ตอนที่ 1 สุสานวีรบุรุษ
ตอนที่ 1 สุสานวีรบุรุษ
"พี่เฉิน ข้ายังต้องการอีก!"
บนเตียงนอน ใบหน้าของหญิงสาวที่ยังคงแดงก่ำ เอ่ยเสียงเย้ายวนชวนหลงใหลออกมา
เซียวเฉินมองโจวหลิงเสวี่ยผู้มีรูปโฉมงามเลิศในแผ่นดินที่อยู่เบื้องบน หัวใจของเขาก็พลุ่งพล่านขึ้นมาอีกครั้ง
"ได้!"
ทว่าเมื่อเซียวเฉินกำลังจะร่วมรักอีกครั้ง ความรู้สึกอ่อนล้าอย่างรุนแรงก็เข้ามาแทนที่ ทำให้เขาแสดงสีหน้ากระอักกระอ่วนออกมา
"วันนี้เราหยุดไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อนดีไหม อย่างไรเสียเราก็มีเวลาอีกมากมาย"
"พี่เฉินเหนื่อยเร็วเพียงนี้เชียวหรือ หนึ่งเดือนข้างหน้าจะถึงวันวิวาห์ของเราแล้วนะ ต่อไปนี้ท่านจะขี้คร้านไม่ได้อีกแล้ว"
โจวหลิงเสวี่ยแนบกายซบอกเซียวเฉินอย่างแผ่วเบา ร่างกายที่อ่อนนุ่มชวนหัวใจเซียวเฉินสั่นไหว
ใครจะคิดว่าโฉมงามผู้เยือกเย็นแห่งเมืองวายุไกลจะมีด้านที่เร่าร้อนและบ้าคลั่งเช่นนี้
"เมื่อใดที่กระดูกเต๋าของข้าตื่นขึ้น ข้าจะต้องโด่งดังไปทั่วใต้หล้าอย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นข้าจะสามารถแต่งงานกับเจ้าอย่างสมเกียรติ"
เซียวเฉินกระชับกอดคนงามในอ้อมแขนโดยไม่รู้ตัว ทว่าไม่คาดคิดว่าความรู้สึกอ่อนล้าจะยิ่งรุนแรงมากขึ้น จนทำให้ทั้งร่างไร้เรี่ยวแรงลง ไม่สามารถแม้แต่จะเรียกใช้พลังรากฐานแก่นแท้ในตันเถียนได้
"ไม่จริง..."
สีหน้าของเซียวเฉินเปลี่ยนไปทันที "ข้าถูกวางยาพิษ!"
"เพิ่งรู้ตัวหรือ ท่านนี่โง่นัก!"
โจวหลิงเสวี่ยลุกขึ้นมาตั้งแต่เมื่อใดไม่รู้ ดวงตาคู่งามเปี่ยมล้นแววดูแคลนและเย็นชา ต่างจากก่อนหน้านี้ราวกับคนละคน
"เจ้าเป็นคนวางยาข้า เจ้าทำเช่นนี้เพื่ออะไร!"
เซียวเฉินไม่กล้าเชื่อว่าโจวหลิงเสวี่ย คู่หมั้นที่เขาเติบโตมาด้วยกันและอยู่ด้วยกันทุกวันจะวางยาพิษเขา!
"จะบอกว่าเจ้าโง่ก็โง่จริง ๆ"
โจวหลิงเสวี่ยสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน "เจ้าไม่มีภูมิหลังหรืออำนาจใด ๆ คิดจริงหรือว่าข้าชมชอบเจ้า บอกให้รู้ไว้เลย พ่อของข้าได้ติดต่อกับตระกูลหวังแห่งเมืองหลวงแล้ว อีกไม่นานก็จะมาสู่ขอ!"
