บทที่ 66 (ฟรี)
บทที่ 66
ในวันที่ 2 ตัวเอกอู๋เกอแทบรอไม่ไหวที่จะมาทำงานในบริษัท
“เสี่ยวอู๋ ถึงบริษัทของเราจะเล็ก และมีคนไม่ถึงร้อย แต่จริงๆ แล้วบริษัทของเราเป็นหนึ่งในเครือบริษัทหลิน ซึ่งรับผิดชอบด้านการลงทุนเป็นหลัก!”
“หนึ่งเดือนที่ผ่านมา ขนาดการลงทุนของบริษัทเราอยู่ที่ประมาณพันล้านหยวนเท่านั้น แต่พอรองประธานหลินเข้ามา ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงใหญ่หลวง จนตอนนี้ขยายเงินลงทุนเพิ่มเป็นหมื่นล้านหยวนแล้ว”
“เลยทำให้งานของที่นี่เริ่มยุ่งขึ้น ทางเราจึงตัดสินใจรับสมัครคนเพิ่ม”
แม่หลิวพาอู๋เกอมาทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมของบริษัท และแนะนำสถานการณ์คร่าวๆของที่นี่
อู๋เกอฟังอย่างตั้งใจ แต่ในใจทอดถอนหายใจยาว
แม้ว่าเขาจะมีความแค้นกับหลินเป่ยฝาน แต่เขาก็ชื่นชมพรสวรรค์อันน่าทึ่งในการลงทุนของหลินเป่ยฝานเช่นกัน
ในชาติก่อน หลินเป่ยฝานใช้เวลาไม่กี่ปีขยับขยายกองทุนหลักพันล้าน ผงาดขึ้นเป็นกองทุนหลักล้านล้านได้อย่างรวดเร็ว! สร้างอาณาจักรธุรกิจระดับสุดยอด ขยายอิทธิะลไปยังอุตสาหกรรมต่างๆ รวมถึงประเทศนี้!
แม้นี่จะเพิ่งเริ่มต้น แต่เขาก็เผยเขี้ยวเล็บออกมาแล้ว!
เมื่อเห็นท่าทางจริงจังของอู๋เกอ แม่หลิวก็เอ่ยปากออกมา
“บริษัทของเราไม่เพียงแต่ขยายขนาดเท่านั้น แต่ผลประโยชน์ของทุกคนก็เพิ่มขึ้นมากด้วย! ขนาดป้าที่รับผิดชอบงานทำความสะอาด เงินเดือนของป้ายังเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า! ทำให้มันเกินหมื่นหยวนต่อเดือนไปแล้ว! ใครจะไปคิดว่าป้าที่รับผิดชอบงานทำความสะอาดจะมีรายได้ต่อเดือนเกินหมื่น!” แม่หลิวหัวเราะร่า
“ยิ่งกว่านั้น รองประธานหลินของเรายังใส่ใจลูกน้องมากและปฏิบัติต่อทุกคนเป็นอย่างดี! ถ้าเธอประสบปัญหาทางบ้านแล้วขอลาออกเขาจะห้ามก่อนแล้วยื่นมือเข้าช่วยเหลือ! ถ้าครอบครัวเธอป่วยต้องเข้าโรงพยาบาล เขาก็ช่วยจัดเตรียมโรงพยาบาลและแพทย์ที่ดีที่สุดให้!”
“กระทั่งป้าเขายังยินดียื่นมือช่วยเหลือ เขาเห็นว่าป้าแก่และเหนื่อยง่ายจากการทำงาน เลยจ้างคนทำความสะอาดมาช่วยอีกคน และคนๆนั้นก็คือเธอ!”
อู๋เกอพยักหน้าอีกครั้ง
แม้ว่าเขาจะไม่ชอบหลินเป่ยฝานแต่ หลินเป่ยฝานก็ปฏิบัติต่อผู้ใต้บังคับบัญชาและเพื่อนฝูงเป็นอย่างดี ซึ่งถือได้ว่าเป็นคนที่เห็นคุณค่าของความรักและความชอบธรรม
ไม่เช่นนั้นคงไม่มีผู้หญิงมากมายที่ยอมตายเพื่อเขา
น้อยคนนักที่จะมีผู้ใต้บังคับบัญชาที่ภักดีมากมายขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม หากคุณกลายเป็นศัตรูกับเขา สภาพจะน่าสังเวชมาก
เพราะหลินเป่ยฝานไม่เคยปฏิบัติต่อศัตรูด้วยความเมตตา และไม่ยอมเปิดโอกาสให้มีเวลาพักหายใจ!
