ตอนที่ 137 ไม่มีใครทำร้ายเจ้าได้
ตอนที่ 137 ไม่มีใครทำร้ายเจ้าได้
เชร์และไอร่าเพิ่งจะออกไป พวกเขาพบกับบุหรง
บุหรงยิ้มให้พวกเขา “เจ้าจะออกไปเดินเล่นข้างนอกหรอ”
เชร์เป็นคนสุภาพ “เรากำลังจะไปตลาด ท่านต้องการไปด้วยกันหรือไม่”
นี่เป็นเพียงคำเชิญที่สุภาพ แต่บุหรงตอบตกลง
“ได้สิ ข้าอยากจะออกไปเดินเล่นอยู่พอดี”
ไอร่าค่อนข้างไม่มีความสุข เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังจะออกไปเดตกับเชร์ แต่จู่ ๆ บุหรงก็เข้ามาขัดขวาง บรรยากาศโรแมนติกของการเดตก็หายไป
เธอเพิกเฉยต่อบุหรงตลอดทาง
บุหรงไม่สนใจเรื่องนี้เช่นกัน
เขาหล่อมาก และเสื้อคลุมขนนกสีแดงเพลิงของเขาก็พราวมาก เมื่อประกอบกับความแข็งแกร่งที่ยากจะหยั่งรู้ได้ เขาก็สะดุดตาราวกับไข่มุกยามราตรีเมื่อเขาเดินไปตามถนน
มีแม้กระทั่งผู้หญิงเข้ามาหาเขาและชวนเขาไปค้างคืนด้วย
มันดึงดูดความอิจฉาและความริษยาของอสูรตัวผู้มากมาย
ดูราวกับบุหรงจะคุ้นเคยกับเรื่องนี้ เมื่อเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่ริเริ่มเข้าหาเขา เขาไม่ได้ควบคุมลิ้นพิษของเขาเลยแต่กลับเยาะเย้ยพวกเธอกลับอีก
“อย่าออกมาทำให้ผู้อื่นกลัว หากเจ้าน่าเกลียด ข้ายังไม่อยากกลับไปฝันร้ายยามค่ำคืน”
ไอร่าไม่กล้าแม้แต่จะมองดูการแสดงออกของหญิงสาว
หากเป็นเธอ เธอคงจะทุบตีเจ้านกปากร้ายตัวนี้ให้ตายอย่างแน่นอน
เหล่าสตรีพยายามจะโจมตีด้วยความโกรธตามปกติ ทว่าบุหรงนั้นแข็งแกร่งเกินไป แม้ว่าตัวเมียจะเรียกเพื่อนตัวผู้ของเธอมาทั้งหมด พวกเขาก็อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา สุดท้ายพวกเธอก็ทำได้เพียงแค่โกรธเท่านั้น
ไอร่าทนกับมันครั้งแล้วครั้งเล่า ในที่สุดเธอก็อดไม่ได้ที่จะเสนออย่างจริงใจ
“ต่อไปในอนาคต ท่านควรออกมาข้างนอกให้น้อยลง”
บุหรงเลิกคิ้วขึ้น “เพราะเหตุใด”
“ท่านดึงดูดความเกลียดชังได้ดีเกินไป ท่านจะดึงดูดศัตรูจำนวนมากได้อย่างง่ายดาย ข้ากลัวที่จะต้องข้องเกี่ยวกับท่าน”
“ไม่ต้องสนใจ ข้าจะปกป้องเจ้าเอง ไม่มีใครกล้าทำร้ายเจ้าแน่”
ไอร่าส่ายหน้า “ท่านควรปกป้องคนที่ท่านรักสิ ข้าแค่อยากจะเป็นผู้ชมอยู่เงียบ ๆ ข้าไม่อยากถูกลูกหลงจากฝูงชนที่จะทุบตีท่าน”
บุหรง “...”
การแสดงออกของเขาค่อนข้างซับซ้อน และเขาไม่สามารถหาคำใดมาหักล้างได้
....