"เมื่อเจ้าพึ่งพิงตระกูลหวังแห่งเมืองหลวงแล้ว ทำไมเจ้าถึงต้องยอมมอบกายให้ข้าด้วย" เซียวเฉินตะโกนถาม
"ก็เพื่อสิ่งนี้ไง!"
ในมือของโจวหลิงเสวี่ยปรากฏมีดสั้น แววตาเย็นชา "กระดูกเต๋าของเจ้าจะตื่นขึ้นในร่างกายของข้า และนี่คือเหตุผลที่ข้าจะสามารถแต่งเข้าตระกูลหวังได้!"
"เจ้าช่างโหดเหี้ยมนัก!" เซียวเฉินนึกถึงความรักใคร่ที่ผ่านมาแล้วรู้สึกขยะแขยง
แสร้งยอมมอบกายเพื่อแย่งกระดูกเต๋าของเขาไปและแต่งงานเข้าตระกูลหวังแห่งเมืองหลวง!
"แทนที่จะโทษคนอื่นว่าโหดเหี้ยม เจ้าควรโทษตัวเองที่โง่เขลาต่างหาก เหมือนกับพ่อของเจ้า"
ยามนี้ประตูห้องถูกเปิดออก ชายวัยกลางคนเจ้าของรอยยิ้มอันเยือกเย็นก้าวเข้ามา
"เจ้ายังกล้าเอ่ยถึงพ่อข้าอีกหรือ" เซียวเฉินยิ่งบันดาลโทสะ ชายตรงหน้าคือพี่น้องร่วมสาบานของพ่อเขา และเป็นพ่อของโจวหลิงเสวี่ย โจวขวางเจานั่นเอง
หลังพ่อแม่ของเซียวเฉินล่วงลับ โจวขวางเจาก็รับเซียวเฉินเป็นบุตรบุญธรรม และยังหมั้นหมายเขากับโจวหลิงเสวี่ยอีกด้วย
ด้วยเหตุนี้เซียวเฉินจึงไว้ใจพวกเขามาก
"ตอนที่ข้าฆ่าพ่อแม่ของเจ้า ข้ายังไม่รู้สึกอะไรเลย แล้วข้าจะกลัวอะไรกับการเอ่ยถึงพวกเขาอีก" โจวขวางเจาหัวเราะเยาะ
"อะไรนะ ไอ้เดรัจฉาน!" เซียวเฉินแทบคลั่ง เขาอยู่กับคนทรยศมาตลอดหลายปี!
"ข้าก็ไม่ต้องการชีวิตของพวกเขาหรอก แต่ก็เพราะพวกเขาให้กำเนิดเจ้า และยังบอกความลับที่เจ้ามีกระดูกเต๋าแก่ข้า เพื่อจะได้มาซึ่งกระดูกเต๋า ข้าจึงไม่มีทางเลือก!"
โจวขวางเจาหัวเราะร่า เมื่อโจวหลิงเสวี่ยได้ครอบครองกระดูกเต๋า นางจะกลายเป็นยอดอัจฉริยะแห่งแคว้นไพศาล!
"โจวขวางเจา โจวหลิงเสวี่ย พวกเจ้าพ่อลูกจิตใจโหดเหี้ยมนัก ชาตินี้ข้าจะต้องควักหัวใจและหักกระดูกของพวกเจ้าด้วยมือของข้าเอง!" เซียวเฉินคำรามเกรี้ยวกราด
ฉึก!
มีดสั้นปักลงบนร่างเซียวเฉิน เลือดไหลทะลักออกมา ใบหน้าอันงดงามของโจวหลิงเสวี่ยในเวลานี้ดูชั่วร้ายในสายตาของเซียวเฉิน
ตูม!
แสงสีทองสว่างวาบ คลื่นพลังเต๋าแผ่กระจายออกไป ดวงตาของโจวหลิงเสวี่ยเป็นประกายขึ้น มันคือกระดูกเต๋าในร่างกายของเซียวเฉิน!
