บทที่ 72 (ฟรี)
บทที่ 72
ในบริษัทหลินอินเวสเมนท์ มีข่าวซุบซิบอีกแล้ว
“นายได้ยินรึยัง”เสี่ยวอู๋ใช้กำลังบีบบังคับแม่หลิวในห้องทำงานของรองประธานหลิน!”
“จริงเหรอ? ต่อให้เขาลุ่มหลงแม่หลิว แต่ทำแบบนี้มันก็เกินไปไหม? แถมยังในห้องทำงานของรองประธานหลินอีก ... ไม่นึกเลยว่าเสี่ยวอู๋จะเป็นคนแบบนี้!”
“จริงอยู่แล้ว! มีหลายคนเห็นกับตา! แล้วฉันก็ได้ยินคำ 'คนไร้ยางอาย' ตั้งแต่ไกล หลังจากนั้นก็เห็นแม่หลิววิ่งหนีอย่างตื่นตระหนก”
“ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนั้นเสี่ยวอู๋กำลังถอดเสื้อตัวเอง บนหลังยังเต็มไปด้วยรอยข่วนของแม่หลิว แถมมีเลือดออกด้วยนะ!”
“ไหนนายลองบอกมา ว่าหลักฐานมัดตัวขนาดนี้ พวกเขาจะทำอะไรได้อีก?”
“ไม่ต้องไล่บี้ฉันแล้ว! ฉันเชื่อก็ได้ว่าเขาทำ! ไม่นึกเลยว่าเสี่ยวอู๋จะเป็นคนแบบนี้ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ ฉันมองเขาผิดไปจริงๆ”
“คาดไม่ถึงว่าเขาจะใจร้อนขนาดนี้ มีโอกาสก็ชิงลงมือทั้งๆที่เป็นห้องของรองประธานหลิน!”
“ยังหนุ่มยังแน่นแท้ๆ เขาทำแบบนั้นได้ยังไง”
“แล้วเสี่ยวอู๋ไปอยู่ไหน เขาถูกจับส่งตำรวจรึยัง?”
“ยัง ตอนนี้เขาถูกกักตัวไว้ในห้องของรองประธานหลิน”
ในห้องทำงานของหลินเป่ยฝาน ชายสองคนนั่งเผชิญหน้ากัน มองหน้ากันอย่างสงบ
อารมณ์ของอู๋เกอซับซ้อนมาก
เขาคิดไม่ออกเลยว่ามันพัฒนากลายมาเป็นแบบนี้ได้อย่างไร?
ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย! เห็นได้ชัดว่าฉันบริสุทธิ์! แต่ไหงกลายเป็นเรื่อง 18+ ว่าฉันคิดข่มขืนคนอื่นไปได้!
ได้โปรดเถอะ ใครก็ได้ช่วยเข้าใจที ว่าถึงฉันจะมีพละกำลัง แต่ฉันจะไม่ใช้มันกับแม่หลิว!
ถึงแม่หลิวจะหนีไปด้วยท่าทีแบบนั้น แต่ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเธอเลย!
พอ! ไม่ต้องคิดแล้ว!
เดิมทีฉันมาที่นี่เพื่อหาทางแก้แค้น แต่การแก้แค้นยังไม่บรรลุผลสำเร็จ ภาพลักษณ์ของฉันพังทลาย และศีลธรรมของฉันก็ถูกทำลายป่นปี้!
เมื่อคิดถึงประสบการณ์อันไม่พึงประสงค์ช่วงที่ผ่านมา เขาก็จมหายเข้าไปในความคิด
หรือเป็นเขาที่ถูกใครบางคนปั่นหัว?
ทางด้านหลินเป่ยฝาน อารมณ์ของเขาก็ซับซ้อนมากเช่นกัน
เขาสาบานว่าครั้งนี้เขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้!
เขาบริสุทธิ์ตลอดกระบวนการทั้งหมด! ในแผนก็แค่ให้อู๋เกอบังพลังงานชั่วร้ายที่ส่งเข้ามาเท่านั้นเอง
แต่ผลลัพธ์คือเขาออกไปแปปเดียว พอกลับมาดันเกิดเรื่องเลวร้ายน่าเหลือเชื่อขึ้น!
ในห้องทำงานของฉัน!
ใต้จมูกกันมีคนคิดจะปี้กัน!
เมื่อนึกถึงสองเหตุการณ์คราวก่อนที่เกิดขึ้น ประกอบกับเรื่องแม่หลิว ... หรือว่าอู๋เกอจะมีรสนิยมชอบผู้หญิงแก่จริงๆ?
