บทที่ 1310 ความสันโดษ
บทที่ 1310 ความสันโดษ 'เฉินเฉียง! เจ้าเห็นภูเขาลูกนั้นข้างหน้าไหม? ไปเปิดถ้ำเพื่อเป็นสถานที่บ่มเพาะของข้า!' เฉินเฉียงมองจุนหลัวหยูและพูดอย่างแปลกใจว่า 'อะไรนะ? เจ้าไม่ได้ฆ่าอีกต่อไป? เจ้าไม่พอใจกับการฆ่าคนในช่วงแปดปีที่ผ่านมาหรือไม่? ถ้าเจ้าเหนื่อย ข้าช่วยเจ้าได้' เมื่อได้ยินเช่นนี้ จุนหลัวหยูก็เตะเ...
