ตอนที่แล้วบทที่ 59: การเผชิญหน้า
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 61: ภูมิปัญญาของมนุษย์

บทที่ 60 การพบแบล็คเอาท์


[แฟนเพจBamแปลNiyay:ลงแบบราคาถูกโคตรในmy-novelกับthai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นนอกจากสองเว็บนี้คือไม่ใช่ผมนะ ถ้าเจอคนอ่านก็อปดันเยอะกว่าก็ท้อเป็นนะครับ]

[ถ้าอ่านฟรีแบบเถื่อนไม่ว่าจะได้มายังไงนั้น ผมไม่ว่าเลยครับ และต่อให้ไม่มีคนอ่าน ผมก็ยังจะแปลต่อจนจบด้วย แต่ถ้าจะจ่ายเงินให้เว็บหรือคนที่copyไปขายอีกที คุณโคตรแย่เลยครับ]

[หลังแปลจบจะมีการแก้คำอ่านใหม่ตั้งแต่ต้น ดังนั้นถ้าคุณอ่านแบบเถื่อน ก็เชิญเลยครับ เพราะมันไม่มีอัพเดทให้หรอก]

บทที่ 60 การพบแบล็คเอาท์

ตามความถี่ที่เขาจับได้ ซุนเฉิงจึงบิน9มไปจนถึงฮุสตัน เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเมื่อเข้าใกล้และล็อกจนพบกับตัวเป้าหมาย

"รถสปอร์ตสีเหลืองงั้นเหรอ?"

รูปลักษณ์ที่คุ้นเคยนี้ทำให้เขานึกถึงก่อนหน้านี้ ตอนที่เขาอยู่กับออนสลอตและเลเซอร์บีค ยามที่พวกเขาเข้าไปช่วยเหลือโบนครัชเชอร์

พอเปรียบเทียบอีกฝ่ายกับข้อมูลของออโต้บอตส์ในความทรงจำ ซุนเฉิงจึงลดความเร็วในการบินลงมาต่ำกว่าร้อยเมตรจากพื้นดิน

แต่เขาก็ไม่คิดจะลดระดับความสูงในการบินลงมากกว่านี้แล้ว

บนพื้นดิน ซุนเฉิงคิดว่าออโต้บอตส์คนนั้นยังไม่เห็นเขา แต่จู่ ๆ อีกฝ่ายก็แปลงร่างเป็นร่างหุ่นยนต์ขณะขับรถด้วยความเร็วสูง ยกปืนเลเซอร์ขึ้นในมือและยิงใส่เขา

การยิงรวดเร็วนี้ได้ทำให้ซุนเฉิงตั้งตัวแทบไม่ทัน

ด้วยความโชคดีที่ฟังก์ชั่นแกนหลักของเขายังคงทำงานอยู่ตลอดเวลา พอสัมผัสได้ถึงอันตราย เขาจึงเร่งความเร็วขึ้นอย่างฉับพลันโดยไม่รู้ตัว แต่กระนั้นเขาก็ยังคงไม่สามารถหลบเลี่ยงกระสุนปืนเลเซอร์ที่ยิงมาอย่างรวดเร็วได้ ซึ่งกระสุนนั้นพุ่งไปโดนปีกซ้ายของยานบิน ทำให้มันหมุนคว้างไปหลายตลบก่อนที่จะร่วงลงสู่พื้นดิน

"บ้าเอ๊ย!"

หลังจากตั้งสติได้ ซุนเฉิงก็รู้สึกหงุดหงิด

เมื่อประมวลผลไปสักพัก ฟังก์ชั่นแกนหลักของเขาก็ค้นพบข้อมูลเกี่ยวกับผู้โจมตีในความทรงจำของเขาเสียที

"บัมเบิ้ลบี? นักรบชั้นยอดของเหล่าออโต้บอตส์!"

