บทที่ 448 : ประเภทภารกิจ ซับซ้อน (14)
บทที่ 448 : ประเภทภารกิจ ซับซ้อน (14)
['อีดิส (★★★★)' อยู่ในสภาพใกล้เสียชีวิต ชีวิตของเธอกำลังตกอยู่ในอันตราย!]
'ใกล้ตาย'
นั้นมันไม่ใช่เรื่องดีแล้ว
เรือเหาะลำอื่นๆ ก็ออกไปเช่นกัน แต่สัตว์ประหลาดกลับไม่สนใจและแห่กันไปที่เรือเหาะทุนนิยมตระกูลโฮอย่างเดียว
“อีดิสเป็นยังไงบ้าง”
<นั่น…… .>
เบนิกไม่สามารถตอบฉันได้
ฉันมองไปที่ด้านหลังของลูเซ็ท
เรือเหาะทุนนิยมตระกูลโฮที่ถูกโจมตีบินส่ายไปส่ายมา
และดาดฟ้าด้านนอกซึ่งเสริมด้วยโลหะผสมที่มีความแข็งแรงสูง อยู่ในสภาพทรุดโทรมมีควันหนาทึบลอยขึ้นมาจากรูด้านข้าง
'มันถูกโจมตีอย่างหนักเลยใช่ไหม?'
ขณะที่เรากำลังต่อสู้ในอีกสนามหนึ่ง ดูเหมือนว่าพวกสัตว์ประหลาดจะมุ่งความสนใจไปที่เรือเหาะบังคับการของผู้บุกรุก นั่นคือเรือเหาะทุนนิยมตระกูลโฮ
เมื่อมาคิดดูแล้ว ฉันไม่ได้ยินรายงานของอีดิสเลยตั้งแต่ช่วงกลางๆของการต่อสู้
"สละเรือ พาผู้รอดชีวิตออกมาไปที่เรือลำอื่นๆแทน”
<รับทราบครับ>
ฉันวิเคราะห์ถึงสถานการ์ณของเรือเหาะทุนนิยมตระกูลโฮในตอนนี้
เหนือดาดฟ้า มีพอร์ทัลจางๆส่องสว่างอยู่
เหล่าฮีโร่รวมทั้งช่างเครื่องกำลังเข้าไปที่นั่น
'คราวนี้เป็นอีดิส...…นี้จะครั้งสุดท้ายแล้วจริงๆเหรอ?'
ยัยโง่
กัปตันจะเข้าไปทำอะไรข้างหลัง?
“เบนิก พาอีดิสมาด้วย ถ้าเธอไม่ยอมก็อุ่มเธอเข้ามาเลย”
<……ฉันสบายดี>
เสียงอ่อนแรงของอีดิสดังขึ้น
<ขอโทษทีนะ ฉันเสียสมาธิขณะต่อสู้>
“อาการบาดเจ็บรุนแรงแค่ไหน? เหลือยาอยู่กี่ขวด?”
<ถึงยังไง มันก็สนุกมากเลยต้องขอบคุณนายด้วย>
“กำลังพูดถึงเรื่องไร้สาระอะไร?”
ฉันมองไปที่คาทีโอ
คาทีโอยุ่งอยู่กับการสกัดกั้นการโจมตีของสัตว์ประหลาด
เนื่องจากบาเรียปัจจุบันถูกปลดอาวุธแล้ว หากไม่มีโล่เวทย์มนตร์สัตว์ประหลาดจะพุ่งเข้าชนเรือเหาะในทันที
นักเวทย์บนเรือเหาะคนอื่นๆ ต่างรับหน้าที่นี้ในปัจจุบัน
'เราไม่สามารถสร้างพอร์ทัลใหม่ได้...'
[วิวัฒนาการปัจจุบัน : 072 / 100]
เงาของยักษ์ที่สูงร้อยเมตรโบกมืออันใหญ่โตของมัน
ทันใดนั้นมีหนวดยื่นออกมาจากที่ไหนสักแห่ง พุ่งเข้าไปที่ยักษ์แล้วลากเขาออกไปทันที
ในไม่ช้า เสียงของบางสิ่งที่ถูกเคี้ยวก็ดังก้องไปทั่วทั้งป่า
[เรือเหาะ 'ทุนนิยมตระกูลโฮ' ถูกทำลายแล้ว!]
ในที่สุดกเรือเหาะลำแรกของเราก็ถูกโจมตี
สัตว์ประหลาดหลายร้อยตัวเกาะอยู่บนดาดฟ้าและตัวถัง
['สิราด (★★★★)' กลับคืนสู่อ้อมกอดของเทพธิดาแล้ว! จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาจะถูกจดจำตลอดไป]
['ไนดาล (★★★)' กลับคืนสู่อ้อมกอดของเทพธิดาแล้ว! จิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาจะถูกจดจำตลอดไป]
['วิธนีย์ (★★★★)' กกลับคืนสู่อ้อมกอดของเทพธิดาแล้ว! จิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอจะถูกจดจำตลอดไป]
['ไฮดิน (★★★)' กลับคืนสู่อ้อมกอดของเทพธิดาแล้ว!...….]
