ตอนที่ 10 Nebula Restaurant
ดนัยเดินขึ้นไปบนชั้น 3 ของร้านอาหารมันเป็นห้องนอนและห้องทำงานของดนัย เรียกได้ว่ามันคือห้องพักทั้งชั้นเลยทีเดียว
แม่และฟ้าก็สามารถมาพักที่นี่ได้เช่นกันแต่เขาซื้อบ้านหลังใหม่ให้ทั้งสองเอาไว้แล้ว เป็นบ้านธรรมดาที่มีราคาอยู่ที่ 5 ล้านตั้งอยู่ใกล้โรงเรียนของฟ้า
เงินที่เขาใช้ไปตอนนี้ทั้งหมดเกือบ 100 ล้านเลยทีเดียว
ตอนนี้เวลาได้ผ่านมา 3 เดือนแล้ว ร้านอาหารที่ดนัยต้องการก็สร้างเสร็จ ตึกที่เขาซื้อไว้แถวโรงเรียนก็เตรียมพร้อมทุกอย่างเสร็จสิ้นเช่นกัน
เงินที่เขาได้มาจากโปรแกรมต่างๆนั้น ในไตรมาสแรกมีกำไรถึง 560 ล้านเลยทีเดียว มีผู้ใช้มากกว่า 1.5 ล้านคนทั่วทั้งโลก ส่วน NewTube ตอนนี้ก็เป็นรูปเป็นร่างแล้วด้วย
แต้มที่ได้มาทั้งหมดคือ 64 ล้านคะแนน ดนัยแลกมันไปกับความรู้ด้านโปรแกรม 10 ล้าน ซื้อความรู้ด้านภาษาระดับสูง 1 หมื่นแต้ม ความสามารถในการประกอบอุปกรณ์ระดับสูง 9 พันคะแนน
เทคโนโลยีชีวะภาพระดับสูง 10 ล้านคะแนน ความรู้ด้าน AI ระดับสูง 10 ล้านคะแนน และความรู้เกี่ยวกับอนุภาคมานาระดับกลาง 30 ล้านคะแนน
เรียกได้ว่าใช้แต้มที่ได้มาหมดในครั้งเดียว แต่มันก็คุ้มค่าเพราะตอนนี้ดนัยสามารถสร้างอุปกรณ์ที่ทันสมัยได้ทุกอย่างแล้ว
รวมถึงความรู้ด้านอนุภาคมานาที่เขาอยากได้อีก มานาในโลกตอนนี้เรียกได้ว่าอยู่ในระดับที่สูงเพราะยังไม่มีการทำลายธรรมชาติเยอะมากนัก
อนุภาคมานาคืออนุภาคที่เล็กกว่าอนุภาคมูลฐานเสียอีก การจะควบคุมมันก็ต้องใช้สูตรทางฟิสิกส์หรือต้องวิวัฒนาการจนสามารถแสดงประสิทธิภาพของสมองได้มากขึ้นอย่างดนัยเท่านั้น
ส่วนยาปรับเปลี่ยนร่างกายก็ทำได้เหมือนกันแต่ตอนนี้ของที่มันโอเวอร์เทคโนโลยีอย่างนี้ต้องเอาไว้ก่อน ไม่งั้นโลกอาจจะเสียสมดุลได้
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ และสัปดาห์ถัดไปก็เป็นวันหยุดทั้งสัปดาห์ดนัยจึงเข้ามาเช็คสภาพร้านและมาดูบุคลากรชั้นยอดไปด้วย
“คุณเขียนโปรแกรมเป็นไหมซินหราน”
“เป็นค่ะ ฉันถูกสอนทุกอย่างมาตั้งแต่เด็กแล้ว”ซินหรานกล่าวด้วยความมั่นใจ
“งั้นเรามาเริ่มงานแรกกันก่อนดีกว่า น้ำฝนก็มาดูด้วยสิ”
“ได้ค่า!”เด็กสาวสำรวจไปทั่วทั้งชั้นด้วยรอยยิ้ม
เธอไม่เคยเห็นอะไรที่หรูหรามาก่อน ตอนที่ดนัยส่งคนไปรับเธอก็ยังงงๆอยู่บ้าง แต่ได้ยินแม่เลี้ยงบอกว่าจะมีคนรับเธอไปเลี้ยงจึงดีใจยกใหญ่ และตอนนี้ยังได้มาเห็นอะไรที่น่าสนใจอีก
“แล้วท่านประธานคิดจะทำอะไรงั้นหรอคะ”
