ตอนที่แล้วข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 9
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 11

ข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 10


ข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 10

แสงจากเปลวเพลิงส่องต้องท้องฟ้าสีเทาหม่น บนพื้นที่โล่งกว้างมีเศษกระดูกกระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาด

ภายในฝูงโครงกระดูก หยานจีและจั่วมู่เกอมองดูพวกนักรบโครงกระดูกที่กลายเป็นเถ้าถ่านด้วยความตกตะลึง

จั่วมู่เกอเหลือบมองหยานจีด้วยสีหน้าแปลกๆ

"เธอบอกว่าเขาเป็นเพื่อนร่วมห้องของเธองั้นเหรอ?!"

หยานจีเองก็ยังตกตะลึงไม่หาย

"อะ...อืม...ดูเหมือนจะใช่นะ?...."

ตอนนี้เธอเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า ผู้ชายด้านนอกนั่นใช่หลินอวี่จริงๆรึเปล่า

ไม่ใช่ว่าหลินอวี่เป็นแค่นักเวทธรรมดาๆหรอกเหรอ?!

ทำไมสกิลของเขาถึงทรงพลังขนาดนี้?!

ไกลออกไป ผู้มีพัลงพิเศษทุกคนที่กำลังจะวิ่งหนีก็มองดูเปลวไฟที่ลุกโชติช่วงที่ห่างออกไปด้วยสีหน้าแข็งค้าง

"นี่มัน....ไม่จริงใช่ไหม?"

"ฉันฝันไปรึเปล่า? ดาเมจเป็นพันงั้นเหรอ?"

"มีใครรู้จักเขาไหม?"

"เขาดูหนุ่มมาก หรือว่าจะเป็นอัจฉริยะไร้คู่เปรียบจากตระกูลใหญ่สักตระกูล?"

ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกันอยู่นั้นเอง ระเบิดไฟลูกที่สองก็ถูกยิงออกไป

ตู้ม!

ควันรูปเห็ดขนาดใหญ่เบ่งบานขึ้นอีกครั้ง

นักรบโครงกระดูกถูกระเบิดเป็นชิ้นๆไปอีกหนึ่งกลุ่ม

หลังจากนั้น ทุกวินาทีก็มีควันรูปเห็ดปรากฏขึ้นมา

เหล่าผู้ที่ชมดูอยู่ต่างตกตะลึงจนอ้าปากค้าง

ห้ะ?

ระเบิดอีกแล้ว?

หลังจากผ่านไปราวสิบวินาที พวกนักรบโครงกระดูกที่อยู่รอบๆหยานจีและจั่วมู่เกอก็ถูกกวาดล้างจนเหลือเพียงพื้นที่โล่ง

พวกนักรบโครงกระดูกที่ยังเหลืออยู่ก็หยุดเท้า ไม่เดินต่อไปชั่วขณะ

หยานจีและจั่วมู่เกอมองดูเศษขี้เถ้าที่เหลืออยู่รอบตัวด้วยจิตใจที่เหม่อลอย

หลินอวี่เดินเข้าไปหาพวกเธอ

"คุณเพื่อนร่วมโต๊ะ คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เจอเธอที่นี่"

หยานจีเงยหน้าขึ้น เธอมองหลินอวี่ที่กำลังเดินเข้ามาอยู่ย่างนั้น ราวกับบนใบหน้าของหลินอวี่มีดอกไม้งอกเงยขึ้นมา

"ทำไมมองฉันอย่างงั้น? บนหน้าฉันมีอะไรติดอยู่งั้นเหรอ?"

จั่วมู่เกอพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

"นายยังดูดีกว่าดอกไม้ซะอีก คิดไม่ถึงเลยว่าเพื่อนของเสี่ยวจีจีจะหล่อขนาดนี้? ฉันชื่อจั่วมู่เกอ เป็นเพื่อนสนิทของเสี่ยวจีจี"

"ก็บอกแล้วไงว่าอย่าเรียกฉันเสี่ยวจีจี!"

หยานจีฮึ่มฮั่ม

"เสี่ยวจีจี? อุ๊บ...."

เมื่อได้ยินชื่อเล่นนี้ หลินอวี่ก็เกือบจะหัวเราะออกมาดังๆ

อะไรวะเนี่ย? [เสี่ยวจีจี]

นี่มันอะไรกันเนี่ย?

หญิงสาวคนนี้ก็ดูดีไม่แพ้หยานจีเลย แต่ทำไมเธอถึงพูดคำแบบนั้นออกมาได้หน้าตาเฉยกันนะ?

เธอมีความผิดปกติทางสมองอะไรรึเปล่า

แต่ว่า.....

หลินอวี่เหลือบมองส่วนโค้งเว้าอันเซ็กซี่ที่ชุดคลุมหลวมโคร่งไม่อาจปกปิดได้ แล้วเขาก็ได้แต่ลอบกลืนน้ำลายอยู่ในใจ

นี่มันไม่ใหญ่ไปหน่อยเหรอ?!

แบบนี้เป็นนักบวชได้จริงๆงั้นเหรอ? แบบนี้จะไม่พาคนตกนรกกันหมดเหรอ?

"ฉันดูเป็นไง? อยากจะเข้ามาดูใกล้ๆมั้ย?"

จั่วมู่เกอถามด้วยรอยยิ้ม

"ได้ด้วยเหรอ?"

หลินอวี่ถามด้วยสีหน้าสงสัย

"....แน่นอนว่าไม่ได้!"