"ขอบคุณที่เจ้าต่อสู้เพื่อตระกูลโจวของข้ามาตลอดหลายปีที่ผ่านมา และแย่งชิงทรัพยากรเหมืองแร่มาให้ แต่ว่าน่าเสียดายที่การบำเพ็ญของเจ้าเชื่อมโยงกับกระดูกเต๋า ต่อไปนี้เจ้าจะกลายเป็นคนไร้ค่า"
"เจ้าวางใจได้ ข้าจะให้เจ้ามีชีวิตอยู่ได้อีกสักหน่อย หากกระดูกเต๋าไม่สามารถหลอมรวมกับข้าได้ ข้าก็ยังต้องการเลือดของเจ้า"
"อ้อ ใช่แล้ว น้องสาวของเจ้า ซิ่นเอ๋อร์ ข้าได้หาสามีที่ดีให้กับนางแล้ว อีกเจ็ดวันนางจะแต่งงานกับจอมมารฉู่ เจ้าไม่ต้องเป็นห่วง"
เสียงของโจวหลิงเสวี่ยยังคงดังก้องอยู่ในหู สติของเซียวเฉินกลับค่อย ๆ อ่อนลง
เขารู้สึกได้ว่ากระดูกเต๋าของเขาถูกขุดออกมาจากตันเถียนอย่างโหดเหี้ยม เลือดไหลชุ่มโชกไหลล้น ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงกระตุ้นให้เขาหมดสติไปในที่สุด...
"ข้าจะตายไม่ได้ ข้าจะตายไม่ได้..."
ไม่รู้ว่าหมดสติไปนานเท่าใด เซียวเฉินก็ค่อย ๆ ฟื้นคืนสติ
"แค้นของพ่อแม่ กระดูกเต๋าของข้า ข้าต้องทวงคืนทั้งหมด!"
"จอมมารฉู่มีอายุมากกว่าครึ่งร้อยแล้ว เขามีภรรยาตายไปแล้วสามคน จะปล่อยให้ซิ่นเอ๋อร์ตกอยู่ในเงื้อมมือเขาได้อย่างไร!"
"โจวขวางเจา โจวหลิงเสวี่ย แม้ว่าข้าจะต้องตกนรกทั้งเป็น หรือจมดิ่งลงสู่ความมืดมิด ต้องเวียนว่ายตายเกิดพันชาติ ข้าก็จะต้องให้พวกเจ้าชดใช้หนี้แค้นนี้!"
ความโกรธ ความคับแค้น และเสียงร้องของเซียวเฉิน... ทั้งหมดกลายเป็นความมุ่งมั่นอันแน่วแน่
แม้จะต้องตายตกไปด้วยกันทั้งหมด เขาก็จะไม่ปล่อยให้พ่อลูกตระกูลโจวมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ต่อไป!
ตูม!
ทันใดนั้น แสงสายัณห์ศักดิ์สิทธิ์พลันแผ่กระจาย พลังชีวิตก็ผลิบาน!
บาดแผลถึงแก่ชีวิตกำลังสมานตัวอย่างเห็นได้ชัดด้วยความเร็วทันตา!
"กระดูกเต๋า!"
ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง แสงสว่างส่องประกาย พันธนาการร่างกายของเขาไว้
เขาสัมผัสได้ชัดเจนว่าภายในตันเถียนของเขามีกระดูกเต๋าอีกหนึ่งชิ้น!
"กระดูกเต๋า ฟื้นคืนชีพหรือ"
ตัวอักษรนับไม่ถ้วนราวกับถือกำเนิดจากกระดูกเต๋า ไหลเข้าสู่ห้วงสมุทรสำนึกของเขาอย่างบ้าคลั่ง!
เลือดของเขา ความคิดของเขา ราวกับหลอมรวมเข้ากับกระดูกเต๋าที่เพิ่งฟื้นคืนชีพ พลังเต๋าอันยิ่งใหญ่ไหลเวียนอยู่ในร่างราวกับกำลังหล่อหลอมกายเต๋า!
"กายเต๋าแห่งการฟื้นคืนชีพ อาบเลือดเพื่อการเกิดใหม่!"
น้ำเสียงชราดังก้องอยู่ในห้วงสมุทรสำนึกของเซียวเฉิน จิตสำนึกของเขาปรากฏอยู่ในอีกมิติหนึ่ง มันช่างแปลกประหลาดและลึกลับ!
ที่นี่เหมือนกับยุคก่อนประวัติศาสตร์ กว้างใหญ่และรกร้าง ที่สำคัญคือไร้ซึ่งดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์ มีเพียงดวงดาวบนฟากฟ้าที่เปล่งแสงสีเลือดน่าสะพรึงกลัว!
เซียวเฉินเงยหน้าขึ้น ยามนี้ความตกตะลึงผุดขึ้นในใจเขา ราวกับว่าดวงดาวสีเลือดบนท้องฟ้านับไม่ถ้วนล้วนอยู่ในการควบคุมของเขา!
ภาพที่น่าตกใจปรากฏขึ้นในความคิดของเขา สายธาดวงดารากลับกลายเป็นสมรภูมิ กาลเวลาหมุนเวียน และโลกทั้งมวลเสมือนฝุ่นละออง
ร่างกายอันยิ่งใหญ่ค้ำจุนความโกลาหลไว้ เสียงคำรามอันยาวนานทำลายดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ และเลือดของศัตรูก็อาบย้อมดวงดาวบนฟ้า!
ย่อมเป็นมหากาพย์และตำนานที่ไม่รู้จบ!
"กายเต๋าอมตะ!"
ในที่สุดเซียวเฉินก็เข้าใจว่าทำไมกระดูกเต๋าของเขาถึงได้ฟื้นคืนชีพ เพราะมันไม่ใช่กายเต๋าธรรมดา แต่เป็นกายเต๋าอมตะ!
และกระดูกเต๋าที่ฟื้นคืนชีพก็ได้ปลุกพลังแห่งกายเต๋าอมตะอย่างแท้จริง!
มิติแห่งนี้ถูกปิดตายอยู่ในกระดูกเต๋าที่เพิ่งฟื้นคืนชีพ และยังมีตัวอักษรนับไม่ถ้วนจารึกไว้ เป็นที่พักพิงของพลังการสืบทอดอันยิ่งใหญ่!
"พลังสวรรค์อมตะ!"
พลังอันยิ่งใหญ่ปรากฏขึ้นในห้วงสมุทรสำนึกของเซียวเฉิน
"แค้นของข้าคงจะได้ชำระในเร็ว ๆ นี้แล้ว!" เซียวเฉินตื่นเต้นเต็มที พลังสวรรค์อมตะนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อกายเต๋าอมตะโดนเฉพาะ
ร่างและเลือดอันเป็นอมตะนี้เป็นข้อพิสูจน์ถึงเต๋าอันยิ่งใหญ่และเป็นอมตะ
ด้วยพลังวิเศษและการสืบทอดนี้ เขาไม่เกรงกลัวโจวขวางเจาและโจวหลิงเสวี่ยอีกต่อไป!
ครืน ๆ!
ในทันใดนั้น ดวงดาวบนท้องฟ้าก็สั่นไหวอย่างรุนแรง แสงสีเลือดที่แผ่กระจายออกมายิ่งน่าสะพรึง
ใบหน้าชั่วร้ายและน่ากลัวปรากฏขึ้น จ้องมองมาที่เซียวเฉิน เผยรอยยิ้มสยดสยองและแปลกประหลาด
ชั่วพริบตาใบหน้านั้นก็อ้าปากกว้าง เขมือบทุกสิ่งราวกับต้องการจะกลืนกินเซียวเฉินลงไป!