“เปิดร้านอาหารนี้อย่างเป็นทางการไงล่ะ”
“ไว้ใจฉันได้เลยค่ะ”ซินหรานพยักหน้ารับคำ
ดนัยโพสต์ข้อความรับสมัครเชฟลงไปบนเพจของร้านที่พึ่งจะสร้างขึ้นแล้วแชร์โพสต์ไปที่หน้าเฟสของตนเพื่อให้คนได้มาเห็นเยอะๆ
เงื่อนไขการรับเชฟของดนัยนั้นคือต้องมีประสบการณ์ในการเป็นเชฟในร้านอาหารระดับ 1 ดาวมาก่อน แม้จะไม่รู้ว่าจะมีคนมาสมัครรึเปล่าแต่เขาก็คาดหวังเอาไว้มาก
เมื่อโพสต์ลงไปแล้วดนัยก็เปิดไฟล์ขึ้นมาตัวหนึ่งแล้วส่งไปยังคอมเครื่องข้างๆที่ซินหรานนั่งอยู่ เมื่อเธอเห็นขนาดไฟล์และความเร็วในการโหลดก็นิ่งงันก่อนจะเอ่ยปากถามชายหนุ่ม
“ท่านประธานคะ….คอมตัวนี้เป็นรุ่นอะไรหรอคะ”
“ฉันประกอบมันเองโดยใช้เครื่องจักรที่ทำเอาไว้น่ะ เนื่องจากทำแค่คนเดียวเลยมีแค่ไม่ถึง 10 เครื่อง”
“ท่านเป็นอัจฉริยะของแท้เลยนะคะ ปีนี้ท่านอายุเท่าไหร่กัน”
“15 ปี”
ซินหรานลอบตกตะลึงในใจเล็กน้อยก่อนจะเปิดไฟล์โค้ดขึ้นมาเธออ่านมันอยู่ครู่หนึ่งก็ตกใจอีกครั้ง จากที่เธอเข้าใจ มันเป็นโปรแกรมที่สามารถสร้างเกมได้สมจริงมาก
“ท่านคิดจะปล่อยโปรแกรมนี้ออกเมื่อไหร่คะ”
“น่าจะอีก 6 เดือน เพราะฉันต้องการสร้างเกมของตัวเองขึ้นมาก่อน”
“เข้าใจแล้วค่ะ”
จากนั้นทั้งสองก็ทำงานกันจนดึกดื่นและแยกย้ายกันเข้าห้องนอน โดยที่น้ำฝนตามซินหรานไป
………….
08.00 น. วันพฤหัสบดี ร้าน Nebula Restaurant
วันนี้เป็นวันที่ดนัยพาแม่ของตนที่เป็นเจ้าของร้านจริงๆมารับสมัครเชฟตามที่ประกาศเอาไว้ มันน่าตกใจมากเพราะคนที่มาสมัครมีมากถึง 57 คน
ขั้นต่ำที่ดนัยกำหนดเอาไว้คือต้องมีประสบการณ์เป็นเชฟในร้านอาหารระดับ 1 ดาวหรือสูงกว่ามาก่อน แต่พวกเขากลับสมัครเข้ามายังร้านที่ยังไม่มีชื่อเสียง
การรับสมัครเป็นไปได้อย่างราบรื่นโดยที่ดนัยได้เปิดข้อมูลพรสวรรค์ของแต่ละคนดูด้วย มีเชฟที่มีพรสวรรค์ระดับ 3 ดาวถึงหกคน และ 4 ดาวหนึ่งคน
แต่คนที่มีพรสวรรค์ 4 ดาวเป็นเชฟหน้าใหม่ที่มีประสบการณ์น้อยนิด การที่ดนัยรับเข้ามาทำให้คนอื่นๆสงสัยเรื่องนี้ เขาจึงบอกไปว่าตนเห็นพรสวรรค์ของชายคนนี้และทำอาหารของตนให้พวกเขากิน
การที่จะรับมือเชฟก็ต้องใช้รสชาติของอาหารนี่แหละในการสู้ด้วย แน่นอนว่าอาหารของดนัยนั้นอร่อยกว่าจนคนที่กินเข้าไปถึงกับร้องไห้ออกมา
ส่วนเหตุผลก็เพราะเขาซื้อความสามารถในการทำอาหารระดับสูงมาแล้ว
หลังจากรับเชฟเข้ามา 7 คน ดนัยก็ให้แม่ของเขาสอนอาหารในอนาคตที่ตนก็อปมาแก่พวกเขา และเผยแพร่เทคนิคต่างๆให้ไปด้วยและดนัยก็กลับขึ้นไปบนห้องเพื่อทำอย่างอื่นต่อ
…………..