ตลาดการค้าถูกจัดตั้งขึ้นภายในเหมือง
ที่นี่เคยเป็นอุโมงค์เหมืองสำหรับขุดคริสตัลสีแดง หลังจากที่คริสตัลถูกขุดขึ้นมา สถานที่แห่งนี้จึงถูกปล่อยทิ้งไว้เฉย ๆ เจ้าเมืองรู้สึกว่าสถานที่นี้ค่อนข้างดีและไม่อยากทิ้งร้างมันไปเปล่า ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงตั้งศูนย์กลางการค้าขึ้นที่นี่
เหมืองอยู่ลึกมาก ทั้งสองด้านมีถ้ำที่อสูรขุดไว้ แต่ละถ้ำเป็นร้านค้าขายสินค้าแปลก ๆ ทุกชนิด
ในที่สุด ไอร่าก็รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
เธอเอียงคอและมองไปรอบ ๆ พยายามดูว่าสินค้ามีอะไรบ้าง และราคาเท่าไหร่
สกุลเงินทั่วไปที่นี่คือคริสตัล ไม่ว่าจะเป็นคริสตัลที่มีสีหรือไร้สีก็ไม่ใช่ปัญหา
บุหรงเป็นคนที่ใจกว้างเป็นพิเศษ “หากเจ้าชอบอะไร ข้าสามารถซื้อให้เจ้าได้ทั้งนั้น”
ไอร่าสัมผัสวงแหวนมิติของเธออย่างมั่นใจ “ไม่จำเป็น ข้าพกคริสตัลมาด้วย”
พวกเขาขุดเหมืองแร่เส้นเล็ก ๆ แม้ว่าจะได้เพียงคริสตัลสีเขียวที่มีราคาค่อนข้างถูก แต่ก็มีจำนวนมาก เธอถือว่าเป็นสตรีผู้ร่ำรวยและมีทรัพย์สินอยู่บ้าง
บุหรงคลิกลิ้นของเขาราวกับว่าเขาไม่สนใจคริสตัลสีเขียวในมือของเธอ
เชร์อุ้มไอร่าลึกเข้าไปในเหมือง และในที่สุดก็มาถึงสถานที่ที่ดูคล้ายกับห้องโถง
มีการประมูลเกิดขึ้นที่นี่ และมีอสูรมากมายมารวมตัวกันอยู่ในห้องโถงแห่งนี้ บนแท่นสูงด้านหน้า อสูรตัวผู้ที่ดูฉลาดกำลังแนะนำรายการประมูล เขาพูดเก่งและยกย่องหนังสัตว์ธรรมดา ๆ จนสร้างความประหลาดใจให้กับไอร่า
เธอไม่เข้าใจความคิดคนร่ำรวยเหล่านี้จริง ๆ
บุหรงดูถูกสภาพแวดล้อมในห้องโถง เขาหยิบคริสตัลไร้สีออกมาสิบอันและจองที่นั่งไว้บนอัฒจันทร์สามแห่ง
เขาบอกให้เชร์และไอร่าไปกับเขาด้วย
เชร์ไม่ได้ปฏิเสธ เขาอุ้มไอร่าขึ้นไปบนอัฒจันทร์ด้วย
อัฒจันทร์ที่เรียกนั่นคือที่นั่งเพียงไม่กี่แถวที่เจาะเข้าไปในกำแพงหิน สภาพแวดล้อมนั้นเรียบง่ายมาก แต่ก็ดีกว่าห้องโถงรก ๆ มาก
เมื่อนั่งบนเก้าอี้หิน ก็สามารถใช้ประโยชน์จากแท่นสูงเพื่อดูสินค้าที่กำลังประมูลได้
นอกจากเชร์ ไอร่า และบุหรงแล้ว ยังมีอสูรอีกหลายสิบตนที่นั่งอยู่บนอัฒจันทร์ รวมถึงตัวเมียสองสามตนด้วย
แน่นอนว่าตัวเมียเหล่านั้นถูกรายล้อมไปด้วยอสูรตัวผู้มากมาย บางคนก็เป็นสหายของพวกเธอ และบางคนก็เป็นคู่ครอง
เพื่อที่จะเอาชนะรอยยิ้มของสาวงามเหล่านี้ อสูรตัวผู้เหล่านี้ไม่ลังเลที่จะทุ่มเงิน