จั่วมู่เกอชะงักไปชั่วขณะ จากนั้นใบหน้างามขึ้นสี ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ได้ใจกล้าเหมือนอย่างที่แสดงออก

หลินอวี่หัวเราะเบาๆ

อยากจะแหย่ฉันงั้นเหรอ? ไปฝึกมาใหม่นะเด็กน้อย!

ผู้หญิงนี่จริงๆเลยน้า

เมื่อหยานจีเห็นจั่วมู่เกอพ่ายแพ้หมดรูป เธอก็ยิ้มออกมา

จั่วมู่เกอมักจะแหย่เธออยู่เสมอ คิดไม่ถึงว่าจอมวายร้ายอย่างเธอจะถูกหลินอวี่ปราบลงได้

เวรกรรมตามทันคนชั่วแล้ว!

หยานจีอารมณ์ดีมาก

อย่างไรก็ตาม เธอหันไปมองหลินอวี่ด้วยแววตาไม่แน่ใจ

"นายคือหลินอวี่จริงๆ?"

ในความประทับใจแรกพบของเธอนั้น หลินอวี่ก็ไม่ได้ดูเก่งกาจอะไรเลย

พลังทำลายล้างเมื่อครู่ยังสดใหม่อยู่ในความทรงจำ อำนาจของมันน่ากลัวมาก

"ถ้าไม่ใช่ล่ะ?"

หลินอวี่ยิ้ม

เมื่อเห็นแววตาหยอกเย้าของหลินอวี่ หยานจีก็หลบตา

"นึกไม่ถึงเลยว่านายจะแข็งแกร่งขนาดนี้"

ครึ่งหนึ่งเป็นความประหลาดใจ และอีกครั้งเป็นความสำนึกขอบคุณ

"ขอบคุณที่ช่วยพวกเราไว้"

หลินอวี่โบกมืออย่างไม่ยี่หระ

"เพื่อนร่วมโต๊ะ ด้วยความยินดี"

"นี่ พวกเธอสองคนเอาไว้ค่อยจีบกันทีหลังจะได้มั้ย?"

น้ำเสียงของจั่วมู่เกอเริ่มเคร่งเครียด

หลินอวี่และหยานจีเงยหน้าขึ้นก่อนจะมองดูฝูงนักรบโครงกระดูกที่เกิดการเปลี่ยนแปลง

ฝูงโครงกระดูกแยกเปิดเป็นทางสายหนึ่ง จากนั้นโครงกระดูกที่สวมเสื้อคลุมสีดำและถือคทาสีดำก็เดินออกมา

นี่ก็คือ เนโครแมนเซอร์

ไฟวิญญาณสีเขียวจางๆในดวงตาของมันสั่นไหวเบาๆ มันจ้องมองไปที่หลินอวี่และคนอื่นๆ

"เจ้าสิ่งมีชีวิต! กล้าดียังไงถึงมาขโมยม้าศึกโครงกระดูกของข้าไป! รนหาที่ตาย!"

ม้าศึกโครงกระดูก?

หลินอวี่ชะงักครู่หนึ่ง จกานั้นจึงเหลือบมองหยานจีด้วยความตกตะลึง

เธอเป็นอัศวินมังกรเพลิง และดูเหมือนว่าจะขาดสัตว์ขี่อยู่

ดูเหมือนว่าเธอจะมาที่นี่เพื่อตามหาสัตว์ขี่?

ให้ตายสิ ทำไมอาชีพอื่นถึงไม่มีสัตว์ขี่บ้างนะ?

อย่างไรก็ตาม อัศวินมังกรเพลิงที่ขี่ม้าโครงกระดูก นั่นก็ให้ความรู้สึกแปลกๆ อยู่บ้าง

ราวกับรู้สึกได้ถึงสายตาของหลินอวี่ หยานจีจึงได้แต่อธิบายว่า

"ตระกูลของฉันได้เตรียมสัตว์ขี่คลาสหนึ่งไว้ให้ฉันแล้ว แต่ตอนนี้ฉันยังขี่ไม่ได้ ดังนั้นฉันจึงทำได้แค่ใช้ม้าศึกโครงกระดูกแก้ขัดไปก่อน"

"เล่นใหญ่ไปแล้ว....ฉันล่ะนับถือเธอจริงๆ"

"เล่นใหญ่อะไรล่ะ! พวกเราไม่รู้สักหน่อยนี่นาว่าที่นั่นจะมีเนโครแมนเซอร์กำลังหลับใหลอยู่ด้วย"

หยานจีมุ่ยหน้าอธิบาย

เธอไม่ต้องการถูกหลินอวี่ดูถูก

"กล้าเมินข้างั้นเหรอ! รนหาที่ตาย!"

ภายใต้ความโกรธที่ถูกเมิน เนโครแมนเซอร์โบกคทาคราหนึ่ง ฝูงนักรบโครงกระดูกก็วิ่งเข้ามาโจมตี

เห็นแบบนั้น หลินอวี่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เขาโบกคทายิงเวทระเบิดไฟออกไป

ตู้ม!

-901

-1201

-1192

พลังป้องกันเวทของมันนับว่าสูงเลยทีเดียว

เจ้าบอสตัวนี้แข็งแกร่งกว่าบอสซอมบี้ซะอีก

เมื่อเข้าสู่สภาวะต่อสู้ ใบหน้าของหยานจีก็เปลี่ยนเป็นจริงจัง

เธอกระโดดมาอยู่เบื้องหน้าของหลินอวี่และใช้หอกปัดศรเวทที่เนโครแมนเซอร์ยิงใส่เขา

เคร้ง!

หยานจีก้าวถอยหลังด้วยใบหน้าขาวซีด

เธอเอ่ยราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"หลินอวี่ ฉันจะคอยปกป้องนายเอง!"