ออโต้บอตส์ที่โจมตีเขามีชื่อว่าบัมเบิ้ลบี ตามข้อมูลความทรงจำของเฟรนซี่ ชายผู้นี้เป็นนักรบชั้นยอดของเหล่าออโต้บอตส์ พละกำลังของมันนั้นแข็งแกร่งมาก แม้แต่บาริเคดและโบนครัชเชอร์ก็อาจจะไม่สามารถต่อกรกับมันได้ และน่าจะมีเพียงพวกดิเซปติคอนรุ่นเก่าอย่างออนสลอตเท่านั้นที่จะสู้กับบัมเบิ้ลบี้ได้

พละกำลังของบัมเบิ้ลบีนั้นเหนือกว่าเขามาก ลำแสงเลเซอร์ที่ยิงมาจากอาวุธของฝ่ายตรงข้ามพุ่งชนเกราะเหล็กที่ได้รับการเสริมพลังโดยออลสปาร์ค บนร่างกายของซุนเฉิง สร้างรอยปริแตกขึ้นมาทันที

พอรู้สึกได้ว่าสมดุลการบินและความเร็วของเขาได้รับผลกระทบจากการโจมตีครั้งนี้ เขาจึงพยุงตัวเองให้มั่นคงกลางอากาศ จากนั้นก็แปลงร่างเป็นร่างหุ่นยนต์และกระโดดลงสู่พื้นดิน

"ปัง!"

หลังจากถูกยิงใส่อีกนัด ซุนเฉิงก็หลบมันด้วยการกระโดดถอยหลัง และเห็นบัมเบิ้ลบีที่มีความสูงเกือบสองเท่าของเขากำลังวิ่งตรงเข้ามา

ปีกที่เสียหายส่งผลต่อการเคลื่อนไหวของเขา ไม่มีทางเลยที่ร่างกายจักรกลของเขาจะสามารถซ่อมแซมตัวเองได้ทัน

แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยเขาไป เขาก็เริ่มรู้สึกโกรธแค้นเช่นกัน เขายกปืนกลขนาดเล็กขึ้นมาจากฝ่ามือ  ซุนเฉิงเล็งไปที่บัมเบิ้ลบี ยิงใส่อย่างดุเดือดและบ้าคลั่ง

"...ปัง ปัง ปัง ปัง..."

เสียงปืนดังกึกก้องอย่างต่อเนื่อง แต่บัมเบลบี้กลับไม่หลบเลย เขายื่นแขนซ้ายออกมาเพื่อป้องกันหน้าอกของตนและพุ่งเข้าหาซุนเฉิงด้วยพละกำลังทั้งหมด

"ไอ้บัดซบนี้เก่งการต่อสู้ระยะประชิด..."

หัวใจของซุนเฉิงคล้ายจมดิ่งลงห้วงลึก เมื่อเห็นว่าบัมเบิ้ลบีกำลังพยายามเข้าประชิดเขา  เขาก็รู้ได้อย่างรวดเร็วว่าความสามารถที่ฝ่ายตรงข้ามถนัดสุดคือการต่อสู้ระยะประชิด

หลังจากรู้เรื่องนี้  เขาก็เริ่มวิ่งหนีไปจากบัมเบิ้ลบี ในขณะเดียวกัน เขายังคงเล็งปืนกลไปที่หน้าอกและศีรษะของฝ่ายตรงข้ามและยิงไม่หยุด

ปัง ปัง ปัง ปัง ...

บัมเบิ้ลบีเร็ว ปราดเปรียว แทบจะไม่ช้ากว่าบาริเคดเลย

แม้ซุนเฉิงจะพยายามสุดความสามารถที่จะขยายระยะห่างระหว่างเขากับคู่ต่อสู้ แต่เขาก็รู้ได้อย่างรวดเร็วว่าเป็นไปไม่ได้ ชัดเจนว่าบัมเบิ้ลบีก็เป็นนักสู้สายความเร็วเช่นกัน

"ยุ่งยาก! สู้นานไม่ได้เด็ดขาด!"

