ตอนที่ 26 ภารกิจแรกของ The Protector (1)

12.08 น. วันเสาร์

“นี่มันวัวในตำนานชัดๆ!!!”ดนัยอุทานขึ้นหลังจากที่ลองเช็คพันธุกรรมรวมถึงโครงสร้างร่างกายของมัน

“ฉันเห็นว่ามันเป็นแค่วัวตัวสีทองเองนะคะ”ซินหรานกล่าวขึ้นหลังจากมองมันอยู่นาน

“วัวตัวนี้สามารถเจริญเติบโตได้ไวมาก เพียงเวลาแค่ 1 ปีมันก็โตเต็มที่พร้อมกินแล้ว แต่อายุขัยของมันนั้นมีแค่ 2 ปีเท่านั้น หรือก็คือมันจะอยู่ได้อีก 1 ปีหลังโตเต็มที่”

“ตามปกติแล้วสิ่งมีชีวิตดัดแปลงพันธุกรรมจะเป็นหมันกันเสียส่วนใหญ่นะคะ”

“ที่เป็นหมันก็เพราะนำสิ่งมีชีวิตสองชนิดที่มีโครโมโซมไม่เท่ากันมาผสมพันธุ์ต่างหาก แต่นี่คือการบังคับกลายพันธุ์โดยใช้อนุภาคมานาเป็นหลัก”

“แต่วัวปกติต้องตั้งท้องถึง 1 ปีเลยนะคะ”

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง เจ้านี่มันคลอดลูกได้ภายใน 6 เดือน”

“เป็นพันธุ์วัวที่สุดยอดจริงๆเลยนะคะ”

“แน่นอน แถมเนื้อและไขมันของพวกนี้ยังลงตัวกันอย่างสุดๆตรงตามที่มนุษย์อย่างเราชอบเลย”

“แล้วทำไมตัวมันเป็นสีทองละคะ?”

“เรียกได้ว่าบังเอิญมากกว่า เพราะบริเวณที่เราไปปรับแต่งมันส่งผลให้เกิดการกลายพันธุ์แบบฉับพลันน่ะสิ แต่ก็สวยและดูหรูหราดี”

“ให้เรียกพวกเขามาเอาไปเลี้ยงเลยไหมคะ?”

“เรียกมาได้เลย แล้วมอบคู่มือการเลี้ยงวัวสายพันธุ์โกลเด้นนี่ด้วย”

“ทำไมชื่อมันถึงเหมือนสายพันธุ์สุนัขอย่างนี้กันคะ”

“เอาน่าฉันเป็นผู้ให้กำเนิดมันนะ…งั้นเอาเป็นพันธุ์รอยัลก็แล้วกัน”

“ดูดีกว่าเดิมมากเลยค่ะ”

หลังจากคุยกันอีกสักพักคนงานก็มานำวัวสีทองตัวนี้ออกไปด้วยใบหน้าแปลกประหลาดแต่ก็ไม่ได้ถามให้มากความ

“มีอะไรอีกไหมช่วงนี้”

“อีก 6 วัน หรือศุกร์หน้า The Protector ได้มีงานแรกเข้ามาแล้วค่ะ”

“โอ้! งานเกี่ยวกับอะไรล่ะ”

“คุ้มกันนักธุรกิจคนหนึ่งที่กำลังเดินทางไปในถิ่นของคู่แข่งค่ะ”

“งานแรกมาก็มีโอกาสปะทะกันแล้วสิ….เกราะพลังงานตอนนี้เสร็จไปถึงไหนแล้ว?”

“คาดว่าน่านะอีก 1 เดือนเป็นอย่างต่ำค่ะ เพราะเรื่องนี้แม้จะมีองค์ความรู้และแบบแปลนที่สมบูรณ์แต่มันก็เป็นความรู้ใหม่อยู่ดี”

“แล้วทีมของเราว่ายังไงบ้าง”

“พวกเขาออกจะดีใจมากกว่าที่ท่านให้งานพวกเขาอย่างนี้นะคะ”

“โอ้?”

“เป็นเพราะมาทำงานกับท่านทั้งได้ที่อยู่ที่รู้สึกสบายใจและไม่ต้องห่วงอะไรมากจึงทำงานกันได้อย่างเต็มที่ และยังมีความรู้ใหม่ๆที่ทำให้พวกเขามีโอกาสได้จารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติด้วยค่ะ”

“ถ้างั้นก็ดีแล้วล่ะ แล้วจังหวัดที่ The Protector ต้องเดินทางไปล่ะ”

“แถวชัยภูมิไปขอนแก่นค่ะ”

“ทีมที่จะไปมีทั้งหมดกี่คน”

“15 คนค่ะ เป็นระดับ B 10 คน D 4 คน และ A 1 คนค่ะ”

“บอกพวกเขาทุกคนว่าอย่าลืมติดกล้องบริเวณหมวกและไหล่ด้วยล่ะ”

“เช้าใจแล้วค่ะ”

“วันนั้นฉันจะคอยดูอยู่ที่โรงเรียนก็แล้วกัน ทำงานกันให้เต็มที่ด้วย”

“ฉันจะบอกพวกเขาอย่างนี้ทั้งหมดเลยค่ะ”ซินหรานจดทุกคำพูดของดนัยใส่บนโน้ตคู่ใจของเธอ

……………

08.00 น. วันพฤหัสบดี ก่อนจะเริ่มภารกิจแรก 1 วัน

“ทุกนายที่ปฏิบัติภารกิจมาครบหรือยัง”ลูคัสเอ่ยขึ้นในชั้นใต้ดินของบริษัท

“ครบแล้วครับ!!!!”

“ดีมาก!! ทุกคนติดกล้องตามที่สั่งแล้วใช่ไหม”

“ครับ!!!!”

“ดี!! ฉันรู้ว่าพวกนายทุกคนตื่นเต้นกับภารกิจแรกนี้ แต่ต้องอย่าลืมว่าห้ามประมาทเด็ดขาด”

“ครับ!!!”

“แต่พวกนายก็ไม่ต้องกังวลเรื่องโดนยิงขนาดนั้น เพราะบอสของเราได้ส่งของที่สุดยอดมาให้”

พรึ่บบบ!!!

ลูคัสดึงผ้าที่คลุมบางสิ่งขนาดใหญ่ออกเผยให้เห็นถึงอาวุธแปลกตา รวมถึงเลยอุปกรณ์ที่มีรูปลักษณ์แปลกประหลาดอีกด้วย

“ฉันจะอธิบายวิธีใช้งานให้ฟัง วันนี้เราจะฝึกกันให้เต็มที่ก่อนจะเข้านอนเวลา 20.00 น. ตรงเพื่อเตรียมร่างกายให้พร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้”

“ครับ!!!”

“เอาล่ะ! เริ่มวอร์มร่างกายได้ ระหว่างนั้นฉันจะอธิบายไปด้วย”

คนทั้ง 15 คนเริ่มทำท่าทางการบริหารร่างกายพื้นฐานก่อนจะเริ่มออกแรง

“สิ่งนี้มีชื่อว่าร่มกันกระสุนชนิดยิงได้….ความสามารถก็ตรงตามชื่อเลยกันกระสุนได้ แม้จะโดนปืนกลหนักระดมยิงใส่ก็สามารถป้องกันได้มากกว่า 1,000 นัดก่อนจะพัง และยังสามารถยิงกระสุนขนาด .38 super ออกไปได้มากถึง 50 นัดผ่านปลายร่ม”

“ต่อมาเจ้านี่เรียกว่าเกราะพลังงานรุ่นทดลอง แม้จะมีคำว่ารุ่นทดลองอยู่แต่ก็สามารถป้องกันกระสุนหรือระเบิดได้ 1 ครั้งโดยไม่มีความรุนแรงเกินกว่ากระสุนสไนเปอร์”

“เจ้านี่คือปืนปลดอาวุธ มันเจ๋งมากเลยล่ะตอนฉันเห็นครั้งแรก มันสามารถแยกส่วนอาวุธหรืออุปกรณ์ทุกชิ้นในรัศมีที่ยิงไป 10 เมตร แม้จะใกล้แต่ก็มีประโยชน์เลยทีเดียว”

“ชิ้นต่อมาคือ ระเบิดคัน ใช่แล้วมันคือระเบิดที่คนโดนเข้าไปจะรู้สึกคันโครตๆ ถ้าหากศัตรูอยู่ในพื้นที่ปิดก็สามารถปามันเข้าไปได้แต่อย่าลืมใส่ชุดให้คลุมทั้งตัวล่ะ เพราะมันซึมผ่านผิวหนังได้ด้วย”

“และชิ้นสุดท้ายมีชื่อว่าปืนชะงัก สามารถทำให้คนที่โดนปืนนี่ยิงเข้าใส่ในรัสมีแบบวงกว้างถึง 50 เมตรไม่สามารถขยับได้ประมาณ 20 วินาที สามารถใช้คู่กับปืนปลดอาวุธได้เป็นอย่างดี”

เมื่อพูดจบทุกคนก็วอร์มร่างกายเสร็จกันพอดีและยืนรับคำสั่งต่อไปอยู่ตรงนั้น

“สิ่งที่เราจะซ้อมกันวันนี้ก็คือให้พวกนายทั้งกลุ่มใช้อุปกรณ์พวกนี้เข้ามายึดชั้นใต้ดินแห่งนี้ให้ได้ โดยจะมีพวกระดับ C และ B จำนวน 100 คนมาขัดขวางพวกนาย”

“เข้าใจแล้วครับ!!!”

“การฝึกซ้อมจะเริ่มในอีก 1 ชั่วโมง และกระสุนที่ใช้จะเป็นกระสุนซ้อมแต่อุปกรณ์ป้องกันที่พวกนายใบ้ก็เป็นแบบฝึกซ้อมเช่นกัน

แต่จะมีความสามารถเหมือนกันทุกอย่างแค่ลดระดับความทนทานให้ตรงกับกระสุนฝึกซ้อมเท่านั้น”

“ครับ!!!”

“ไปเตรียมพร้อมได้!!!”

ทั้ง 15 คนเข้าไปหยิบอุปกรณ์ของตนเองก่อนจะขึ้นไปชั้นบนผ่านบันได

การฝึกซ้อมในครั้งนี้ถือว่าทำได้ดีเลยทีเดียว อาจจะมีบางจุดที่พลาดไปเพราะไม่คุ้นชินกับอุปกรณ์แต่พวกเขาก็สามารถเข้ามายึดชั้นใต้ดินโดยผ่านการซ้อมเพียง 4 รอบเท่านั้น แต่ก็ยังมีคนที่โดนยิงตายอยู่ดี

“ยังใช่ไม่ได้!!! พวกนายจะต้องเข้ามายึดที่นี่โดยต้องไม่มีใครตาย”

“ครับ!!!!”คนนับร้อยตะโกนขึ้นพร้อมกันรับเสียงของลูคัสที่มองดูอยู่บนห้องกระจกพร้อมกับพล

การฝึกได้ดำเนินไปอีก 3 รอบในที่สุดทั้ง 15 คนก็สามารถเข้ายึดชั้นใต้ดินได้โดยไม่มีใครตายสักคน

“ทำต่อไปจนกว่าจะครบ 3 รอบและต้องไม่ตายสักคนด้วย”

“ครับ!!!”

เวลาล่วงเลยผ่านไปจนถึง 17.28 น. ทีมนี้ก็สามารถเข้ายึดติดต่อกัน 3 รอบโดยไม่มีคนตายได้สำเร็จ

“ดีมาก!! พักผ่อนได้ ทีมที่จะไปปฏิบัติภารกิจแรกนี้จะมีชื่อว่า Andromeda และวันนี้บอสยังได้ส่งเชฟมาทำอาหารให้กินก่อนนอนอีกด้วย”

“เฮ้!!!”

กลุ่มคนเหล่านี้เมื่อหมดช่วงเวลาฝึกก็กลับมาเป็นคนธรรมดาและดีใจจนกอดกัน เพราะอาหารที่เชฟจากภัตตาคาร Nebula Restaurant ทำนั้นมันอร่อยมากจนอยากกลับไปกินอีกครั้ง

คนจำนวนกว่าร้อยชีวิตได้กินอาหารกันอย่างมีความสุขก่อนที่จะเข้านอนตามเวลาที่กำหนดไว้เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับภารกิจแรกในวันพรุ่งนี้

……………

04.30 น.

“จุดหมายคือบริษัทที่จ้างเรามาออกเดินทางได้ ขอให้โชคดีล่ะ”ลูคัสออกมาส่งรถตู้ของทีม Andromeda ทั้งสองคันหน้าบริษัท

“ครับ!!!”

จากนั้นรถตู้สีขาวสองคันก็ได้จากไปตรงไปยังเป้าหมาย

………….

06.00 น.

เป้าหมายในการคุ้มครองได้ออกมาจากตัวบริษัทพร้อมเลขาชายหนึ่งคน พวกเขายืนอึ้งกับท่าทีเป็นงานเป็นการเล็กน้อยก่อนจะยกยิ้มขึ้นด้วยความสบายใจและเดินเข้าไปหา

“สวัสดีครับ ผมภูมิ”

“ผมคิวหัวหน้าทีม Andromeda ที่จะนำทีมคุ้มกันในครั้งนี้ครับ”คิวบอดี้การ์ดระดับ A เดินเข้าไปจับมือทักทาย

“ในตอนแรกที่ผมได้ยินมาว่าเป็นบริษัทเปิดใหม่ก็ยังไม่กล้าใช้บริการอยู่บ้าง แต่เพราะมีคนที่รู้จักแนะนำมาเลยมาทดลองเป็นเจ้าแรกต้องขอความกรุณาด้วยนะครับ”

“มั่นใจในความปลอดภัยได้เลยครับ”

“ขอบคุณครับ”

คิวเดินไปเปิดรถตู้คันแรกให้ภูมิขึ้นไปนั่ง ซึ่งบนรถตู้คันนี้มีแค่ ภูมิกับระดับ D อีกคนเท่านั้นเพื่อความเป็นส่วนตัวของผู้ใช้บริการ

ส่วนรถคันหลังจะเป็นที่นั่งของคนที่เหลือและอาวุธที่นำมา และรถทั้งสองคันเป็นรถหุ้มเกราะที่สามารถกันกระสุนได้เป็นอย่างดี กระจกก็เป็นเกรดพิเศษอีกด้วย