ไม่น่าแปลกใจที่ชาติก่อนฉันไม่เห็นผู้หญิงของเขา!
ที่แท้ตัวเอกคนนี้ ... ก็มีรสนิยมสาย MILF!
ทั้งคู่จมอยู่ในความเงียบ
แต่สุดท้าย หลินเป่ยฝานก็พูดก่อนด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
“เสี่ยวอู๋ ผมไม่คิดว่าแค่ออกไปรับสายโทรศัพท์ไม่กี่นาที กลับมาคุณจะทำแบบนี้! กล้าบีบบังคับแม่หลิวในห้องทำงานของผม!”
“ต่อให้คุณชอบแม่หลิว ต่อให้คุณจะร้อนใจ แต่ก็ไม่ต้องร้อนใจขนาดนั้นถูกไหม? แค่สองสามนาทีคุณทนไม่ได้เลยเหรอ? พฤติกรรมนี้ค่อนข้างเสื่อมทรามทางศีลธรรม”
อู๋เกอรีบพูด “รองประธานหลิน ฟังนะ มันไม่ใช่แบบนั้น ...”
หลินเป่ยฝานโบกมือแล้วพูดว่า “คุณไม่จำเป็นต้องอธิบาย สถานการณ์ชัดเจนมากเกินพอแล้ว! ต่อให้พูดอะไรออกมา มันก็ฟังไม่ขึ้น!”
“เสี่ยวอู๋ ผมขอบอกคุณตามตรง ทำแบบนี้มันผิดกฏหมาย และถ้าแม่หลิวฟ้องคุณ คุณได้ถูกจับโยนเข้าคุก 100%!”
อู๋เกอยิ่งวิตกกังวลมากขึ้น“แต่ฉันบริสุทธิ์จริงๆ! ตอนนั้นฉันคันหลัง เลยอยากให้แม่หลิวเกา! ฉันเลยถอดเสื้อให้เธอช่วยเกาได้ง่ายขึ้น!”
หลินเป่ยฝานหัวเราะเบาๆ “เสี่ยวอู๋ ข้อแก้ตัวนี้ฟังไม่ขึ้นสุดๆ! แค่เกาให้หายคัน ทำไมต้องถอดเสื้อด้วย? คุณคิดว่าผมโง่เหรอ?”
อู๋เกออ้าปากแต่ก็พูดไม่ออก เรื่องนี้ไม่สามารถอธิบายได้ชัดเจนจริงๆ!
จะให้เขาบอกว่าตัวเองตั้งค่ายกลเพื่อวางกับดักหลินเป่ยฝาน แต่ดันพลาดท่าโดนตัวเองเรอะ?
เขารับประกันเลยว่าถ้าพูดแบบนั้นออกไป มีแต่จะตายเร็วขึ้น!
ศัตรูที่อยู่ตรงหน้าอาจดูยิ้มแย้ม แต่จริงๆ แล้วเขาเป็นเสือยิ้มและไม่เคยออมมือเมื่อปฏิบัติต่อศัตรู!
สุดท้ายอู๋เกอก็พูดไม่ออก เพียงก้มหน้าลงอย่างหงุดหงิด
“สำหรับความบริสุทธิ์ของคุณ... ทุกอย่างไม่ได้ขึ้นอยู่กับผมหรือคุณ แต่ขึ้นอยู่กับคำอธิบายของแม่หลิว!”
อู๋เกอพึมพำเบาๆ“แล้วแม่หลิว ...”
“โชคดีที่แม่หลิวยอมผ่อนปรน!” หลินเป่ยฝานกล่าวด้วยท่าทีสงบ“เธอบอกว่าเธอจะปล่อยให้มันเป็นอดีตไป ยอมให้เรื่องเป็นไปตามคำแก้ตัวของคุณ โดยบอกว่าเธอเกาหลังให้คุณจริงๆ และเหตุการณ์นั้นเป็นเพียงความเข้าใจผิด!”
อู๋เกอ“....”
นั่นไม่ใช่ข้อแก้ตัว แต่เป็นความจริง!
หลินเป่ยฝานกล่าวต่อว่า “เห็นมั้ย แม่หลิวใจดีกับคุณมาก เธอคอยอธิบายและยกโทษให้คุณเสมอมา ยอมเป็นฝ่ายทนทุกข์เสียเอง แต่คุณปฏิบัติต่อเธอแบบนี้ มันคู่ควรเหรอ?”
อู๋เกอ “ฉัน... ฉันขอโทษ!”
