บทที่ 115 เหตุโศกนาฏกรรม!
ค่ำคืนอันแสนยาวนานผ่านพ้นไปในที่สุด แสงแดดยามเช้าตรู่ ลอดผ่านใบไม้หนาทึบลงมาตามผืนป่า พอให้มีแสงรำไรมองเห็นสิ่งต่างๆ โดยรอบ ขณะที่หยางเสี่ยวเทียนยังคงนั่งหลับไหล ถูกแสงรำไรต้องกระทบผ่านเปลือกตา ชั่ววินั้น มันก็ทำให้เขารู้สึกประหนึ่งได้กลับไปยังโลกเดิมที่เคยจากมา ไม่ช้า เสียงคำรามของสัตว์ร้ายจะสะท้า...