06.50 น. วันเสาร์ ร้าน Nebula Restaurant
วันนี้เป็นวันเปิดทำการของร้านอาหารนี้ มีคนจำนวนมารอกันเต็มหน้าร้าน แม้จะมีพื้นที่กว้างขวางแต่ก็ไม่อาจรับคนได้หมด
สาเหตุเป็นเพราะดนัยโพสต์ลงไปว่าตนเป็นเจ้าของร้าน แฟนคลับจากทั่วทุกสารทิศจึงพากันเดินทางมาหาอย่างเนืองแน่น
ตอนนี้ Faceblok ของดนัยมีคนติดตามถึงล้านแล้วจากการที่ปล่อยเพลงใหม่ๆไปลงใน NewTube แน่นอนว่ามีคนดูเยอะมากทำให้จำนวนแฟนคลับเพิ่มขึ้นตาม
มีค่ายเพลงหลายค่ายต้องการเซ็นสัญญากับเขา แน่นอนว่าดนัยปฏิเสธไปทั้งหมด เพราะการร้องเพลงเป็นแค่งานอดิเรกเท่านั้น
และดนัยก็รู้เหตุผลที่มีเชฟมาสมัครจำนวนมากแล้วด้วย สาเหตุก็เพราะว่าลุงศักดิ์แอบช่วยโปรโมทให้ตนอยู่อย่างลับๆ
เมื่อเข็มยาวชี้ไปที่เลข 12 ประตูหน้าร้านก็เปิดขึ้นทันที ผู้คนจำนวนมากแห่กันเข้ามาจนโต๊ะที่จัดไว้จำนวนมากก็ยังเต็ม
“ว้าวววว…สวยงามมากเลย”
“ใช่ๆ มีน้ำตกจำลองด้วย!”
“ดูสิ! โต๊ะแถวนั้นอยู่บนพื้นหญ้าแล้วก็มีต้นไม้อีกด้วยสวยจริงๆ”
“นั่นๆมีโซนสำหรับคนรักสัตว์ด้วย”
สไตล์การจัดร้านของดนัยคือการผสมผสานกับธรรมชาติ ซึ่งมันสวยงามมากจริงๆเรื่องนี้ต้องขอบคุณลุงมาโนชที่ทำตามแบบแปลนของเขาได้ครบถ้วนสมบูรณ์
ความสามารถด้านการออกแบบระดับสูงแสดงผลของมันแล้ว หลายคนถึงกับหยุดชมทิวทัศน์ของที่นี่และเนื่องจากมันติดทะเลภาพตรงหน้าเลยสวยงามเข้าไปอีก
ส่วนเรื่องความสามารถด้านการออกแบบดนัยซื้อมาตอนไหน มันก็ตอนที่ตนไปหาลุงมาโนชครั้งแรกเขาซื้อมันมาในราคาเพียง 5,000 แต้มเท่านั้น
เชฟในร้านทำงานกันอย่างหนักหน่วง การต้อนรับลูกค้านับพันแม้จะเป็นมืออาชีพก็ยังต้องลำบากกับลูกค้าจำนวนมากนี้
ดนัยและแม่รีบเข้าครัวไปช่วยในทันทีเพราะลูกค้ายังมีรออยู่ข้างนอกอีกหลายร้อยคน ส่วนฟ้าก็นั่งเล่นกับน้ำฝนอยู่ชั้นบน
ราคาอาหารที่ดนัยตั้งไว้ขั้นต่ำในร้านคือ 40 บาท ซึ่งมันถูกมากสำหรับภัตตาคารหรู ชั้นสองจะเป็นห้องสำหรับ VIP มีวิวที่สวยงามกว่าและยังมีความเป็นส่วนตัวมาก
เนื่องจากขนาดที่ใหญ่โตถึง 5 ไร่ ทำให้ในร้านมีห้องสำหรับจัดงานเลี้ยงขนาดใหญ่อยู่ด้วย เรียกว่าครบเครื่องสำหรับภัตตาคารเลยทีเดียว
“อาหารที่นี่อร่อยมากเลยอะ แถมราคาก็ไม่ได้แพงเหมือนภัตตาคารที่อื่นด้วย”
“ใช่ๆ หน้าตาก็ดีเว่อร์”
“วิวที่นี่สวยมากเลยเหมือนได้อยู่กับธรรมชาติเลยล่ะ รวมถึงเจ้าแมวตัวนี้ด้วย”
เหมี๊ยวววว…
“เห็นเขาว่าน้องดนัยเข้าครัวเองเลยนะวันนี้”
“จริงหรอ งั้นเราก็โชคดีมากน่ะสิ”ขณะที่ลูกค้าวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งกำลังคุยกันก็มีเสียงกรี๊ดของหญิงสาวจำนวนมากดังขึ้นมาบริเวณกลางร้าน
“กรี๊ดดดดด!…น้องดนัยเท่มากเลยคร่า~”
