ข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 2
ข้านี่แหละจอมเวทไร้เทียมทาน ตอนที่ 2
ขณะที่หลินอวี่กำลังตกตะลึงกับอำนาจของขยายพลัง เสียงฮือฮาที่โดยรอบก็ดึงสติเขากลับมา
เขาเงยหน้าขึ้นและมองไปที่แท่นปลุกพลัง
ศิลาปลุกพลังเวลานี้แตกต่างจากก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง มันกำลังเปล่งแสงสีแดงเพลิงออกมา
"นี่มัน? อาชีพหายาก?!"
"หยานจีเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหยานหลง เดาว่าเธอคงจะสืบทอดอาชีพอัศวินมังกรเพลิงมาด้วย"
"อัศวินมังกรเพลิง นั่นมันอาชีพหายากระดับท็อปๆเลยไม่ใช่เหรอ?"
"คุณหนูหยานจี ทั้งสวยทั้งเก่ง คงจะดีถ้าเธอหันมามองฉันบ้าง"
"อมของฉันนี่! คุณอย่างคุณหนูน่ะเหรอจะหันมามองนาย? สติดีอยู่รึเปล่า?"
นักเรียนกลุ่มหนึ่งกำลังคุยกันกันอย่างออกรส
หลิวอวี่มองดูร่างที่ห่อหุ้มด้วยเปลวไฟ
เธอมีผมสีแดงเป็นประกาย ใบหน้าอันงดงามไร้ที่ติ และรูปร่างที่อ้อนแอ้นร้อนแรงของเธอก็ดูมีเสน่ห์อย่างมาก
เธอดูดียิ่งกว่าพวกเน็ตไอดอลบนอินเทอร์เน็ตในชีวิตก่อนด้วยซ้ำ!
คงต้องบอกว่าในโลกที่ไม่ธรรมดานี้ พวกผู้หญิงส่วนใหญ่ที่นี่ต่างก็ดูเซ็กซี่กันทั้งนั้น
นี่มันสวรรค์ของพวกหื่นชัดๆ!
ทว่าผู้หญิงที่สวยระดับหยานจีนับว่าหายากมาก
หลินอวี่รู้จักเธอ หรือพูดอีกอย่างก็คือ ไม่มีใครในโรงเรียนมัธยมหมายเลข 1 ที่ไม่รู้จักเธอ
ดอกไม้งามของโรงเรียนมัธยมหมายเลข 1 คุณหนูใหญ่ของตระกูลหยาน เจ้าหญิงหยานหลง
ฐานะและกลิ่นอายสูงศักดิ์คล้ายถูกสงวนไว้สำหรับเธอ ตัวตนของเธอเป็นการดำรงอยู่ที่ไม่อาจเอื้อมถึงในสายตาของคนนอก
แม้แต่หลินอวี่ก็ยังรู้สึกเช่นนี้
ไม่ใช่สิ นั่นเป็นหลินอวี่ 'คนเก่า' ต่างหาก
เวลานี้เขาได้รับพลังสุดเทพมาแล้ว เขาจะไม่อ่อนแอกว่าใครทั้งนั้น!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของเขาก็สงบลง
หลังจากการปลุกพลังอย่างยิ่งใหญ่ของหยานจีแล้ว ก็ไม่มีใครสามารถปลุกพลังอาชีพหายากได้อีก
ก็ถ้าอาชีพหายากมันได้มาง่ายๆขนาดนั้น มันก็ไม่ใช่อาชีพหายากน่ะสิ
แม้แต่ในหมู่นักเรียนมัธยมปลายจำนวนหลายพัน ก็มีเพียงร้อยกว่าคนเท่านั้นที่สามารถปลุกพลังของอาชีพขึ้นมาได้
สำหรับคนที่เหลือนั้น อนาคตของพวกเขาก็คือการเข้าไปเป็นฟันเฟืองในภาคต่างๆของสังคม มีส่วนร่วมในการพัฒนาสังคม และกลายเป็นพนักงานที่กล้าหาญและเข้มแข็ง