ปืนกลของเขายากที่จะสร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับฝ่ายตรงข้าม การยิงใส่บัมเบิ้ลบีแต่ละครั้งมันเพียงแค่ทิ้งรอยสีแดงตื้น ๆ บนร่างกายของอีกฝ่ายเท่านั้น ในทางกลับกัน พลังของปืนเลเซอร์ของฝ่ายตรงข้ามนั้นน่าทึ่งเป็นอย่างมาก ด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายกลของเขา เขาประเมินได้เลยว่าตัวเองน่าจะแหลกเป็นชิ้น ๆ ถ้าเกิดโดนยิงสองนัดติดต่อกัน

ขณะที่เขากำลังจะถูกไล่ทันและโดนเข้าประชิดโดยฝ่ายตรงข้าม ซุนเฉิงก็เห็นรถยนต์ของมนุษย์พุ่งเข้ามาหาเขาและเบรกอย่างกะทันหันไม่ไกลนัก

ดวงตาของซุนเฉิงเป็นประกายทันทีเมื่อเห็นรถยนต์กำลังจะพุ่งชนเขา

เขาสังเกตเห็นอย่างชัดเจนว่าเมื่อรถยนต์ของมนุษย์ปรากฏขึ้น บัมเบิ้ลบีดูเหมือนลังเลและรีบเก็บปืนเลเซอร์อันเป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อเขาทันที

"ขอโทษนะ!"

ซุนเฉิงหลบรถยนต์ของมนุษย์ที่เกือบจะชนเขา และขอโทษชายผิวขาววัยกลางคนที่เบาะคนขับ ซึ่งอีกฝ่ายกำลังมองเขากับบัมเบิ้ลบีด้วยท่าทางหวาดกลัวขณะที่เขาวิ่งผ่านไป

วินาทีต่อมา เขามาถึงด้านหลังรถและเตะ Ford SUV อย่างรุนแรง แรงเตะอันทรงพลังส่งรถลอยขึ้นไปหลายเมตรและทุ่มมันใส่บัมเบิ้ลบี

จากนั้น ซุนเฉิงก็กระโดดขึ้นไปและแปลงร่างกลับเป็น โดรนกริมรีปเปอร์ บินโค้งขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาใช้ประโยชน์จากความสูงและเริ่มยิงใส่บัมเบิ้ลบีอีกครั้ง

"ปัง ปัง..."

บัมเบิ้ลบีที่เพิ่งจะรับมือกับ Ford SUV ได้วิ่งออกไปและกระโดดออกจากรถอย่างรวดเร็ว หลังจากยืนนิ่ง เขามองขึ้นไปที่ซุนเฉิงผู้ที่กำลังลอยอยู่บนท้องฟ้าด้วยความรำคาญใจ

เขายกมือขึ้นและใช้ปืนเลเซอร์ของเขายิงเล็งขึ้นบนฟ้าทันที แต่โชคไม่ดีนัก ซุนเฉิงหลบมันได้หมดทุกนัด

ปัง ปัง...

"บูม!"

ทั้งสองฝ่ายยิงตอบโต้กันไปมา เสียงปืนและเสียงระเบิดดังกึกก้องอย่างต่อเนื่อง

แม้ว่าการต่อสู้จะน่าตื่นเต้น แต่ในไม่ช้า ทั้งคู่ก็สูญเสียความตั้งใจที่จะสู้กันต่อไป

"หลังจากลองสังเกตดูแล้ว การที่มันจะโจมตีฉันได้ก็เป็นเรื่องยาก และแม้ว่าฉันจะได้เปรียบในทางอากาศ แต่ปืนกลของฉันก็ไม่สามารถทำร้ายมันได้!"

หลังจากรู้เรื่องนี้แล้ว ซุนเฉิงจึงเก็บปืนกลสองกระบอกของเขากลับและไม่คิดจะเสียพลังงานอีกต่อไป

ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็เห็นว่าบัมเบิ้ลบีจ้องมองมาที่เขาด้วยความประหลาดใจสักพักใหญ่ จากนั้นอีกฝ่ายก็เก็บปืนเลเซอร์และแปลงร่างเป็นรถยนต์ต่อหน้าต่อตา ขับไปยังทางหลวงในระยะไกลจนเกิดเสียงเครื่องยนต์ดังสนั่น

หลังจากสแกนและจดจำรูปลักษณ์ของฝ่ายตรงข้ามอย่างถี่ถ้วน ซุนเฉิงก็ลอยตัวอยู่กลางอากาศสักพัก ก่อนที่จะเพิ่มความเร็วอย่างรวดเร็วและบินกลับไปยังแอฟริกาอีกครั้ง

...

