ข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 11
ข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 11
หลินอวี่ "...."
เขาต้องการจะบอกว่าพลังป้องกันของเขายังสูงกว่าพวกเธอซะอีก
แต่เมื่อคิดดูแล้ว เขาก็ปล่อยเลยตามเลย พวกเธอเองก็มีศักดิ์ศรี พูดมากไปคงไม่ดี
ขณะที่ยืนอยู่ข้างหยานจี เขาร่ายเวทเวทระเบิดไฟเงียบๆ
ตู้ม!
แสงจากระเบิดสะท้อนอยู่บนใบหน้าของเขา ขณะที่ตรงจุดตกของระเบิดนั้นมีเสียงคำรามของเนโครแมนเซอร์ดังออกมา
มีชิ้นส่วนโครงกระดูกลอยกระเด็นมาทางทั้งสามคน
พวกโครงกระดูกดูจะอ่อนแอเกินกว่าจะต้านทานระเบิดไฟของหลินอวี่ได้
ระเบิดไฟเพียงลุกเดียวของหลินอวี่กสามารถสังหารนักรบโครงกระดูกหลายสิบหรือกรทั่งหลักร้อยได้ในคราวเดียว
"ติ๊ง! ผู้เล่น หลินอวี่ สังหารนักรบโครงกระดูกได้รับค่าประสบการณ์ 9 แต้ม"
"ติ๊ง! ผู้เล่น หลินอวี่ สังหารนักรบโครงกระดูกได้รับค่าประสบการณ์ 9 แต้ม"
"..."
มีข้อความแจ้งเตือนดังขึ้นรัวๆ
ค่าประสบการณ์หลายร้อยแต้มไหลเข้ามาในตัวของเขา
หลินอวี่ตาเป็นประกาย
"อย่าเพิ่งรีบฆ่าเนโครแมนเซอร์ล่ะ!"
"เอ๊ะ? ทำไมล่ะ?"
ทั้งหยานจีและจั่วมู่เกอต่างถามขึ้นอย่างงุนงง
"ค่าประสบการณ์มหาศาล พวกมันแจกค่าประสบการณ์อย่างใจป้ำแบบนี้ ไม่สู้ปล่อยให้มันอัญเชิญโครงกระดูกออกมาอีกเยอะๆ"
เขาต้องใช้ค่าประสบการณ์จำนวนมากในการขยายพลังสิ่งต่างๆ เจ้านี่มันที่ปั๊มเวลชัดๆ!
หยานจีและจั่วมู่เกอหันไปมองหน้ากันด้วยสีหน้าแปลกๆ
หมอนี่ยึดถือเนโครแมนเซอร์เป็นเครื่องจักรผลิตค่าประสบการณ์งั้นเหรอ?
"แต่ว่า....มานาของฉันใกล้จะหมดแล้ว"
จั่วมู่เกอขมวดคิ้วเบาๆ
"ถ้าไม่มีมานา ฉันก็ปกป้องหยานจีไม่ได้"
"เรื่องแค่นี้เอง"
หลินอวี่โบกมืออย่างไม่ยี่หระ จากนั้นเกราะกระดูกสีเทาหม่นก็ปรากฏขึ้นทับร่างของหยานจีก่อนจะหายไป
ทันใดนั้นดาเมจที่พวกนักรบโครงกระดูกโจมตีใส่หยานีจก็กลายเป็น 0 ทั้งหมด
ศรเวทที่เนโครแมนเซอร์ยิงออกมาพุ่งเข้าปะทะกับเกราะแห่งความตาย
ตู้ม!
หยานจี "??"
จั่วมู่เกอ "??"
ทั้งสองนิ่งตะลึงขณะมองดูตัวเลขค่าความเสียหาย 0 ที่โดดเด่นสะดุดตา
นี่มันสกิลของบอสเชียวนะ!
แต่ตีไม่เข้างั้นเหรอ?!
"นี่มันสกิลอะไรกัน?!"
จั่วมู่เกออุทานด้วยความตกใจ
หยานจีรีบเปิดหน้าต่างค่าสถานะขึ้นมาดู
-----------------------------------------------
เกราะกระดูกแห่งความตาย (D+): +พลังป้องกันกายภาพ และ พลังป้อกงันเวท 316 หน่วย
ระยะเวลา: 1 ชั่วโมง
-----------------------------------------------
"สกิลระดับ D+ ?!"
หยานจีอุทาน
ต้องทราบว่าเธอนั้นสามารถปลุกพลังอาชีพหายากขึ้นมาได้ ถึงอย่างนั้นสกิลของเธอก็ยังมีระดับแค่ E+ เท่านั้น และนั่นเป็นสกิลมรดกของอาชีพ! ขณะที่สกิล มังกรเพลิงทะลวง เป็นสกิลระดับ D+ มันใช้พลังงานสูงมาก ดังนั้นเธอจึงใช้ได้แค่วันละครั้งเท่านั้น!
แต่หลินอวี่ล่ะ?
เขาถึงกับมีสกิลระดับ D+ อยู่ในมือ!
"ว่างไงนะ? สกิลระดับ D+ ?"
จั่วมู่เกอมองหน้าหลินอวี่ด้วยสีหน้าเหม่อลอย
ยากจะทำใจเชื่อได้ลง
หลินอวี่ยิ้ม
"เอาล่ะ ตอนนี้เธอก็ไม่ต้องดูแลหยานจีแล้ว"
จั่วมู่เกอ "...."
"เอาล่ะ มาเก็บพวกนักรบโครงกระดูกกันก่อนดีกว่า!"
หญิงสาวทั้งสองก็เผยรอยยิ้มออกมาเช่นกัน
ไม่ง่ายเลยที่จะมีโอกาสเก็บเกี่ยวค่าประสบการณ์จำนวนมากแบบนี้
หลินอวี่พยักหน้าและร่ายเวทระเบิดไฟต่อ
ตู้ม!
ตู้ม!
ตู้ม!
เกิดเพลิงลุกท่วมครั้งแล้วครั้งเล่า
ค่าประสบการณ์ของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
เดิมทีก็มีค่าประสบการณ์มากกว่า 5,000 แต้มแล้ว แต่เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ค่าประสบการณ์ก็พุ่งทะลุ 10,000
ทุกครั้งที่หลินอวี่สังหารนักรบโครงกระดูก เนโครแมนเซอร์จะจะทำการอัญเชิญนักรบโครงกระดูกกลุ่มใหม่ออกมา
ไม่ช้า หลินอวี่ก็สังหารนักรบโครงกระดูกไปหมื่นกว่าตัวแล้ว
ค่าประสบการณ์ทะลุ 100,000!
มีค่าประสบการณืมากขนาดนี้ เขาสามารถเลื่อนไปเลเวล 9 ได้เลย
อย่างไรก็ตาม หลินอวี่ไม่ได้เพิ่มเลเวลตัวเอง เขาตั้งใจจะเก็บไว้ใช้ขยายพลังให้ครอบร้อยครั้งเพื่อเลื่อนขั้นสกิล
หลังจากหลินอวี่ระเบิดสังหารนักรบโครงกระดูกกลุ่มสุดท้ายเสร็จ
ไฟวิญญาณสีเขียวในดวงตาของเนโครแมนเซอร์ก็ดูจะหม่นแสงลงไปเล็กน้อย
พลังมานาของมันหมดแล้ว....
หมดเกลี้ยง ไม่เหลือแม้แต่หยดเดียว
"บัดซบ!"
มันลำบากลำบนอัญเชิญสมุนออกมาตั้งมากมาย แต่ตอนนี้กลับไม่เหลือแม้แต่ตัวเดียวแล้ว มันคำรามก่อนจะยกคทาขึ้นพุ่งออกไปเตรียมจะฟาดใส่หลินอวี่และอีกสองสาว
ตู้ม!
ตู้ม!
ตู้ม!
หลินอวี่จัดระเบิดไฟให้อีกสามลูก
ร่างกายของเนโครแมนเซอร์อยู่ในสภาพกะรุ่งกะริ่งก่อนจะล้มลง จากนั้นมันจึงดรอปเซ็ตเสื้อคลุมและคทาออกมา
หลินอวี่ตาเป็นประกาย เขาคิดไม่ถึงเลยว่าอีกฝ่ายจะใจดี ดรอปของออกมาให้จนหมด!
สุดยอด!
"ติ๊ง! ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น หลินอวี่ สำหรับการสังหารเนโครแมนเซอร์ฝึกหัด นอร์ตัน (บอสระดับ E+) ได้รับค่าประสบการณ์ 15,000 แต้ม, คุณสมบัติทั้งหมด +2 , ได้รับโบนัสแต้มคุณสมบัติ 20 แต้ม"
หยานจีและจั่วมู่เกอก็ยิ้มออกมาเช่นกัน
สองสาวก็ได้รับการแจ้งเตือนและได้รับรางวัลจากการฆ่าเช่นกัน
หยานจียิ้มพูดว่า
"หลินอวี่ ของดรอปทั้งหมดเป็นของนาย ถ้าไม่ได้นายช่วยไว้ พวกเราคงตกอยู่ในอันตรายจริงๆ"
จั่วมู่เกอก็ยิ้มและพูดว่า
"เสี่ยวจีจีพูดถูก หลินอวี่ นายช่วยชีวิตฉันเอาไว้ อย่างจะได้อะไรเป็นของตอบแทนล่ะ?"
ขณะที่พูด เธอยังแอบขยิบตาให้หลินอวี่
"สุภาพชนช่วยคนโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน"
จั่วมู่เกอตั้งใจจะแหย่หลินอวี่ แต่เธอก็เห็นหลินอวี่เผยสีหน้าอันเที่ยงธรรมออกมาขณะพูดอย่างขึงขังว่า
"ถ้าเธออยากจะตอบแทนฉันจริงๆ เธอสามารถใช้เสียงตอบแทนได้"
จั่วมู่เกอหน้าแดงไปถึงลำคอ
"คนบ้า! คนผีทะเล!"
เธอพ่ายแพ้อีกครั้ง
หยานจีหัวเราะอย่างสะใจ
หลินอวี่ยักไหล่ก่อนจะเดินไปเก็บของดรอปที่หล่นอยู่ตามพื้น
ที่นี่มีของดรอปเยอะเกินไป เขาย่อตัวก้มเก็บจนรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว
เห็นท่าทางขมักเข้มนของหลินอวี่แล้ว หยานจีก็พูดไม่ออก
"นี่นายไม่ได้ซื้ออุปกรณ์เก็บของดรอปอัตโนมัติมาเหรอ?"