ใครก็ตามที่ถูกหลินเป่ยฝานเพ่งเล็ง ย่อมต้องพบกับจุดจบอันน่าเศร้า
ตัวอย่างเช่น หากมีคนทำให้หลินเป่ยฝานขุ่นเคืองโดยไม่ตั้งใจ คนๆนั้นจะถูกส่งเข้าคุก ครอบครัวพังทลาย สุดท้ายสูญเสียทุกอย่าง
อย่างอู๋เกอ พอเขาออกจากคุกก็ถูกส่งตัวเข้าคุกอีกครั้ง โดนครั้งแล้วครั้งเล่าจนไม่มีเวลาพลิกสถานการณ์
เขาจำได้ชัดเจนว่าในชาติก่อน นอกจากตนเองแล้วยังมีอีกหลายคนที่พยายามลุกขึ้นต่อต้านหลินเป่ยฝาน แต่สุดท้ายก็ตกเป็นฝ่ายเพลี้ยงพล้ำซะเอง ถูกชิงคนรักไป พี่น้องหายสาบสูญ และไม่มีโอกาสโงหัวขึ้นอีกทั้งชีวิต
แต่ละคนช่างน่าสงสาร!
“ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะรองประธานหลิน! พวกเราทุกคนจึงรู้สึกขอบคุณรองประธานหลินมาก! ดังนั้นสิ่งเดียวที่เราทำได้ตอนนี้คือทำงานของเราให้ดี ช่วยให้เขามีเรื่องกังวลน้อยลง! เสี่ยวอู๋พอมาทำงานกับเราแล้ว ก็อย่าลืมตอบแทนความมีน้ำใจของรองประธานหลินนะ เข้าใจไหม?”
อู๋เกอพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง แต่ในใจอดเยาะเย้ยไม่ได้
ตอบแทน?
ฉันมาที่นี่เพื่อแก้แค้นเขา!
“นอกจากนี้ เสี่ยวอู๋อย่าคิดว่าการเป็นพนักงานทำความสะอาดจะไม่มีอนาคตที่สดใส! รองประธานหลินของเราให้ความสำคัญกับคนหนุ่มสาวเป็นพิเศษ! เขาเป็นคนมีคุณธรรม! ตราบใดที่เธอมีความสามารถ เขาก็ยินดีใช้งาน!”
“ตัวอย่างเช่นก่อนหน้านี้ก็มีคนๆหนึ่งที่เป็นแค่บอดี้การ์ดธรรมดาๆ แต่สุดท้ายได้เลื่อนขั้นเป็นระดับผู้จัดการได้เงินเดือนปีละล้านหยวน! แถมยังได้โบนัสเป็นหลักร้อยล้าน ทุกคนอิจฉาเขาแทบตาย!”
อู๋เกอถามอย่างเป็นกันเองว่า “บอดี้การ์ดที่ว่าคือใคร?”
“คุณเย่! เย่ซิงเฉิน!”
อู๋เกองงงวย “แม่หลิว คุณพูดว่าใครนะ ใช่เย่ซิงเฉินรึเปล่า?”
แม่หลิวพยักหน้า “ใช่แล้ว!”
“แล้ว .... เขามีหน้าตาเป็นยังไง?”
“เอ่อ... อธิบายไม่ถูกเลย แต่เขาดูเป็นคนแข็งแรงนะ! ทั้งยังเท่มาก จริงด้วย ลองดูในรูปตรงนั้นเองเลยแล้วกัน”
มองตามทิศทางนิ้วของแม่หลิว อู๋เกอเห็นรูปถ่ายขยายใหญ่ที่แขวนอยู่บนผนัง
ในรูปนี้มีสองคน และหนึ่งในนั้นคือหลินเป่ยฝาน เขาแต่งกายด้วยชุดสูทหรูหราและรองเท้าหนังขัดมัน ที่สง่างามและสดใส เปี่ยมไปด้วยท่วงท่าของคนที่ประสบความสำเร็จ
อีกคนสวมชุดเครื่องแบบรักษาความปลอดภัย โดยมีดอกไม้สีแดงขนาดใหญ่ติดอยู่ตรงหน้าอก ถือป้ายขนาดใหญ่ที่มีเขียนว่าเงินหนึ่งล้านหยวน และกำลังฉีกยิ้มเหมือนคนโง่!
หัวใจของอู๋เกอสั่นสะท้าน “เทพสงครามเย่ซิงเฉิน! เป็นเขาจริงๆ!”
