บทที่ 328 “ทำลายล้างประเทศ”
บทที่ 328 “ทำลายล้างประเทศ”
ในขณะที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาประสบความสำเร็จภายใต้การครอบคลุมของการยิงปืนใหญ่ เขาที่กำลังดึงดูดความสนใจกลายเป็นเป้าหมายหลัก เขาเพิ่งทำผิดพลาดเพียงครั้งเดียว เขาไม่ควรเก็บศิลาแห่งชีวิตของอาร์เซอุสไว้กับตัวเอง
เมื่อเพียร์แมนเป็นผู้นำการฝ่าวงล้อมกับคนอื่นๆ เขาไม่มีเวลาส่งมอบศิลาแห่งชีวิต ต่อมาเมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของราชองครักษ์และนักดาบ ศิลาแห่งชีวิตที่เขาแบกไว้บนหลังก็จกไปอย่างน่าเสียดายและถูกทหารของอาณาจักรยึดไป
เพื่อความถูกต้อง พวกเขาสนใจจานที่แมนเดรลล์ถือห่อด้วยผ้ามานานแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงโจมตีจุดนั้นต่อไป
พวกเขาเชื่อว่าสิ่งที่แมนเดรลล์พกติดตัวมานั้นไม่ธรรมดา กษัตริย์เซไกที่ 5 ถือว่ามันเป็นสมบัติล้ำค่า นั่นเป็นเหตุผลที่แมนเดรลล์ซึ่ง "ติดกับ" อยู่ที่นี่ พูดคำเหล่านี้ออกมา
มันมีข้อห้ามมากมายในนิวเวิลด์ ซึ่งตอนนี้สามารถสรุปได้ว่ามี อาหารของชาร์ล็อตหลินหลิน ลูกชายของหนวดขาว ธุรกิจของไคโด และในอนาคตอาจรวมถึงชื่อเสียงของแชงคูสด้วย
ทั้งหมดนี้จะดึงความโกรธของโจรสลัดเหล่านี้ ไคโดก็ไม่มีข้อยกเว้นเช่นกัน การโจมตีพวกเขาในขณะที่ไม่สนใจตราสัญลักษณ์ของกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูรเป็นสิ่งที่โจรสลัดรายใหญ่ไม่สามารถทนได้
และกษัตริย์เซไกที่ 5 เห็นศิลาแห่งชีวิตเป็นสมบัติและต้องการมันด้วยตัวเอง เขาได้ไปแตะต้องข้อห้ามของอาร์เซอุสเสียแล้ว ในมุมมองของแมนเดรลล์ กษัตริย์เซไกที่ 5 ได้ตายไปแล้ว มีดแห่งความตายได้พุ่งเข้าใส่เขาแล้ว
“เจ้าหนู ฉันคิดว่าแกบ้าไปแล้ว แต่มันไม่สำคัญหรอก ไม่ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร แกจะตายที่นี่ในวันนี้! นายท่าน ได้โปรดช่วยผมและฆ่ามันทีครับ”
“ไอ้โง่ พวกแกคิดว่าฉันมาที่นี่เพราะฉันไม่มีทางเลือกอื่นงั้นเหรอ? นี่คือเส้นทางหลบหนีที่ฉันวางแผนมาตลอด!”
เมื่อพูดเช่นนั้น แมนเดรลล์ก็กระโดดลงจากหน้าผาภายใต้สายตาที่น่าประหลาดใจของพวกเขา และไม่นานหลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงกระเด็นของน้ำ
“เขาเป็นผู้ใช้ผลปีศาจและเขากระโดดลงไปในทะเล… เขาพยายามจะฆ่าตัวตายงั้นเหรอ?”
