ตอนที่ 13 สร้าง AI

วันต่อมาที่โรงเรียนของดนัย

ตอนนี้ในหัวของเขากำลังคิดเรื่องเกี่ยวกับเกมที่ตนต้องการจะสร้างอยู่ โดยที่ข้างๆมีวินที่กำลังนั่งนับเงินด้วยรอยยิ้มเหมือนคนบ้า ส่วนกันต์และดิวก็ได้แต่มองด้วยความอิจฉา

“ดนัยนายกำลังคิดอะไรอยู่”กันต์ถามขึ้นมาหลังจากที่เห็นดนัยเหม่อลอย

“ฉันกำลังคิดเกี่ยวกับโปรเจคใหม่อยู่น่ะ”

“มันคืออะไรเหรอ”วินสนใจทันทีที่ได้ยินคำนี้จากปากของดนัย

เพราะคาเฟ่ที่เพิ่งเปิดไปก็สามารถทำกำไรให้กับตนได้แล้ว 3 หมื่นบาทภายในเดือนเดียวโดยไม่ต้องทำอะไร เขาจึงอยากจะร่วมธุรกิจกับเพื่อนของตนคนนี้มาก

“ฉันจะสร้างเกมน่ะ”

“โห! เป็นเกมยังไงหรอ”ดิวถามด้วยความสนใจ เพราะเขาเป็นคอเกมอย่างแท้จริง

“แนว mmorpg น่ะ แต่เกมของฉันมันสุดยอดกว่านั้นเยอะ”

เพื่อนๆทุกคนที่ได้ยินก็สนใจ เพราะทั้งสามรู้แล้วว่าดนัยเป็นเจ้าของเว็บชื่อดังอย่าง NewTube ที่ตอนนี้คนใช้บริการทั่วโลกทะลุ 5 ล้านคนไปแล้ว และมีผู้ที่ใช้เว็บของเขาสร้างรายได้จนเป็นอาชีพขึ้นมาได้ด้วย

“แล้วนายกำลังคิดอะไรอยู่”ดิวถามอย่างสนใจ

“กำลังคิดว่าควรจะทำให้มันเป็นแนวยังไงดี แล้วคอมยุคนี้มันจะรับไหวไหมน่ะ”

ติ๊ง!!

[ภารกิจสร้างเกมขึ้นมาให้มีผู้เล่นเกิน 1,000,000 คนภายใน 3 เดือนปรากฏขึ้นท่านต้องการรับภารกิจหรือไม่]

[รางวัล สุ่มพรสวรรค์ 3 อย่าง ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ระดับกลาง 1 เครื่อง]

“ดูเหมือนฉันต้องทำเต็มที่สุดความสามารถซะแล้วสิ….รับภารกิจ”

“นายพูดว่าอะไรนะ”ดิวถามขึ้นหลังจากที่ดนัยพึมพำอยู่คนเดียวสักครู่

“ฉันว่าเกมนี้มันจะต้องสุดยอดแน่นอนน่ะ”

“งั้นหรอ ฉันจะรอนะตอนนี้ฉันสร้างช่องนิวทูปเป็นของตัวเองแล้วด้วย”

“นายจะต้องเรียกคนดูได้อยู่แล้วก็นายช่างจ้อนี่นะ”กันต์กล่าวขึ้นมา

ทั้งกลุ่มหัวเราะกันก่อนที่ครูคาบต่อไปจะเข้ามาสอนบทเรียนแสนน่าเบื่อ

………………..

16.30 ร้าน Nebula Restaurant

“ซินหรานช่วยเรียกตัวโปรแกรมเมอร์ทั้งสองคนมาให้ฉันทีสิ”

“ได้ค่ะ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงพวกเขาน่าจะมาถึง”

เพียงยี่สิบนาทีต่อมาเท่านั้นทั้งสองก็เดินทางมาถึงและขึ้นมายังห้องของดนัยที่ตอนนี้มีคอมกำลังเปิดอยู่ถึงสามเครื่อง

“ผมมาแล้วครับบอส”เดวิดโปรแกรมเมอร์จากอเมริกาได้เอ่ยทักทายขึ้น

“ครั้งนี้ผมมีงานใหญ่ให้พวกคุณทำ ซินหรานคุณก็ต้องช่วยงานนี้ด้วย”

“บอสจะทำอะไรหรอคะ”เกรซโปรแกรมเมอร์สาวเอ่ยถาม

“พวกคุณได้รับตัวโปรแกรม Game Editor จากผมไปแล้วสินะ”

“ใช่ครับ/ค่ะ”