ไม่มีโอกาสที่จะก้าวเข้าสู่โลกของผู้มีพลังพิเศษอีก
และผู้มีพลังพิเศษกว่า 100 คน ถูกแบ่งออกเป็น 3 ชั้นเรียน เพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับการเข้าศึกษาต่อในมหาวิทยาลัยผู้มีพลังพิเศษในอนาคต
หลินอวี่เองก็ได้รับการจัดสรรให้ไปเข้าเรียนที่นั่นเช่นกัน
เมื่อเข้ามาในห้องเรียนแล้ว หลินอวี่ก็เดินไปยังที่นั่งตรงแถวที่สองนับจากแถวสุดท้ายซึ่งอยู่ริมหน้าต่างและนั่งลง
มันเป็นที่นั่งสำหรับพระเอกในนิยายหรือการ์ตูนหลายเรื่อง
เขามองออกไปนอกหน้าต่างขณะที่รอให้นักเรียนมากันครบ ในหัวกำลังคิดว่าจะออกล่าที่ไหนดีหลังจากเลิกเรียนแล้วเพื่อเพิ่มเลเวลของเขา
ในตอนนี้เอง กลิ่นหอมๆก็ลอยมาและหยุดอยู่ข้างๆหลินอวี่
หลินอวี่หันหน้ากลับมาและพบว่าหยานจีกำลังนั่งอยู่ข้างๆเขา
ชายหญิงที่อยู่ใกล้ๆต่างมองมาที่เขาด้วยสายตาอาฆาต
เธอไม่เพียงได้รับความนิยมอย่างสูงในหมู่เด็กผู้ชายเท่านั้น แม้แต่ในหมู่เด็กผู้หญิงก็ยังสูงมากด้วย
"???"
นี่มันบ้าอะไรกัน?
พี่สาว เธอจะมานั่งตรงนี้ทำไม?
ฉันยังไม่อยากถูกฆ่าหมกล็อคเกอร์หรอกนะ โอเค๊?!
หลินอวี่ปวดหัวตุบๆ
หยานจีหันมาทางเขาก่อนจะยิ้มให้
"สวัสดี ฉันชื่อหยานจี นายชื่ออะไรเหรอ?"
"...หลินอวี่"
มือที่ยื่นมาย่อมไม่ตบคนที่ยิ้มให้ หลินอวี่ทำได้เพียงส่งสายตาอาฆาตให้เท่านั้น
"ต่อจากนี้พวกเราจะเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกันแล้ว ฝากตัวด้วยนะ"
"ฝากตัวด้วย"
หลินอวี่พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้
ตอนนี้เอง หัวหน้าอาจารย์หลี่หยวนก็ก้าวขึ้นไปบนโพเดียมด้วยใบหน้าที่พึงพอใจ
ในห้องเรียนของเขาถึงกับมีผู้ที่มีอาชีพหายากอยู่หนึ่งคน นับว่าฟ้าส่งเสริมตนแล้ว
เมื่อเขานึกถึงท่าทางที่ราวกับเพิ่งกินอึเข้าไปของอาจารย์อีกสองคนแล้ว เขาอยากจะหัวเราะให้ดังลั่น
หลี่หยวนเหลือบมองหยานจีแล้วจึงมองไปยังชายหนุ่มหน้าตาดีที่นั่งอยู่ข้างๆ หยานจี
อืม... ดูเหมือนว่าเขาจะชื่อ .....หลินอวี่?
เป็นนักเวท
ก็ไม่เลวเหมือนกัน
เพียงแต่ฉันไม่อยากให้เขานั่งโต๊ะเดียวกับหยานจีเลย
หวังว่าเขาจะไม่ส่งผลกระทบต่อการเรียนของหยานจี
แม้แต่ผู้ชายที่แต่งงานแล้วอย่างเขาก็ยังไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ของหยานจีได้ นับประสาอะไรกับชายหนุ่มกลัดมัน?