การเปลี่ยนแปลงในร่างกายของแมนเดรลล์ได้ยืนยันตัวตน “ผู้ใช้ผลปีศาจ” ของเขาแล้ว ดังนั้นนักดาบจึงไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเลือกที่จะกระโดดลงไปในทะเล
ในขณะเดียวกัน แมนเดรลล์ก็ไม่ได้อวดอะไรและดำดิ่งลงไปในทะเลโดยตรง และว่ายน้ำไปที่เรือของเขา
ผู้คนบนฝั่งไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้ หลังจากคิดว่าพวกเขาได้แก้ไขปัญหาที่นี่แล้ว ราชองครักษ์ที่นำโดยกษัตริย์เซไกที่ 5 ก็มุ่งหน้าไปยังสนามรบอื่นเพื่อต่อต้านกบฏ
ในขณะเดียวกัน แมนเดรลล์ก็กลายร่างเป็นคอยคิง ว่ายน้ำคนเดียวในก้นทะเล หลังจากนั้นประมาณยี่สิบนาที เขาก็พบเรือของเขาใกล้ชายฝั่งตะวันออก
“บอส คุณกลับมาแล้ว!” เมื่อเห็นแมนเดรลล์ปีนขึ้นมาจากทะเล ทุกคนบนเรือต่างตื่นเต้น ท้ายที่สุด แมนเดรลล์ก็อยู่ข้างหลังอย่างเต็มใจเพื่อปกปิดการหลบหนีของพวกเขา
"อืม... ผู้บาดเจ็บเป็นอย่างไรบ้าง?"
“บาดเจ็บเจ็ดคน เสียชีวิตสิบเอ็ดคนครับ เพียร์แมนได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่เขาได้รับการรักษาแล้ว” แพทย์ประจำเรือรายงาน
“แต่บอส ของของลอร์ดอาร์เซอุส..”
“มันมีความผิดพลาดเล็กน้อย ไอ้แก่นั้นค่อนข้างมีฝีมือ แต่ไม่ต้องห่วง เอาแมลงสื่อสารมาให้ฉัน พวกเขาจะเข้าใจว่าความหวาดกลัวที่แท้จริงคืออะไร”
เมื่อหยิบแมลงสื่อสารขึ้นมา แมนเดรลล์ก็โทรไปที่โอนิกาชิมะ หลังจากนั้นเพียงสองครั้ง สายก็ถูกรับขึ้นมา
“แมนเดรลล์? เจ้ายังไม่ได้ออกไปส่งของใช่ไหม? เกิดอะไรขึ้นที่เจ้าโทรมาช้าขนาดนี้?”
“บอสเชย์น่า ข่าวดีครับ ผมเจอศิลาแห่งชีวิตของลอร์ดอาร์เซอุสแล้ว!”
การติดต่อโดยตรงกับอาร์เซอุสและไคโดเป็นสิทธิพิเศษที่สงวนไว้สำหรับพวกดาราเด่น โดยปกติแล้ว ควีนจะจัดการการสื่อสารบนโอนิกาชิมะ แต่สำหรับบางเรื่องที่เกี่ยวข้องกับศิลาแห่งชีวิต สมาชิกบางคนของลัทธิอาร์เซอุสจะติดต่อกับเชย์น่าโดยตรง
เมื่อได้ยินรายงานของแมนเดรลล์ สีหน้าของเชย์น่าก็เปลี่ยนไป มันเป็นเวลานานแล้วที่พวกเขาได้รับข้อมูลใดๆเกี่ยวกับศิลาแห่งชีวิตหลังจากการค้ากับรัฐบาลโลก
“ข่าวนี้เชื่อถือได้หรือไม่?”
"มีแนวโน้มมากครับ มันมีรูปร่างเหมือนกัน และการโจมตีของผมก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้ อย่างไรก็ตาม มีบางอย่างที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เมื่อผมหลุดออกจากวงล้อมของศัตรู ศัตรูก็ฉกมันไปได้อย่างไม่ตั้งใจครับ”
“เจ้าไปรายงานต่อท่านสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ด้วยตัวเจ้าเองได้เลย รอสักประเดี๋ยว”
เชย์น่าลุกขึ้นและไปยังที่ที่อาร์เซอุสอาศัยอยู่ มันมีห้องใต้หลังคาพิเศษที่สร้างขึ้นบนหลังคาของโอนิกาชิมะ และอาร์เซอุสอยู่ที่นั่นในขณะนี้ เมื่อเชย์น่าพาแมลงสื่อสารมา เขาก็ได้ยินรายงานของแมนเดรลล์เช่นกัน
“ขออภัยครับ ลอร์ดอาร์เซอุส ผมไม่สามารถนำมันกลับมาได้โดยตรงเนื่องจากความไร้ความสามารถของผมเอง”
“มันไม่เป็นไรหรอก ตราบใดที่พวกเจ้าปลอดภัย”
อาร์เซอุสไม่ได้ตำหนิแมนเดรลล์เรื่องทำศิลาแห่งชีวิตถูกแย่งไป ท้ายที่สุดแล้ว เขารู้ว่าแมนเดรลล์มีพลังมากแค่ไหน ด้วยบุคลิกของแมนเดรลล์ มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะสละศิลาแห่งชีวิตที่เขาได้รับมา เว้นแต่เขาจะถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น
และสิ่งนี้ยังสอดคล้องกับความต้องการของเขา การนำข่าวกลับมาในสถานการณ์ที่เขาไม่มีอำนาจก็เพียงพอแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องเสี่ยงชีวิตโดยไม่จำเป็น
ไม่มีใครสามารถทำลายศิลาแห่งชีวิตของเขาได้ ตราบใดที่มีข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ มันก็สามารถหาได้
“ท่านอาร์เซอุส...”