ดูเหมือนพวกเขาแทบรอไม่ไหวที่จะติดป้ายบนหน้าผากว่า ‘โง่และรวย’
เชร์ปูหนังสัตว์นุ่ม ๆ ไว้บนเบาะก่อนจะปล่อยให้ไอร่านั่งลง
ไอร่าหยิบผลไม้และเมล็ดทานตะวันออกมา เธอมอบให้เชร์และบุหรง เพื่อกินระหว่างชมการประมูล
รายการประมูลถูกวางทีละรายการ ในตอนแรก ไอร่าค่อนข้างสนใจ แต่หลังจากที่เห็นว่ามันคืออะไร เธอก็รู้สึกว่ามันไม่มีความหมาย
เธอหาวเพราะรู้สึกง่วง
เชร์ถาม “เจ้าอยากกลับหรือไม่”
ไอร่ากำลังจะพยักหน้าเมื่อมีการแนะนำของประมูลชิ้นใหม่
มันคือดอกไม้สีทองที่สดใสมาก กลีบดอกซ้อนกันเป็นชั้น ๆ และมีกลิ่นหอม มันสวยงามมาก
ความสนใจของไอร่าถูกดึงดูดทันที เธอกระซิบถาม “มันคือดอกไม้สีทอง”
ในเวลาเดียวกัน อสูรตัวผู้ที่ดูฉลาดบนเวทีก็แนะนำว่า “นี่คือดอกไม้สีทองที่หายากมาก ตำนานเล่ากันว่าเจ้าแห่งสวรรค์ทรงวางนิ้วบนทวีปอสูร หลังจากที่นิ้วนี้ตกลงบนพื้นดินที่นี่ มันก็บานสะพรั่งเป็นดอกไม้สีทอง อสูรที่มีมันจะได้รับพรจากเทพสวรรค์ พวกท่านสนใจหรือไม่ ดอกไม้สีทองนี้หายากมาก เรามีเพียงดอกเดียวเท่านั้น ราคาเริ่มต้นที่ 800 คริสตัลไร้สี การเพิ่มราคาเสนอขั้นต่ำที่ 50 คริสตัล”
ไอร่าพูดไม่ออก
ตำนานนี้น่ากลัวมาก
เธอสงสัยว่าใครเป็นคนสร้างเรื่องนี้ขึ้นมา มันไม่ได้น่าหลงใหลเลย เธอต้องบอกว่านี่คือคำวิจารณ์ที่ไม่ดี
เชร์และบุหรงต่างก็สังเกตเห็นบางสิ่งที่แปลกเกี่ยวกับไอร่า
เชร์ถาม “เจ้าชอบดอกไม้ดอกนั้นหรือ”
บุหรงแสดงความร่ำรวย “หากเจ้าชอบ ข้าจะซื้อให้เจ้า”
ไอร่าพูดช้า ๆ “ดอกไม้สีทองเป็นส่วนผสมทางยาสำหรับการรักษาภาวะมีบุตรยากของเผ่าขนนกของท่าน ข้าหามานานแล้ว แต่ไม่สามารถหาได้เลย เพิ่งจะมาเจอเอาที่นี่ รีบประมูลเลย พยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้มันมา”
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ บุหรงก็รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย “มันไม่ใช่ดอกไม้ที่เจ้าชอบ”
ไอร่าแตะดอกไม้เล็ก ๆ บนศีรษะของเธอแล้วยิ้ม “ดอกไม้ที่ข้าชอบก็คือดอกบัวน้อย นอกนั้นข้าไม่ชอบหรอก”
ดอกบัวน้อยถูกกับนิ้วของเธอ และกลีบของมันก็เปลี่ยนเป็นสีชมพูนุ่มยิ่งขึ้น มันร้องออกมาอย่างเขินอาย “ท่านแม่”
เมื่อบุหรงคิดว่าดอกบัวน้อยเป็นของขวัญที่เขามองให้ไอร่าอย่างไร ความผิดหวังของเขาก็หายไปทันที เขามีความสุขขึ้นอีกครั้ง
ทันใดนั้น การประมูลดอกไม้สีทองก็เริ่มต้นขึ้น
บุหรงหยิบคริสตัลสีแดงออกมาห้าก้อน!
