บทที่ 240: ข้าจะได้อะไรตอบแทน?
เสียงพึมพำเบา ๆ ดังก้องอยู่ในหูของไป๋เซิ่งเสวี่ย ขณะที่คนทั้ง 2 กอดกันแน่น ยามนี้ดวงตาคู่สวยเต็มไปด้วยน้ำตา และความทรงจำของพวกเขา 2 คนในช่วงเวลาที่ผ่านมาก็ปรากฏขึ้นในใจ ซึ่งมันยิ่งทำให้นางรู้สึกเศร้ามากขึ้นไปอีก เมื่อสิ้นเสียงพึมพำ ชายหนุ่มก็หัวเราะเบา ๆ เป็นการทิ้งท้าย ก่อนที่หญิงสาวจะรู้สึกถึงน้ำห...