แม่หลิวถูกลากเข้าสู่ปัญหาสามครั้งติดต่อกัน และเขารู้สึกผิดกับแม่หลิวจริงๆ!
“ตอนแรกผมตั้งใจจะไล่คุณออก แต่แม่หลิวขอไว้”บอกว่าคุณยังเด็กและไม่ค่อยมีเหตุผล เลยทำเรื่องผิดพลาดโดยไม่ยั้งคิด เห็นการเสียสละของแม่หลิวแล้วใช่ไหม? ดังนั้นครั้งนี้ผมจะปล่อยผ่านไป แต่ถ้ามีครั้งหน้าอย่าหาว่าผมไม่เตือน!”
“ขอบคุณครับรองประธานหลิน!” อู๋เกอพูดทั้งน้ำตา
“คุณควรจะขอบแม่หลิวมากกว่า” หลินเป่ยฝานถอนหายใจ “ต่อไปก็ดูแลแม่หลิวให้ดี เมื่อคิดร่วมทุกข์ร่วมสุขกันแล้วก็อย่าวู่วามอีก!”
อู๋เกอ “ฮะ ???”
ทำไมประโยคนี้มันทะแม่งๆ?
วันรุ่งขึ้น เขาเห็นแม่หลิว และกำลังจะเดินเข้าไปขอโทษ แต่ก็พบว่าวันนี้แม่หลิวดูแปลกไปจากเดิมนิดหน่อย
เมื่อก่อนเธอเคยแต่งตัวเรียบร้อยๆ ปล่อยผมที่ไม่ได้รับการบำรุง เหมือนแม่ค้าในตลาดสด
แต่วันนี้เธอแต่งตัวสดใสเหมือนคุณป้าที่ชอบไปเดินห้าง!
ผมก็เหมือนถูกย้อมสีและได้รับการทาครีมบำรุงมาแล้ว ตอนนี้เธอเปลี่ยนทรงใหม่เป็นไว้หน้าม้าและมัดหางม้าข้างหลัง ทำให้ดูอ่อนเยาว์กว่าเดิมหลายปี
นอกจากนี้ยังดูสดใสมากอีกด้วย!
“แม่หลิว คุณอยู่นี่เอง” อู๋เกอเข้ามาทักทาย
“เสี่ยวอู๋ เธอนั่นเอง วันนี้มาแต่เช้าเลยนะ เป็นคนหนุ่มที่ขยันซะจริงๆ” แม่หลิวเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มร่าเริง
อู๋เกอกัดฟันแล้วพูดว่า “แม่หลิว ผมอยากขอโทษเรื่องเหตุการณ์เมื่อวาน ...”
แม่หลิวโบกมืออย่างเป็นกันเอง “อย่าพูดอย่างนั้น นั่นเป็นเรื่องในอดีต ปล่อยมันไปเถอะ พวกเรายังเข้ากันได้เหมือนเดิม”
อู๋เกอลอบถอนหายใจโล่งอก แม่หลิวยังคงเป็นแม่หลิวคนเดิม
“เสี่ยวอู๋ ฉันจะถามคำถามเธอซักสองสามข้อ และเธอต้องตอบป้าตามจริง”
“ได้ไม่มีปัญหา! ไม่ต้องพูดถึงสองสามข้อ ต่อให้เป็นสิบข้อผมก็ยินดีตอบ!” อู๋เกอให้สัญญาอย่างเต็มใจ
แม่หลิวหมุนตัว โชว์ให้เห็นเสื้อผ้า “เสี่ยวอู๋ เธอคดว่าเสื้อของป้าเป็นยังไงบ้าง?”
อู๋เกอพยักหน้าทันทีและพูดว่า “ดูดีมาก! แม่หลิวดูดีในทุกชุดที่คุณสวม!”
แม่หลิวยิ้มกว้างและชี้ไปที่ผมตัวเอง“เสี่ยวอู๋ แล้วผมที่เพิ่งย้อมใหม่ของป้าล่ะ?”
อู๋เกอพยักหน้าทันทีและพูดว่า “เงางามมาก! แม่หลิวทำผมทรงไหนก็ดูสวย!”
มันไม่สำคัญว่าความจริงเป็นอย่างไร เพราะการเอ่ยปากชมนั้นเป็นใครก็ชอบฟัง!
“เธอนี่ปากหวานจังเลย!” แม่หลิวหันกลับมาอย่างมีความสุขและพูดด้วยสีหน้าเขินอายปนกังวล “แบบนี้ดีพอให้คู่ควรกับเธอแล้วรึยัง?”
อู๋เกอ “ฮะ ???”
