บทที่ 134
หลินชิงอิ่นฟังด้วยสีหน้าฉงน กับสิ่งที่เจียงเว่ยพูดออกมาด้วยความร้อนใจ ปกติแล้วก่อนนอน เธอมักจะคิดเรื่องพรุ่งนี้จะกินอะไรเป็นมื้อเช้า พอตื่นมาก็ยุ่งกับการฝึกฝนนั่งสมาธิ แม้แต่เวลาคิดว่าจะกินอะไรเป็นมื้อกลางวันยังไม่มีเลย จะมีเวลาว่างไปคิดถึงผู้ชายได้ยังไงกัน เธอเป็นคนขี้เกียจขนาดนั้นเลยเหรอ เห็นหลิน...