“เราจะสร้างเกม mmorpg กัน นี่คือตัวเกมคร่าวๆ”ดนัยส่งสมุดเรียนของตนให้แก่ทั้งสอง

เขาใช้เวลาที่โรงเรียนในการจดมันขึ้นมา สามารถดูได้จากการที่ใช้สมุดนักเรียนจดเลยก็ได้เพราะเขาไม่สนใจเรื่องที่ครูสอนอยู่แล้ว

ทั้งสองมองดูแผนคร่าวๆก็มีประกายออกมาจากแววตา และในนั้นยังมีโค้ดบางส่วนที่ไม่เคยเห็นมาก่อนด้วย แต่เดวิดก็เห็นอะไรแปลกๆอย่างหนึ่งจึงถามออกไป

“ทำไมมันถึงมีช่องโหว่บางอย่างล่ะครับบอส”

“นั่นมันเป็นส่วนที่ฉันกำลังจะทำน่ะ พวกนายสนใจแค่เรื่องที่มีในนั้นพอ”

“ครับบอส”เดวิดพยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินไปนั่งหน้าสุดยอดคอมพิวเตอร์แล้วลงมือทำงานที่ได้รับมอบหมาย เกรซก็เช่นกัน

“แล้วฉันละคะ”

“คุณช่วยทำเว็บตัวเกมคร่าวๆขึ้นมาหน่อย มีส่วนสำหรับการซื้อขายด้วยนะตัวอย่างอยู่ในสมุดเล่มนั้น”ดนัยชี้ไปยังสมุดอีกเล่มที่เขียนบนหน้าปกไว้ว่าวิชาการงานอาชีพ

“เข้าใจแล้วค่ะ”ซินหรานรับคำก่อนจะเดินไปนั่งหน้าคอมแล้วเริ่มงานของตนบ้าง

ดนัยลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเดินเข้าห้องนอนของตัวเองเพื่อจะเริ่มงานลับของตัวเอง นั่นก็คือการสร้างAIอัจฉริยะที่สามารถควบคุมโลกของเกมได้เสมือนพระเจ้า

เพราะเขาต้องการให้ npc ภายในเกมมีชีวิตจริงๆจึงต้องทำเช่นนี้และยังสามารถนำมันไปต่อยอดเป็นเครื่องเล่นเกมเสมือนจริงได้ในอนาคตอีกด้วย

“ฉันมีแค่ความรู้แต่ไม่มีประสบการณ์ในการสร้างมัน….ฉันควรจะทำยังไงดีละเนี่ย”ดนัยเริ่มคิดหนักขณะกำลังลงมือ แต่ระบบเหมือนจะรู้ใจเขาอีกแล้วเสียงของเธอจึงดังขึ้นในหัว

ติ๊งง!!

[มาสเตอร์สามารถซื้อของบางอย่างในระบบได้]

เหมือนเสียงสวรรค์ลงมาโปรด ดนัยเริ่มคิดว่าจะซื้ออะไรในร้านค้าก่อนจะถามออกไป

“มีโค้ดของ AI โลกเสมือนจริงในอนาคตให้ซื้อบ้างไหม”

[คำตอบ คือ มีค่ะ และสามารถแบ่งระดับออกเป็น ต่ำ กลาง และ สูง]

“ขอดูราคาหน่อย”

[ร้านค้าไอเท็ม]

ไฟล์ข้อมูล AI ควบคุมโลกเสมือนระดับต่ำ 100,000 คะแนน

ไฟล์ข้อมูล AI ควบคุมโลกเสมือนระดับกลาง 1,000,000 คะแนน

ไฟล์ข้อมูล AI ควบคุมโลกเสมือนระดับสูง 10,000,000 คะแนน

[แต้มคงเหลือ 2,100,900 คะแนน]

“ซื้อระดับต่ำ”

ติ๊งง!!

[หักคะแนนเสร็จสิ้น ท่านสามารถรับของได้โดยเปิดลิ้นชักใต้โต๊ะของท่าน]

ดนัยเปิดลิ้นชักออกมาก่อนจะพบกับแฟลชไดร์ฟอันหนึ่ง มันเหมือนของจากอนาคตไม่มีผิด และเมื่อลองเสียงเข้าคอมดูก็พบว่ามันมีพื้นที่มากถึง 128 เพตะไบค์

“ถึงว่าทำไมมันแพง ดูเหมือนฟีรอสจะใส่ของไว้เยอะพอตัวเหมือนกัน….ว่าแต่มันมาจากไหนกันแน่”ดนัยได้แต่สงสัยแต่เขาก็ปล่อยวางมันไปและมาสนใจไฟล์ข้อมูลนี้ต่อ