“โวะโรโรโระ ใช่แล้ว แมนเดรลล์ แกอย่าไปคิดมากเลย หากศัตรูแข็งแกร่งเกินไป มันก็ช่วยไม่ได้หรอก แค่มุ่งเน้นไปที่การแข็งแกร่งขึ้นในอนาคตเท่านั้นก็พอ”
เสียงของไคโดดังมาจากด้านข้าง ไคโดไม่เคยโทษผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาว่าล้มเหลว มันก็แค่หมายความว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไปเท่านั้น
ในเรื่องนี้ เขาค่อนข้างลำเอียงหากเป็นคนที่เขาชอบ แต่สำหรับคนอื่นๆ ความล้มเหลวเกิดจากความอ่อนแอของตัวบุคคลนั้นเอง
ถ้าเป็นพวกกิ้ฟเตอร์ ไคโดคงไม่สนใจพวกเขามากนัก แต่ทหารผ่านศึกอย่างแมนเดรลล์อยู่ในเรดาร์ของเขามานานแล้ว
“กัปตันไคโด? ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ด้วยแหละครับ?”
"แกกําลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรอยู่ ไอ้หนู? นี่คือโอนิกาชิมะ จำได้ไหม? อย่างไรก็ตาม พวกมันไม่สนใจธงของฉันและแทรกแซงการล่าถอยของแกในขณะที่แกกำลังนำเงินกลับมา ฉันเข้าใจถูกต้องไหม?”
"ใช่ครับ"
“มันคือเกาะคุไรกะนะ ใช่ไหม? แมนเดรลล์ อยู่ที่นั่น และจับตาดูพวกมันไว้ แม้ว่าพวกมันจะพยายามหลบหนี แต่อย่าลืมติดตามตำแหน่งของพวกมันด้วยเข้าใจไหม?”
"รับทราบครับ!"
หลังจากวางสาย ไคโดก็หยิบฮัสไซไคของเขาออกมา ซึ่งไม่เคยอยู่ห่างจากเขาเลย
“นายก็อดกลั้นไว้ไม่ได้แล้ว ใช่ไหม? เหนือสิ่งอื่นใด พวกมันละเมิดข้อห้ามของนาย”
“อาณาจักรชิคคีเอรุ อาณาจักรนั้นไม่สมควรมีตัวตนอยู่อีกต่อไป”
ยามาโตะ, ชาวลูนาเรีย; เรื่องที่เกี่ยวข้องกับพวกเขาอาจทำให้อาร์เซอุสโกรธได้ แต่ศิลาแห่งชีวิตเป็นเกล็ดย้อนของเขา ไม่ว่าทำไม ใครก็ตามที่อยากได้มันก็คือศัตรูของเขา
“โวโรโรโระ แน่นอน เรื่องแบบนี้ส่งผลต่อนายเสมอ ไปกันเถอะ ครั้งสุดท้ายที่เราร่วมมือกัน มันเป็นเรื่องของจอห์นหรือเวิร์ลนะ? มันนำความทรงจำที่ดีกลับมาได้จริงๆ”
ที่ใดที่หนึ่งในนิวเวิลด์ อูมิทถูกปลุกให้ตื่นจากการนอนหลับ แต่ เขาก็รับสายเพราะมีเพียงไม่กี่คนที่รู้หมายเลขส่วนตัวของเขา
“ว่าไง? ใครโทรมาดึกขนาดนี้เนี่ย?”
"ฉันเอง ควีน อูมิท กระจายข่าวไปยังผู้ที่อยู่ในธุรกิจการจัดส่งสินค้า ไม่มีเรือลำไหนที่จะเข้าใกล้เกาะคุไรงานะได้ การทำเช่นนั้นหมายถึงการเป็นศัตรูกับกลุ่มโจรสลัดร้อยอสูร มันเป็นคำสั่งของบอสไคโด”
. .
