย่างน่าอนาถมาก!”
“พระเจ้า ทำไมไม่มีตาล่ะ! ลูกชายของฉันเป็นคนขยันมาก ทำไมท่านไม่ปล่อยให้เขามีชีวิตที่ดี!”
“ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าฉันสิ หญิงชราอย่างฉันอยู่มามากพอแล้ว...”
ระหว่างพูดเธอก็ตบต้นขาแล้วนั่งลงกับพื้น...
ร้องไห้!
ซู่ซวนและคนอื่นๆ ที่อยู่ในออฟฟิศมองไปที่แม่โจวที่จู่ๆ ก็วิ่งเข้ามาและบอกว่าเธอมีเบาะแส
…
“หมายความว่าเธอกำลังอยู่กับพ่อของผู้ตาย?”
“แล้วพวกเขาอยู่ไหนล่ะ?”
ซู่ซวนยืนอยู่ตรงหน้าแม่ของโจว โจวเฉียงก็ยืนอยู่ที่ด้านหลังเขา มองดูแม่โจวกำลังนั่งบนพื้นและถามเจ้าหน้าที่ตำรวจที่อยู่รอบตัวเขาอย่างระมัดระวัง
ฝ่ายหลังก็คว้าตัวเขาแล้วดึงกลับไป
ก่อนจะพูดด้วยเสียงเบา
“ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงกันแน่ พวกเขามาที่นี่กับเจิ้งฉินเมื่อสองวันก่อนเพื่อขอใบมรณะบัตรของโจวห่าว…”
“แต่ก็ไม่รู้ทำไมวันนี้ถึงมาก่อความวุ่นวายแบบนี้”
“และเธอก็ยืนกรานที่จะบอกว่าลูกสะใภ้ในอนาคตของเธอคือคนที่ฆ่าลูกชายของพวกเขา…”
"ชิ..."
เจ้าหน้าที่ตำรวจส่ายหัวขณะพูด
เจิ้งฉินในฐานะคู่หมั้นที่ยังไม่ได้แต่งงานของโจวห่าวจริงๆ แล้วเป็นคนไม่แยแสเล็กน้อย!
ท้ายที่สุดพวกเขาก็เป็นเพียงคู่รักที่ยังไม่ได้แต่งงาน
หากเธอปล่อยวางในตอนนี้ได้จริงๆ ก็หมายความว่าเธอค่อนข้างโหดเหี้ยมไม่น้อยแต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้ในแง่ของกฎหมายจริงๆ
แต่อีกฝ่ายกลับไม่ทำเช่นนั้น
และจากที่ดูเธอ...
เธอยังกตัญญูต่อพ่อโจวและแม่โจวมาก
อย่างน้อยเรื่องนี้อีกฝ่ายก็ไม่ปฏิเสธ...
พวกเขาที่เป็นตำรวจก็ผ่านอะไรมาเยอะเหมือนกัน พวกเขามีหรือจะไม่เคยเห็นเรื่องแบบนี้
แต่เมื่อเทียบกับคนอื่นๆ เจิ้งฉินถือว่าทำได้ดีมาก
มากเสียจนพวกเขาไม่ได้คาดหวังมันจะมาเป็นเช่นนี้!
“คุณโจว ลุกขึ้นก่อนเถอะครับ”
หูของซู่ซวนดีขึ้นและเขาสามารถได้ยินแม้กระทั่งสิ่งที่พวกเขาพูดที่มุมห้อง
อันที่จริงเมื่อมองไปที่แม่โจวที่นอนอยู่บนพื้น เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วพูด
“มีอะไรก็ลุกขึ้นมาคุยกันเถอะ”
“คุณเป็นนอนอยู่บนพื้นแบบนี้ เราจะคุยกันแบบนี้ไม่ได้นะครับ”
ตั้งแต่พวกเขาทำงานวันนี้ พวกเขาก็นั่งฟังแม่โจวพูดอยู่ในออฟฟิศตลอดเช้า!
เจิ้งฉินฆ่าลูกชายของพวกเขา เธอหวังว่าตำรวจจะจับกุมเจิ้งฉินได้อย่างรวดเร็ว!
แม้ว่าซู่ซวนและคนอื่นๆ จะบอกว่าเจิ้งฉินถูกสอบสวนไปแล้ว แต่จากการสอบสวน ดูเหมือนว่าเจิ้งฉินจะไม่เกี่ยวข้องกับการตายของโจวห่าว เธอก็ยังไม่เชื่อ!
“ฉันจะไม่ลุกขึ้น!”
แม่โจวกัดฟันแล้วพูด
เธอเงยหน้าขึ้น จ้องมองที่ซู่ซวนด้วยดวงตาสีแดงก่ำ
“คุณเจ้าหน้าที่ ฉันมีหลักฐาน!”
ขณะที่เธอพูด แม่โจวก็ยกโทรศัพท์ขึ้น
“ยัยนั่นบอกฉันเองเมื่อเช้านี้!”
“เธอไม่ได้เอายามาให้ลูกชายของฉันตอนที่พาเขาออกมา!”
“เธอทำทั้งๆ ที่รู้ว่าลูกชายของฉันป่วย เธอต้องตั้งใจแน่ๆ!”
“เธอต้องการจะฆ่าลูกชายของฉัน!”