“ไฟล์ทั้งไดร์ฟมีแค่ 23 เทระไบต์เองให้มาเยอะทำไมกันสิ้นเปลืองแต้มโดยใช่เหตุจริงๆ”ดนัยได้แต่ถอนหายใจกับราคาที่ไม่สมเหตุสมผลของมัน

ดวงตาของเขาลากผ่านข้อมูลจำนวนมากเพื่อจดจำและนำไปปรับใช้ หลังจากผ่านไป 2 ชั่วโมงเขาก็เหมือนบรรลุในศาสตร์ของ AI ขึ้นมา

“ไอ้พวกหน้าโง่ที่ทำให้ AI ขัดคำสั่งแล้วยึดโลกได้เหมือนในหนังมันคงไม่มีจริงหรอกนะ ถ้าเก่งจนสร้างเอไอได้แล้วมาตายตอนลืมใส่โค้ดป้องกันมันคงไม่มีหรอก”หลังจากที่ดูโค้ดจนหมดเขาก็อดเอ่ยขึ้นมาไม่ได้

ดนัยมองไปที่นาฬิกาก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็นแล้วจึงคิดจะลงไปทานอาหาร ระหว่างทางก็ชวนซินหรานและโปรแกรมเมอร์ทั้งสองไปด้วย ซึ่งพวกเขาก็ตอบตกลง

หลังจากกินข้าวเสร็จดนัยก็เริ่มทบทวนโค้ดทั้งหมดอีกครั้งโดยใช้เวลาน้อยลงก่อนจะเริ่มพรมนิ้วลงแป้นพิมพ์ด้วยความว่องไว

การสร้างเอไอในการควบคุมโลกนั้นดนัยสามารถย่อมันลงมาจนเครื่องเซิฟเวอร์ของตนในปัจจุบันรองรับได้ และยังลดโค้ดที่ไม่จำเป็นบางส่วนออกไปอีกด้วย

ที่มันใช้พื้นที่เยอะก็เพราะมันเป็นโค้ดสำหรับโลกเสมือนจริง แต่สิ่งที่เขาจะสร้างมันคือเกมธรรมดาจึงตัดส่วนที่ไม่จำเป็นออกไปได้เยอะ

“ระบบขอดูไฟล์โค้ด AI ช่วยเหลือหน่อย”

ติ๊ง!

[ร้านค้าไอเท็ม]

ไฟล์ข้อมูล AI ช่วยเหลือระดับต่ำ 100,000 คะแนน

ไฟล์ข้อมูล AI ช่วยเหลือระดับกลาง 1,000,000 คะแนน

ไฟล์ข้อมูล AI ช่วยเหลือระดับสูง 10,000,000 คะแนน

[แต้มคงเหลือ 2,002,450 คะแนน]

“ซื้อไฟล์ข้อมูล AI ช่วยเหลือระดับต่ำ”

[โปรดรับของที่ใต้ลิ้นชักของมาสเตอร์]

ดนัยเปิดออกมาอีกครั้งและเห็นแฟลชไดฟ์อันเดิม เขารู้ได้ทันทีเลยว่าทำไมราคามันถึงเท่ากันแต่ก็ได้แต่ปล่อยวางมันแล้วเปิดไฟล์นี้ขึ้นมา

AI ช่วยเหลือ เป็นปัญญาประดิษฐ์ที่สามารถสื่อสารกับผู้ใช้ได้ และยังมีความสามารถเหมือนคอมพิวเตอร์ทุกอย่าง

มันแตกต่างกับ AI โลกเสมือนตรงที่มันพูดได้ แต่ที่เหลือล้วนเหมือนกัน สาเหตุที่ดนัยซื้อมันมาก็เพราะเขาอยากให้ AI ของตนพูดได้ทุกตัว และอยากสร้างเลขาคนใหม่อีกด้วย

ไม่ใช่ว่าซินหรานทำหน้าที่ไม่ดี แต่มีบางอย่างที่เธอไม่สามารถทำได้จึงต้องให้ AI เข้ามาช่วย แม้การเพิ่มความสามารถในการพูดจะกินพื้นที่เพิ่มอีกหน่อยแต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก

ไม่เหมือนกับใครบางคนที่แค่การทำให้ AI พูดได้ยังต้องแยกขายเป็นแพ็คอื่นเพื่อรีดไถคะแนนจากเขา

ดนัยพรมนิ้วลงบนแป้นพิมพ์อีกครั้งจนเวลล่วงเลยผ่านไปจนเช้า วันนี้ดนัยคิดว่าจะไม่ไปโรงเรียนแล้วนั่งทำ AI ของตนต่อให้เสร็จ เขาสั่งข้าวขึ้นมากินบนห้องแล้วดังนั้นหายห่วงเรื่องนี้ได้