ในชาติที่แล้ว อีกฝ่ายคือศัตรูตัวฉกาจของหลินเป่ยฝาน
คนรักถูกหลินเป่ยฝานชิงตัวไป พี่น้องทหารรับจ้างถูกหลินเป่ยฝานส่งเข้าคุก และตัวเขาเองยังพ่ายแพ้ให้กับหลินเป่ยฝาน สุดท้ายถูกขับออกจากประเทศเหมือนสุนัขหลงทาง
แล้วในชาตินี้เอ็งไปอยู่ข้างกายเขาได้ยังไง?
แถมยังกลายเป็นมือขวาของเขาอีก?
หรือนี่คือผลกระทบจากปรากฏการณ์บัตเตอร์ฟลายเอฟเฟคที่ฉันกลับมาเกิดใหม่ใช่ไหม?
“แม่หลิว คุณช่วยบอกผมบางอย่างเกี่ยวกับเย่ซิงเฉินหน่อยได้ไหม?” อู๋เกอขอคำแนะนำอย่างนอบน้อม
“ได้อยู่แล้ว! ป้ากล้าพูดได้เต็มปากเลยว่าคุณเย่คือตำนานของบริษัทเรา ...”
บลา บลา บลา แม่หลิวกล่าวถึงความสำเร็จอันงดงามทั้งหมดที่เย่ซิงเฉินได้ทำไว้
ในวันแรกของการทำงาน เขาช่วยรองประธานหลินเลือกพนันหิน และได้เงินเกือบ 500 ล้านหยวนกลับมา
ตั้งแต่วันที่สองของการทำงาน เขาใช้เงินทุนที่รองประธานหลินมอบให้บุกเข้าเก็งกำไรในตลาดทองคำกับน้ำมัน ไม่กี่วันฟันกำไรได้ให้รองประธานหลินไปมากกว่าสามพันล้านหยวน!
และหลังจากพักผ่อนได้ไม่กี่วันเขาก็กลับมา และเมื่อกลับมา คุณเย่สามารถทำเงินได้ในวันเดียวกว่าสี่พันล้านหยวน! ช่วยเพิ่มเงินทุนให้รองประธานหลินเกือบสองเท่า!
ตอนนี้เขาเลยกลายเป็นมือขวาของรองประธานหลินและได้รับความไว้วางใจอย่างสูง!
แม้ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆแต่ก็รักกันยิ่งกว่าพี่น้อง!
อู๋เกอยิ่งฟังมากเท่าไหร่ก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเท่านั้น และในท้ายที่สุด เขาก็เกือบจะพ่นไฟออกมา
ไอ้เขาก็หลงนึกว่าที่หลินเป่ยฝานผงาดขึ้นอย่างก้าวกระโดดในชีวิตนี้เพราะฝีมือ ที่แท้เป็นเพราะเอ็งนี่หว่าไอ้สารเลว!
ช่วยครั้งเดียวไม่พอ เอ็งช่วยมันหลายครั้งด้วย!
ชาติที่แล้ว คนรักของเอ็งถูกหลินเป่ยฝานชิงไป พี่น้องเอ็งถูกส่งเข้าคุก และยังถูกขับไล่ออกจากประเทศ!
แต่ไหงสุดท้ายในชาตินี้ดันกลายเป็นสุนัขวิ่งตามหางหลินเป่ยฝานไปได้!
อู๋เกอพูดอย่างหงุดหงิดว่า “แล้วตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?”
ฉันทนไม่ไหวแล้ว! ตอนนี้ขอเจอหน้ามันแล้วอัดซักหลายหมัดเถอะ!
แม่หลิวถอนหายใจ “ไม่กี่คืนก่อน เขาถูกกลุ่มคนที่ไม่รู้จักทุบตี โชคดีที่รองประธานหลินไปช่วยทันเวลา ไม่งั้นอาจจบชีวิตได้! ตอนนี้เขาบาดเจ็บสาหัส และกำลังนอนซมอยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อรักษาตัว”
อู๋เกอปรบมือแล้วพูดว่า “ร้ายกาจจริงๆ ต้องอย่างงี้สิ!”
แม่หลิวสับสน “เอ๋?”
“เอ่อผมหมายถึงพวกเขาช่างร้ายกาจ กล้าทำร้ายคนแบบนี้ได้ยังไง?” อู๋เกอแสร้ง 'โกรธ' แต่ในใจยกนิ้วโป้งชมคนพวกนั้น
“ก็นั่นน่ะสิ!” แม่หลิวถอนหายใจอีกครั้ง “พอคุณเย่หายไป พวกเราก็ทำเงินได้น้อยลงมาก! ทุกวันนี้มีแต่คนคิดถึงเขา!”
แต่ในตอนนั้นเอง จู่ๆหลินเป่ยฝานก็ปรากฏตัวขึ้นและเอ่ยขึ้นว่า “พวกคุณกำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่?”