ขอให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นก็แล้วกัน
ได้แต่หวังว่าเจ้าหนุ่มนี่จะรู้จักประมาณตน
หลี่หยวนสลัดความคิดฟุ้งซ่านทิ้ง จากนั้นเขาจึงพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
"เอาล่ะ นักเรียน ยังมีเวลาก่อนการสอบเข้ามหาวิทยาลัยอยู่อีกหนึ่งเดือน พวกเธอเป็นผู้มีพลังพิเศษ และแน่นอนว่าย่อมมีเป้าหมายคือมหาวิทยาลัยผู้มีพลังพิเศษชั้นนำ ด้วยวิธีนี้เท่านั้น ที่พวกเราจะสามารถหาเพื่อนร่วมทีมที่น่าเชื่อถือได้มากขึ้น!
ครูหวังว่าทุกคนจะตั้งใจเรียนเพื่อฝ่าฟันช่วงเวลานี้ไปด้วยกัน เราจะไม่พูดถึงถึงมหาวิทยาลัยชั้นสองอย่างหลิงเซี่ยวและขงหมิง แต่พวกเราจะตั้งเป้าไว้ที่มหาวิทยาลัยชั้นหนึ่ง!"
"เอาล่ะ มาเริ่มชั้นเรียนกันเลย! วันนี้ฉันจะพูดถึงรายละเอียดของแต่ละอาชีพ"
"อย่างที่เราทราบกันดีว่า อาชีพแต่ละอาชีพนั้นต่างก็มีจุดแข็งและจุดอ่อนของตัวเอง เมื่อผู้มีพลังพิเศษอาชีพต่างๆจับคู่กัน พลังที่พวกเขาสามารถแสดงออกมาก็มักจะมากกว่าหนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อล่าพวกมอนสเตอร์และต่อสู้กับพวกเอเลี่ยน..."
……..........
การเรียนของวันนี้จบลงแล้ว
หลินอวี่ออกจากโรงเรียนและขึ้นรถบัสตรงกลับบ้าน
ครอบครัวของเขาเหลือเพียงแค่เขา
ในชีวิตนี้ พ่อแม่ของเขาเป็นคนธรรมดา และพวกท่านก็ถูกฝูงมอนสเตอร์ที่ผ่านทางมาสังหารเมื่อห้าปีก่อน
พวกท่านเพียงตายไปเงียบๆเหมือนกับคนส่วนใหญ่ที่เสียชีวิตในวันนั้น
แม้ว่ามนุษย์จะมีพลังพิเศษ แต่ความโหดร้ายของโลกนี้ก็ยังอยู่เหนือจินตนาการของคนทั่วไป
หลินอวี่รู้สึกเศร้าอยู่พักใหญ่ แต่เขาก็ยังต้องใช้ชีวิตต่อไป
ซื้อผัก ทำอาหาร และกิน
หลินอวี่ใช้เวลามากกว่าครึ่งชั่วโมงในการจัดการสิ่งเหล่านี้จนเสร็จ
หลังจากที่กินอิ่มแล้ว เขาก็ไม่ได้พักผ่อนอยู่บ้าน แต่ออกไปขึ้นรถบัส มุ่งหน้าไปที่ถนนนักผจญภัย
โดยปกติแล้ว ไอเทมของเหล่านักผจญภัยจะทำการซื้อขายที่นี่ และแน่นอนว่า กิลด์นักผจญภัยเองก็ตั้งอยู่ที่นี่เช่นกัน ซึ่งสามารถเข้าไปรับเควสและทำธุระเรื่องอื่นๆได้
สิ่งเหล่านี้ยังไม่เกี่ยวข้องกับหลินอวี่ในตอนนี้
เวลาไม่เคยคอยท่า เขาวางแผนที่จะซื้ออุปกรณ์แล้วไปที่ประตูมิติเพื่อล่ามอนสเตอร์!