ฮีโร่ที่ไม่สามารถอพยพได้เสียชีวิตไปมากมาย
<ไม่มีวัตถุอะไรหน้าสงสัยในพื้นที่ที่ 7นี้ เราต้องเข้าไปข้างในต่อไป ฮานนายรับช่วงตั้งแต่นี้เป็นต้นไปทีนะ เบนิกที่ส่งไปฟรังก์หานาย>
แม้ว่าเราจะสร้างพอร์ทัลตอนนี้ แต่มันก็สายเกินไป
ความเร็วของเรือเหาะที่เคลื่อนที่ไปข้างหน้าไม่ลดลง
เรือเหาะทุนนิยมตระกูลโฮที่แยกตัวออกจากกลุ่มกำลังเคลื่อนตัวไปทางด้านหลัง
'…'
ฉันยกแขนซ้ายขึ้น
เปรี๊ยะ!! สายฟ้าสีแดงเข้มเปล่งอีกครั้ง
<เข้มแข็งไว้นะฮาน! นายต้องจบมันได้!>
ฉันมองไปรอบๆ สมาชิกบนดาดฟ้า
พวกเขาน่าจะทราบถึงสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว
“มันสายเกินไปแล้ว…”
เวคิสกอดอกก้อมหน้านิ่งเงียบ
เจนน่าเงียบและก้มศีรษะลง
"ฉัน….”
ฉันระงับความเสียใจและกำจัดมันออกไป
ความเศร้าเสียใจไม่ใช่ทางเลือกที่ดีแน่ๆ
แต่...…ที่ฉันคิดไว้มันไม่ใช่แบบนี้
'...'
ฉันหลับตาลง
กริ้ก
มีเสียงดังก้องอยู่ในหูของฉัน
มันเป็นช่องทางไว้คุยกับอีดิสโดยเฉพาะ
<เนินนั้นอยู่ไม่ไกล แค่ไปต่ออีกไม่นาน…>
<สำหรับพวกเรา……มีแค่คำว่าชัยชนะเท่านั้น…>
['เอดิส (★★★★)' กลับสู่อ้อมแขนของเทพธิดาแล้ว! จิตวิญญาณการต่อสู้ของเธอจะถูกจดจำตลอดไป]
ตู้ม!!!!
เรือเหาะทุนนิยมตระกูลโฮลุกเป็นไฟ
[เรือเหาะ 'ทุนนิยมตระกูลโฮ' ระเบิดแล้ว!]
ดูเหมือนว่ามีการกดสวิตช์ทำลายตัวเองฉุกเฉินไว้
สัตว์ประหลาดที่รวมตัวกันอยู่ใกล้ๆ เรือเหาะนั้นสูญพันธุ์ไปหมดแล้ว
[วิวัฒนาการปัจจุบัน : 082 / 100]
มันอยู่ไม่ไกลจากนี้เท่าไหร่นัก
เมล็ดนั้นกำลังสั่นไหว
'มันยังอยู่'
รอยแตกเริ่มปรากฏบนพื้นผิวของเมล็ด
หนวดของมันเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง
ฉันเอามือจับที่หู
เมื่ออีดิสเสียชีวิต ผู้สั่งการกองกำลังตอนนี้กลายเป็นฉันแทน
“เอาล่ะ !! นักบินทุกคนอย่ารวมตัวกันและกระจายตัวออกไป กระจายออกไปให้มากที่สุดเพื่อลดความเสียหาย จากนี้ไปมันเป็นการแข่งขันกับเวลา”
แกร๊กกก!!
รอยแตกขนาดใหญ่ถูกสลักไว้ตรงกลางเมล็ด
มีดวงตาสีดำปรากฏขึ้นมา
[วิวัฒนาการปัจจุบัน : 085 / 100]
ดวงตาสีเข้มสบตาเข้ากับฉันพอดี
'ไม่มีสิ่งใดเลย'
สุดท้ายก็ไม่พบรูปปั้นเทพธิดาในบริเวณนี้
มีเพียงที่เดียวเท่านั้นในสนามนี้
บทบาทของรูปปั้นเทพธิดาคือเสริมความแข็งแกร่งให้กับฮีโร่
และดูเหมือนว่าบทบาทของรูปปั้นเทพธิดาไม่ได้จำกัดอยู่เพียงเท่านี้
[คุณได้เข้าสู่ห้วงลึกแห่งความโกลาหล (ด่านสุดท้าย)!]
[ดูรู ดูรูดรุ่งงงง!!!!]
[พรของเทพธิดาสถิตย์อยู่กับฮีโร่ของ 'ปาร์ตี้ที่ 1'!]
เมื่อถึงจุดหนึ่ง เรือเหาะก็มาถึงตรงหน้าเมล็ดนั้นพอดี
“นี้มันเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว เตรียมตัวให้พร้อม”
เฟสสุดท้ายของชั้นที่ 50
ฉันลดดาบลง
<ผม…… ผมทำอะไรได้บ้าง?>
ได้ยินเสียงของเบนิก
“กั้นอย่าให้สัตว์ประหลาดเข้ามาหาเรา”
<ครับ>
ตู้ม!!
เรือเหาะทั้งสามลำเปิดฉากยิงพร้อมกัน
ปืนถูกเล็งไปที่สัตว์ประหลาดที่อยู่ข้างนอก
พรของ ‘เทพธิดา'?
ฉันมองลงไปที่หน้าดาบ
ไบฟรอตที่อาบไปด้วยแสงกำลังสั่นในมือฉัน
อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เหลือเพียงสิ่งเดียวเท่านั้น
ฉันมองไปข้างหน้า
ดวงตาสีดำคู่นั้นยังคงจ้องมองมาที่ฉัน
[วิวัฒนาการปัจจุบัน : 091 / 100]
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:BamแปลNiyay , ลงแค่ในThai-novelและMy-Novelเท่านั้น