เมื่อซุนเฉิงข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกและบินไปจนถึงทะเลทรายซาฮาร่า เวลาผ่านไปกว่าสามสิบชั่วโมงแล้วนับตั้งแต่เขาได้รับการสื่อสารระหว่างดวงดาวของแบล็คเอาท์

"[กองทหารคาสเซ็ตต์] เฟรนซี่ ข้าได้มาพบแบล็คเอาท์แล้ว..."

สถานที่พบกันของทั้งสองคนไม่ใช่มอริเตเนีย แต่เป็นทะเลทรายในพื้นที่กัฟราทางตะวันตกเฉียงใต้ของลิเบีย

อีกฝ่ายได้ส่งพิกัดพบกันอย่างรีบร้อนมาให้เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา เห็นได้ชัดว่าเขามาถึงโลกแล้ว ซึ่งพิกัดที่ตัวแบล็คเอาท์ส่งมาไม่ได้อยู่ใกล้กับจุดลงจอด เพราะดูเหมือนว่าหมอนี้จะเดินทางไปทั่วแอฟริกาฆ่าเวลารอเขา

"เหตุใดเจ้าใช้เวลานานนัก..." แบล็คเอาท์ถามอย่างร้อนรน

แบล็คเอาท์เป็นดีเซปติคอนที่มีร่างกายจักรกลที่สูงมาก ถึงแม้จะไม่ใหญ่มากเท่าออนสลอต แต่ก็ยังสูงกว่าสตาร์สครีมครึ่งตัว

ในบรรดาเหล่าดีเซปติคอน ถึงแม้จะไม่ได้มีหลักการแบบว่าตัวจักรกลยิ่งสูง พละกำลังก็ยิ่งมาก แต่ดีเซปติคอน 99% ล้วนเป็นไปตามหลักการนี้ทั้งนั้น

ซุนเฉิงรู้อยู่แล้วว่าจะเจอคำถามนี้ ดังนั้นเขาจึงฉายภาพบัมเบิ้ลบีที่เขาเพิ่งเจอทันทีเมื่อแบล็คเอาท์ถาม "แบล็คเอาท์ ข้าเจอบัมเบิ้ลบีระหว่างก่อนที่จะมาที่นี่และต้องใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อสลัดมันออกไป!"

"ไอ้พวกออโต้บอตส์บัดซบ!"

แบล็คเอาท์ดูจะยอมรับข้อแก้ตัวของเขา เมื่อเขาเห็นภาพของบัมเบิ้ลบีที่ซุนเฉิงฉาย เขาก็ชกพื้นดินข้าง ๆ เขาด้วยความโกรธแค้น แววตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า

"ถ้าเช่นนั้นพวกออโต้บอตส์ก็มาที่โลกด้วยเหรอ? ดูเหมือนว่าท่านเมกะทรอนและ ออลสปาร์คจะอยู่ที่นี่จริง ๆ ..."

แบล็คเอาท์มองไปยังซุนเฉิงอย่างรวดเร็ว และหลังจากสแกนเขาอย่างเย็นชา อีกฝ่ายก็ถามว่า "บอกข้ามา หลังจากสำรวจโลกมานานขนาดนี้ เจ้ายังไม่เจอเบาะแสอะไรอีกเลยเหรอ?"

ซุนเฉิงผู้ที่เตรียมข้อแก้ตัวไว้แล้ว ก็ไม่ลังเลเลย เขารีบฉายภาพและรูปถ่ายที่เขาพบเมื่อบุกเข้าไปในอินเทอร์เน็ตก่อนหน้านี้ และตอบว่า "ข้าสามารถยืนยันได้ว่าท่านผู้นำและออลสปาร์คอยู่บนโลกอย่างแน่นอน แต่จากการวิเคราะห์ พวกเขาอาจจะถูกประเทศบนโลกค้นพบและซ่อนมันไว้ ซึ่งมันทำให้การค้นหาทั้งสองอย่างนี้เป็นสิ่งที่ยากเย็นนัก”

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay , ลงแบบราคาถูกแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับ หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิก กระซิก ;-;

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด